در تاريخ 1342/8/6 در شهرستان خوي، در يك خانواده مذهبي ومتدین متولدشدم، و از همان آغاز زندگي، تحت سرپرستي و تربيت پدر بزرگوار و مادر مكرمه ام قرار گرفتم 😊🖐💐💐💐 ☘2☘

با ورود به دوران تحصيل علم و دانش، در يكي از دبستان هاي شهر، مشغول تحصيل شدم، و بعد از گذراندن دوره ابتدائي، وارد دوره راهنمائي شدم و با موفقيت آن را پشت سر گذاشتم كه اين ايام مقارن با انقلاب شكوهمند اسلامي بود. 💐💐💐 ☘3☘

يكي از ويژگي هاي بارزم، ايمان و اعتقاد راسخ و عميق به بياني ديني و مذهبي بود. حضورم در مساجد و محافل مذهبي به همراه پدر بزرگوارم، حتي در سنين قبل از تكليف .... (از سمت چپ نفر اول هستم😊) ☘4☘

با شروع انقلاب عظيم اسلامي ايران كه توده هاي مردم به صورت يكپارچه، حضور خود را نشان مي دادند، من نيز گرچه از سن زيادي برخوردار نبودم وکم سن وسال بودم،ولی سعي مي کردم، تا آنجا كه مي توانم حضور خود را در صحنه نشان بدهم ،و دين خود را به اسلام و انقلاب ادا کنم🖐💐💐💐 @moarefi_shohada ☘5☘

به همين منظور در شهرستان خوي و تبريز، در پخش اعلاميه ها و شركت در تظاهرات، و همكاري با گروه هاي انقلابي فعاليت وسيعي داشتم،يكي از صفات بارزم، از همان دوران جواني شجاعت و دليرمردي ام بود😊 كه بعدها هم نمود بيشتري پيدا كرد.😊😊💐 ☘6☘

با پيروزي انقلاب اسلامي ايران به رهبري حضرت امام خميني (ره)، در سال 1357، فعاليت خود را به صورت شبانه روزي آغاز نمودم و هر جا احساس مي كردم، انقلاب نياز به پشتيباني و فداكاري دارد با تمام نيرو و توان به كمك و ياري مي شتافتم. لذا در اولين فرصت به عنوان يك نيروي بسيجي، وارد تشكيلات سپاه شدم و در پادگان آموزشي حر خوي فعاليت نمودم🖐💐💐💐 ☘7☘

و با شروع حركتهاي ضدانقلابيون در مناطق كردستان ميهن اسلامي، با ديگر دوستانم راهي آن ديار شده تا بتوانم برادران مسلمان كرد را ياري كنم،تا جايي كه در سال 1360 در يكي از مأموريتهاي محوله در منطقه جاده خوي - اروميه به اسارت حزب منحله كومله درآمدم، و هر چند كه تحت شكنجه هاي جسمي و روحي اين حيوان هاي انسان نما قرار داشتم اما همه سختي ها مشكلات نه تنها در ايمان و روحيه ام تأثير نداشت، بلكه خود، عاملي براي تقويت اعتقاداتم در جهت اهداف عاليه اسلام بود💐 ☘8☘

بالاخره بعد از تحمل رنج ها و مشقات فراوان، پس از 60 روز اسارت، شب هنگام موفق به فرار از زندان شدم و به آغوش پر مهر خانواده و جمع ديگر همرزمان باز گشتم، اما از آنجايي كه خود را وقف به اسلام و انقلاب كرده بودم آرام و قرار نداشتم و گم شده خود را در پشت جبهه و متاع دنيا پيدا نمي كردم، از اين رو به محض يافتن صحت جزئي، لباس رزم را بر تن كرده و راهي ديار عاشقان و محل عروج انسان هاي پاك و مخلص شدم در اواخر سال 1360 به منطقه مريوان عازم شدم و بعد از اتمام مأموريت، به منطقه جنوب حركت نموده و در عمليات پيروزمندانه فتح المبين شركت كردم 🖐💐💐 ☘9☘

گر چه در اين راه بارها مورد اصابت گلوله ها و تركش ها قرار گرفتم اما هيچ كدام اين ها نمي توانست در عزم بنده خللي ايجاد كند و هر بار با روحيه اي قويتر خود را به همسنگرانم رسانيده و عاشقانه و خالصانه به دفاع از ميهن اسلامي پرداختم.😊😊🖐💐💐💐 @moarefi_shohada ☘10☘

در يكي از عمليات ها كه براي دومين بار مجروح شده بودم بعد از اعزام به بيمارستان، چون محل مجروحيت لگن پا بود بعد از معالجه محل را گچ گيري مي كند. چون زمان استراحتم در منزل مصادف با ماه مبارك رمضان و شهادت مولاي متقيان علي(علیه السلام) بود شب بعد از دعاي كميل در عالم خواب حضرت سيدالشهدا(علیه السلام) را زيارت مي كنم😍😍💐 ☘11☘

و آن حضرت دست مباركشان را به محل جراحت كشيده و وعده سلامتي و بهبودي را مي دهند و مرا در دنياي خواب تنها مي گذارند و بعد از بيدار شدن احساس سلامتي کردم😍😍 لذا بدون مراجعه به دكتر خود به شكستن گچ پا اقدام نموده بهبودي كامل را به دست مي آوردم😊😊😊🖐💐 ☘12☘

به روایت از يكي از همراهان و همسنگرانم آقای علی سعادتمند : در اوايل سال 61 فرماندهي گردان حضرت ابا عبدالله الحسين(علیه السلام) را به وي سپردند كه بنده هم به عنوان يك رزمنده و خادم، مسؤوليت يكي از گروهان ها را بر عهده داشتم. روزي سردار سرلشكر مهدي باكري فرمانده لشكر عاشورا، به گردان ما تشريف آوردند و بعد از سخنراني فرمودند:‌ بنا به ضرورت حسن رزمجو به يك واحد ديگر منتقل شده و مسؤوليت خاصي را بر عهده خواهد گرفت 💐👇👇👇👇 ☘13☘