🔴رقاصی در هیئت امام حسین 🔥قمه زنی خانم ها #شیعه_انگلیسی #اسلام_آمریکایی #جریان_شیرازی #استاد_پورآقایی @mobahesegroup

رئیس FATF : برای مقابله با ایران همکاری نزدیکی با اسرائیل و عربستان داریم با این شواهد آشکار بر علیه منافع ملی و حتی تذکر علنی رهبری چرا برخی بدنبال تصویبFATF هستند جای سوال جدی دارد @mobahesegroup

🔺خبری که نباید به راحتی از کنار آن گذشت ... 💢وال استریت ژورنال: تمام اخبار در عراق بد نیست؛ یک جنبش ضد ایرانی قوی و مصمم در سطح مردمی و نخبگان سیاسی در حال شکل گیری است که به نظر می رسد قصد مقابله با نفوذ #ایران را دارد. آمریکا باید به آن ها یاری برساند. 🔸در مقابله با ایران، آمریکا و متحدانش می توانند منابع آب قابل جابجایی، برق موقت، کمک های درمانی و دیگر منابع را در اختیار مردم جنوب عراق قرار بدهند. هزینه های این کار برای آمریکا پایین و خطرات عمل، کم است. https://www.wsj.com/articles/the-u-s-can-defuse-iraqs-crisis-1536792976 🌹 @mobahesegroup کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

🔴گرایی جدید به دشمن برای تحریمهای جدید یک روز با مهناز افشار و ترانه علیدوستی چنگ به چهره نظام میزند یک روز با نام دفاع از حقوق زنان... یک روز در داستان اسکورت ها... یک روز با جاسوس ارشد سازمان سیا نزار ذاکا... امروز هم گرای فشار حقوق بشری می دهد تا پازل #جریان_نفوذ در گروگان گیری اقتصاد و معیشت مردم برای تسلیم کشور تکمیل شود. راستی چرا الان که قوه قضائیه میخواهد با اخلالگران و مفسدان افتصادی برخورد کند در مصاحبه با بیگانگان علیه قوه قضائیه دروغپراکنی و تخریبگری میکند و گرای تحریم میدهند؟ نگران چه هستند که به بیگانه پناه برده اند؟ @mobahesegroup کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

طشت گذاری و الوارکشی... نظر آیت الله مکارم @mobahesegroup

⁉️ متن سوال 👇👇👇👇 تکلیف کسانی که در روز عاشورا نه در مقابل امام بودند و نه در کنار ایشان چیست، آیا به بهشت می‌روند؟ ✅ پاسخ در دو محور تبیین می‌شود: 👇👇👇👇 1ـ در خصوص روز عاشورا باید گفت: کسانی که فریاد کمک و یاری خواستن سالار شهیدان را در آن روز شنیده، ولی او را یاری نکرده‌اند، گرچه دشمنی نکرده باشند، در قیامت مؤاخذه و عذاب خواهند شد، زیرا: اوّلاً: اطاعت و اجابت دعوت امام واجب است و کسانی که او را اجابت نکرده‌اند، یکی از واجبات بزرگ الهی را ترک کرده ومرتکب گناه کبیره شده‌اند. دوم: در روایتی آمده که سالار شهیدان از شخصی به نام «عمرو بن قیس» و پسر عمویش یاری خواست، آنها عذر آوردند، حضرت به آنان فرمود: «از این منطقه دور شوید تا صدای یاری‌خواهی من به گوش شما نرسد، زیرا هر کس صدای استغاثة ما را بشنود، ولی جواب ندهد و به فریاد ما نرسد، خداوند او را با ذلت تمام در جهنم سرنگون خواهد کرد».(1) وقتی از «عبیدالله به حرّ جُعفی» کمک خواست، او اسب جنگ‌آوری داشت و به حضرت گفت: اسب در اختیار توست، ولی طبق اوضاعی که در کوفه دیده‌ام، حضور در کنار شما فایده‌ای ندارد. حضرت از قبول اسب او خودداری کرد و فرمود: «به تو توصیه می‌کنم تا می‌توانی خود را به جای دوردستی برسان، تا صدای استغاثة ما را نشنوی و جنگ ما را نبینی، زیرا به خدا سوگند! اگر صدای یاری‌خواهی ما به گوش کسی برسد و به یاری ما نشتابد، خدا او را در آتش سرنگون خواهد کرد».(2) از این گونه روایات معلوم می‌شود کسانی که در روز عاشورا یاری‌خواهی امام را شنیده‌اند اما او را یاری نداده و نسبت به جنگ بی‌طرف مانده‌اند، اهل جهنم‌اند و از بهشت محروم هستند. سوم: بر اساس برخی روایات کسی که فریاد دادخواهی مظلومی را بشنود اما او را یاری نکند، مسلمان نیست. رسول خدا فرمود: «مَنْ سَمِعَ رجلاً ینادی یاللمسلمین فَلْمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم؛(3) کسی که بشنود مرد مظلومی از مسلمانان کمک می‌خواهد، ولی او را یاری نکند، مسلمان نیست». بر اساس سخن رسول خدا، کسانی که فریاد مظلومیت امام حسین(ع) را شنیده‌اند و می‌توانستند او را یاری دهند، اما کمک نکرده‌اند، از بهشت بی‌نصیب‌اند. 2ـ نسبت به روزهای پیش از عاشورا و قطعی شدن شهادت امام و یارانش و اسارت اهل بیت(ع) باید گفت: مردمان بی‌طرف به چند گروه قابل تقسیم‌اند: أ) کسانی که از نهضت حسینی خبردار نشدند یا دیر آگاهی یافتند. این دسته در قبال حوادث کربلا تکلیفی متوجه‌شان نبوده و معذوراند. ب) کسانی که با خبر شدند، ولی به دلایل موجّه نتوانستند به امام بپیوندند و یا امام از آنها کمک نخواست. اینها نیز ممکن است مسئولیتی متوجه‌شان نباشد. پ) افرادی که می‌توانستند امام را کمک کنند،‌ولی به دلیل عافیت طلبی و سهل انگاری نخواستند آسایش زندگی خود را در خطر بیندازند. این دسته به دلیل عدم همراهی با امام زمان‌شان گناهکار محسوب می‌شوند و مورد مؤاخذه خواهند بود. ت) کسانی که از قیام حسینی خبردار شدند و حضرت آنها را دعوت به همکاری کرد، ولی به دلایل غیر عقلانی و شرعی، امام را یاری نکردند و بی‌طرف ماندند. این عده نیز به جهت نادیده گرفتن دعوت امام وارد دوزخ خواهند شد. وقتی «عبدالله عمر» در مکه با امام دیدار کرد،‌ حضرت فرمود: «از خدا بترس و مرا یاری نما. به خدا سوگند! اگر پدرت (عمر) در این زمان بود، مرا مثل جدّم یاری می‌کرد و در کنار من بود».(4) از این که امام فرمود: از خدا بترس، معلوم می‌شود تکلیف واجبی متوجه «عبدالله عمر» بوده، حضرت او را از مسئولیت شرعی آگاه کرده است. ث) افرادی نظیر عبدالله بن عباس و عبدالله جعفر و مانند آنها بودند که گرچه در کربلا حضور نیافتند، ولی نسبت به قیام حسینی بی‌اعتنا نبودند و حکومت بنی‌امیه را ستمگر می‌خواندند. وقتی امام انگیزه قیام خود را برای عبدالله بن عباس توضیح داد، گفت: یاری تو مثل نماز و روزه بر همه واجب است و دودمان بنی امیه ظالم و ستمگراند.(5) این عده گرچه توفیق حضور در کربلا را نداشتند، ولی ممکن است توسط امام مأموریت‌هایی به آنان داده شده بود یا دلیل موجه دیگری برای غیبت داشتند. در هر صورت صِرف حضور نیافتن این گونه افراد در کربلا دلیل بر بی‌طرفی آنان نیست، در نتیجه عذابی متوجه‌شان نمی‌باشد. --------------------------------------------------------------------------------------------------- پی‌نوشت‌ها: 1ـ بحار، ج 45، ص 84، نشر دار الاحیاء العربی، بیروت، 1403ق. 2ـ صدوق، امالی، مجلس 30، حدیث 1، ص 132، نشر مؤسسة الاعلمی، بیروت، 1400ق. 3ـ میزان الحکمة، ح 4، ص 531، نشر مکتب الاعلام الاسلامی، قم 1304ش. 4ـ فرهنگ سخنان امام حسین(ع)، ص 345، نشر معروف، قم، 1383ش. 5ـ کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

⁉️ متن سوال : 👇👇👇👇 همه کارهای امام حسین(ع) در روز عاشورا عاشقانه بود، نه عاقلانه. آیا این باور بدان معنا است که کارهای حضرت مخالف عقل بود؟ ابتدا باید ببینیم رابطه عقل و عشق چگونه است؟ ✅ پاسخ : 👇👇👇 عقل و عشق و جهاد امام حسین(ع) و دیگر اولیای الهی از نگاه عقل و عشق، درست روشن نشده است. در ادبیات عرفانی ما گاهی عقل و عشق، ناهمگون و مخالف معرفی می‌گردند و بعضی حرکت‌ها عاشقانه نامیده می‌شوند، نه عاقلانه! اما عقل یعنی قوة شناخت حق از باطل. عقل نوری الهی است که حق تعالی در وجود انسان به ودیعه نهاده، اگر آدمی به ندای آن گوش فرا دهد، راه را به او می‌نماید و از گمراهی‌اش می‌رهاند. این مطلب قطعی است و قرآن و روایات با صدای بلند آن را فریاد می‌زند: «و قالوا لو کنا نسمع أو نعقل ما کنا فی اصحاب السعیر؛ و (کافران) گویند: اگر (به سخن پیامبران) گوش می‌دادیم یا تعقل می‌ورزیدیم، از دوزخیان نبودیم».(1) عقل چیست؟ «العقل ما عُبد به الرحمن و اکتسب به الجنان؛ عقل راهنمایی است که بدان خداوند عبادت می‌شود و بهشت کسب می‌گردد».(2) متأسفانه گاهی حیله‌گری،‌مکر، مصلحت‌اندیشی دنیا گرایانه و سیاست بازی شیطانی عقل خوانده می‌شود، که اشتباه است، به همین خاطر وقتی امام صادق عقل را تعریف کرد، شنونده متعجبانه پرسید: پس آنچه معاویه داشت چه بود؟ پرسشگر مانند دیگران حیله بازی، مکاری و سیاست بازی شیطانی را عقل می‌دانست! امام (ع) فرمود: «تلک الکنراء، تلک الشیطنه و هی شبیهة بالعقل و لیست بالعقل؛آن شیطنت بود، که شبیه عقل است اما عقل نیست».(3) یعنی آن هم حسابگری دارد و بر مبنای فایده و زیان است و شبیه عقل است اما عقل نیست، زیرا عقل بر محور خدا و آخرت است اما آن بر محور دنیا و مادیات می‌باشد. عقل به معنای واقعی، غربی و شرقی و گذشته و آینده ندارد. در همة‌انسان‌ها این فروغ خدایی هست و به سوی حق و سعادت هدایتگر است. متأسفانه گاهی افرادی بدون توجه عقل را به عقل مدرن، عقل غربی و... تقسیم می‌کنند، که اشتباه است. عشق هم مانند عقل به خوبی بیان نشده است. عشق را گاهی با شهوت و هوس شعله‌ور یکسان معنا کرده‌اند و آن را مخالف عقل معرفی نموده‌اند، در حالی که عشق به معنای محبت شدید است. عشق هم حیوانی و شیطانی است و هم انسانی و الهی. عشق الهی عشقی است که هدف نهایی آن حق بوده، همراستا با عشق به خداست اما عشق شیطانی و مادی عشقی است که هدف نهایی آن مادیات بوده، با عشق خدا ناهمگون است. چند نکته قابل توجه: 1- عقل با این که در همة‌انسان‌ها به ودیعه نهاده شده، ولی گاهی اسیر می‌گردد و مغلوب هوا و هوس می‌شود ؛ آنگاه هوا و هوس، سخن خود را به عنوان حکم عقل معرفی می‌کند. حضرت امیر مومنان (ع) می فرماید:«کم من عقل أسیر تحت هوی امیر»چه بسیار عقل ها که اسیر فرمان هوای نفس گشته اند.(4) 2 – عقل در مراحل اولیه فقط شناخت و معرفی می‌دهد و راه می‌نماید و قوة محرک نیست. آنچه انسان را به حرکت وا می‌دارد، محبت و گرایش است که هر چه شدیدتر باشد، انگیزانندگی آن قوی‌تر است. اگر انسان‌هایی رهرو حق نیستند (با این که آن را می‌شناسند) از آن روست که بدان گرایش پیدا نکرده‌اند و محبت در آنان پیدا نشده یا شدت نیافته است.عقل اثبات می کند که معاد و بهشت و دوزخ وجود دارد ، اما عاشق در پی دیدن این که گفته‌اند: پای استدلالیان چوبین بود پای چوبین سخت بی تمکین بود ناظر به این حقیقت است که استدلالیان بر مبنای شناخت و معرفت اولیه‌اند و هنوز گرایش و محبت شدید در آنها ظهور نیافته است،‌از این رو پا برای رفتن دارند اما پایی غیر استوار و شکننده. ادامه در پست بعد👇👇👇👇👇👇 کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

ادامه پاسخ بالا 👆👆 👇👇👇👇 3 – حرکت امام حسین و پیغمبران و اولیا(علیهم‌السلام) عاقلانه و منطقی بود، از این رو هیچ کدام از عاقلان زمان‌شان یا پس از آن، با منطق و استدلال آنان را محکوم نکردند، ولی چون آن عاقلان، عاشق نبودند (با اینکه اقدم امام را صحیح و شرعی و فداکارانه می‌دانستند) توان همراهی نداشتند. هیچ انسان عاقلی ، کسی را که زندگی زودگذر دنیا و راحتی آن را فدای سعادت ابدی وجاودانه و بهشت رضوان الهی کند ، محکوم نمی کند، بلکه در مقابل چنین خردی سر تعظیم فرو می آورد. 4 – عشق فراتر از عقل است نه پایین تر از آن. آری عمل حسین عاشقانه بود ، اما نه اینکه عقل را انکار کند ، بلکه با تأیید آن از آن فراتر می رود . راه عشق از عقل می‌گذرد، یعنی عشق حقیقی مبتنی بر عقل و شناخت و معرفت است. تا معرفت حاصل نشود،‌گرایش و عشق ایجاد نمی‌گردد. این جملة حسین بن علی(ع) است: «ایها الناس إن الله عزوجل ذکره ما خلق العباد و الاّ لیعرفوه فإذا عرفوه عبدوه؛ ای مردم! خدا بندگان را نیافرید مگر برای اینکه او را بشناسند و هرگاه او را شناختند ] عاشق او شوند و[عبادتش کنند».(5) امام صادق از امام حسین (ع)و او از پیامبر نقل فرمود که :« افضل الناس من عشق العبادة » برترین انسان ها آن است که عاشق عبادت باشد.(6) شناخت،‌ دعوت کننده به گرایش و عبادت و اطاعت است و عقل یکی از اسباب شناخت و عشق قدم نهادن در وادی عبادت و بندگی. امام حسین در بالاترین درجة شناخت و در عالی‌ترین مرحلة‌ عشق بود ،‌ به همین جهت به آسانی همة‌ وجود و دارایی و خانواده و فرزندانش را در راه عبادت و بندگی فدا کرد،‌تا رضایت حق تعالی را به دست آورد. دیگر عاقلان (در هر مرتبة‌که بودند) هیچ کدام او را با استدلال و منطق محکوم نکردند، بلکه اقدام امام را با مصلحت‌اندیشی‌های دنیاگرایانه ناهمگون دیدند، یا پای همراهی با ایشان را نداشتند! ---------------------------------------------------------------------------------------------------- پی‌نوشت‌ها: 1. ملک (67) آیه‌10. 2. میزان الحکمه، ج3، ص 246. 3. همان. 4.عیون الحکم والمواعظ،ص381 5. همان،‌ج1،‌ص 223. 6.اصولکافی،ج2،ص83 کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

#شبهات_محرم ⁉️ متن سوال :👇👇👇👇 در روان‌شناسی جدید از گریه نکوهش شده و آن را نشانه ضعف و زبونی دانسته‌اند، پس چگونه در عزاداری امام حسین(ع) به آن توصیه می‌شود؟ ✅ پاسخ : 👇👇👇👇👇 (قسمت اول) گریه‌ ظاهر و باطنی دارد‌. ظاهر آن‌ یک‌ امر فیزیولوژیک‌ است‌.باید تأثیرات‌ روانی‌، از طریق‌ محرک‌های‌ بیرونی‌ یا درونی‌ مثل‌ تفکر شکل‌ بگیرد.سپس‌ این‌ تأثرات‌، وارد چرخة‌ فیزیولوژی‌ مغز و اعصاب‌ بشود، بخش‌ خاصی‌ از مغز فعال‌شده‌ و غدد اشکی‌ چشم‌ را فرمان‌ فعالیت‌ بدهد و در نهایت‌ قطرات‌ اشک‌ جریان‌ پیدا کند. بسیاری می پندارند که گریه نشاندهنده تألّم و عواطف آدمی است. عدهای دیگر منتقدانه میگویند: گریه جز خمودی، چیز دیگری به ارمغان نمیآورد و حال آن که دنیای امروز، دنیای تحرّک و نشاط است و انسان طالب شادی است؛ نه گریه . اما همیشه گریه حاکی از غم ونشانه ضعف و زبونی نیست . گریه کردن غیر از غمِ نابهنجار و غمگین بودنِ بیمار گونه است که ازآن منفى تعبیر مىشود. از دیدگاه علمى - به ویژه بر اساس رویکرد روان شناختى - هر نوع غمگینى و غمگین بودنى، بیمارى و نابهنجارى تلقى نمىشود. غمگینى هنگامى بیماری محسوب مىشود که از لحاظ شدت و طول مدت، با در نظر گرفتن اهمیت این رویداد (رنج آور) جنبه افراطى پیدا کند؛ به خصوص وقتى که بدون علت ظاهرى آشکار شود. ماتم و غمگینى نابهنجار، هنگامى ایجاد مىشود که شدت ماتم به اندازهاى باشد که فرد را تحت فشار قرار دهد. به بیانى دیگر اگر غمگین بودن و عزادارى با علایمی مانند: 1. افول سلامتى، 2. کنارهگیرى اجتماعى، 3. احساس بى ارزشى، 4. احساس گناه، 5. ایده خود کشى، 6. بیش فعالى بدون هدف، 7. طولانى بودن نشانگان غم و 8. بروز و ظهور نشانگان به طور ناگهانى؛ همراه باشد، باید آن را یک غم بیمار گونه تلقى کرد. حال باید دید که آیا غمگین بودن شیعیان در عزاى سرور شهیدان، با علائم جسمى و روحى فوق همراه است یا نه؟ آیا عزادارى براى امام حسین(ع) با از دست دادن سلامتى ، گوشهگیرى، احساس بى ارزشى و عدم کفایت، افکار خود کشى و احساس گناه همراه است؟ گریه تجسم عینی تأثرات درونی و عاطفی است و دارای اقسام گوناگونی میباشد که هر یک آثار و نتایج ویژهای دارند. اشک چشم سوپاپ اطمینانی برای روح و جسم آدمی است که در اوضاع بحرانی (اندوه و یا شادمانی فراوان) موجب تعادل منبع میگردد. از نظرعرفا گریه زیباترین و پرشکوهترین جلوه بندگی و اظهار عجز و تسلیم و عبودیت در پیشگاه معبود قادر متعال است. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup ادامه پست بعدی👇👇👇👇

ادامه پاسخ بالا 👆👆👆 👇👇👇👇 (قسمت دوم ) گریه انواع و اقسامی دارد(1) که مهمترین آن با شرحی مختصر چنین است: 1. گریه ترس و هراس: این نوع گریه غالباً در اطفال وجود دارد و کودک به این وسیله، ترس خویش را نمایان میکند. 2. گریه جلب ترحّم: که بر دو قسم است: «طبیعی» که بسیار مؤثر و برانگیزاننده است؛ مانند گریه کودکی که پدر و مادر خویش را از دست داده است. «ساختگی» که در ظاهر به دیگران میخواهد بباوراند که ناراحت و اندوهگین است. 3. گریه غم و اندوه: این گریه انعکاس غمی است که درون را فرا گرفته است. جنبه مثبت این نوع گریه تنها تخلیه درون است، و به همین جهت پس از آن، آدمی احساس آرامش میکند. 4. گریه شوق و شادی: این نوع گریه ناشی از رقّت قلبی است که غالباً پس از دورهای از یأس و ناامیدی درباره موضوعی نمودار میگردد. 5. گریه تقوا و رشد روحانی: این نوع گریه مختص مردان و زنان الهی است و بیان سوز درون و ابراز عجز و پشیمانی، پریشانی، توبه و عشق به معبود است. این گریه، موجب پالایش روح و زمینهساز قرب به خداوند است. گریه تقوا و پرهیزگاری، اشکی است که اگر از سوز دل، بر گونهها جاری گردد، توجه حضرت حق را به بنده جلب کرده، بستر رحم و فضل او را فراهم میسازد. تا نگرید ابر، کی خندد چمن تا نگرید طفل، کی جوشد لبن طفل یک روزه همی داند طریق که بگریم تا رسد دایه شفیق تو نمیدانی که دایه دایگان کم دهد بیگریه شیر او را رایگان گفت: فلیبکوا کثیراً گوشدار تا بریزد شیر فضل کردگار(2) برای این گریه عواملی شمارش کردهاند: ندامت از گناهان؛ شوق و محبت؛ خشیت؛ فقدان دوستان حقیقی؛ نداشتن فضایل و اوصاف راستین. آنچه که در آموزههای قرآنی و روایی بر آن تأکید شده است،گریه تقوا و رشد روحانی است. گریهای که در این سوی پرده، «سوز دل» و در آن سوی پرده «آرامش، لذت، ابتهاج و کرامت» است. از سوی دیگر، نگاه‌ روان‌ شناختی‌ و داوری‌ ما در باب‌ پیامدهای‌ گریه‌ نیز دایر مدار تأثرات‌ عاطفی‌ است‌. اگر در روایات‌ آمده‌ است‌ که‌ گریه‌ کردن‌و گریاندن‌ و حالت‌ گریه‌ به‌ خود گرفتن‌، در مراسم‌ عزای‌ حسینی‌، منشأ اثر دنیوی‌ و اخروی‌است‌، به‌ تأثرات‌ درونی‌ نظر دارد و گرنه‌ می‌شود به‌ صورت‌ مصنوعی‌ ،چشمانی‌ گریان‌ داشت‌. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup ادامه پست بعدی👇👇👇👇

اداما پاسخ بالا 👆👆👆 👇👇👇👇 (قسمت سوم ) باطن‌ گریه‌ به‌ چهار نوع‌ تقسیم‌ می شود، که‌فقط‌ نوع‌ اوّل آن‌، معطوف‌ به‌ خود و نیازهای‌ سرکوب‌ شده است‌ و می‌تواند با افسردگی ‌همبستگی‌ مثبت‌ داشته‌ باشد، اما سه‌ نوع‌ دیگر، امید بخش‌ است‌ و حرکت‌ آفرین‌ و رابطة‌ معکوس‌ با افسردگی‌ دارد. نوع‌ اوّل‌، ناشی‌ از مرگ‌ واقعی‌ است‌ اما سه‌ نوع‌ دیگر، سوگ‌ واقعی‌ نیستند، اگر چه‌ در مراسم‌ سوگواری‌ حاصل‌می‌شوند. أ‌) گریه‌ ناشی‌ از علاقة‌ طبیعی‌ انسان‌ به‌ خود و متعلقات‌ خویش: این‌ گریه‌ به‌ هنگام‌غم‌ و مصیبت‌ و داغدیدگی‌ حاصل‌ می‌شود و اختیاری‌ نیست ‌و معمولاً بی‌ اراده‌، اشک‌جاری‌ می‌شود. تأثرات‌ فرد ناظر به‌ گذشته‌ است‌، مصیبتی‌ رخ‌ داده‌ و آثاری‌ گذاشته‌ و اکنون‌به‌ اصطلاح‌ عامیانه‌، عقده‌ها گشوده‌ می‌شود و اشک‌ می‌ریزد. این‌ گریه‌ به‌ اصطلاح‌ روان‌شناسان‌ و روان‌ درمان‌ گران‌، تخلیه روانی‌ - هیجانی‌ است‌ و به‌ فرد و نیازهای او بر می‌گردد. ب‌) گریه‌ای‌ که‌ ریشه‌ در اعتقادات‌ دارد، مثل‌ آنچه‌ در حال‌ مناجات‌ دیده می‌شود.فرد خود را در محضر خدا می‌یابد و رفتار و کردار خود را ضبط‌ شده‌ می‌داند و خود را گناهکارو... دعای‌ امام‌ سجاد (ع) در وداع‌ با ماه‌ رمضان‌ و یادآوری‌ رحمت‌های‌خداوندی‌ از این‌ نوع‌ است‌. این‌ گریه ریشه‌ دراعتقادات‌ دارد. مربوط‌ به‌ ترس‌های‌ دنیایی‌ و زندگی‌ روزمره‌ نیست‌. اکثر گریه‌ها درمناجات‌های‌ امامان‌ معصوم‌ (ع) از این‌ نوع‌ است‌. ج‌) گریه‌ای‌ که‌ از فضیلت‌طلبی‌ و کمال‌ خواهی‌ ناشی‌ می‌شود، مثل‌ گریه‌ای‌ که‌ در نبود‌ معلم‌ و مربی‌ اخلاق‌ و پیامبر و امام‌ و... رخ‌ می‌دهد. این‌ گریه‌ از این‌ روی‌ است‌ که‌ ما در عمق‌ وجودمان‌ کمال‌ و رشد را تحسین‌ می‌کنیم‌ و از بودن‌ آن‌ کمالات‌، ذوق‌ زده ‌می‌شویم‌ و از فقدان‌ آن‌ها ناراحت‌. گاهی‌ در مراسم‌ عزاداری‌، گریه‌هایی‌ از این‌ نوع‌ نیز وجود دارد، مثلاً در باب‌ شجاعت‌ و وفاداری‌ حضرت‌ عباس‌ (ع) بسط ‌سخن‌ داده‌ می‌شود، و ما با شنیدن‌ آن‌، اشک‌ می‌ریزیم‌. د) گریه‌ بر مظلوم‌: مانند گریه رسول‌ خدا بر علی‌ و حسین‌ علیهم السلام، پیش‌ ازشهادت‌ آن‌ها و مثل‌ گریه‌ و عزاداری‌ مسلمانان‌ در شهادت‌‌ ائمة‌ ‌ که‌ به‌ صورت‌مظلومانه‌ شهید شدند؛ مثل‌ گریه‌ به‌ هنگام‌ روضه‌ خوانی‌ حضرت‌ رقیه‌ و حضرت‌ علی‌ اکبر و حضرت‌ فاطمه‌ و دیگر مصایب‌ اهل‌ بیت‌ و... . گریه‌ در مراسم‌ عزاداری‌، از هر کدام‌ از انواع‌ چهارگانه‌ که‌ باشد، کارکردهایی‌ دارد و از چند جهت موجب از بین رفتن تمام پیامدهاى منفى داغ غم بر سینه نشسته مىگردد: 1. مرور خاطرات و ذکر حادثه جانگداز کربلا ، یکى از راههاى کاهش آلام و تسکین درد جانکاه شهادت و اسارت اهل بیت(ع) است. آن گونه که صحبت کردن درباره شخص مورد علاقه و بیان ویژگىهاى خوب او - که چگونه انسانى بود و چه خصایل پسندیدهاى داشت و براى چه جان شریفش را از دست داد و ... - جملگى در تسکین داغدیدگى بسیار مؤثر است.هر چند زنده نگه داشتن حادثه کربلا در اندیشه دینى، تنها بهاین سبب نیست. 2. آیین عزادارى و سوگوارى براى امام حسین(ع)که از دو منبع «سنتهاى الهى و آیینهاى مذهبى» و «آداب و رسوم بومى و ملى» شکل مىگیرد، از تمام رفتارهاى بى هدف و کنشهاى افراطى شیون گونه به دور است و خود یکى از راههاى التیام بر دلهاى شکسته از غم امام حسین(ع) مىباشد. البته آن دلى که بند در گرو حسین(ع) دارد و اسیر محبت او و بسته به ریسمان اهل بیت(ع) است، چنین مىباشد. 3. در محفل سوگواران اباعبدالله حسین(ع) نشستن و احساس اندوه و غم نمودن و دل محزون را در فضاى غم آلود وارد کردن، براى کاهش درد داغدیدگى است. شخصى که غم دیده است، از حضور در محفل اهل غم، احساس آرامش بیشترى مىکند تا حضور در جمع انسانهاى شاد و یا افرادى که با احساسات وى بیگانه و بى تفاوتند کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup ادامه پست بعدی👇👇👇

ادامه پاسخ بالا 👆👆👆 👇👇👇👇 (قسمت چهارم) 4- مراسم‌ عزاداری‌ یک‌ گروه‌ اجتماعی‌ را شکل می دهد. انسان‌ موجودی‌ اجتماعی‌ است‌ و بخش‌ بسیاری‌ از زندگی‌ خود را در گروه‌ها می‌گذراند. گروه‌های‌ خانواده‌، مدرسه‌، همبازی‌ها، همسالان‌، همکاران‌، گروه‌های‌مذهبی‌، سیاسی‌، اجتماعی‌ و...، از گروه‌هایی‌ هستند که‌ معمولاً بخش‌ قابل‌ توجهی‌ اززندگی‌ خود را با آن‌ها می‌گذرانیم‌. گروه‌های‌ مذهبی‌ نیز در همین‌ ردیف‌ است‌ و به‌ عنوان‌یک‌ گروه‌ بررسی‌ می‌شود. عزادارى مسلمانان بر اساس شناختى که عزاداران از حسین بن على(ع) و اهداف عالى آن حضرت و حرکت منتهى به شهادت ایشان دارند، انجام مىپذیرد. ازاین رو در حین مرثیه سرایى، سوگوارى روشنگرانه دارند، نه شیون بى هدف. آنان با عزادارى به تمام زندگى خود هدف مىبخشند و حیات خود را حسینى مىسازند و کسب نشاط مىکنند و به سمت زندگى با عزّت و فرار از مرگ ذلّت آفرین و احساس ارزشمندى گام برمى دارند. این افراد در دایره وصف امام صادق(ع) مىگنجند که مىفرماید: «شیعیان از سرشت ما خلق شدهاند و به نور ولایت ما آمیختهاند و به امامت ما دل خوش دارند و ما نیز به پیروى و دوستى آنان راضى هستیم. مصیبتهاى ما به آنان سرایت مىکند و رنج و گرفتارى ما آنان را مىگریاند و اندوه ماآنان را اندوهگین مىسازد و نیز شادمانى ما آنان را شادمان مىکند. ما نیز از حال آنان باخبر و با آنها هستیم و رنج و پریشانى آنان ما را رنجیده خاطر مىسازد و آنان از ما جدا نمىشوند و ما نیز از آنان جدا نمىشویم ...».(3) پس غمگین بودن براى امام حسین(ع) نشان سلامت است، نه بیمارى و نه حالتى منفى و نابهنجار . چه بسا غمگین نبودن و سوگوارى نکردن براى یک فرد مسلمان، نشان بیمارى و یا رفتارى نابهنجار تلقى گردد. افزون بر آن که سوگوارى نشانه سلامت و تأمین کننده سلامت است؛ چه اینکه گریستن براى شخص مصیبت زده و غم دیده، اثر شفا بخشى دارد. گریستن موجب رهایى از فشارهاى هیجانى مىگردد؛ در حالى که فشارهاى (روحى و روانى ناشى از داغدیدگى) موجب به هم خوردن تعادل شیمیایى در بدن مىگردد. گریستن این تعادل شیمیایى را به او باز مىگرداند. برخى معتقدند: گریستن موجب خروج مواد سمى از بدن مىشود و تعادل حیاتى را برقرار مىکند. گریه‌ و عزاداری‌ گاه‌ جنبه‌ عاطفی‌ دارد.انسان‌ با عاطفه‌ زنده‌ است‌، آنچه‌ در درون‌قفسه‌ سینه‌ او قرار دارد، قلب‌ است‌ نه‌ سنگ‌. اگر قلبی‌ با شنیدن‌ مناظر تکان‌ دهنده‌ کربلا به‌ درد آید،احساسش‌ جریحه‌دار گردد و شراره‌های‌ آتشین‌ خود را به‌ صورت‌ قطره‌های‌اشک‌ به‌ خارج‌ پرتاب‌ کند. این‌ نشانه‌ قوّت‌ و سلامت‌ دل‌ است‌، نه‌ علامت‌ ضعف‌. درمجالس‌ عزاداری‌، صحرای‌ رنگین‌ کربلا، بدن‌های‌ قطعه‌ قطعه‌ شده‌ شهیدان‌، سرهای‌عزیزان‌ پیامبر خدا بر نیزه‌ها و خیمه‌های‌ سوخته‌‌،بدن‌های‌ تازیانه‌ خورده‌،خرابة‌ شام‌، تازیانه‌ و لب‌های‌ مبارک‌ امام‌ حسین‌(ع)، هلهله‌ و شادمانی‌ مردم‌ کوفه‌ و شام‌،جسارت‌ به‌ خاندان‌ عصمت‌ و طهارت‌، قد خمیده‌ زینب‌، و مصائب‌امام‌ سجاد(ع)... باز سازی‌ و یادآوری‌ می‌گردد. امکان‌ ندارد انسانی‌ از شنیدن‌ این‌ مصائب‌ به‌ شور و هیجان‌ نیاید و بر یزیدیان ‌نفرین‌ نکند و عملکرد آنان‌ را مورد اعتراض‌ قرار ندهد. به‌ این‌ ترتیب‌، گریه‌ بر امام‌حسین‌(ع) ویارانش‌ در نهایت‌ تبدیل‌ به‌ گریه‌ و اعتراض ‌می‌گردد؛ گریه‌ای‌ که ‌تجسم‌ اهداف‌ کربلا بر گونه‌هاست‌. تأثیر این‌ گریه‌ها به‌ مراتب‌ بیشتر از حرف‌ و ساز وکارهای‌ امروزی‌ است‌. پیروان‌مکتب‌ عاشورا می‌توانند از طریق‌ شعار دادن‌، سرود خواندن‌، برگزاری‌همایش‌ها و... پیوندشان‌ را با اهداف‌ عاشورا ابراز نمایند، اما عزاداری‌ و سوگواری،‌صادقانه‌تر می‌تواند بیانگر این‌ پیوند باشد زیرا مجالس‌ عزاداری‌ بازسازی‌ مصائب‌ کربلا و تجسم‌ افتخارات‌ عاشورائیان‌ است‌.اگر همه‌ مردم‌ بدانند در کربلا چه‌ گذشت‌، ‌ دانستن‌ تأثیر دارد، اما اگرصحنه‌های‌ عاشورا بازسازی‌ شود، شهر سیاه‌پوش‌ گردد، دسته‌های‌ عزاداری‌ راه‌ بیفتد، به‌مراتب‌ تأثیر بیشتری‌ دارد.این‌ اقدامات‌ اعلام‌ وفاداری‌ به‌ اهداف‌ والای‌ امام‌ حسین‌ است‌. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup ادامه پست بعدی👇👇👇👇

ادامه پاسخ بالا 👆👆 👇👇👇 (قسمت پنجم) حال‌ می‌دانیم‌ چرا امام‌ حسین‌ از حلقوم‌ بریده‌ فریاد کرد «او سمعتم‌ بغریب‌ٍ اوشهیدٍ فاندبونی‌؛ اگر خبر غریب‌ یا شهیدی‌ را شنیدید بر من‌ گریه‌ کنید» چون‌ گریه‌ برشهید هماهنگی‌ با روح‌ او، شرکت‌ در حماسه‌، و حرکت‌ در موج‌ اوست‌. عزاداری‌ بازسازی‌صحرای‌ خاطره‌آلود کربلاست‌.یادآوری‌ آن‌ در اعماق‌ قلب‌ خونسردترین‌ افراد ،جوش‌ وخروش‌ برمی‌انگیزد؛ حزن‌ و اندوه‌ و هیجان‌ شدید پدید می‌آورد و روح‌ را در معارج‌ کمال‌چنان‌ پرواز می‌دهد که‌ همة‌ دنیا در برابر آن‌ ناچیز جلوه‌ می‌کند. آری‌، عزاداری‌ رمز محبت‌ است‌. هیچ‌ قدرتی‌ نمی‌تواند این‌ محبت‌ خالص‌ و ارادات‌ بی‌شائبه‌ را که‌ شیعیان‌ به‌ ساحت‌ پیشوای‌ امام‌ شهیدان‌ تاریخ‌ ابراز می‌دارند از دل‌آنان‌ بیرون‌ کند. این‌ محبت‌ ما را زنده‌ می‌دارد و امید می‌دهد، زیرا این‌ نماد(الگو) راه‌ را به دوستدارانش نشان‌ می‌دهد و وجود آنان‌ را از آرمان‌های‌ والا سرشار می‌سازد. عزاداری‌ عرض‌تسلیت‌ به‌ محضر پیامبر گرامی‌ اسلام‌ است‌ چون‌ به‌ گفته‌ سید رضی‌(ره‌) اگر پیامبر خدا پس‌ از روز عاشورا زنده‌ بود همواره‌ دراین‌ روز به‌ عنوان‌ صاحب‌ عزا می‌نشست‌ تا همه‌ بیایند و به‌ او تسلیت‌ بگویند. گریستن در سوگ شهداى کربلا،تجدید بیعتبا عاشورا و فرهنگ شهادت و تغذیة فکرى و روحى با این مکتب است و اشک ریختن،نوعى امضا کردن پیمان و قرارداد دوستی با سید الشهدا است. ائمه شیعه،گریستن بر مظلومیت اهل بیت و عزاى حسینى راتاکید کرده ، شهادت اشک را بر صداقت عشق،پذیرفته اند.امام صادق«ع»فرموده: «نزد هر کس که ما یاد شویم و چشمانش اشک‌آلود شود،حتى اگر به اندازه بال مگسىباشد،خداوند گناهانش را می بخشاید،هر چند چون کف دریا فراوان باشد.»(4) به گفته صائب: در سلسله اشک بود گوهر مقصود گر هست ز یوسف خبر،این قافله دارد دستور امامان به گریستن بر امام حسین بسیاراست. امام رضا به ریان بنشبیب در حدیث مفصلى فرمود: «یابن شبیب! ان کنت باکیا لشىء فابک للحسین بن على بنابى طالب فانه ذبح کما یذبح الکبش...؛(5) اگر بر چیزى گریه مىکنى،بر حسین بن على گریه کن،که او را همچون گوسفند،سر بریدند».در حدیث دیگرى فرموده:«محرم، ماهى است که مردم دوره جاهلیت جنگ در آن را ناروا مىدانستند، ولى در این ماه،دشمنان، خون ما را بناحق ریختند و هتک حرمت ما نمودند و فرزندان و بانوان ما را به اسارت گرفتند و به خیمه هاى ما آتش زدند وآنها را غارت کردند و براى رسول خدا هیچ حرمتى را رعایت نکردند. روز حسین( عاشورا)پلک هاى ما را مجروح و اشک هایمان راجارى کرد و ما از سرزمین کربلا،گرفتارى و رنجبه میراث بردیم.پس باید بر کسى همچون حسین،گریه کنندگان بگریند،که گریه بر او، گناهان بزرگ را هم فرو مىریزد.»(6) امام صادق فرمود:«هر ناله و گریهاى ناپسند ومکروه است، مگر نالیدن و گریستن بر حسین».(7) هم گریستن، هم گریاندن، هم خود را شبیه گریه کنندگان درآوردن(تباکى)پسندیدهاست و اجر دارد.این همه فضیلت که براى گریه بر حسین(ع)بیان شده و اینکه اشک چشم،آتش دوزخ را فرو مىنشاند و غمگین شدن در سوگ شهیدان کربلا ایمنى از عذاباست، در صورتى است که گناه و فسق و آلودگى انسان در حدى نباشد که مانع رسیدن این فیض الهى گردد. اشکى که بیانگر پیوند عاطفى و رابطه مکتبى و اتصال روحى با راه و فکرو خط ائمه و سید‌الشهداست، حتما زمینهساز پرهیز از گناه مىگردد. به تعبیر شهید مطهرى: «گریه بر شهید،شرکت در حماسه او و هماهنگى با روح او و موافقت با نشاط اوو حرکت اوست...امام حسین به واسطه شخصیت عالیقدرش، به واسطه شهادت قهرمانانه اش، مالک قلب ها و احساسات صدها میلیون انسان است.اگر کسانى که بر این مخزن عظیم و گرانقدر احساسى و روحى گمارده شدند، یعنى سخنرانان مذهبى، بتوانند ازاین مخزن عظیم در جهت همشکل کردن و همرنگ کردن و هم احساس کردن روح ها باروح عظیم حسینى بهره بردارى صحیح کنند، جهانى اصلاح خواهد شد.»(8) پس مهم، شناخت فلسفه گریه در راستاى احیاى عاشورا و زنده نگهداشتن مراسم حسینى و فرهنگ کربلاست، نه گناه کردن و آلودگى، به امید پاک شدن با چند قطره اشک! معلوم نیست که دل و جان آلوده،آن همسویى را با امام داشته باشد که با یاد مصائبش گریه کند. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

ادامه پاسخ بالا 👆👆 👇👇👇 (قسمت آخر ) گریه در فرهنگ عاشورا، سلاح همیشه بُرنده ای است که فریاد اعتراض به ستمگران رادارد.«اشک»،زبان دل است و گریه،فریاد عصر مظلومیت.رسالت اشک نیز پاسدارى از«خون شهید»است.امام خمینى«ره»فرمود:«هر مکتبى،تا پایش سینهزن نباشد،تا پایشگریهکن نباشد،تا پایش توى سر و سینهزن نباشد حفظ نمىشود...»،(9) «گریه کردن برشهید،نگهداشتن، زنده نگهداشتن نهضت است»،(10) «گریه کردن بر عزاى امام حسین،زندهنگهداشتن نهضت و زنده نگهداشتن همین معنى است که یک جمعیت کمى در مقابل یکامپراطور بزرگ ایستاد...،آنها از همین گریهها مىترسند،براى اینکه گریهاى است که گریهبر مظلوم است،فریاد مقابل ظالم است».(11) هر چند نیست درد دل ما نوشتنى از اشک خود، دو سطر به ایما نوشته‌ایم (12) اشک، سر فصل محبت و مودت است و برخاسته از عشقى است که خداوند در دلها قرار داده که نسبتبه حسین بن على(ع)مجذوب مىشود.(13) به فرموده رسول خدا: «ان لقتل الحسین حرارة فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا؛(14) براى شهادت حسین حرارت و گرمایى در دل هاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمىشود»(15). پىنوشت ها : 1. تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی، ج 2، دفتر 2، ص 263 – 272. 2. مثنوی، ج 3، دفتر 5. 3.بحار الانوار، ج51، ص151. 4.وسائل الشیعه،ج 10،ص 391. 5.بحار الانوار،ج 44،ص 286. 6.همان،ص 283. 7.همان،ج 45،ص 313. 8.شهید(ضمیمه قیام و انقلاب مهدى)،ص 124 و 125. 9.صحیفه نور،ج 8،ص 70. 10.همان،ج 10،ص 31. 11.همان،ص 31. 12.صائب تبریزى. 13.جواد محدثى، فرهنگ عاشورا ص381 14.جامع احادیث الشیعه،ج 12،ص 556. 15.در پاسخ به این سوال ازکتاب پرسش هاوپاسخ دانسجویی،ج 13گروه مولفان دفتر نشر معارف استفاده شده است. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

📖پند عارفانه 📝 نظر آیت الله سید علی آقای قاضی(ره)درباره فتح باب و رفع حجابها با توسل به امام حسین علیه السلام 🔹توسّل به سيدالشهداء عليه السّلام جهت فتح باب سالكين إلى الله و كشف حجب تأثيرى عجيب دارد و بدون توسّل به سيّد الشّهداء عليه السّلام فتح باب نمى شود. 📕اسرار ملكوت، ج۲،ص۲۰۵ 📚کانال پند عارفانه (شعر، نصایح، صوت کوتاه) @pand_arefaneh ◼️

۴ سال پیش یه عده احمق هفتاد و دو کبوتر را آتش زدند و به غلط کردن هم افتادند به نظرتون مطرح کردن مطلب سال ۹۳ بنام امسال چه دلیلی میتونه داشته باشه؟؟؟ 😏

⭕️ انتقاد تند دختر آیت‌الله خزعلی از برادرش 📌 انسیه خزعلی دختر مرحوم آیت الله خزعلی در باره رفتار مهدی خزعلی: 📌 همیشه پدرم با او بحث و گفت‌وگو می‌کردند که من سبک زندگی تو را قبول ندارم و هر چه هم دلیل و برهان بیاوری که این اموال را از راه حلال کسب کرده‌ای، قبول نمی‌کنم و می‌دانم این شیوه زندگی تو برای مردم سؤال‌برانگیز است. 📌 تو باید جوری زندگی کنی که مردم احساس نکنند به دلیل اینکه پسر من هستی، از امتیازات ویژه‌ای برخورداری، چون هر چه هم بگویی کارهایت ربطی به انتساب تو به من ندارد، مردم باور نخواهند کرد و به نظام و مسئولان بدبین خواهند شد. نهایتاً هم رفتار‌های برادرم موجب شد پدر آن موضع‌گیری‌های تند را بکنند/روزنامه جوان کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

بازهم مشتی محکم بر دهان احمدالحسن و هم پیاله های خبیثش 🔺برگزاری تظاهرات توسط صدها نفر از اهالی بصره در حمایت از ایران 👈امروز را به خاطر بسپارید ۹۷/۶/۲۵ @mobahesegroup

این جماعت لیبرال مسلک اصلاح طلب ، فقط و فقط برای از بین بردن دین مردم تلاش میکنند ، و الا هیچ خاصیتی ندارند.... #حسین_تنها_نمی_ماند #لبیک_یا_حسین #انقلاب_برای_انقلاب @mobahesegroup

🔴 خط رسانه ای علیه چادر اینبار توسط خبرآنلاین 🔷🔹رسانه حامی دولت بدون اشاره به محل وقوع کلیپ (عربستان) فیلمی را علیه چادر منتشر کرد که پس از ساعاتی آن را از کانالش برداشت. @mobahesegroup

خانم مولاوردی دستیار روحانی پست مسیح‌علینژاد رو لایک کرده یعنی با دولتی روبرو هستیم که بیشتر از نکات مثبتش جاسوس تحویل جامعه داده و اعضاش تفکرات علینژاد رو قبول دارن 😶 @mobahesegroup

⁉️ سوال: 👇👇👇👇 چرا سوره فجر را سوره امام حسین ( ع ) نامیده اند ؟ ✅ پاسخ : 👇👇👇 معرفی این سوره به عنوان سوره امام حسین به خاطر این است که مصداق بارز نفس مطمئنه ‌ای است که در آخرین آیات سوره آمده است. امام صادق ( ع ) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت کنید که این سوره به حضرت امام حسین اختصاص دارد... مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است ». (1) در توجیه و تحلیل تطبیق سوره مذکور بر امام(ع) گفته شده است: «ائمه معصومین(علیهم السلام) از این جهت این سوره را سوره حسین نامیده اند که قیام و شهادت آن حضرت درتاریکی طغیان مانند طلوع فجر، منشا حیات و حرکت گردید. خون پاک او و یارانش به زمین ریخت و نفوس مطمئنه آنها با فرمان «ارجعی» و با خشنودی به سوی پروردگار شتافت ... تا از این الهام و جوشش، نور حق در میان تاریکی‌ها بدرخشد و راه حیات با عزت باز شود و پایه های ظلم و طغیان بی پایه گردد و طاغیان را دچار خشم و نفرین کند .»(2) البته در این سوره آیه «و لیالی عشر» است که باز به آن حضرت مرتبط است. حضرت صادق فرمود: «الفجر هو القائم و لیال عشر الائمة من الحسن الی الحسن و الشفع امیرالمؤمنین و فاطمه ( ع ) و الوتر هو الله وحده لاشریک له ؛ مراد از فجر وجود مقدس حضرت قائم(ع) و «لیالی عشر» امامان از امام حسن مجتبی(ع) تا امام عسکری(ع)‌اند و شفع امیرمؤمنان و حضرت فاطمه(ع) می‌باشد و مراد از وتر خداوند یکتا است».(3) ---------------------------------------------------------------------------------------------- پی‌نوشت‌ها: 1. بحارالانوار، ج24، ص 93. 2. پرتوی از قرآن،‌سید محمود طالقانی، ج4، ص 67، با تلخیص. 3. البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی،‌ج4، ص 461. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup

⁉️ متن سوال👇👇👇 امام حسین ( ع ) وارث پیامبران گذشته است. این سخن به چه معنا است ؟ ✅ پاسخ👇👇👇 از کتاب های واژه شناسی و فقهی بر می‌آید: «الوارث من انتقل الیه ترکه المیت؛ وارث کسی است که اموال و اشیای متوفا به او منتقل می شود»، اما کاربرد این واژه محدود به این معنا نیست زیرا ارث تنها به اشیا و اثاثیة میت گفته نمی‌شود، بلکه به اوصاف و سرمایه های معنوی و صفات عالی هم اگر به دیگری برسد، ارث اطلاق می‌شود، مثلاً می‌گویند فلانی وارث تجربه هشتاد سالة استادش است یا فلانی شجاعت و سخاوت را از پدر یا جدش به ارث برده است . در قرآن مجید آمده است: «و ورث سلیمان داود و قال یا ایها الناس عُلِّمنا منطق الطیر و اُوتینا مِن کلِّ شئ إنّ هذا لهو الفضل المبین؛ سلیمان از داوود ارث برد و گفت: ای مردم! خداوند به ما زبان پرندگان را تعلم فرمود و از هر چیزی عنایت فرمود. در این تعلیم و عنایت او فضل آشکار است». (1) حضرت سلیمان مال و دولت و ملک و نبوت و علم داوود را به ارث برد. (2) در کافی روایت کرده که امام صادق( ع ) فرمود : «إنّ داود ورث الانبیاء و إنّ سلیمان ورث داود و إنّ محمداً ( ص ) ورث سلیمان و إنّا ورثنا محمداً ( ص ) و إنّ عندنا صحف ابراهیم و الواح موسی؛ داوود از پیامبران ارث برد و سلیمان از داوود ارث برد و محمد ( ص ) از سلیمان و ما از محمد ( ص ) و نزد ما صحف ابراهیم و الواح موسی است». نیز در روایتی که شیعه و سنی نقل کرده اند پیامبر اکرم ( ص ) به علی ( ع ) فرمود : « تو برادر و وارث منی» گفت: یا رسول‌الله، چه چیز تو را از تو ارث می‌برم؟ فرمود: آن چه را پیامبران پیش از من به ارث گذاشتند...) کتاب خدا و سنت پیامبر».(3) در این روایت به کتاب‌های آسمانی و سنت های پیامبران ارث اطلاق شده و به کسی که به آنها آگاه است، وارث گفته شده است. در زیارتنامه های امامان ( ع ) به آنان وارث پیامبران اطلاق شده، از جمله در زیارت جامعه کبیره (که از نظر متن و سند از بهترین و کامل ترین زیارت‌ها است) می خوانیم: «السّلام علی ائمه الهدی و مصابیح الدجی و ... ورثه الانبیاء...؛ درود بر شما پیشوایان هدایت و چراغ‌های درخشان و ... و وارثان پیامبران.»(4) بنابراین وقتی به امام حسین ( ع ) وارث پیامبران گفته می‌شود، پیداست که ارث مادی و مالی نیست، زیرا اوّلاً: هنگامی که در پیشگاه مقدسش برای زیارت می ایستیم و این کلمات را بر زبان جاری می‌کنیم، به قصد تعظیم و تجلیل از مقام شامخ او است، نه خبر دادن از این که چه اموالی را از پیغمبران به ارث بُرد! دوم: اگر هم مالی از پیغمبران باقی مانده بود، زمانی طولانی بین آدم و دیگر پیامبران با امام حسین ( ع ) است و می‌بایست به بازماندگان مستقیمشان می رسید، نه امام حسین، پس باید معنای دیگری را جستجو کرد. با اندکی تامل در می یابیم که میراث ظاهری و مادی مراد نیست بلکه مجد و عظمت و مقام معنوی و خلیفة اللهی است.(5) کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup ادامه در پست بعدی👇👇👇👇

ادامه مطلب بالا 👆👆 👇👇👇👇 وراثت حسین(ع) از انبیا و اوصیا برای آن است که خط جهاد در راه حق و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحة دعوت همه انبیای الهی بوده، کربلا تجلی‌گاه درگیری حق و باطل است. عاشورا حضور دوبارة آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی(ع) در قلة‌ فریادگری و هدایت است. این که حسین را وارث آدم(ع) می‌خوانیم و زیارت وارث را با سلام بر آن پیمبران الهی آغاز می‌کنیم، برای همین است؛ یعنی نقطة اتصال همه حرکت‌های الهی و انقلاب‌های خدایی ، به صورت تجسم دوبارة پیامبران و اوصیا در لحظه‌های خورشیدی عاشورا و واقعیت سرشار کربلا.(6) از سوی دیگر قرآن مجید یکی از اهداف بعثت پیامبران را قیام برای عدالت اجتماعی یا آماده کردن زمینه برای آن می‌داند: «لقد ارسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط؛ پیامبران را با دلائل روشن فرستادیم و با آن‌ها کتاب و میزان نازل کردیم تا مردم برای برپایی عدالت قیام کنند».(7) در زیارت امام حسین(ع) می‌خوانیم: «أشهد أنّک قد أمَرتَ بالقسط و العدل و دعوت إلیهما؛ گواهی دهم که دستور به عدل و داد فرمودی و مردم را به آن دعوت کردی».(8) از این رو می‌توان نتیجه گرفت: تلاش برای برپایی عدالت اجتماعی و مبارزه با ستم، رسالت همة‌انبیا و میراث مشترک رسول الهی است و حسین بن علی(ع) به دلیل دعوت به عدل و مبارزه با بی عدالتی، وارث همة‌ انبیا است. زیارت وارث که امام حسین را وارث حضرت آدم و دیگر پیامیران معرفی می کند، به ما می آموزد که امام رسالت تاریخی همة ادیان توحیدی را بر عهده دارد و امامت امتداد رسالت الهی است. امام بر اثر قرار گرفتن در مقطع حساس تاریخ و اوج اختناق اموی و خودسری های یزید (که تصمیم داشت حق و حقیقت را از بین ببرد و وحی را به تمسخر گرفته و رسالت را باور نداشت) احساس کرد همة رسالت های پیامبران بر دوش اوست و نباید اجازه دهد پیوند زمینیان با آسمان قطع گردد و بشر به عصر جاهلیت باز گردد. عاشورا نقطه اوج نبرد مکتب توحید با شرک و تجلی‌گاه یکتا پرستی ابراهیمی و باطل کننده شرک نمرودی بود. امام حسین ( ع ) وارث رسالت انسان سازی، قیام برای پیروزی حق بر باطل و هدایت بشر به کمال بود که میراث همه پیامبران الهی است . ---------------------------------------------------------------------------------------------------- پی‌نوشت‌ها: 1. نمل(27 ) آیه 16. 2. تفسیر اطیب البیان، ج10، ص 119؛ تفسیر نمونه، ج17، ص 119. 3. بحارالانوار،‌ج38، ص 154؛ ینابیع المودة، ج1، ص 177. 4. التحقیق فی الامامه و شؤونها، عبدالطیف البغدادی، ص 228. 5. این مضمون از عبارت «السلام علیک یا وارث آدم خلیفة‌الله» قابل برداشت می‌باشد. 6. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 460. 7. حدید (57) آیه 25. 8. مصباح کفعمی، ص 491. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup #ایتا 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup #سروش 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup