eitaa logo
مبین
129 دنبال‌کننده
6.6هزار عکس
1.8هزار ویدیو
199 فایل
دسترسی به مطالب محتوایی از سایت : Www.serajnet.org Www.monirnet.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
خدایا مگذار شرمنده کلماتمان در گفتار و نوشتار شویم. ۱۱۶۳_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
کجاست آت مهیای برانداختن نسل ستمگران، که کژی ها را سامان بخشد و کاستی ها را جبران کند؟ ترجمه: ۱۱۶۳-حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
امام علی علیه السلام: قُرِنَتِ الْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ، وَ الْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ؛ وَ الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْرِ ترس (نابجا) با نااميدى مقرون است و کم رويى با محروميت همراه، فرصت چون ابر می گذرد، پس فرصت های نیکو را غنیمت شمرید و پيش از آنکه از دست برود، از آن استفاده کنيد. منبع: حکمت ۲۱ نهج البلاغه
🌸☘️🌸☘️🌸☘️ ☘️🌸☘️🌸 🌸☘️🌸☘️ ☘️🌸☘️ 🌸☘️ 🌸 افزایش طول عمر و برکت ✅حتی مهم ترین عامل تعیین عمر انسان هم خانواده هست . همونطور که می دونید ، میزان طول عمر انسان یکی از روزی های کلیدی و مهم هست. بسیاری از مرگ و میر های پیش از موعد ، ریشه در رفتار های افراد توی خانوادشون داره . 🌺مثلا در روایات هست که انجام صلی رحم و رفت و آمد با فامیل ، باعث افزایش عمر انسان میشه. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هرکس که دوست دارد خداوند عمر اورا دراز و رزق اورا زیاد کند، پس با خویشان و بستگان خود رابطه داشته باشد؛ «مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَمُدَّ اللّه فِی عُمُرِهِ وَ أَنْ یَبْسُطُ لَهُ فِی رِزْقِهِ فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ»۱ 🔴مثلا بی احترامی به پدر و مادر باعث کاهش عمر آدم میشه. حتی اگه کسی توبه هم کنه با این خدا اون رو میبخشه اما آخرش عمرش کم میشه ! هر موقع خداوند متعال بخواد تقدیری رو برای ما قرار بده ، اول از همه به خانوادمون نگاه میکنه ؛ اگه رفتار درستی با پدر و مادر و همسر و فرزندانمون داشته باشیم ، تقدیرات خوب و قشنگی برامون رقم میزنه اما اگه خدای نکرده برخوردهای درستی نداشته باشیم ، از تقدیرات رشد دهنده محروم میشیم...😔 به طور کلی وقتی آدم به مجموع روایات نگاه میکنه میبینه که موضوع خانواده خیلی بیشتر از اونی که ما فکرش رو می کنیم مهم هست و باید برای بهتر شدن رابطمون با خانواده تلاش کنیم. ضمن اینکه با توجه به شرایط جهانی ، داشتن و ساختن خانواده خوب ، کاملا ضروری هست. 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ۱_ بحارالانوار ، ج ۷۱ ، ص ۱۰۲