به قول جناب ستوده: اول فقط حرم، دوم فقط حرم، اصلا الی الابد میخوام ازت حرم :)))

و امشب ..؟! خدایا شکرت، برای رفیقی که میتونم باهاش تمام احساسات مثبت و منفیم تموم دلتنگی هام ، تموم غرهای دنیا ، تموم حال بد و خوبم و همه بی خوابی ها و استرس ها وحتی هیجاناتم رو باهاش درمیون بزارم و باهمشون همراهیم کنه و درکم کنه و همراهم باشه و نهایت اینکه : خدایا شکرت بخاطر هرچی حال بد و خوبیه که دارم ... شکرت بخاطر همه نعمت هایی که بهم دادی ... شکرت بخاطر همه اون چیزایی که به ضررم بود و حتی با پافشاریم، ازم دورش کردی... ● به وقت ۲۹ تیر ماه صفر چهار ● پنج ساعت و سی دقیقه قبل از اون اتفاق دوست داشتنی که منتظرش هستم...‌

تقریبا یکسال گذشت :)) و قراره دوباره اون لحظه ای رو تجربه کنم که سرشار از شوقم میکنه :)) ولی میدونم که قراره در آینده دوباره و دوباره دلتنگ بشم.... و چقدر دلتنگ این تکرار بودن آزار دهندست.

کاش یه کنج از حرم نشسته بودم و زیر لب میخوندم : اومدم تنهایی تنها ، من همون تنها ترینم ..

و بالاخره بعد از یازده ماه جدایی :))))

و من امروز ..؟! خوشحال ترینِ، خوشحال ترینم :))))))))))))

خدایا بعد از دیدن اینهمه نامهربونی ِ‌دنیا، شنیدن هلابیکم‌یا‌زوّار‌الحسین روزیمون رو کن.

حقیقت اینه که : مداحیام رو بیشتر از آدما دوست دارم.

به تقدیری که دارم راضی‌ام آقا و حرفی نیست ولی هرگز به دوری از نجف عادت نخواهم کرد... #بابا‌علی‌من

+++

آقای‌ِامام‌حسین..!(: من دلم تنگ شده برات .. ولی خب، از تقدیر نه گریزی هست و نه گریزی. . ‌.