‌🌷مهدی شناسی ۵۱۴🌷 🔷زیارت آل یاسین🔷 (شرح عارفانه) 🌹دلیل ارادته🌹 🍃سلام بر مولایی که دلیلی برای اراده حضرت حق است. 🍃مولایم! اراده خدای سبحان تنها به واسطه ی شما تحقق می یابد. هیچ کس در این عالم به کمالی دست نمی یابد مگر آنکه اراده حضرت حق از طریق شما بر او جاری شود. 🍃ای دلیل اراده خدا! اراده ی شما درطول اراده حضرت حق است. مرا از اراده های نیکویت محروم مساز که عاقبت به خیریم در گروی اراده های توست. 🍃السلام علیک یا حجه الله و دلیل ارادته...با این سلام میخواهم مرا در سایه ی اراده خویش قرار دهی تا چیزی را طلب نکنم مگر آنکه خواست تو آنرا فرا گرفته باشد. 🍃 هر قدر اراده ام به اراده ی شما نزدیک میشود زندگی برایم لذت بخش تر میگردد. 🍃خداوند به حضرت داوود فرمود تو چيزي مي خواهي و من چيزي اما تنها آنچه من ميخواهم واقع ميشود پس بهتر است تو چيزي را طلب نكني مگر آنچه من بخواهم. 🍃مولايم مقام تسليم را شما براي من از خدايت طلب كن... #مهدی_شناسی #قسمت_514 #زیارت_آل_یاسین #استاد_بروجردی @modafeanzuhur

🔴❓🔴امام زمان غریب است؟! ⬅️"ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ" ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﺭﺍﯾﺞ ﻏﺮﺑﺖ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﻣﻌﺮﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﯾﺴﺘﻪ‌ﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﺍﺳﺖ، ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ «ﻏﺮﯾﺐ» ﺩﺍﻧﺴﺖ. ⬅️ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ، ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺎﻫﺮﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻻ‌ﺕ ﻭ ﺗﺨﺼﺺ ﻭ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﺴﻮﺯﯼ ﺍﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻓﺮﺩ ﺑﯽ‌ﺳﻮﺍﺩ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻨﻨﺪ، ﺍﺻﻄﻼ‌ﺣﺎً ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﺰﺷﮏ، «ﻏﺮﯾﺐ» ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ⬅️ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﺨﺼﺺ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ ﺍﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻧﺪ، ﻭﻟﯽ ﻗﺪﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺳﻨﺪ، ﻭ ﻗﻠﺒﺎً ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﻭ ﺗﺨﺼﺺ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﭘﺰﺷﮏ "ﻏﺮﯾﺐ" ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ⬅️ﮔﺎﻫﯽ "ﻏﺮﯾﺐ" ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﯾﻌﻨﯽ ﺁﻥ‌ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺍﻭﺳﺖ، ﺍﺯ ﺍﻭ ﯾﺎﺩ ﻧﻤﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﺯ ﻏﺮﺑﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ((ﺫﮐﺮ)) ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻗﻠﺒﯽ ﻭ ﮔﺎﻩ، ﺯﺑﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ. #غربت_امام @modafeanzuhur ‌

❓❓چگونه برای ظهور زمینه سازی کنیم؟ ⬅️ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻇﻬﻮﺭ،ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﻼ‌ﺱ ﺩﺭﺱ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ (ﻉ) ﯾﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﻣﺮﯾﺾ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥِ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ(ﻉ) ﻭ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺻﺤﯿﺤﯽ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﻞ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﭘﯽ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﯾﺎ ﺩﺭ ﻣﺜﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮ، ﻣﺮﯾﺾ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻣﺮﺍﺿﺸﺎﻥ ﻭ ﻟﺰﻭﻡ ﻣﺪﺍﻭﺍﯼ ﺳﺮﯾﻊ، ﺁﻥ ﻫﻢ ﻧﺰﺩ ﺍﻃﺒّﺎﯼ ﺣﺎﺫﻗﯽ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺸﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ، ﯾﻘﯿﻦ ﻛﻨﻨﺪ. ⬅️ﭘﺲ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻠّﻢ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻭ ﻃﺒﯿﺐ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻜﻨﻨﺪ. ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﻣِﺜﻞ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﺩّﺏ ﺳﺮ ﻛﻼ‌ﺱ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﻌﻠّﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﻼ‌ﺱ ﺷﺪﻩ، ﺩﺭﺳﺶ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺜﻞ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﻛﺘﺮ ﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺴﺘﺮﯼ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. #استاد_گنجی_فرد #اضطرار_فرج #زمینه_سازان @modafeanzuhur

🍃🌸 🔆خلاصه آثار و فواید #دعا برای #فرج ۱- اطاعت از امر #مولایش کرده است، که فرموده اند: و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که فرج شما در آن است. ۲- این دعا سبب زیاد شدن نعمتها میشود. ۳- و اظهار محبت قلبی است. ۴- و نشانه انتظار است. ۵- و زنده کردن امر ائمه است. ۶- و مایه ناراحتی شیطان است. ۷- و تعظیم خداوند و دین خداست. ۸- و اداء قسمتی از حقوق آن حضرت است (که اداء حق هر صاحب حقی واجب ترین امور است) ۹- حضرت صاحب الزمان در حق دعا کننده دعا می‌کند. 💚الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَـــ الْفَـــرَج💚 @modafeanzuhur

سوال❓ روایت معتبر درباره روز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام 28 صفراست یا هفتم این ماه است ⁉ 👈✅پاسخ 👇 👇 👇 👌نمونه ای از تحریف تاریخ در اثر اعتماد به غیرمتخصص و پیروی از فضاسازی برخی جریانهای مذهبی اینکه در سالهای اخیر برخی اصرار دارند شهادت امام مجتبی (ع) را در هفتم صفر وانمود کنند سند محکمی ندارد. وقتی منابع تاریخی و حدیثی شیعه و سنی تا پایان قرن 7 را جستجو می کنیم هیچ نویسنده شیعه یا سنی نمی یابیم که گفته باشد شهادت امام حسن (ع) در #اوایل_صفر یا در هفتم صفر یا حتی در اواسط این ماه بوده است. عموم مورخان و محدثان شیعه « 28 #صفر » یا « آخر صفر » را نقل کرده اند (1) و مورخان اهل سنت نیز یکی از روزهای آغازین ماه ربیع را مطرح کرده اند(2). یعقوبی نیز گرچه شیعه است اوایل ربیع را ذکر کرده است(3). اگر بخواهیم بین روایات مورخان سنی با روایات علمای شیعه سازگاری برقرار کنیم باید بگوییم وفات امام حسن (ع) تقریبا همزمان با سالروز وفات رسول الله ص بوده(اواخر صفر یا اوایل ربیع) بوده یا سه چهار روز دیرتر(طبق قول اهل سنت). بنابراین بسیار با اوایل ربیع نزدیک است لذا عجیب نیست که مورخان اهل سنت چند روز اشتباه کرده باشند و اوایل ربیع را مطرح کنند(4). بنابراین اینکه در سالهای اخیر یک جریان سازماندهی شده از منبری ها و مداحان محترم ، اصرار دارند شهادت امام مجتبی (ع) را در #هفتم_صفر وانمود کنند مبتنی بر روایت یا مستند محکمی نیست زیرا نخستین کتابی که این روز را به عنوان روز شهادت حضرت(ع) ذکر کرده کتاب «الدروس الشرعیه» نوشته «شهید اول»(قرن 8) است(5) که گویا در نسخه خطی آن در هنگام استنساخ (رونویسی از روی نسخه خطی) اشتباه شده و عبارت «آخر صفر» به صورت «سابع صفر» ثبت شده است. پس از آن ، کفعمی نیز – قاعدتا در اثر اعتماد به نسخه کتاب «الدروس» - همین اشتباه را نقل کرده است(6). وقتی تنی چند از مراجع معاصر ادعا می فرمایند که « مشهور این بوده که شهادت امام مجتبی(ع) در هفتم صفر رخ داده»!! باید از آن جهت باشد که این عزیزان صرفا سرگرم مباحث فقه و اصول هستند و فرصت مراجعه به کتب حدیث و تاریخ را ندارند. از این رو از «اجماع کتب قدیمی و معتبر تاریخ و حدیث فریقین» در این موضوع ناآگاه مانده اند و به یک اشتباه در نسخه کتاب #الدروس» را – که اساسا یک کتاب فقهی است –اعتماد کرده اند. دستکم برخی از این عزیزان تحت تاثیر طیفی از فضلای اطراف خود قرار دارند و در مسائل تاریخی و حدیثی ، بیش از حد به آنان اعتماد دارند که آنان نیز به نوبه خود تحت تأثیر طراحی های برخی از منبری ها و مداحان هستند که اصرار دارند در روز هفتم صفر نیز عزاداری برپا کنند. عجیب اینست که برخی از فقهای ما گاهی «بدون مطالعه کافی» ، قاطعانه در مسائل غیرفقهی اظهارنظر می کنند حال آنکه اولا تخصص یا مطالعات کافی در این زمینه ندارند ثانیا این مباحث اولویتهایی نیست که مراجع به آن بپردازند بلکه تجدیدنظرهای احساسی و بی پایه درباره تقویم مناسبتهای دینی ، صرفا منجر به «بحث های حاشیه ای» ، «دودستگی شیعیان» و «کاسته شدن اعتماد عمومی به علما» می گردد. منابع 👇👇👇👇 (1) حسن بن موسی نوبختی (متوفای 310هـ) فرق الشيعه ، ص24 و کلینی (متوفای 329هـ)، الكافي ، ج:1 ، ص:461 و شیخ مفید(متوفای 413هـ) ، مسارّ الشیعه ، ص47 و شیخ طوسی(متوفای 460هـ) ، مصباح المتهجد، ج‏2، ص: 790 و فتال نیشابوری (مقتول در سال 508هـ) ، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (چاپ قدیم)، ج‏1، ص: 168 و طبرسی(متوفای 548هـ) ، إعلام الورى بأعلام الهدى (چاپ قدیم)، ص: 206 و همو ، تاج المواليد، ص: 82 و ابن شهرآشوب(متوفای 588هـ) ، مناقب آل أبي طالب (ع)، ج‏4، ص: 29 و محمدتقی شوشتری(التستری – متوفای 1415ق)، رسالة في تواريخ النبي و الآل، ص: 33 (2) محمد بن سعد (متوفای 230هـ) ، الطبقات ‏الكبرى، خامسة1، ص:354 و بلاذری(متوفای 279هـ) ، أنساب ‏الأشراف، (چاپ ‏زكار)، ج‏3، ص:299 و طبری،تاريخ ‏الطبري (تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم - بیروت)، ج‏11، ص:514 و ابن عبدالبر(متوفای 463هـ) ، الاستيعاب، ج‏1، ص:389 (3) تاريخ ‏اليعقوبى(متوفای 284هـ) ،ج‏2، ص:225 (4) در میان مؤلفان شیعه ، علی بن عیسی اربلی(متوفای 692هـ) در دو جای کتاب خود دو گونه سخن گفته است. وی نخست قول اهل سنت یعنی 5 ربیع الاول را آورده ولی در صفحه بعد روایتی نقل کرده که شهادت حضرت را در ماه صفر (بدون اشاره به روز خاصی) می داند. اربلی، کشف الغمة(چاپ قدیم) ، ج‏1، صص: 584-585 (5) شهید اول (متوفای 786هـ) ، الدروس الشرعية ، ج2 ، ص7 (6) كفعمي (متوفای 905هـ) ، جنة الأمان الواقية(مصباح الکفعمی) ، @modafeanzuhur

⚜"اربعین حسینی فقط به نیت ظهور حضرت مهدی عازم کربلا می شویم"⚜ ❤ امام حسین (ع): ‌ ✨خداوند قائم ما را از پس پرده غیبت بیرون مى آورد و آن گاه او از ستم گران انتقام مى گیرد! 📚 إثباة الهداه، ج 7، ص 138 @modafeanzuhur

#سلام_امام_زمانم مولایم برگشتنت ️را ؛ برای کدامین روز مبادا .. کنار گذاشته ای برگرد ... که بی تو ؛ هر روزمان روز مبادا است @modafeanzuhur

👇👇👇 ♨️سوال: 👈این درسته که شیطان ، به دست امام زمان عجل الله تعالی فرجه ، کشته می شود؟ ✍️پاسخ: ✅بر اساس آیه « و نفخ فی الصور فصعق من فی السماوات و من فی الارض» (1) در پی نفخ صور همگان خواهند مرد. اما آیا تا پیش از آن گستره حیات شیطان تا کجاست از این آیه به دست نمی آید. 👈بر پایه برخی روایات، ابلیس در میان نفخه نخست و دوم می میرد.(2) 🔷 علامه طباطبایی در تفسیر المیزان،پایان كار شیطان را برپایی حكومت حضرت مهدی (عج) دانسته (3) كه بر اساس برخی روایات، ابلیس به دست مبارك آن حضرت یا طبق روایات رجعت، پس از جنگ با لشكر امیرالمومنین، علی(علیه السلام) ، در حوالی كوفه می گریزد و به دست پیامبر (صلی الله و علیه وآله) بر صخره بیت المقدس كشته می شود.(4) 🔹برخی پایان حیات ابلیس را مقارن با پایان حیات انسان بر روی كره خاكی دانسته اند. (5) 👈 استاد علامه جوادی آملی (حفظه الله) در باب پایان کار شیطان فرموده اند: 🖊 " تا آخرین انسان هست، او (ابلیس) هم هست. برای اینکه آخرین انسان را هم اغوا می کند، وسوسه می کند. این چنین نیست که شیطان قبل از یک عده ای بمیرد. آن وقت آن عده ، هیچ وسوسه ای ندارند. اگر وسوسه نداشتند که به کمال نمی رسند. 👈 انسان وقتی به کمال می رسد که جهاد اکبر داشته باشد. اگر هیچ گرایشی به طرف رذیلت نبود، انسان که طبعاً به طرف رذیلت و گناه میل ندارد. شهوت می خواهد، لباس می خواهد، غذا می خواهد نه حرام، و همه اینها از سنخ حلالش هست... 🔺 آنکه انسان را به طرف حرام تشویق می کند، ابلیس است و الا انسان فطرتا به دنبال حلال می رود." (6) 📚منابع: 1. زمر/68 2. التفسیر الكبیر ، ج 54 ، ص 367 – ج11 ، ص 108 3. المیزان ، ج 12 ، ص161-160 4. بحارالانوار، ج53 ، ص 42 وج 6 ، ص 254 5. المیزان ، ج 8 ، ص 28-27 6. دروس تفسیر سوره اعراف،آیت الله جوادی آملی،جزوه نهم،ص11