در اداى حق تو و قيام به واجب آن و هرگز انكار مقام فضيلت تو را كه منتها اليه هر فضل و كمال است نمى ‏كنم مُوقِنٍ بِالْمَزِيدَاتِ مِنْ رَبِّكَ مُؤْمِنٍ بِالْكِتَابِ الْمُنْزَلِ عَلَيْكَ مُحَلِّلٍ حَلاَلَكَ مُحَرِّمٍ حَرَامَكَ‏ و يقين به مزيد عنايت خدا در حق شما دارم و به كتاب آسمانى قرآن كه به تو نازل گرديد ايمان دارم حلال شما را حلال و حرامت را حرام مى ‏دانم أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَعَ كُلِّ شَاهِدٍ وَ أَتَحَمَّلُهَا عَنْ كُلِّ جَاحِدٍ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاَتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ‏ اى رسول خدا من و همه گواهان عالم شهادت مى ‏دهم و تحمل مى ‏كنيم از هر منكرى كه رسالتهاى خدا را به امت رسانيدى و نصيحت و اندرز به خلق كردى وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ صَدَعْتَ بِأَمْرِهِ وَ احْتَمَلْتَ الْأَذَى فِي جَنْبِهِ‏ و جهاد در راه پروردگارت نمودى و فرمان او را با صداى رسا به خلق رسانيدى و اذيت خلق را در راه خدا تحمل كردى وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمِيلَةِ وَ أَدَّيْتَ الْحَقَّ الَّذِي كَانَ عَلَيْكَ‏ و دعوت به راه خدا با حكمت و برهان و به اندرز و پند نيكو فرمودى و وظيفه رسالتت را ادا كردى وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ‏ و با اهل ايمان با كمال رأفت و با كافران در نهايت شدت بودى و خدا را خالص بى‏شايبه شك و ريب عبادت كردى تا به مقام يقين رسيدى فَبَلَغَ اللَّهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ‏ آنگاه خدا تو را به شرافتمندترين‏ مقام اهل كرامت وَ أَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِينَ حَيْثُ لاَ يَلْحَقُكَ لاَحِقٌ‏ و عالي ترين رتبه مقربان درگاهش و رفيع ترين درجات پيمبرانش رسانيد كه ديگر هيچكس به مقام تو نخواهد رسيد وَ لاَ يَفُوقُكَ فَائِقٌ وَ لاَ يَسْبِقُكَ سَابِقٌ وَ لاَ يَطْمَعُ فِي إِدْرَاكِكَ طَامِعٌ‏ و هيچ بلند مرتبه بر تو تفوق نخواهد يافت و احدى بر تو سبقت نتواند گرفت و كسى طمع وصول به رتبه تو نتواند كرد الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الْهَلَكَةِ وَ هَدَانَا بِكَ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ نَوَّرَنَا بِكَ مِنَ الظُّلْمَةِ ستايش خداى را كه بواسطه تو ما را از مهلكه نجات داد و از ظلمت و گمراهى به نور هدايت تو رهانيد فَجَزَاكَ اللَّهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ مَبْعُوثٍ أَفْضَلَ مَا جَازَى (جَزَى) نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ وَ رَسُولاً عَمَّنْ أُرْسِلَ إِلَيْهِ‏ بارى اى رسول خدا خدايت كه تو را مبعوث كرد پاداش دهد كامل تر پاداشى كه پيمبر و رسولى از خدا بواسطه تربيت امتش يافت بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ زُرْتُكَ عَارِفاً بِحَقِّكَ مُقِرّاً بِفَضْلِكَ‏ پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا من به زيارتت آمدم در حالى كه به حق تو عارف و به فضل و شرافتت معترفم مُسْتَبْصِراً بِضَلاَلَةِ مَنْ خَالَفَكَ وَ خَالَفَ أَهْلَ بَيْتِكَ عَارِفاً بِالْهُدَى الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ‏ و مى‏ دانم كه هر كس با تو و اهل بيتت راه مخالفت پويد گمراه گردد و شناسا هستم كه شما راهنماى خلقيد بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ وَلَدِي‏ پدر و مادرم و خود و عيال و فرزندانم به فداى تو باد أَنَا أُصَلِّي عَلَيْكَ كَمَا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ صَلَّى عَلَيْكَ مَلاَئِكَتُهُ وَ أَنْبِيَاؤُهُ وَ رُسُلُهُ‏ من درود مى ‏فرستم بر روح پاكت چنانكه خدا و فرشتگان و پيمبران و رسولان خدا درود فرستادند صَلاَةً مُتَتَابِعَةً وَافِرَةً مُتَوَاصِلَةً لاَ انْقِطَاعَ لَهَا وَ لاَ أَمَدَ وَ لاَ أَجَلَ‏ درودى مى‏ فرستم پى در پى و پيوسته و وافر و غير منقطع و بدون وقت و مدت محدود صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ كَمَا أَنْتُمْ أَهْلُهُ‏ درود خدا بر تو و بر اهل بيت پاك و پاكيزگانت باد كه شما لايق درود خداييد 🤲پس دستها را بگشا و بگو اللَّهُمَّ اجْعَلْ جَوَامِعَ صَلَوَاتِكَ وَ نَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ‏ پروردگارا تو جميع صلوات خود را و بركات وَ فَوَاضِلَ خَيْرَاتِكَ وَ شَرَائِفَ تَحِيَّاتِكَ وَ تَسْلِيمَاتِكَ وَ كَرَامَاتِكَ وَ رَحَمَاتِكَ‏ با افزايش و فواضل خيرات و شرافت ها و تحيات و سلام و كرامت و رحمت هايت وَ صَلَوَاتِ مَلاَئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَئِمَّتِكَ الْمُنْتَجَبِينَ‏ را با جميع صلوات فرشتگان مقرب و پيمبران‏ مرسل و امامان برگزيده وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ‏ و بندگان شايسته و همه اهل آسمان ها و زمين ها و هر كس تو را تسبيح كند اى پروردگار

با هر سوره كه خواهى و چون فارغ شوى تسبيح فاطمه زهراء سلام الله عليها را بخوان پس بگو اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏ پروردگارا تو در كتاب خود به نبى خود حضرت محمد كه درود خدا بر او و آلش باد فرمودى وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً اگر هنگامى كه امت بر نفس خود ظلم و ستم كنند پيش تو آيند و از خدا طلب عفو و بخشش كرده و از رسول درخواست طلب مغفرت كنند البته خدا را آمرزنده و مهربان خواهند يافت وَ لَمْ أَحْضُرْ زَمَانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ‏ و من زمان رسولت كه به او و آلش درود باد در نيافتم اللَّهُمَّ وَ قَدْ زُرْتُهُ رَاغِباً تَائِباً مِنْ سَيِّئِ عَمَلِي وَ مُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي وَ مُقِرّاً لَكَ بِهَا وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِهَا مِنِّي‏ در حالى كه به زيارتش شتافتم با شوق و رغبت و توبه از عمل زشت خود و در طلب عفو و آمرزش‏گناهانم از درگاه تو و حالى نزد تو به گناهان خود اقرار مى ‏كنم و تو از من به گناهانم آگاه‏ ترى وَ مُتَوَجِّهاً إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏ و با توسل به رسولت كه پيغمبر رحمت است به تو رو آورده ‏ام فَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ‏ پس تو اى خدا به حق محمد و آل محمد و اهل بيتش مرا نزد خود وجيه و آبرومند در دنيا و عقبى گردان و از مقربان درگاهت قرار ده يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي ‏اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت يَا نَبِيَّ اللَّهِ يَا سَيِّدَ خَلْقِ اللَّهِ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي‏ اى نبى خدا اى سيد خلق عالم من بوسيله تو به خداى عالم كه پروردگار تو و من است رو آورده‏ ام لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي وَ يَتَقَبَّلَ مِنِّي عَمَلِي وَ يَقْضِيَ لِي حَوَائِجِي‏ تا از گناهانم بگذرد و اعمالم قبول فرمايد و حوايجم برآورد فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلَى رَبِّي‏ پس تو اى رسول خدا نزد خداى خود و خداى من مرا شفاعت كن كه پروردگار و مولاى من نيكو مولايى وَ نِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ السَّلاَمُ‏ و تو اى محمد كه سلام بر تو و اهل بيتت باد نيكو شفيعى هستى اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّزْقَ الْوَاسِعَ الطَّيِّبَ النَّافِعَ‏ پروردگارا و تو رحمت و آمرزش مرا با رزق وسيع حلال و طيب نافع بر خود حتم و لازم فرما كَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتَى نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ حَيٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ‏ چنانكه هر كس كه در زمان پيغمبرت به حضور مى ‏رسيد و اقرار به گناهانش مى ‏كرد وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏ و رسول تو بر او طلب آمرزش مى‏ كرد تو او را مى ‏آمرزيدى اكنون مرا هم به رحمتت بيامرز اى مهربان ترين مهربانان عالم اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُكَ وَ رَجَوْتُكَ وَ قُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ‏ پروردگارا من آرزومند تو و اميدم به درگاه توست و با شوق و رغبت به تو و اعراض از غير به حضور تو ايستاده‏ ام وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوَابِكَ وَ إِنِّي لَمُقِرٌّ (مُقِرٌّ) غَيْرُ مُنْكِرٍ وَ تَائِبٌ إِلَيْكَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ‏ و در حد كمال آرزومند ثواب بزرگ توام ابدا منكر گناهانم نيستم بلكه معترف و تايب و شرمنده به درگاهت از اعمالى كه مرتكب شده وَ عَائِذٌ بِكَ فِي هَذَا الْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمَالِ الَّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيهَا وَ نَهَيْتَنِي عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَيْهَا الْعِقَابَ‏ و پناه به تو آورده ‏ام در اين مقام از آن گناهانى كه پيش فرستاده ‏ام تو در سابق علمت مرا از آن نهى كردى و بر آن وعده‏ عقاب دادى وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقَامَ الْخِزْيِ وَ الذُّلِّ يَوْمَ تُهْتَكُ فِيهِ الْأَسْتَارُ وَ تَبْدُو فِيهِ الْأَسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ‏ و باز پناه به تو مى ‏برم به كرم ذاتى و لطف ازلى تو كه مرا به مقام محروميت و خذلان و خوارى مقيم نگردانى در آن روزى كه پرده‏ ها بردرند و اسرار خلق و فضيحت هاى بندگان آشكار گردد وَ تَرْعَدُ فِيهِ الْفَرَائِصُ يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ و شانه‏ ها بلرزه درآيد كه آن روز روز حسرت و ندامت و پشيمانى است يَوْمَ الْآفِكَةِ يَوْمَ الْآزِفَةِ يَوْمَ التَّغَابُنِ يَوْمَ الْفَصْلِ يَوْمَ الْجَزَاءِ يَوْماً كَانَ

عالم ازخلق اولين وآخرين عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ شَاهِدِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ نَذِيرِكَ وَ أَمِينِكَ وَ مَكِينِكَ‏ تمام آن صلوات و تحيات را عطا فرما بر حضرت محمد (ص) بنده خاص خود و رسول و شاهد و پيمبر پاك خود و نذير خود و امين وحى خود و صاحب رتبه و مكانت خود وَ نَجِيِّكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خَلِيلِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ‏ و نجات بخشنده و برگزيده و حبيب و خليل و با صفا و پاك و بنده خاص خالص خود و مظهر رحمت وَ خَيْرِ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ وَ خَازِنِ الْمَغْفِرَةِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ وَ الْبَرَكَةِ و بهترين نيكويان خلق تو كه او پيغمبر رحمت است و خازن و مالك مغفرت است و قائد خير و بركت است وَ مُنْقِذِ الْعِبَادِ مِنَ الْهَلَكَةِ بِإِذْنِكَ وَ دَاعِيهِمْ إِلَى دِينِكَ الْقَيِّمِ بِأَمْرِكَ‏ و نجات بخشنده خلق به امر تو از هلاكت و دعوت كننده امت به دين محكم و پايدار توست أَوَّلِ النَّبِيِّينَ مِيثَاقاً وَ آخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذِي غَمَسْتَهُ فِي بَحْرِ الْفَضِيلَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْجَلِيلَةِ وَ الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ وَ الْمَرْتَبَةِ الْخَطِيرَةِ رسولى كه اول پيغمبران در عهد و ميثاق است و آخر آنها در بعثت آن رسولى كه او را در درياى فضل و كمال غوطه‏ ور كردى و منزلت بزرگ و درجه بلند و رتبه عظيم به او عنايت فرمودى وَ أَوْدَعْتَهُ الْأَصْلاَبَ الطَّاهِرَةَ وَ نَقَلْتَهُ مِنْهَا إِلَى الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْكَ لَهُ وَ تُحَنُّناً مِنْكَ عَلَيْهِ‏ و نور پاك او را در اصلاب پاك پدران و از آنجا به ارحام مطهر مادران منتقل داشتى و آن به لطف و عنايت و عطوفت تو بود از حق او إِذْ وَكَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حِرَاسَتِهِ وَ حِفْظِهِ وَ حِيَاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِكَ عَيْناً عَاصِمَةً كه بر صيانت و حفظ و حراستش به قدرت كامله خود ديدبان غيبى نگهدارنده قرار دادى حَجَبْتَ بِهَا عَنْهُ مَدَانِسَ الْعَهْرِ وَ مَعَايِبَ السِّفَاحِ حَتَّى رَفَعْتَ بِهِ نَوَاظِرَ الْعِبَادِ و بر او حفظ خود راه هر دنس و زشتى و نابكارى و معايب زنا و بد عملى را به كلى بستى تا آنكه ديده بندگان را به مقام رفعتش بينا كردى وَ أَحْيَيْتَ بِهِ مَيْتَ الْبِلاَدِ بِأَنْ كَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلاَدَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتَارِ وَ أَلْبَسْتَ حَرَمَكَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوَارِ و مردگان شهر را به نور وجودش احيا فرمودى كه چون پرده‏ اى از نور او به ولادتش برداشتى پرده ظلمت هاى جاهليت را برگشود و حله نور را بر آن حرم و ناموس الهى پوشانيدى اللَّهُمَّ فَكَمَا خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هَذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْكَرِيمَةِ وَ ذُخْرِ هَذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِيمَةِ پروردگارا پس چنانكه تو او را به شرافت خاص خود مخصوص به اين رتبه بلند فرمودى‏و اين منقبت بزرگ را بر او ذخيره كردى صَلِّ عَلَيْهِ كَمَا وَفَى بِعَهْدِكَ وَ بَلَّغَ رِسَالاَتِكَ وَ قَاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ عَلَى تَوْحِيدِكَ‏ باز درود فرست بر آن پيغمبر گرامى كه او به عهد تو وفا كرد و رسالتت را به خلق تبليغ نمود و با اهل كفر و جحود در راه معرفت و توحيد تو قتال كرد وَ قَطَعَ رَحِمَ الْكُفْرِ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ وَ لَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوَى فِي مُجَاهَدَةِ أَعْدَائِكَ‏ و قطع رحم كفر و شرك در راه اعزاز دين تو نمود و در جهاد با اعداء و دشمنانت جامه هر رنج و بلا در تن پوشيد وَ أَوْجَبْتَ لَهُ بِكُلِّ أَذًى مَسَّهُ أَوْ كَيْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِي حَاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِيلَةً تَفُوقُ الْفَضَائِلَ‏ و تو نيز در مقابل هر آزار كه در اين راه ديد و هر كيد و خدعه و مكر به او از هر گروهى كه قصد قتل او داشتند به او رسيد به عوض فضيلتى فوق هر فضل و كمال به او عطا فرمودى وَ يَمْلِكُ بِهَا الْجَزِيلَ مِنْ نَوَالِكَ‏ و او را مالك عطيه بزرگ نمودى وَ قَدْ (فَلَقَدْ) أَسَرَّ الْحَسْرَةَ وَ أَخْفَى الزَّفْرَةَ وَ تَجَرَّعَ الْغُصَّةَ وَ لَمْ يَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ وَحْيُكَ (مُثِّلَ مِنْ وَحْيِكَ) و او غم و شراره اندوه جان فرسا را و جرعه زهر آگين غصه‏ ها را در دل پنهان مى‏داشت و از آنچه به وحى تو به او مى ‏رسيد هرگز تخطى نمى ‏كرد اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ صَلاَةً تَرْضَاهَا لَهُمْ وَ بَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلاَماً بار پروردگارا درود فرست بر آن پيمبر بزرگ و بر اهل بيتش درودى كه تو خود مى ‏پسندى بر آنها و تحيت و سلام بسيار وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي (مِنْ) مُوَالاَتِهِمْ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ‏ و به ما نيز بواسطه دوستى آنها فضل و احسان و رحمت و مغفرتت را عنايت فرما كه تو صاحب فضل و عطاى بزرگ بى ‏انتهايى. پس چهار ركعت نماز زيارت بكن به دو سلام

مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ يَوْمَ النَّفْخَةِ و روز پديد آمدن افك و زشتيهاى خلق است روز شناختن هر كس نتيجه اعمال خود است روز غبن و زيان بدكاران و روز فصل و جدايى خوبان و بدان و روز كيفر و پاداش بندگان است آن روز مقدارش پنجاه هزار سال است و روز نفخه صور است يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ يَوْمَ النَّشْرِ يَوْمَ الْعَرْضِ‏ كه جهان را بلرزاند و از پى آن نفخه، نفخه ديگر درآيد آن روز روز نشر نامه عمل است روز عرض بر كردگار است يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ‏ روزى است كه مردم در حضور رب العالمين قيام كنند روزى است كه هر كس از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود مى‏ گريزد يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَ أَكْنَافُ السَّمَاءِ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا روزى است كه زمين و اطراف آسمان شكافته شود روزى كه هر نفسى از جانب خود جدال و دفاع كند يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا روزى كه خلق به خدا بازگردند و به نتيجه اعمالشان آگاه گردند يَوْمَ لاَ يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَ لاَ هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ‏ روزى كه دوستى از براى دوست خود اثرى ندارد و از كسى به آنها يارى نرسد جز آنكه خدا به حالش ترحم كند كه خدا تنها بر خلق مقتدر و مهربان است يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ روزى كه بسوى خدايى كه داناى عالم غيب و شهود است باز مى‏ گردند يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ‏ روزى كه بسوى خدا كه مولاى شما است به حق باز مى‏ گردند روزى كه سر از قبرها به سرعت برآورده گويى بسوى بت ها و نتيجه پرستش غير خدا مى‏ شتابند وَ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ إِلَى اللَّهِ‏ و به مانند ملخ منتشر شوند و شتابان بسوى داعى به طرف خدا مى‏ روند يَوْمَ الْوَاقِعَةِ يَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجّاً يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ‏ روز واقعه بزرگ روز زلزله زمين روزى كه آسمان مانند مس گداخته و كوه ها چون پشم زده شده گردد وَ لاَ يُسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً يَوْمَ الشَّاهِدِ وَ الْمَشْهُودِ يَوْمَ تَكُونُ الْمَلاَئِكَةُ صَفّاً صَفّاً و دوستى از حال دوستى نپرسد روز شاهد و مشهود است آن روزفرشتگان صف در صف ايستاده ‏اند اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بِمَوْقِفِي فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ لاَ تُخْزِنِي فِي ذَلِكَ الْمَوْقِفِ (الْيَوْمِ) بِمَا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي‏ پروردگارا در آن روز سخت موقف مرا جاى آسايش گردان و در آن روز مرا خوار مگذار با آن جنايات و زشتكاري ها كه بر نفس خود كرده ‏ام وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مُنْطَلَقِي وَ فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ مَحْشَرِي‏ و در آن روز سير مرا با دوستان و اولياء خود و حشرم را در زمره محمد (ص) و آل اطهارش عليهم السلام مقرر گردان وَ اجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي وَ فِي الْغُرِّ الْكِرَامِ مَصْدَرِي‏ و حوض كوثر او را محل ورودم قرار ده و جايگاهم را مقام عزت كرامت فرما وَ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي حَتَّى أَفُوزَ بِحَسَنَاتِي وَ تُبَيِّضَ بِهِ وَجْهِي وَ تُيَسِّرَ بِهِ حِسَابِي‏ و كتابم را به دست راستم عطا فرما تا به حسنات خود رستگار و فيروز گردم و بدين سبب در آن روز رو سفيدم گردان و حسابم را سهل و آسان ساز وَ تُرَجِّحَ بِهِ مِيزَانِي وَ أَمْضِيَ مَعَ الْفَائِزِينَ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ إِلَهَ الْعَالَمِينَ‏ و ميزان حسناتم را سنگين‏ تر گردان و مرا با رستگاران و بندگان شايسته خود رهسپار بهشت رضوان اى پروردگار عالميان قرار ده اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلاَئِقِ بِجَرِيرَتِي أَوْ أَنْ أَلْقَى الْخِزْيَ وَ النَّدَامَةَ بِخَطِيئَتِي‏ پروردگارا به تو پناه مى ‏برم كه به گناهان و زشتي هايم در آن روز مرا در ميان خلق مفتضح و رسوا سازى و مرا به خوارى و پشيمانى به خطاهايم دراندازى أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِيهِ سَيِّئَاتِي عَلَى حَسَنَاتِي أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلاَئِقِ بِاسْمِي‏ و يا آنكه افعال بدم را بر اعمال نيكم غلبه دهى تا ميان خلق محشر بد نامم سازى يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ الْعَفْوَ الْعَفْوَ السَّتْرَ السَّتْرَ اى خداى كريم اى خداى كريم از تو عفو مى ‏طلبم از تو عفو مى ‏طلبم در پرده بپوش در پرده بپوش اللَّهُمَّ وَ أَعُوذُ بِكَ

مِنْ أَنْ يَكُونَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ فِي مَوَاقِفِ الْأَشْرَارِ مَوْقِفِي أَوْفِي مَقَامِ الْأَشْقِيَاءِ مَقَامِي‏ پروردگارا و به تو پناه مى ‏برم از آنكه در آن روز من در جايگاه اشرار مقام يابم يا در محل اشقياء منزل گيرم وَ إِذَا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِأَعْمَالِهِمْ زُمَراً إِلَى مَنَازِلِهِمْ فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ‏ و اى خدا چون ميان خلق سعيد و شقى آن روز امتياز و جدايى افكنى مرا به رحمت خود در طبقه صالحان و سعادتمندان سوق ده وَ فِي زُمْرَةِ أَوْلِيَائِكَ الْمُتَّقِينَ إِلَى جَنَّاتِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ‏ و در زمره دوستان ‏و متقيانم بسوى بهشت هاى خود فرست اى پروردگار عالم. پس وداع كن آن حضرت را و بگو السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَشِيرُ النَّذِيرُ سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى بشارت آرنده به خوبان و ترساننده بدان السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ سلام بر تو اى چراغ روشن (نور هدايت خدا) السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّفِيرُ بَيْنَ اللَّهِ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ‏ سلام بر تو اى سفير خدا ميان خلق أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلاَبِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ شهادت مى ‏دهم اى رسول خدا كه تو در صلب نور وجود مردان بزرگ و بلند همت و رحم زنان پاكيزه و منزه و پاك فطرت به وجود آمدى لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا و هرگز آلايش و ناپاكي هاى جاهليت گوهر پاك تو را نيالود و در تو دوران جاهليت لباس ظلمت و ناپاكى خود نپوشانيد وَ أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكَ وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ مُوقِنٌ بِجَمِيعِ مَا أَتَيْتَ بِهِ رَاضٍ مُؤْمِنٌ‏ و گواهى مى ‏دهم اى رسول خدا كه من به نبوت شما و ولايت امامان از اهل بيت شما ايمان دارم و به آنچه از جانب خدا آورديد به مقام يقين هستم و به همه خشنود و با ايمانم وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ أَعْلاَمُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا و گواهى مى ‏دهم كه امامان از اهل بيت تو همه اعلام و نشانه‏ هاى هدايت و رشته محكم خدا و حجت خلق بر اهل دنيا هستند اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَةِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ‏ پروردگارا اين زيارت مرا آخر عهد زيارت رسولت قرار مده وَ إِنْ تَوَفَّيْتَنِي فَإِنِّي أَشْهَدُ فِي مَمَاتِي عَلَى مَا أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَيَاتِي‏ و اگر مرا قبض روح كردى شهادت مى‏ دهم در عالم ممات خود به آنچه در حيات خود شهادت دادم أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ‏ به اينكه تو اى خدا بى‏ هيچ شك خدايى هستى يكتا و بدون شرك شريك وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ أَوْلِيَاؤُكَ وَ أَنْصَارُكَ وَ حُجَجُكَ عَلَى خَلْقِكَ‏ و محققا محمد (ص) بنده خاص تو و رسول گرامى توست و البته امامان از اهل بيت او دوست و ولى تو و يارى كنندگان دين تو و حجت بر خلق تواند وَ خُلَفَاؤُكَ فِي عِبَادِكَ وَ أَعْلاَمُكَ فِي بِلاَدِكَ وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ حَفَظَةُ سِرِّكَ وَ تَرَاجِمَةُ وَحْيِكَ‏ و خليفه تو و بجاى رسول تو از بين بندگان تواند و در بلاد تو نشانه‏ هاى وجود و رحمت تواند و خازنان گنج علم تواند و نگهبانان سر تو و مفسران وحى تواند اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ پروردگارا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي سَاعَتِي هَذِهِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ تَحِيَّةً مِنِّي وَ سَلاَماً و به روح ‏پاك پيغمبر خود محمد (ص) و آل او در اين ساعت و در همه ساعات تحيتى و سلامى از من بفرست وَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلِيمِي عَلَيْكَ‏ و سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد و اين سلام را خدا آخر سلام من قرار ندهد.

مجلسی ساده در فضائل و مناقب اهل بیت (علیهم السلام) در 28 صفر 1442 قمری روز رحلت پیامبر معظم اسلام (صلی الله علیه و آله) در دفتر آیت الله سید جواد مدرسی (رحمةالله علیه) با رعایت موازین بهداشتی. سخنران :آیت الله سید محمد رضا مدرسی دام ظله http://sapp.ir/1399modarresiyazdi https://eitaa.com/modarresiyazdy

🔰ﻋﺪّﻩ اﻱ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻥ که ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﺗﻮاﺿﻊِ ﺣﻀﺮﺕ رسول صلي الله عليه و آله ﺗﻮاﺿﻊِ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﺸﺎﻥ کنند ﻭ اﺭﺯﺵ اﻳﻦ ﺧُﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﻱِ ﺧﻮﺏ ﺭا ﺑﺪاﻧﻨﺪ، ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ کردند. ﺑﻌﻀﻲ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﺩاﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﻫﻢ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﻨﺎﺩ ﺩاﺷﺘﻨﺪ؛ 🔶 ﻣﻲ ﺁﻣﺪﻧﺪ پشت ﺣﺠﺮﻩ ﻫﺎﻱ پیامبر ﺑﺎ ﺑﻲ اﺩﺑﻲ، ﺣﻀﺮﺕ ﺭا ﺑﺎ کلام ﻳﺎ ﻣﺤﻤّﺪ! ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮاﺭ ﻣﻲ ﺩاﺩﻧﺪ. ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻲ کردند ﺑﺎ ﺑچه  ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻳﺎ ﻓﺮﺩﻱ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻳﻦ ﻫﺎ کسانی ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ که اﺩﺏ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺻﺮاﺣﺘﺎً ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ کرﻳﻢ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﻗﺮاﺭ ﻣﻲ گیرﻧﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﻓکر ﻣﻲ کنند اﻳﻦ ﻫﺎ چیزﻫﺎﻱ ﺳﺎﺩﻩ اﻱ اﺳﺖ، ﺩﺭﺣﺎﻟﻲ که ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻬﻢّ اﺳﺖ. ✍ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﺭ چندﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ، ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﻥ ﻫﺎﻳﻲ ﺭا که ﺻﺪاﻳﺸﺎﻥ ﺭا پاﻳﻴﻦ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺆﺩّﺏ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ کرﺩﻧﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻣﻐﻔﺮﺕ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ. ✍ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌷ﺇﻥَّ اﻟَّﺬﻳﻦَ ﻳَﻐُﻀُّﻮﻥَ ﺃﺻﻮاﺗَﻬُﻢ ﻋِﻨﺪَ ﺭَﺳُﻮﻝِ اﻟﻠﻪِ ﺃﻭﻟﺌِﻚَ اﻟَّﺬﻳﻦَ اﻣﺘَﺤَﻦَ اﻟﻠﻪُ ﻗُﻠُﻮﺑَﻬُﻢ ﻟِﻠﺘَّﻘﻮﻯ ﻟَﻬُﻢﻣَﻐﻔِﺮَﺓٌ ﻭ ﺃﺟﺮٌ ﻋَﻈﻴﻢٌ 🌷 "ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺻﺪاﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭا ﻧﺰﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪا پاﻳﻴﻦ ﻣﻰآﻭﺭﻧﺪ، ﻛﺴﺎﻧﻰاﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ، ﺩﻝ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭا ﺑﺮاﻯ پرﻫﻴﺰﻛﺎﺭﻯ ﺁﺯﻣﻮﺩﻩ (ﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ) اﺳﺖ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭا ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻭ پاﺩاﺷﻰ ﺑﺰﺭگ اﺳﺖ." ادامه دارد... 🌴

🔰 ﻭ کلّا پاﻳﻴﻦ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺻﺪا اﺯ ﺁﺩاﺑﻲ اﺳﺖ که ✍ ﻗﺮﺁﻥ کرﻳﻢ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺟﻨﺎﺏ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﻮﺧﺖ: 🌷(ﻭَ اﻏْﻀُﺾْ ﻣِﻦْ ﺻَﻮْﺗِﻚ) 🌷 "ﻭ ﺁﻭاﺯ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻜﻦ (ﺑﻠﻨﺪ ﺳﺨﻦ ﻣگو)." ♦️ﻭﻗﺘﻲ که ﺑﺰﺭگی ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﺧﻼﻕ ﺑﺮﺗﺮِ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﺗﻌﻈﻴﻢ، ﺗﻮاﺿﻊ ﻭ اﺣﺘﺮاﻡ ﻣﻲ کﻧﺪ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭا ﻓﺮاﻣﻮﺵ کرﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺗﻮاﺿﻊ ﻭ اﺩﺏ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻃﻮﺭﻱ ﺭﻓﺘﺎﺭ کنیم که ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ اﺩﺏِ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺑﺎ پیامبر اﺳﺖ. 🙏 اﺩﺏ ﺑﺎ پیامبر ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ اﺋﻤّﻪ ﻫﻢ ﺳﺎﺭﻱ ﻭ ﺟﺎﺭﻱ اﺳﺖ ﺣﺘّﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺒﻮﺭ ﻣﻄﻬّﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻋﺎﻳﺖ اﺩﺏ ﺷﻮﺩ ✍ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺟﺎ که ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ که ﻧﻤﺎﺯ ﺭا ﻣﻘﺪّﻡ ﺑﺮ ﻗﺒﺮ ﻧﺨﻮاﻧﻴﺪ: 🌹ﺃَﻣَّﺎ اﻟﺼَّﻼَﺓُ ﻓَﺈِﻧَّﻬَﺎ ﺧَﻠْﻔَﻪُ ﻳَﺠْﻌَﻠُﻪُ اﻷَْﻣَﺎﻡَ ﻭَ ﻻَ ﻳَﺠُﻮﺯُ ﺃَﻥْ ﻳُﺼَﻠِّﻲَ ﺑَﻴْﻦَ ﻳَﺪَﻳْﻪِ ﻷَِﻥَّ اﻹِْﻣَﺎﻡَ ﻻَ ﻳُﺘَﻘَﺪَّﻡُ؛ 🌹 "اﻣّﺎ ﻧﻤﺎﺯ پس ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﺭا پشت ﻣﺮﻗﺪ ﺷﺮﻳﻒ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ که ﻗﺒﺮ ﺭا ﺩﺭ پیش ﺭﻭﻱ ﺧﻮﺩ ﺩاﺭﺩ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ پیش ﺭﻭﻱ ﻗﺒﺮِ ﻣﻄﻬّﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺭا اﻗﺎﻣﻪ کند؛ 🌺ﺯﻳﺮا کسی ﺑﺮ اﻣﺎﻡ ﻧﺒﺎﻳﺪﻣﻘﺪّﻡ ﺷﻮﺩ.🌺 🔶ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ کسانی که ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎﻥ پیامبر ﻭ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻋﺎﻳﺖ اﺩﺏ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺸﻮﺩ. کسی که ﺭﻓﺘﺎﺭﺵ ﺑﺎ ﻭﻟﻲّ ﻓﻘﻴﻪ، ﻣﺮاﺟﻊ، ﻋﻠﻤﺎ، ﻓﻘﻬﺎ ﻭ ﺣﺘّﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻠّﻤﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭﺵ ﺑﺎ ﺩیگران ﺑﺎﺷﺪ، اﻳﻦ ﺧﻼﻑ اﺩﺏ اﺳﺖ. ✍ اﺯ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺭﻭاﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﻣَﻦْ ﻭَﻗَّﺮَ ﻋَﺎﻟِﻤﺎً ﻓَﻘَﺪْ ﻭَﻗَّﺮَ ﺭَﺑَّﻪُ؛🌹 "کسی که ﻋﺎﻟﻤﻲ ﺭا ﺑﺰﺭگ ﺑِﺪاﺭﺩ ﺧﺪاﻱ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﺰﺭگ ﺷﻤﺮﺩﻩ اﺳﺖ." ✍ﻭ ﺑﺎﺯ اﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﺇِﻳَّﺎﻙَ ﺃَﻥْ ﺗَﺴْﺘَﺨِﻒَّ ﺑِﺎﻟْﻌُﻠَﻤَﺎء؛🌹 "ﻣﺒﺎﺩا که ﻋﺎﻟﻤﺎﻥ ﺭا ﺳبک ﺑﺸﻤﺎﺭﻱ" ادامه دارد... 🌴

🔉🔉🔉 🌸 بیانات آیت الله سید محمد رضا مدرسی دام ظله در جمع مسئولان اداره اوقاف استان يزد بمناسبت دهه وقف 27 صفر 1442 قمری 🌸

🙏ادب در برابر پدر ، استاد و معلم🙏 ✍ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺘﻲ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌸 ﻗُﻢ ﻋَﻦ ﻣَﺠﻠِﺴِﻚَ ﻷِﺑِﻴﻚَ ﻭ ﻣُﻌَﻠِّﻤِﻚَ ﻭ ﻟَﻮ ﻛُﻨﺖَ ﺃﻣِﻴﺮاً 🌸 "اﺯ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ اﺣﺘﺮاﻡِ پدر ﻭ اﺳﺘﺎﺩﺕ ﺑﺮﺧﻴﺰ اگر چه اﻣﻴﺮ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺭﻭا ﺑﺎﺷﻰ." ♦️ﺧﻮﺏ ﺩﻗّﺖ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ! ✍ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻭ ﻟﻮ اﻳﻦ که ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ اﻣﻴﺮ ﺑﺎﺷﻲ، ﻫنگامی که پدر ﻳﺎ ﻣﻌﻠّﻤﺖ ﻭاﺭﺩ ﺷﺪ ﺑﻪ اﺣﺘﺮاﻡ اﻭ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻭ اﺯ ﺟﺎﻳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ. 🔰 ﻣﺘﺄﺳّﻔﺎﻧﻪ ﺑﻌﻀﻲ اﺯ ﻣﺎﻫﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ کاﻓﻲ ﻧﺪاﺭﻳﻢ. اگر ﻣﻮﻗﻌﻴّﺘﻲ ﺑﺮاﻳﻤﺎﻥ پیدا ﺷﻮﺩ ﻳﺎ ﺷﺮاﻳﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺮاﻱ ﻣﺎ ﻓﺮاﻫﻢ گرﺩﺩ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻭ ﺣﺘّﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ پدرﻣﺎﻥ، اﺣﺘﺮاﻡِﻻﺯﻣﻲ ﺭا که ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺁﻭﺭﻳﻢ، اﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﻲ ﺩﻫﻴﻢ. اﻳﻦ ﻫﺎ ﺧﻼﻑِ اﺳﻼﻡ اﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ که ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ اﻟﻘﺎ ﻣﻲ کند. 🔶 اﺩﺑﻲ که اﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻋﺎﻟِﻢ، ﻣﻌﻠِّﻢ ﻭ اﺳﺘﺎﺩ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺎﺕ، ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻗﺮاﺭ گرﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺁﻣﻮﺯﻩ ﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺁﺩاﺏِ ﺭﻓﺘﺎﺭِ ﺑﺎ اﺳﺘﺎﺩ، چگونگی ﺳﺆاﻝِ اﺯ اﻳﺸﺎﻥ، ﺷﻴﻮﻩ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲِ ﺩﺭﺱ، ﺭﻓﺘﺎﺭ اﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاﺩﻩ اﺵ، ﻫﻤﺴﺮﺵ، ﻓﺮﺯﻧﺪاﻧﺶ، ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ، ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه اﺵ ﻭ ﺯﻳﺮﺩﺳﺘﺎﻧﺶ، ﺷﺎگرﺩاﻧﺶ، ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ اﺵ، ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺶ ﻭ ... ﻭاﺭﺩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻫﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭﻱ، اﺩﺏ ﻭ ﺁﺩاﺏِ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩاﺭﺩ که اگر ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﺸﻮﺩ چه ﺑﺴﺎ ﻓﺮﺩ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻮء اﺩﺏ ﺷﻮﺩ؛ ♦️ ﻣﺜﻼً اﺯ ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ ﺳﻮء اﺩﺏ ﺁﻥ اﺳﺖ که ﻓﺮﺩﻱ ﺗﻴﺰﻱ ﺳﺨﻦ ﻭ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ کلام ﺧﻮﺩ ﺭا ﻣﺘﻮﺟّﻪ کسی کند که ﺑﻪ اﻭ ﺳﺨﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ✍ﺩﺭ ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﺔ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌸 ﻻَ ﺗَﺠْﻌَﻠَﻦَّ ﺫَﺭَﺏَ ﻟِﺴَﺎﻧِﻚَ ﻋَﻠَﻰ ﻣَﻦْ ﺃَﻧْﻄَﻘَﻚَ ﻭَ ﺑَﻼَﻏَﺔَ ﻗَﻮْﻟِﻚَ ﻋَﻠَﻰ ﻣَﻦْ ﺳَﺪَّﺩَﻙَ؛ 🌸 "ﺑﺎ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺗﺮا ﺳﺨﻦ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﺪﻯ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻛﻪ گفتاﺭﺕ ﺭا ﻧﻴﻜﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ، ﺳﺨﻦ ﺑﻠﻴﻎ ﻭ ﺭﺳﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﺒﻨﺪ." ادامه دارد... 🌴

🔰اﺯ ﺩیگر ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ ﺳﻮء اﺩﺏ، ﺁﻥ اﺳﺖ که ﻓﺮﺩﻱ ﺩﺭِگوﺷﻲ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺩیگران ﺻﺤﺒﺖ کند ﻣگر ﺩﺭ ﻣﻮاﺭﺩ اﺳﺘﺜﻨﺎ. ✍ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌷(ﻻ ﺧَﻴْﺮَ ﻓﻲ ﻛَﺜﻴﺮٍ ﻣِﻦْ ﻧَﺠْﻮاﻫُﻢْ ﺇِﻻَّ ﻣَﻦْ ﺃَﻣَﺮَ ﺑِﺼَﺪَﻗَﺔٍ ﺃَﻭْ ﻣَﻌْﺮُﻭﻑٍ ﺃَﻭْ ﺇِﺻْﻼﺡٍ ﺑَﻴْﻦَ اﻟﻨَّﺎﺱِ ﻭَ ﻣَﻦْ ﻳَﻔْﻌَﻞْ ﺫﻟِﻚَ اﺑْﺘِﻐﺎءَ ﻣَﺮْﺿﺎﺕِ اﻟﻠﻪِ ﻓَﺴَﻮْﻑَ ﻧُﺆْﺗﻴﻪِ ﺃَﺟْﺮاً ﻋَﻈﻴﻤﺎً) 🌷 "ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ اﺯ ﺳﺨﻨﺎﻥِ ﺩﺭگوﺷﻰِ ﺁﻥ ﻫﺎ، ﺧﻴﺮ ﻭ ﺳﻮﺩﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﻣگر ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ـ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ـ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺩیگران ، ﻳﺎ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﻚ، ﻳﺎ اﺻﻼﺡ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﻛﺲ ﺑﺮاﻯ ﺧﺸﻨﻮﺩﻯ پرﻭﺭﺩگاﺭ چنین ﻛﻨﺪ، پاﺩاﺵ ﺑﺰﺭگی ﺑﻪ اﻭ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺩاﺩ. ✍ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ اﺳﺖ: 🌷(ﺇِﻧَّﻤَﺎ اﻟﻨَّﺠْﻮَﻯ ﻣِﻦَ اﻟﺸَّﻴْﻄَﺎﻥِ ﻟِﻴَﺤْﺰُﻥَ اﻟَّﺬِﻳﻦَ ءَاﻣَﻨُﻮاْ ﻭَ ﻟَﻴْﺲَ ﺑِﻀَﺎﺭِّﻫِﻢْ ﺷَﻴْﺊً ﺇِﻻَّ ﺑِﺈِﺫْﻥِ اﻟﻠﻪِ ﻭَ ﻋَﻠﻰَ اﻟﻠﻪِ ﻓَﻠْﻴَﺘَﻮَکَّلِ اﻟْﻤُﺆْﻣِﻨُﻮﻥ) 🌷 "ﻧﺠﻮا (ﺩﺭگوﺷﻲ) ﺗﻨﻬﺎ اﺯ ﺳﻮﻯ ﺷﻴﻄﺎﻥ اﺳﺖ، ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻏمگین ﺷﻮﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻫیج گوﻧﻪ ﺿﺮﺭﻯ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺟﺰ ﺑﻪ اﺫﻥ پرﻭﺭﺩگاﺭ؛ پس ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﺪا ﺗﻮﻛّﻞ ﻛﻨﻨﺪ."

🙏اﺩﺏ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ، ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺴﺠﺪ🙏 🔰 اﺳﻼﻡ ﺑﺮاﻱ اﻳﻦ که ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ، پیوﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭا ﻓﺮا ﺑگیرﺩ، ﺑﺮاﻱ ﺳﺮاﺳﺮِ ﺯﻧﺪگاﻧﻲ ﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﻱ ﻣﺎ اﺩﺏ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ. 🔶ﺑﻌﻀﻲ اﺩﺏ ﻫﺎ ﻣﻨﺼﻮﺹ اﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺧﻲ اﺯ ﺁﺩاﺏ، ﻋﺮﻓﻲ اﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﻲ اﻧﺴﺎﻥ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ اﺳﺎﺱ ﺷﺮاﻳﻂ ﻭ ﻣﻘﻀﻴﺎﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺣکمِ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺷﺮﻉ، ﺁﺩاﺑﻲ ﺭا اﺑﺪاﻉ کﻧﺪ؛ اﻟﺒﺘّﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ گونه اﻱ که ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﺪﻋﺖ ﺩﺭ ﺷﺮﻉ ﺷﻮﺩ. ✍ اﻭّﻟﻴﻦ اﺩﺏ اﻳﻦ اﺳﺖ که ﻭﻗﺘﻲ ﻭاﺭﺩ اﺟﺘﻤﺎﻉ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ـ ﺑﻴﻦ ﺑﺮاﺩﺭاﻥ، ﺧﻮاﻫﺮاﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ـ ﻃﻮﺭﻱ ﺣﻀﻮﺭ ﻳﺎﺑﻲ که ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺘﻲ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﺳﻮﻝ اکرم چنین ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﺃﻧَّﻪُ(صلی الله علیه و آله ) ﻛَﺎﻥَ ﻳَﻨﻈُﺮُ ﻓِﻲ اﻟﻤِﺮﺁﺓِ ﻭ ﻳُﺮَﺟِّﻞُ ﺟُﻤَّﺘَﻪُ ﻭ ﻳَﻤﺘَﺸِﻂُ؛🌹 "(پیامبر ) ﺩﺭ ﺁﻳﻨﻪ ﻧگاﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﻮﻫﺎﻯ ﺳﺮﺵ ﺭا ﻣﻨﻈّﻢ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﺯﺩ." 🌹ﻭ ﺭُﺑَّﻤَﺎ ﻧَﻈَﺮَ ﻓِﻲ اﻟﻤَﺎءِ ﻭ ﺳَﻮَّﻯ ﺟُﻤَّﺘَﻪُ ﻓِﻴﻪِ؛🌹 "ﻭ گاﻩ ﺑﺎ ﻧگاﻩ ﺩﺭ ﺁﺏ، ﻣﻮﻫﺎﻱ ﺳﺮﺵ ﺭا ﻣﺮﺗّﺐ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ." 🌹ﻭ ﻟَﻘَﺪﻛَﺎﻥَ ﻳَﺘَﺠَﻤَّﻞُ ﻷِﺻﺤَﺎﺑِﻪِ ﻓَﻀﻼً ﻋَﻠَﻰ ﺗَﺠَﻤُّﻠِﻪِ ﻷِﻫﻠِﻪِ؛🌹 " (پیغمبر ) ﺑﺮاﻯ اﺻﺤﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺁﺭاﺳﺘﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺗﺎ چه ﺭﺳﺪ ﺑﻪ اﻫﻞ ﺧﻮﺩ." ✍ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: 🌺 ﺇﻥَّ اﻟﻠَّﻪَ ﻳُﺤِﺐُّ ﻣِﻦ ﻋَﺒﺪِﻩِ ﺇﺫَا ﺧَﺮَﺝَ ﺇﻟَﻰ ﺇﺧﻮَاﻧِﻪِ ﺃﻥ ﻳَﺘَﻬَﻴَّﺄ ﻟَﻬُﻢ ﻭ ﻳَﺘَﺠَﻤَّﻞَ؛🌺 "ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﺩ ﻫنگامی ﻛﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺑﺮاﺩﺭاﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻲ ﺭﻭﺩ، ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﺮاﻯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﻨﻈّﻢ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻴﺎﺭاﻳﺪ ﻭ ﺯﻳﺒﺎ ﺳﺎﺯﺩ"

✍ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭکه ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺩﻳﺪﻳﻢ، 🔰 پیامبر اکرم ﺧﻮﺩﺵ ﺭا ﻣﻲ ﺁﺭاﺳﺖ ﻭ ﺳپس ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ، ﻣﻮﻫﺎﻱ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﺭا ﺷﺎﻧﻪ کرده ﻭ ﻣﻲ ﺁﺭاﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺗﻤﻴﺰ ﻣﻲ پوﺷﻴﺪﻧﺪ. 🔶ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻧﻲ که ﺩاﺷﺘﻦ ﺁﻳﻨﻪ ﻣشکل ﺑﻮﺩ، ﺣﻀﺮﺕ چه ﺑﺴﺎ ﺩﺭ ﺁﺑﻲ ﻧگاﻩ ﻣﻲ کرﺩﻧﺪ که ﻇﺎﻫﺮﺷﺎﻥ ﺑﺮاﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻥ، ﺁﺭاﺳﺘﻪ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ. ♦️ اﻭّﻟﻴﻦ اﺩﺏ اﻳﻦ اﺳﺖ که ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎ ﻣﻨﻈّﻢ ﺑﺎﺷﺪ. گاﻫﻲ ﺑﺮﺧﻲ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺒﺎﺱ کاﺭﺷﺎﻥ ﻭاﺭﺩ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ که اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎ اﺩﺏ ﺳﺎﺯگاﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﺒﺎﺩا ﺑﺮﺧﻲ ﺁﻥ ﺭا ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺯﻫﺪ ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﺯﻳﺴﺘﻲ ﺑپنداﺭﻧﺪ که ﺩﺭ چنین ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻣﺮتکب اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺘﻲ اﺯ اﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ چنین ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﺇﻧَّﻤَﺎ اﻟﺴَّﺮَﻑُ ﺃﻥ ﺗَﺠﻌَﻞَ ﺛَﻮﺏَ ﺻَﻮﻧِﻚَ ﺛَﻮﺏَ ﺑَﺬﻟِﻚ🌹 "ﻫﻤﺎﻧﺎ اﺳﺮاﻑ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻪ ﺁﺑﺮﻭﺩاﺭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻭﻗﺖ ﺑپوﺷﻰ." 🔶ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎﺱ کاﺭﺕ ﺭا که چه ﺑﺴﺎ کثیف ، پاﺭﻩ، چروک ﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﻳﺨﺘﻪ اﺳﺖ، ﻟﺒﺎﺱ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻗﺮاﺭ ﺩﻫﻲ. ♦️ﺑﺮﺧﻲ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻭﺿﻊ ﻭ ﻟﺒﺎﺳﻲ، ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﺭﻭﻧﺪ. ✍اﻣّﺎ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌹ﻳﺎﺑَﻨِﻲﺁﺩَﻡَ ﺧُﺬُﻭاﺯِﻳﻨَﺘَﻜُﻢ ﻋِﻨْﺪَ ﻛُﻞِّ ﻣَﺴْﺠِﺪٍ 🌹 " اﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪاﻥ ﺁﺩﻡ! (ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﻫﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ) ﺩﺭ ﻫﺮﻣﺴﺠﺪﻯ، ﺁﺭاﻳﺶ ﻭ ﺯﻳﻨﺘﺘﺎﻥ ﺭا (ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺁﻥ ﻋﻤﻞ ﻭ ﻣﺤﻞ) ﺑﺮگیرﻳﺪ." 🔰ﺑﻌﻀﻲ ﺑﺎ ﺑﺪﻥ ﻭ پاﻫﺎﻱ ﻋﺮﻕ کرﺩﻩ اﻱ که ﺑﻮﻱ ﺑﺪﻱ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻩ ﺩاﺭﺩ، ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ! ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ که اﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮاﻱ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﻣکاﻥ ﺷﺮﻳﻔﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﺠﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻌﻄّﺮ ﺑﺎﺷﺪ: 🌾اﻟﻌِﻄﺮُ ﻣِﻦ ﺳُﻨَﻦِ اﻟﻤُﺮﺳَﻠِﻴﻦَ🌾 " ﻋِﻄﺮ ﺯﺩﻥ (ﻣﻌﻄّﺮ کرﺩﻥ) ﻳکی اﺯ ﺳﻨّﺖ ﻫﺎﻱ پیاﻣﺒﺮاﻥ اﺳﺖ"

✍ﻳکی اﺯ ﺁﺩاﺏ اﻳﻦ اﺳﺖ که ﺑﺎ ﺭﻭﻱ ﺧﻮﺵ ﻭ چهرﻩ ﻣﺘﺒﺴّﻢ ﺑﺎ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ، ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ کنیم ﺣﺘّﻲ اگر ﻧﺎﺭاﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﻣﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺭﺩ. ✍ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺑﺮ ﺷﻤﺮﺩﻥ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﺆﻣﻦ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ چنین ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹اﻟﻤُﺆْﻣِﻦُ ... ﻫَﺸَّﺎﺵٌ ﺑَﺸَّﺎﺵٌ ﻻ ﺑِﻌَﺒَّﺎﺱٍ ﻭ ﻻ ﺑِﺠَﺴَّﺎﺱ ... ؛🌹 " ﻣﺆﻣﻦ ... ﺧﻮﺵ ﺭﻭ، ﺧﻮﺵ ﺧﻮ ﻭ ﻏﻴﺮ اﺧﻤﻮ اﺳﺖ ﻭ ﻏﻴﺮ کاﻭﻧﺪﻩ (ﺩﺭ اﻣﻮﺭ ﻣﺮﺩﻡ) اﺳﺖ ... ." ﻣﺆﻣﻦ، ﺧﻮﺵ اﺣﻮاﻝ، ﻣﺘﺒﺴّﻢ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻋﺒﻮﺱ اﺳﺖ. ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ، ﻣﺆﻣﻦْ ﻓﻀﻮﻝ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ که ﻣﺮﺗّﺐ ﺗﺠﺴّﺲ کند چیﺷﺪﻩ؟ ⁉️ کجا چه اﺗّﻔﺎﻗﻲ اﻓﺘﺎﺩﻩ؟ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣمکن اﺳﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻌﻀﻲ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﺭا ﺑِﺰﻧﺪ، ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺭﻭ ﻭ ﺑﺎﻻ ﻭ پاﻳﻴﻨﺶ کرﺩ، ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ.

🔰اﺩﺏِ ﺳﻼﻡ ﻭ ﻫﺮ ﺷﺎﺩﺑﺎﺷﻲ ♦️ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺮﻭﻳﻲ ﻭ ﺗﺒﺴّﻢ، ﺑﻪ ﺑﺮاﺩﺭاﻥ ﻣﺆﻣﻨﺖ ﺳﻼﻡ کن. ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻼﻡ کرﺩﻥ ﻭ ﺳﺒﻘﺖ گرﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﻼﻡ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: ✍ﻋَﻦْ ﺃَﺑِﻲ ﻋَﺒْﺪِ اﻟﻠَّﻪِ علیه السّلام ﻗَﺎﻝَ: 🌹 اﻟْﺒَﺎﺩِﺉُ ﺑِﺎﻟﺴَّﻼَﻡِ ﺃَﻭْﻟَﻰ ﺑِﺎﻟﻠَّﻪِ ﻭَ ﺭَﺳُﻮﻟِﻪِ؛🌹 اﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: " ﺁﻥ که اﻭّﻝ ﺳﻼﻡ کند، اَﻭْﻟﻲ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﺶ." ♦️اﻳﻦ ﺳﺒﻘﺖ گرﻓﺘﻦِ ﺩﺭ ﺳﻼﻡ، ﺳﻨّﺖ پیامبر ﺑﻮﺩ، ✍ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌸ﻳَﺒْﺪُﺭُ ﻣَﻦْ ﻟَﻘِﻴَﻪُ ﺑِﺎﻟﺴَّﻼَﻡِ؛🌸 "( ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪا) پیش ﺩﺳﺘﻲ ﺩﺭ ﺳﻼﻡ ﻣﻲ کرﺩ ﺑﺎ ﻫﺮکس که ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻲ کرﺩ." 🔶اﻳﻦ که ﻳک ﺑﺎﺭ ﺳﻼﻡ کرﺩﻳﺪ، ﻧگوﻳﻴﺪ ﺑﺲ اﺳﺖ؛ ﺁﻗﺎ ﺻﺒﺢ که ﺁﻣﺪﻡ، ﺳﻼﻡ کرﺩﻡ ﺩیگر ﺑﺲ اﺳﺖ. چندﺑﺎﺭ اﺯ اﺗﺎﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻲ ﺭﻭﻡ ﻭ ﺑﺮ ﻣﻲ گرﺩﻡ، ﺩیگر ﺳﻼﻡ کرﺩﻥ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﺪاﺭﺩ؛ ﻧﻪ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﻌﻨﺎ ﺩاﺭﺩ؛ ﻣگر اﻳﻦ که ﺩﺭ ﺷﺮاﻳﻂِ ﺧﺎﺹّ ﻭ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺎﺷﺪ که ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﺩ اﻧﺴﺎﻥ ﻣﺘﻮﺟّﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ اﻓﺮاﻁ ﻭ ﺗﻔﺮﻳﻂ ﻧﺸﻮﺩ؛ ﺯﻳﺮا اﻓﺮاﻁ ﻭ ﺗﻔﺮﻳﻂ ﺩﺭ ﻫﺮ اﻣﺮﻱ، ﻏﻠﻂ اﺳﺖ. اﻣّﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭِ کﻟّﻲ کثرﺕِ ﺳﻼﻡ، اﻣﺮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﻱ اﺳﺖ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﺤﺒّﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ✍ﺭاﻭﻱ ﻣﻲ گﻭﻳﺪ: ﻣﻦ ﺑﺎ اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ علیه السلام ﺩﺭ ﻫﻮﺩﺝ ، ﻫﻢ ﺳﻔﺮ ﺑﻮﺩﻡ. ﻣﻦ اﺑﺘﺪا ﺳﻮاﺭ ﻣﻲ ﺷﺪﻡ ﺑﻌﺪ ﺣﻀﺮﺕ، ﻭﻗﺘﻲ ﻫﺮﺩﻭ ﺑﺮ ﻣﺮکب ﻗﺮاﺭ ﻣﻲ گرﻓﺘﻴﻢ، ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻼﻡ ﻣﻲ کرﺩﻧﺪ ﻭ اﺣﻮاﻝ پرﺳﻲ ﻭ ﻣﺼﺎﻓﺤﻪ ﻭ ﻭﻗﺘﻲ پاﻳﻴﻦ ﻣﻲ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻗﺮاﺭ ﻣﻲ گرﻓﺘﻴﻢ، ﺑﺎﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻼﻡ کرﺩﻩ، اﺣﻮاﻝ پرﺳﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺼﺎﻓﺤﻪ ﻣﻲ کرﺩﻧﺪ ... 🌾ازﺭﻭاﻳﺖ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻫﻤﻴﻦ که ﺗﻐﻴﻴﺮِ ﺣﺎﻝْ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ، ﺳﻼﻡ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ🌾 ادامه دارد... 🌴

🔰 اﺯ ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ اﻓﺮاﻁ ﺩﺭ ﺳﻼﻡ ﺁﻥ اﺳﺖکه ﺑﺪﻭﻥ ﻧﻴﺎﺯ ﻭیژه، ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻪ کاﻓﺮ ﺣﺘّﻲ کاﻓﺮ اﻫﻞ کﺗﺎﺏ ﺳﻼﻡ کند ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺟﻮاﺏ ﺳﻼﻡ ﺁﻧﺎﻥ، ﻫمچون پاﺳﺦِ ﺳﻼﻡ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺪﻫﺪ. ✍ اﺯ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﻻَ ﺗَﺒْﺪَﺅُﻭا ﺃَﻫْﻞَ اﻟْﻜِﺘَﺎﺏِ ﺑِﺎﻟﺘَّﺴْﻠِﻴﻢِ ﻭَ ﺇِﺫَا ﺳَﻠَّﻤُﻮا ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ ﻓَﻘُﻮﻟُﻮا ﻭَ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢ؛🌹 "ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ کفّاﺭ اﻫﻞ کتاب ، ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﺳﻼﻡ ﻧکنید ﻭ ﻫﺮگاﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻼﻡ کرﺩﻧﺪ ﺩﺭ پاﺳﺦ ﺑگوﻳﻴﺪ: ﻭ ﻋﻠیکم" 🔰 ﻳکی ﺩیگر اﺯ ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ اﻓﺮاﻁ ﺩﺭ ﺳﻼﻡ ﺁﻥ اﺳﺖ که اﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻧﻤﺎﺯ ، ﺳﻼﻡ کند. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﻻَﺗُﺴَﻠِّﻤُﻮا ﻋَﻠَﻰ اﻟْﻴَﻬُﻮﺩِ ﻭَ ﻻَ ﻋَﻠَﻰ اﻟﻨَّﺼَﺎﺭَﻯ ... ﻭَ ﻻَ ﻋَﻠَﻰ اﻟْﻤُﺼَﻠِّﻲ ... ؛🌹 " ﺳﻼﻡ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺑﺮ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺮ ﻧﺼﺮاﻧﻰ ... ﻭ ﻧﻪ ﺑﺮ ﻧﻤﺎﺯگزاﺭ ..." ♦️گرچه، ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ که کسی ﺑﺮ ﻧﻤﺎﺯگزاﺭ ﺳﻼﻡ کرد ـ ﺣﺘّﻲ اگر ﺳﻼﻡ کننده کوﺩک ﻣﻤﻴّﺰ ﺑﺎﺷﺪ ـ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻮاﺏ اﻭ ﺩاﺩﻩ ﺷﻮد . 🔶 ﻭ اﻳﻦ ﻧکﺗﻪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤّﻴﺖ ﺑﺎﻻﻳﻲ اﺳﺖ که چه ﻣﻘﺪاﺭ ﺷﺎﺭﻉ ﻣﻘﺪّﺱ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ اﺣﺘﺮاﻡ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ اﻳﺠﺎﺩ اﻟﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺩاﺷﺘﻪ اﺳﺖ که ﺣﺘّﻲ اﻧﺴﺎﻥ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭاﺟﺐ پرﻭﺭﺩگاﺭ اﺳﺖ ﻭ اﺩﺏ اﻗﺘﻀﺎ ﻣﻲ کند که ﻫیچ اﻟﺘﻔﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، اگر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﺳﻼﻡ کرﺩ، ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﺎﺯگزاﺭ پاﺳﺦ اﻭ ﺭا ﺑﺪﻫﺪ.

🔰 اﻳﻦ ﻧکته ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤّﻴﺖ ﺑﺎﻻﻳﻲ اﺳﺖ که چه ﻣﻘﺪاﺭ ﺷﺎﺭﻉ ﻣﻘﺪّﺱ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﺮ اﺣﺘﺮاﻡ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ اﻳﺠﺎﺩ اﻟﻔﺖ ﺑﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺩاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ♦️ که ﺣﺘّﻲ اﻧﺴﺎﻥ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭاﺟﺐ پرﻭﺭﺩگاﺭ اﺳﺖ ﻭ اﺩﺏ اﻗﺘﻀﺎ ﻣﻲ کند که ﻫیچ اﻟﺘﻔﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، اگر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﺳﻼﻡ کرﺩ، ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﺎﺯگزاﺭ پاﺳﺦ اﻭ ﺭا ﺑﺪﻫﺪ. ✍ ﻭ ﻧﻈﻴﺮ اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ اﺳﺖ اﻳﻦ که 🔰ﻣﺴﺘﺤﺐّ اﺳﺖ اﻧﺴﺎﻥ ﺭﻭﺯﻩ  ﻣﺴﺘﺤﺒّﻲ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑشکند ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ که ﻣﺆﻣﻨﻲ اﻭ ﺭا ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﻃﻌﺎﻣﻲ ﻣﻲ کند، یا ﻃﻮاﻑ ﺭا ﻗﻄﻊ کند ﺑﺮاﻱ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻥِ ﺣﺎﺟﺖِ ﻣﺆﻣﻨﻲ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻫنگاﻡ اعتکاﻑ ـ ﺑﺎ ﺷﺮﻭﻃﻲ ـ ﺑﺮاﻱ ﻋﻴﺎﺩﺕ اﺯ ﻣﺮﻳﺾ ﻳﺎ ﺗﺸﻴﻴﻊ ﺟﻨﺎﺯﻩ اﺯ ﻣﺴﺠﺪ ﺧﺎﺭﺝﺷﻮد . ✍ ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧکته ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟّﻪ کنیم که 🙏 اﺩﺏِ ﺟﻮاﺏِ ﺳﻼﻡ ﺭا ﻫﻢ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ. 🙏 🔰 کسی که ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻼﻡ کرﺩ، ﺩﺭ ﺟﻮاﺑﺶ ﺑﻪ ﻳک ﺳﻼﻡِ ﺧشک ﻭ ﺧﺎﻟﻲ اکﺗﻔﺎ ﻧکنید، ﺑلکه ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ که ﺷﻤﺎ ﺗﺤﻴّﺖ ﻭ ﺳﻼﻣﻲ ﻧیکوﺗﺮ ﺑﻪ اﻭ ﺇﻫﺪا کﻧﻴﺪ. ✍ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌷 ﻭ ﺇﺫا ﺣُﻴِّﻴﺘُﻢ ﺑِﺘَﺤِﻴَّﺔٍ ﻓَﺤَﻴُّﻮا ﺑِﺄﺣﺴَﻦَ ﻣِﻨﻬﺎ ﺃﻭ ﺭُﺩُّﻭﻫﺎ 🌷 «ﻭ چوﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺤﻴّﺖ ﻭ ﺩﺭﻭﺩﻯ گفته ﺷﺪ، ﺷﻤﺎ ﺗﺤﻴّﺘﻰ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ اﺯ ﺁﻥ ﻳﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺭا ﺑگوﻳﻴﺪ.» 🔶 اﺑﺘﺪا ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻭﻗﺘﻲ ﻳک ﺗﺤﻴّﺘﻲ ﺑﺮاﻱ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ ـ که اﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺤﻴّﺎﺕ، ﺳﻼﻡ اﺳﺖ ـ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺤﻴّﺖ ﺑگو؛ 🙏 اگر کسی ﺑﻪ ﺷﻤﺎ گفت: ﺳﻼﻡٌ ﻋلیکم، ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺟﻮاﺏ ﺑگو: ﻋﻠیکم اﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﺭﺣﻤﺔُ اﻟﻠﻪ ﻭ ﺑﺮکاﺗُﻪ؛ ﻳﻌﻨﻲ پاﺳﺦ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻼﻡ، ﺑﺎ ﺑﺮکت ﻭ ﺧﻴﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎﻻ اگر کسی ﺣﺎﻝ ﻧﺪاﺷﺖ، ✍ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌷( ﺭُﺩُّﻭﻫﺎ )؛ 🌷 ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺤﻴّﺖ ـ ﻣﺜﻼً ﺳﻼﻡ ـ ﺭا ﺑﻪ اﻭ ﺑﺮگرﺩاﻧﺪ. اﻳﻦ چنین ﻧﺒﺎﺷﺪ که ﻫﺮ ﺗﺤﻴّﺘﻲ ﺑﺮاﻱ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ، ﺑﻲ ﺟﻮاﺏ ﺑﺎﺷﺪ. ✍ ﺩﺭ ﺫﻳﻞ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ، ﺭﻭاﻳﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌸 اﻟﺴَّﻼَﻡُ ﻭَ ﻏَﻴْﺮُﻩُ ﻣِﻦَ اﻟْﺒِﺮّ؛ 🌸 «ﺳﻼﻡ ﻭ ﻫﺮ نیکی ﺩیگرﻱ.» ﻫﺮگوﻧﻪ ﺗﺤﻴّﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ، ﻣﺜﻠﺶ ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮﺵ ﺭا ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺭاﺋﻪ ﺑﺪﻫﻴﺪ؛ اﻟﺒﺘّﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ که ﺗﺤﻴّﺖ ﺭا ﺑﻪ ﺃﺣﺴﻦ ﺟﻮاﺏ ﺩاﺩ . کسی ﺷﻤﺎ ﺭا ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻲ کند، ﺷﻤﺎ ﻫﻢ اﻭ ﺭا ﺩﻋﻮﺕ کن. ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺑﺮاﻱ ﺷﻤﺎ ﻫﺪﻳﻪ اﻱ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﺩ، ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻭﻗﺖِ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ اﻭ ﻫﺪﻳﻪ اﻱ ﺑﺪﻫﻴﺪ. ✍ ﻣﺎ ﺭا ﺑﻪ ﻫﺪﻳﻪ ﺩاﺩﻥ ﺳﻔﺎﺭﺵ کﺭﺩﻩ اﻧﺪ؛ ﺯﻳﺮا ﻫﺪﻳﻪ، ﻣﺤﺒّﺖ ﺭا ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻲ کند: 🌹ﺗَﻬَﺎﺩَﻭْا ﺗَﺤَﺎﺑُّﻮا؛🌹 «ﺑﻪ ﻳﻜﺪیگر ﻫﺪﻳﻪ ﺩﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻗﺮاﺭ ﺷﻮﺩ.» 🌾اﻳﻦ ﻫﺎ اﺧﻼﻕِ اﺳﻼﻣﻲ ﻭ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ🌾

🙏ﺑﺰﺭگ ﺷﻤﺮﺩﻥ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ، ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻭ ﻏﻴﺎﺏ ﺁﻧﺎﻥ🙏 🔰 اﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ چیز ﺑﺎﻳﺪ اﺩﺏ ﻭ اﺧﻼﻕ ﺣﺴﻨﻪ ﺭا ﺭﻋﺎﻳﺖ کند. ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ، ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪاﻥ، ﺑﺎ ﻧﺰﺩیکان. ♦️گماﻧﺘﺎﻥ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ که ﺑﺎ کسی کهﺧﻴﻠﻲ ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ، ﺩیگر ﻣﻴﺎﻧﺘﺎﻥ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ اﺩﺏ ﻧﻴﺴﺖ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺘﻲ اﺯ اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ چنین ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: 🌸 ﻋَﻈِّﻤُﻮا ﺃﺻﺤَﺎﺑَﻜُﻢ ﻭ ﻭَﻗِّﺮُﻭﻫُﻢ ﻭ ﻻﻳَﺘَﻬَﺠَّﻢْ ﺑَﻌﻀُﻜُﻢ ﻋَﻠَﻰ ﺑَﻌﺾٍ ﻭ ﻻﺗَﻀَﺎﺭُّﻭا ﻭ ﻻﺗَﺤَﺎﺳَﺪُﻭا ﻭ ﺇﻳَّﺎﻛُﻢ ﻭ اﻟﺒُﺨﻞَ ﻭ ﻛُﻮﻧُﻮا ﻋِﺒَﺎﺩَ اﻟﻠَّﻪِ اﻟﻤُﺨﻠِﺼِﻴﻦ؛ 🌸 << یاﺭاﻧﺘﺎﻥ ﺭا ﺑﺰﺭگ ﺑﺸﻤﺎﺭﻳﺪ ﻭ اﺣﺘﺮاﻡ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ یکدیگر پرﺧﺎﺵ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺿﺮﺭ ﻧﺮﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﺣﺴﺪ ﻧﻮﺭﺯﻳﺪ ﻭ اﺯ ﺑﺨﻞ ﺑپرﻫﻴﺰﻳﺪ ﻭ ﺑﻨﺪگاﻥِ ﺧﺎﻟﺺِ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ. >> 🔶اﻳﻦ چنین ﻧﺒﺎﺷﺪ که ﺑﺎ ﻫﺮ کسی که ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ، ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻳﺎ ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻭ ﺭا ﺑﺎ ﻫﺮ کلاﻡ ﻭ ﺳﺨﻦ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﻭ ﺳبکی ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮاﺭ ﺩﻫﻴﻢ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺑﻲ اﺣﺘﺮاﻣﻲ ﻭ ﺑﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻱ ﺑﺎ اﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ کنیم ، ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ که ﻣﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ! ✍ اﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌹ﻋَﻈِّﻤُﻮا ﺃَﺻْﺤَﺎﺑَﻜُﻢ؛ 🌹 "ﻳﺎﺭاﻧﺘﺎﻥ ﺭا ﺑﺰﺭگ ﺑﺸﻤﺎﺭﻳﺪ." ✍ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ﻳک ﻣﻌﻴﺎﺭ کلی ﺩﺭ ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﺔ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌸 ﻛَﻔَﺎﻙَ ﺃَﺩَﺑﺎً ﻟِﻨَﻔْﺴِﻚَ اﺟْﺘِﻨَﺎﺏُ ﻣَﺎ ﺗَﻜْﺮَﻫُﻪُ ﻣِﻦْ ﻏَﻴْﺮِﻙ؛ 🌸 << ﺩﺭ اﺩﺏ ﺗﻮ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻛﻪ اﺯ ﺁﻥ چه ﺑﺮاﻯ ﺩیگران ﻧﻤﻰ پسندﻯ،اﺟﺘﻨﺎﺏ ﻛﻨﻰ. >> ادامه دارد...🌴