عالم ازخلق اولين وآخرين
عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ شَاهِدِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ نَذِيرِكَ وَ أَمِينِكَ وَ مَكِينِكَ
تمام آن صلوات و تحيات را عطا فرما بر حضرت محمد (ص) بنده خاص خود و رسول و شاهد و پيمبر پاك خود و نذير خود و امين وحى خود و صاحب رتبه و مكانت خود
وَ نَجِيِّكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خَلِيلِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ
و نجات بخشنده و برگزيده و حبيب و خليل و با صفا و پاك و بنده خاص خالص خود و مظهر رحمت
وَ خَيْرِ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ وَ خَازِنِ الْمَغْفِرَةِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ وَ الْبَرَكَةِ
و بهترين نيكويان خلق تو كه او پيغمبر رحمت است و خازن و مالك مغفرت است و قائد خير و بركت است
وَ مُنْقِذِ الْعِبَادِ مِنَ الْهَلَكَةِ بِإِذْنِكَ وَ دَاعِيهِمْ إِلَى دِينِكَ الْقَيِّمِ بِأَمْرِكَ
و نجات بخشنده خلق به امر تو از هلاكت و دعوت كننده امت به دين محكم و پايدار توست
أَوَّلِ النَّبِيِّينَ مِيثَاقاً وَ آخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذِي غَمَسْتَهُ فِي بَحْرِ الْفَضِيلَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْجَلِيلَةِ وَ الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ وَ الْمَرْتَبَةِ الْخَطِيرَةِ
رسولى كه اول پيغمبران در عهد و ميثاق است و آخر آنها در بعثت آن رسولى كه او را در درياى فضل و كمال غوطه ور كردى و منزلت بزرگ و درجه بلند و رتبه عظيم به او عنايت فرمودى
وَ أَوْدَعْتَهُ الْأَصْلاَبَ الطَّاهِرَةَ وَ نَقَلْتَهُ مِنْهَا إِلَى الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْكَ لَهُ وَ تُحَنُّناً مِنْكَ عَلَيْهِ
و نور پاك او را در اصلاب پاك پدران و از آنجا به ارحام مطهر مادران منتقل داشتى و آن به لطف و عنايت و عطوفت تو بود از حق او
إِذْ وَكَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حِرَاسَتِهِ وَ حِفْظِهِ وَ حِيَاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِكَ عَيْناً عَاصِمَةً
كه بر صيانت و حفظ و حراستش به قدرت كامله خود ديدبان غيبى نگهدارنده قرار دادى
حَجَبْتَ بِهَا عَنْهُ مَدَانِسَ الْعَهْرِ وَ مَعَايِبَ السِّفَاحِ حَتَّى رَفَعْتَ بِهِ نَوَاظِرَ الْعِبَادِ
و بر او حفظ خود راه هر دنس و زشتى و نابكارى و معايب زنا و بد عملى را به كلى بستى تا آنكه ديده بندگان را به مقام رفعتش بينا كردى
وَ أَحْيَيْتَ بِهِ مَيْتَ الْبِلاَدِ بِأَنْ كَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلاَدَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتَارِ وَ أَلْبَسْتَ حَرَمَكَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوَارِ
و مردگان شهر را به نور وجودش احيا فرمودى كه چون پرده اى از نور او به ولادتش برداشتى پرده ظلمت هاى جاهليت را برگشود و حله نور را بر آن حرم و ناموس الهى پوشانيدى
اللَّهُمَّ فَكَمَا خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هَذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْكَرِيمَةِ وَ ذُخْرِ هَذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِيمَةِ
پروردگارا پس چنانكه تو او را به شرافت خاص خود مخصوص به اين رتبه بلند فرمودىو اين منقبت بزرگ را بر او ذخيره كردى
صَلِّ عَلَيْهِ كَمَا وَفَى بِعَهْدِكَ وَ بَلَّغَ رِسَالاَتِكَ وَ قَاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ عَلَى تَوْحِيدِكَ
باز درود فرست بر آن پيغمبر گرامى كه او به عهد تو وفا كرد و رسالتت را به خلق تبليغ نمود و با اهل كفر و جحود در راه معرفت و توحيد تو قتال كرد
وَ قَطَعَ رَحِمَ الْكُفْرِ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ وَ لَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوَى فِي مُجَاهَدَةِ أَعْدَائِكَ
و قطع رحم كفر و شرك در راه اعزاز دين تو نمود و در جهاد با اعداء و دشمنانت جامه هر رنج و بلا در تن پوشيد
وَ أَوْجَبْتَ لَهُ بِكُلِّ أَذًى مَسَّهُ أَوْ كَيْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِي حَاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِيلَةً تَفُوقُ الْفَضَائِلَ
و تو نيز در مقابل هر آزار كه در اين راه ديد و هر كيد و خدعه و مكر به او از هر گروهى كه قصد قتل او داشتند به او رسيد به عوض فضيلتى فوق هر فضل و كمال به او عطا فرمودى
وَ يَمْلِكُ بِهَا الْجَزِيلَ مِنْ نَوَالِكَ
و او را مالك عطيه بزرگ نمودى
وَ قَدْ (فَلَقَدْ) أَسَرَّ الْحَسْرَةَ وَ أَخْفَى الزَّفْرَةَ وَ تَجَرَّعَ الْغُصَّةَ وَ لَمْ يَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ وَحْيُكَ (مُثِّلَ مِنْ وَحْيِكَ)
و او غم و شراره اندوه جان فرسا را و جرعه زهر آگين غصه ها را در دل پنهان مىداشت و از آنچه به وحى تو به او مى رسيد هرگز تخطى نمى كرد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ صَلاَةً تَرْضَاهَا لَهُمْ وَ بَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلاَماً
بار پروردگارا درود فرست بر آن پيمبر بزرگ و بر اهل بيتش درودى كه تو خود مى پسندى بر آنها و تحيت و سلام بسيار
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي (مِنْ) مُوَالاَتِهِمْ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
و به ما نيز بواسطه دوستى آنها فضل و احسان و رحمت و مغفرتت را عنايت فرما كه تو صاحب فضل و عطاى بزرگ بى انتهايى.
پس چهار ركعت نماز زيارت بكن به دو سلام
مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ يَوْمَ النَّفْخَةِ
و روز پديد آمدن افك و زشتيهاى خلق است روز شناختن هر كس نتيجه اعمال خود است روز غبن و زيان بدكاران و روز فصل و جدايى خوبان و بدان و روز كيفر و پاداش بندگان است آن روز مقدارش پنجاه هزار سال است و روز نفخه صور است
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ يَوْمَ النَّشْرِ يَوْمَ الْعَرْضِ
كه جهان را بلرزاند و از پى آن نفخه، نفخه ديگر درآيد آن روز روز نشر نامه عمل است روز عرض بر كردگار است
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ
روزى است كه مردم در حضور رب العالمين قيام كنند روزى است كه هر كس از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود مى گريزد
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَ أَكْنَافُ السَّمَاءِ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا
روزى است كه زمين و اطراف آسمان شكافته شود روزى كه هر نفسى از جانب خود جدال و دفاع كند
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا
روزى كه خلق به خدا بازگردند و به نتيجه اعمالشان آگاه گردند
يَوْمَ لاَ يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَ لاَ هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
روزى كه دوستى از براى دوست خود اثرى ندارد و از كسى به آنها يارى نرسد جز آنكه خدا به حالش ترحم كند كه خدا تنها بر خلق مقتدر و مهربان است
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ
روزى كه بسوى خدايى كه داناى عالم غيب و شهود است باز مى گردند
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
روزى كه بسوى خدا كه مولاى شما است به حق باز مى گردند روزى كه سر از قبرها به سرعت برآورده گويى بسوى بت ها و نتيجه پرستش غير خدا مى شتابند
وَ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ إِلَى اللَّهِ
و به مانند ملخ منتشر شوند و شتابان بسوى داعى به طرف خدا مى روند
يَوْمَ الْوَاقِعَةِ يَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجّاً يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
روز واقعه بزرگ روز زلزله زمين روزى كه آسمان مانند مس گداخته و كوه ها چون پشم زده شده گردد
وَ لاَ يُسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً يَوْمَ الشَّاهِدِ وَ الْمَشْهُودِ يَوْمَ تَكُونُ الْمَلاَئِكَةُ صَفّاً صَفّاً
و دوستى از حال دوستى نپرسد روز شاهد و مشهود است آن روزفرشتگان صف در صف ايستاده اند
اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بِمَوْقِفِي فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ لاَ تُخْزِنِي فِي ذَلِكَ الْمَوْقِفِ (الْيَوْمِ) بِمَا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي
پروردگارا در آن روز سخت موقف مرا جاى آسايش گردان و در آن روز مرا خوار مگذار با آن جنايات و زشتكاري ها كه بر نفس خود كرده ام
وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مُنْطَلَقِي وَ فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ مَحْشَرِي
و در آن روز سير مرا با دوستان و اولياء خود و حشرم را در زمره محمد (ص) و آل اطهارش عليهم السلام مقرر گردان
وَ اجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي وَ فِي الْغُرِّ الْكِرَامِ مَصْدَرِي
و حوض كوثر او را محل ورودم قرار ده و جايگاهم را مقام عزت كرامت فرما
وَ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي حَتَّى أَفُوزَ بِحَسَنَاتِي وَ تُبَيِّضَ بِهِ وَجْهِي وَ تُيَسِّرَ بِهِ حِسَابِي
و كتابم را به دست راستم عطا فرما تا به حسنات خود رستگار و فيروز گردم و بدين سبب در آن روز رو سفيدم گردان و حسابم را سهل و آسان ساز
وَ تُرَجِّحَ بِهِ مِيزَانِي وَ أَمْضِيَ مَعَ الْفَائِزِينَ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ إِلَهَ الْعَالَمِينَ
و ميزان حسناتم را سنگين تر گردان و مرا با رستگاران و بندگان شايسته خود رهسپار بهشت رضوان اى پروردگار عالميان قرار ده
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلاَئِقِ بِجَرِيرَتِي أَوْ أَنْ أَلْقَى الْخِزْيَ وَ النَّدَامَةَ بِخَطِيئَتِي
پروردگارا به تو پناه مى برم كه به گناهان و زشتي هايم در آن روز مرا در ميان خلق مفتضح و رسوا سازى و مرا به خوارى و پشيمانى به خطاهايم دراندازى
أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِيهِ سَيِّئَاتِي عَلَى حَسَنَاتِي أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلاَئِقِ بِاسْمِي
و يا آنكه افعال بدم را بر اعمال نيكم غلبه دهى تا ميان خلق محشر بد نامم سازى
يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ الْعَفْوَ الْعَفْوَ السَّتْرَ السَّتْرَ
اى خداى كريم اى خداى كريم از تو عفو مى طلبم از تو عفو مى طلبم در پرده بپوش در پرده بپوش
اللَّهُمَّ وَ أَعُوذُ بِكَ
مِنْ أَنْ يَكُونَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ فِي مَوَاقِفِ الْأَشْرَارِ مَوْقِفِي أَوْفِي مَقَامِ الْأَشْقِيَاءِ مَقَامِي
پروردگارا و به تو پناه مى برم از آنكه در آن روز من در جايگاه اشرار مقام يابم يا در محل اشقياء منزل گيرم
وَ إِذَا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِأَعْمَالِهِمْ زُمَراً إِلَى مَنَازِلِهِمْ فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ
و اى خدا چون ميان خلق سعيد و شقى آن روز امتياز و جدايى افكنى مرا به رحمت خود در طبقه صالحان و سعادتمندان سوق ده
وَ فِي زُمْرَةِ أَوْلِيَائِكَ الْمُتَّقِينَ إِلَى جَنَّاتِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و در زمره دوستان و متقيانم بسوى بهشت هاى خود فرست اى پروردگار عالم.
پس وداع كن آن حضرت را و بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَشِيرُ النَّذِيرُ
سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى بشارت آرنده به خوبان و ترساننده بدان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ
سلام بر تو اى چراغ روشن (نور هدايت خدا)
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّفِيرُ بَيْنَ اللَّهِ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ
سلام بر تو اى سفير خدا ميان خلق
أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلاَبِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ
شهادت مى دهم اى رسول خدا كه تو در صلب نور وجود مردان بزرگ و بلند همت و رحم زنان پاكيزه و منزه و پاك فطرت به وجود آمدى
لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا
و هرگز آلايش و ناپاكي هاى جاهليت گوهر پاك تو را نيالود و در تو دوران جاهليت لباس ظلمت و ناپاكى خود نپوشانيد
وَ أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكَ وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ مُوقِنٌ بِجَمِيعِ مَا أَتَيْتَ بِهِ رَاضٍ مُؤْمِنٌ
و گواهى مى دهم اى رسول خدا كه من به نبوت شما و ولايت امامان از اهل بيت شما ايمان دارم و به آنچه از جانب خدا آورديد به مقام يقين هستم و به همه خشنود و با ايمانم
وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ أَعْلاَمُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا
و گواهى مى دهم كه امامان از اهل بيت تو همه اعلام و نشانه هاى هدايت و رشته محكم خدا و حجت خلق بر اهل دنيا هستند
اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَةِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
پروردگارا اين زيارت مرا آخر عهد زيارت رسولت قرار مده
وَ إِنْ تَوَفَّيْتَنِي فَإِنِّي أَشْهَدُ فِي مَمَاتِي عَلَى مَا أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَيَاتِي
و اگر مرا قبض روح كردى شهادت مى دهم در عالم ممات خود به آنچه در حيات خود شهادت دادم
أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ
به اينكه تو اى خدا بى هيچ شك خدايى هستى يكتا و بدون شرك شريك
وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ أَوْلِيَاؤُكَ وَ أَنْصَارُكَ وَ حُجَجُكَ عَلَى خَلْقِكَ
و محققا محمد (ص) بنده خاص تو و رسول گرامى توست و البته امامان از اهل بيت او دوست و ولى تو و يارى كنندگان دين تو و حجت بر خلق تواند
وَ خُلَفَاؤُكَ فِي عِبَادِكَ وَ أَعْلاَمُكَ فِي بِلاَدِكَ وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ حَفَظَةُ سِرِّكَ وَ تَرَاجِمَةُ وَحْيِكَ
و خليفه تو و بجاى رسول تو از بين بندگان تواند و در بلاد تو نشانه هاى وجود و رحمت تواند و خازنان گنج علم تواند و نگهبانان سر تو و مفسران وحى تواند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پروردگارا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد
وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي سَاعَتِي هَذِهِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ تَحِيَّةً مِنِّي وَ سَلاَماً
و به روح پاك پيغمبر خود محمد (ص) و آل او در اين ساعت و در همه ساعات تحيتى و سلامى از من بفرست
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلِيمِي عَلَيْكَ
و سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد و اين سلام را خدا آخر سلام من قرار ندهد.
🙏 اﺩﺏ ﺩﺭ ﺳﺨﻦ، ﻭ اﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﺁﺩاﺏ🙏
🔰 ﻳکی اﺯ ﺁﺩاﺏ ﻣﻬﻢّ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﻧﺮﻣﻲ ﻭ پاکیزگی ﻭ ﺩﻝ ﻧﺸﻴﻦ ﺑﻮﺩﻥِ ﺳﺨﻦ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ اﺳﺖ.
✍ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﻳک ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻓﺮاگیر ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
🌷 ﻭَ ﻗُﻮﻟُﻮا ﻟِﻠﻨَّﺎﺱِ ﺣُﺴْﻨﺎً 🌷
"ﻭ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺵ ﺳﺨﻦ گوﻳﻴﺪ."
♦️ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺎﺕ ﻣﺘﻌﺪّﺩﻱ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺑﻪ پاکیزگی ﻭ ﻣﻄﺒﻮﻉ ﺑﻮﺩﻥ کلام ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
✍اﺯ ﺟﻤﻠﻪ اﺯ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ:
🌹 ﺃَﻃِﻴﺒُﻮا اﻟْﻜَﻼَﻡ ... ؛🌹
"ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻭ پاکیزگی ﺳﺨﻦ ﺑگوﻳﻴﺪ ... ."
♦️اﻟﺒﺘّﻪ ﺑﻪ ﻳک ﻧکته ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻬﻢّ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟّﻪ ﺷﻮﺩ که اﺩﺏِ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻭ چه ﺩﺭ اﺟﺘﻤﺎﻉ چه ﺑﺴﺎ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ اﺯ ﻳکدیگر ﺑﺎﺷﺪ؛
🔶 اﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﺭ «کلاﻡ» که ﺑﺎﻳﺪ ﺯﻧﺎﻥ اﺯ ﻧﺮﻣﻲِ گفتار ﺩﺭ ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ اﺟﺘﻨﺎﺏ کنند.
✍ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ پیامبر ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
🌷ﻓَﻼ ﺗَﺨْﻀَﻌْﻦَ ﺑِﺎﻟْﻘَﻮْﻝ 🌷
"پس ﺑﻪ ﻧﺮﻣﻰ ﺳﺨﻦ ﻣگوﻳﻴﺪ."
✍ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ پوﺷﺶ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
🌷ﻭَ ﻟْﻴَﻀْﺮِﺑْﻦَ ﺑِﺨُﻤُﺮِﻫِﻦَّ ﻋَﻠﻰ ﺟُﻴُﻮﺑِﻬِﻦَ🌷
"ﻭ ﺭﻭﺳﺮﻱ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺗﺎ گرﻳﺒﺎﻥ، ﻓﺮﻭگذاﺭﻧﺪ."
✍ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ اﺳﺖ:
🌷ﻳُﺪْﻧﻴﻦَ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻦَّ ﻣِﻦْ ﺟَﻼَﺑِﻴﺒِﻬِﻦَّ 🌷
"ﺑﺎﻻپوشِ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﻔﻜﻨﻨﺪ"
ادامه دارد... 🌴
✍ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺒﺎﺭکه ﻧﻮﺭ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ 31 ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
🌷ﻭَ ﻻ ﻳُﺒْﺪﻳﻦَ ﺯﻳﻨَﺘَﻬُﻦَّ؛🌷
"ﺯﻧﺎﻥ، ﺯﻳﻨﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺁشکاﺭ ﻧﺴﺎﺯﻧﺪ"
ﻣﻮﺭﺩ اﻭّﻝ، اﺳﺘﺜﻨﺎﻱ ﻣﻘﺪاﺭﻱ ﺭا که ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑپوﺷﺎﻧﻨﺪ ﺫکر ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ، ﻳﻌﻨﻲ:
🌷ﺇِﻻَّ ﻣﺎ ﻇَﻬَﺮَ ﻣِﻨْﻪ🌷
"ﺟﺰ ﺁﻥ ﻣﻘﺪاﺭ اﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ که پیداﺳﺖ."
ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﻭﻡ، اﻓﺮاﺩﻱ ﺭا که ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻧﺎﻥ، ﺯﻳﻨﺖ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩﺭ ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑپوﺷﺎﻧﻨﺪ، ﺫکر ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ اﺳﺖ، ﻳﻌﻨﻲ:
🌷ﺇِﻻَّ ﻟِﺒُﻌُﻮﻟَﺘِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺁﺑﺎﺋِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺁﺑﺎءِ ﺑُﻌُﻮﻟَﺘِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺃَﺑْﻨﺎﺋِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺃَﺑْﻨﺎءِ ﺑُﻌُﻮﻟَﺘِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺇِﺧْﻮاﻧِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺑَﻨﻲ ﺇِﺧْﻮاﻧِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺑَﻨﻲ ﺃَﺧَﻮاﺗِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﻧِﺴﺎﺋِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﻣﺎ ﻣَﻠَﻜَﺖْ ﺃَﻳْﻤﺎﻧُﻬُﻦَّ ﺃَﻭِ اﻟﺘَّﺎﺑِﻌﻴﻦَ ﻏَﻴْﺮِ ﺃُﻭﻟِﻲ اﻹِْﺭْﺑَﺔِ ﻣِﻦَ اﻟﺮِّﺟﺎﻝِ ﺃَﻭِ اﻟﻄِّﻔْﻞِ اﻟَّﺬﻳﻦَ ﻟَﻢْ ﻳَﻈْﻬَﺮُﻭا ﻋَﻠﻰ ﻋَﻮْﺭاﺕِ اﻟﻨِّﺴﺎء 🌷
"مگر ﺑﺮاﻯ ﺷﻮﻫﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پدﺭاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پدﺭ ﺷﻮﻫﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻥ ﻫﻤﺴﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ ﺑﺮاﺩﺭاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻥ ﺑﺮاﺩﺭاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻥ ﺧﻮاﻫﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﻫﻢ ﻛﻴﺸﺸﺎﻥ، ﻳﺎ ﺑﺮﺩگاﻧﺸﺎﻥ (ﻛﻨﻴﺰاﻧﺸﺎﻥ) ﻳﺎ اﻓﺮاﺩ ﺳﻔﻴﻪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻧﺪاﺭﻧﺪ، ﻳﺎ ﻛﻮﺩﻛﺎﻧﻰ ﻛﻪ اﺯ اﻣﻮﺭ ﺟﻨﺴﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺁگاﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ."
🔰 ﻭ اﺯ پاکیزگیِ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ کلام اﺳﺖ ﺷکرگزاﺭﻱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ کساﻧﻲ که ﺧﺪﻣﺘﻲ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﻭ ﻳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺭاﺋﻪ ﺩاﺩﻩ اﻧﺪ.
✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ:
🌹ﻣَﻦْ ﻟَﻢْ ﻳَﺸْﻜُﺮِ اﻟْﻤُﻨْﻌِﻢَ ﻣِﻦَ اﻟْﻤَﺨْﻠُﻮﻗِﻴﻦَ ﻟَﻢْ ﻳَﺸْﻜُﺮِاﻟﻠَّﻪَ ﻋَﺰَّﻭَﺟَﻞَّ؛🌹
" ﻫﺮﻛﺲ ﻛﻪ پاﺱ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﺯ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺭا ﻧﺪاﺭﺩ، ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻋﺰّﻭﺟﻞّ ﺭا ﺷﻜﺮ ﻧﻜﺮﺩﻩ اﺳﺖ."
🙏اﺩﺏِ ﻣُﺪاﺭا، ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ🙏
🔰اﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ گفتار ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺣکمت ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖ، ﻧﺮﻡ ﻭ ﺳﻬﻞ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺗﻨﺪﻱ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣگر ﺩﺭ ﻣﻮاﺭﺩ اﺳﺘﺜﻨﺎ اﺯ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ اﺳﺖ.
✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ:
🌹اﻟْﻤُﺆْﻣِﻨُﻮﻥَ ﻫَﻴِّﻨُﻮﻥَ ﻟَﻴِّﻨُﻮﻥَ؛🌹
"ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻧﺮﻡ ﺧﻮ ﻭ ﻣﻼﻳﻤﻨﺪ."
♦️ﻭ ﺣﺘّﻲ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ که ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ اﺳﺖ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﻧﻬﻲِ اﺯ ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪﻥ ﻭ اﻣﺮ ﺑﻪ ﺩﻗّﺖ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﻭ ﻋﺪﻡ اﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻲ ﺟﺎ
✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ:
🌸 ﺇِﻥَّ اﻟﻠَّﻪَ ﺗَﺒَﺎﺭَﻙَ ﻭَ ﺗَﻌَﺎﻟَﻰ ﻳُﺤِﺐُّ اﻟْﻌَﺒْﺪَ ﻳَﻜُﻮﻥُ ﺳَﻬْﻞَ اﻟْﺒَﻴْﻊِ ﺳَﻬْﻞَ اﻟﺸِّﺮَاءِ ﺳَﻬْﻞَ اﻟْﻘَﻀَﺎءِ ﺳَﻬْﻞَ اﻻِﻗْﺘِﻀَﺎءِ؛🌸
"ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺑﻨﺪﻩ اﻯ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﻣﻼﺗﺶ ﺳﻬﻞ گیر ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺵ، ﺁﺳﺎﻥ ﺑگیرﺩ، ﺩﺭ ﺧﺮﻳﺪ، ﺁﺳﺎﻥ گیرﺩ، ﻭ ﺩﺭ پرﺩاﺧﺖ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﺶ ﻧﻴﺰ ﺁﺳﺎﻥ ﺑگیرﺩ.
🙏ادب تغافل 🙏
🔰 ﺑﻪ ﻃﻮﺭ کلّی، ﻣﺆﻣﻦ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﻓﻄﺎﻧﺖ ﻭ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ
ـ << اﻟْﻤُﺆْﻣِﻦُ ﻛَﻴِّﺲٌ ﻓَﻄِﻦٌ ﺣَﺬِﺭ؛
ﻣﺆﻣﻦ، ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﻭﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﻁ اﺳﺖ.>> ـ
♦️ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ اﺯ ﻣﻮاﺭﺩ، ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﻲ ﺯﻧﺪ ﺑﻪ گوﻧﻪ اﻱ که ﺩیگران گمان ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ که ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ اﺳﺖ ﺩﺭﺣﺎﻟﻲ که اﻳﻦ ﻳک ﻏﻔﻠﺖِ ﺩﺳﺘﻮﺭﻱ ﺑﻮﺩﻩ که ﺑﺮاﻱ ﺭﺿﺎﻱ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻭ ﺻﻼﺡِ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻧﺠﺎﻡ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ ﻭ اﺯ ﺭﻭﻱ کراﻣﺖ ﻭ ﺑﺰﺭگواﺭﻱ، اﺯ ﺑﻌﺾِ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻱ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻲ اﺩﺑﻲ ﻫﺎ گذﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
✍اﺯ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ:
🌹ﺗَﻐَﺎﻓَﻞْ ﻳُﺤْﻤَﺪْ ﺃَﻣْﺮُﻙ؛🌹
"ﺗﻐﺎﻓﻞ ﻛﻦ ﺗﺎ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻛﺎﺭ ﺗﻮ."
🔶 ﻣﺮاﺩ، ﺗﻐﺎﻓﻞ اﺯ ﺑﻲ اﺩﺑﻲ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻘﺼﻴﺮاﺕ ﻧﺰﺩیکاﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﺷﺮاﻥ اﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﻭاﻧﻤﻮﺩﻥ کرﺩﻥ.
ﻭ ﻧﻴﺰ:
🌹ﻣَﻦْ ﻟَﻢْ ﻳَﺘَﻐَﺎﻓَﻞْ ﻭَ ﻻَ ﻳَﻐُﺾَّ ﻋَﻦْ ﻛَﺜِﻴﺮٍ ﻣِﻦَ اﻷُْﻣُﻮﺭِ ﺗَﻨَﻐَّﺼَﺖْ ﻋِﻴﺸَﺘُﻪ؛🌹
"ﻫﺮ ﻛﻪ ﺗﻐﺎﻓﻞ ﻧﻜﻨﺪ ﻭ چشم ﻧپوﺷﺪ اﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ اﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎ، ﺯﻧﺪگاﻧﻴﺶ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﻧﺎﺻﺎﻑ گرﺩﺩ."
✍ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺟﺎﺣﻆ (ﺃﺑﻮ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺑﺤﺮ اﻟﺠﺎﺣﻆ) ﺩاﻧﺸﻤﻨﺪ ﻣﻌﺮﻭﻑ اﻫﻞ ﺗﺴﻨّﻦ ﺩﺭ کتاب اﻟﺒﻴﺎﻥ ﻭ اﻟﺘﺒﻴﻴﻦ گفته اﺳﺖ:
ﺣﻘّﺎً ﺟﻤﻊ کرده اﺳﺖ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲّ ﺑﻦ اﻟﺤﺴﻴﻦ (اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ) ﺻﻼﺡ ﺣﺎﻝ ﺩﻧﻴﺎ ﺭا ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻭاﻳﺎﻱ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺩﻭ کلمه:
🌹ﺻَﻼﺡُ ﺣَﺎﻝِ اﻟﺘَّﻌﺎﻳُﺶِ ﻭ اﻟﺘَّﻌﺎﺷُﺮِ ﻣِﻞْءُ ﻣِﻜْﻴﺎﻝٍ ﺛُﻠُﺜﺎﻩُ ﻓِﻄْﻨَﺔٌ ﻭﺛُﻠُﺜُﻪُ ﺗَﻐﺎﻓُﻞٌ؛🌹
"ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﻪ پیمانه اﻯ پُر ﻣﺎﻧَﺪ ﻛﻪ ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ﺁﻥ ﻫﻮﺵ ﻭ ﺯﻳﺮﻛﻰ؛ ﻭ ﻳﻚ ﺳﻮﻣﺶ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ گرﻓﺘﻦ ﻭ ﺗﻐﺎﻓﻞ اﺳﺖ."
⚠️ ﺣﺘّﻲ اﺯ کنار ﻋﻄﺴﻪ ﻣﺆﻣﻦ، ﺑﻲ اﻋﺘﻨﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ گذﺷﺖ!
🙏یکی ﺩیگر اﺯ ﺁﺩاﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻔﺎﺭﺵ، ﺗﺴﻤﻴﺖ اﺳﺖ؛
🔰 ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺴﺘﺤﺐّ اﺳﺖ اگر کسی ﻋﻄﺴﻪ کرد ، ﺑﺮاﺩﺭ ﻣﺆﻣﻨﺶ ﺑﺮاﻱ اﻭ ﺩﻋﺎ کرﺩﻩ، ﺗﺤﻴّﺖ ﺑگوﻳﺪ.
✍ ﻣﺜﻼً ﺑﻪ اﻭ ﺑگوﻳﺪ: ﺧﺪا ﺗﻮ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ کند
🌸(ﻳﺮﺣمک اﻟﻠﻪ)🌸
✍ ﻛَﺎﻥَ ﺃﺑُﻮﺟَﻌﻔَﺮٍ علیه السلام ﺇﺫَا ﻋَﻄَﺲَ ﻓَﻘِﻴﻞَ ﻟَﻪُ: ﻳَﺮﺣَﻤُﻚَ اﻟﻠَّﻪ ﻗَﺎﻝَ:
🌹ﻳَﻐﻔِﺮُ اﻟﻠَّﻪُ ﻟَﻜُﻢ ﻭ ﻳَﺮﺣَﻤُﻜُﻢ؛🌹
"ﻫﺮگاﻩ اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ علیه السّلام ﻋﻄﺴﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ اﻭ ﻣﻰ گفتند: ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺗﻮ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ، اﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ پاﺳﺦ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ."
✍ ﻭ ﺇﺫَا ﻋَﻄَﺲَ ﻋِﻨﺪَﻩُ ﺇﻧﺴَﺎﻥٌ؛
ﻭ ﻫﺮگاﻩ ﻛﺴﻰ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻄﺴﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ؛
✍ ﻗَﺎﻝَ:
🌹ﻳَﺮﺣَﻤُﻚَ اﻟﻠَّﻪُ ﻋَﺰَّﻭﺟَﻞَّ؛🌹
اﻳﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
" ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻋﺰّﻭﺟﻞّ ﺗﻮ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ."
✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ
اگر اﻳﻦ ﺣﻖّ ﺭا ﺑﺮاﻱ ﺑﺮاﺩﺭ ﻣﺆﻣﻨﺖ اﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪاﺩﻱ، ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﺯ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﺧﻮاﺳﺖ کند ـ اﻟﺒﺘّﻪ ﺩﺭ ﺣﺪّ ﺑﺎﺯﺧﻮاﺳﺖ اﺳﺘﺤﺒﺎﺑﻲ ـ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ اﻭ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﻮ ﺣکم ﻣﻲ ﺷﻮﺩ
🌹« ﻗَﺎﻝَ ﺭَﺳُﻮﻝُ اﻟﻠَّﻪِ: ﻟِﻠْﻤُﺴْﻠِﻢِ ﻋَﻠَﻰ ﺃَﺧِﻴﻪِ ﺛَﻼَﺛُﻮﻥَ ﺣَﻘّﺎً ﻻَ ﺑَﺮَاءَﺓَ ﻟَﻪُ ﻣِﻨْﻬَﺎ ﺇِﻻَّ ﺑِﺎﻷَْﺩَاءِ ﺃَﻭِ اﻟْﻌَﻔْﻮِ ﻳَﻐْﻔِﺮُ ﺯَﻟَّﺘَﻪُ ﻭَ ﻳَﺮْﺣَﻢُ ﻋَﺒْﺮَﺗَﻪُ ... ﻭَ ﻳُﺴَﻤِّﺖُ ﻋَﻄْﺴَﺘَﻪُ ... ؛🌹
ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
" ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﺑﺮاﺩﺭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺶ ﺳﻰ ﺣﻖّ ﺩاﺭﺩ ﻛﻪ اﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺮﻯ ﻧﺸﻮﺩ ﺟﺰ ﺑﻪ اﺩاﻯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻳﺎ گذﺷﺖ ﺣﻖّ ﺩاﺭ: اﺯ ﻟﻐﺰﺷﺶ ﺩﺭگذﺭﺩ، ﺑﻪ اﺷﻜﺶ ﺭﺣﻢ ﺁﻭﺭﺩ، ... ﻋﻄﺴﻪ اﺵ ﺭا ﺧﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ گوﻳﺪ، ... .»"
ﻭﺳﺎﺋﻞ اﻟﺸﻴﻌﺔ، ﺟ 12، ﺻ203.