✍ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺒﺎﺭکه ﻧﻮﺭ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ 31 ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌷ﻭَ ﻻ ﻳُﺒْﺪﻳﻦَ ﺯﻳﻨَﺘَﻬُﻦَّ؛🌷 "ﺯﻧﺎﻥ، ﺯﻳﻨﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺁشکاﺭ ﻧﺴﺎﺯﻧﺪ" ﻣﻮﺭﺩ اﻭّﻝ، اﺳﺘﺜﻨﺎﻱ ﻣﻘﺪاﺭﻱ ﺭا که ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑپوﺷﺎﻧﻨﺪ ﺫکر ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ، ﻳﻌﻨﻲ: 🌷ﺇِﻻَّ ﻣﺎ ﻇَﻬَﺮَ ﻣِﻨْﻪ🌷 "ﺟﺰ ﺁﻥ ﻣﻘﺪاﺭ اﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ که پیداﺳﺖ." ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﻭﻡ، اﻓﺮاﺩﻱ ﺭا که ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻧﺎﻥ، ﺯﻳﻨﺖ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩﺭ ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑپوﺷﺎﻧﻨﺪ، ﺫکر ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ اﺳﺖ، ﻳﻌﻨﻲ: 🌷ﺇِﻻَّ ﻟِﺒُﻌُﻮﻟَﺘِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺁﺑﺎﺋِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺁﺑﺎءِ ﺑُﻌُﻮﻟَﺘِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺃَﺑْﻨﺎﺋِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺃَﺑْﻨﺎءِ ﺑُﻌُﻮﻟَﺘِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺇِﺧْﻮاﻧِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺑَﻨﻲ ﺇِﺧْﻮاﻧِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﺑَﻨﻲ ﺃَﺧَﻮاﺗِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﻧِﺴﺎﺋِﻬِﻦَّ ﺃَﻭْ ﻣﺎ ﻣَﻠَﻜَﺖْ ﺃَﻳْﻤﺎﻧُﻬُﻦَّ ﺃَﻭِ اﻟﺘَّﺎﺑِﻌﻴﻦَ ﻏَﻴْﺮِ ﺃُﻭﻟِﻲ اﻹِْﺭْﺑَﺔِ ﻣِﻦَ اﻟﺮِّﺟﺎﻝِ ﺃَﻭِ اﻟﻄِّﻔْﻞِ اﻟَّﺬﻳﻦَ ﻟَﻢْ ﻳَﻈْﻬَﺮُﻭا ﻋَﻠﻰ ﻋَﻮْﺭاﺕِ اﻟﻨِّﺴﺎء 🌷 "مگر ﺑﺮاﻯ ﺷﻮﻫﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پدﺭاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پدﺭ ﺷﻮﻫﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻥ ﻫﻤﺴﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ ﺑﺮاﺩﺭاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻥ ﺑﺮاﺩﺭاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ پسراﻥ ﺧﻮاﻫﺮاﻧﺸﺎﻥ، ﻳﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﻫﻢ ﻛﻴﺸﺸﺎﻥ، ﻳﺎ ﺑﺮﺩگاﻧﺸﺎﻥ (ﻛﻨﻴﺰاﻧﺸﺎﻥ) ﻳﺎ اﻓﺮاﺩ ﺳﻔﻴﻪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻧﺪاﺭﻧﺪ، ﻳﺎ ﻛﻮﺩﻛﺎﻧﻰ ﻛﻪ اﺯ اﻣﻮﺭ ﺟﻨﺴﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺁگاﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ." 🔰 ﻭ اﺯ پاکیزگیِ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ کلام اﺳﺖ ﺷکرگزاﺭﻱ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ کساﻧﻲ که ﺧﺪﻣﺘﻲ ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﻭ ﻳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺭاﺋﻪ ﺩاﺩﻩ اﻧﺪ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﻣَﻦْ ﻟَﻢْ ﻳَﺸْﻜُﺮِ اﻟْﻤُﻨْﻌِﻢَ ﻣِﻦَ اﻟْﻤَﺨْﻠُﻮﻗِﻴﻦَ ﻟَﻢْ ﻳَﺸْﻜُﺮِاﻟﻠَّﻪَ ﻋَﺰَّﻭَﺟَﻞَّ؛🌹 " ﻫﺮﻛﺲ ﻛﻪ پاﺱ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﺯ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺭا ﻧﺪاﺭﺩ، ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻋﺰّﻭﺟﻞّ ﺭا ﺷﻜﺮ ﻧﻜﺮﺩﻩ اﺳﺖ."

🙏اﺩﺏِ ﻣُﺪاﺭا، ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ🙏 🔰اﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ گفتار ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺣکمت ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖ، ﻧﺮﻡ ﻭ ﺳﻬﻞ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺗﻨﺪﻱ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣگر ﺩﺭ ﻣﻮاﺭﺩ اﺳﺘﺜﻨﺎ اﺯ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ اﺳﺖ. ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹اﻟْﻤُﺆْﻣِﻨُﻮﻥَ ﻫَﻴِّﻨُﻮﻥَ ﻟَﻴِّﻨُﻮﻥَ؛🌹 "ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻧﺮﻡ ﺧﻮ ﻭ ﻣﻼﻳﻤﻨﺪ." ♦️ﻭ ﺣﺘّﻲ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ که ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ اﺳﺖ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﻧﻬﻲِ اﺯ ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪﻥ ﻭ اﻣﺮ ﺑﻪ ﺩﻗّﺖ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﻭ ﻋﺪﻡ اﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻲ ﺟﺎ ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌸 ﺇِﻥَّ اﻟﻠَّﻪَ ﺗَﺒَﺎﺭَﻙَ ﻭَ ﺗَﻌَﺎﻟَﻰ ﻳُﺤِﺐُّ اﻟْﻌَﺒْﺪَ ﻳَﻜُﻮﻥُ ﺳَﻬْﻞَ اﻟْﺒَﻴْﻊِ ﺳَﻬْﻞَ اﻟﺸِّﺮَاءِ ﺳَﻬْﻞَ اﻟْﻘَﻀَﺎءِ ﺳَﻬْﻞَ اﻻِﻗْﺘِﻀَﺎءِ؛🌸 "ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺑﻨﺪﻩ اﻯ ﺭا ﺩﻭﺳﺖ ﺩاﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﻣﻼﺗﺶ ﺳﻬﻞ گیر ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺵ، ﺁﺳﺎﻥ ﺑگیرﺩ، ﺩﺭ ﺧﺮﻳﺪ، ﺁﺳﺎﻥ گیرﺩ، ﻭ ﺩﺭ پرﺩاﺧﺖ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﺶ ﻧﻴﺰ ﺁﺳﺎﻥ ﺑگیرﺩ.

🙏ادب تغافل 🙏 🔰 ﺑﻪ ﻃﻮﺭ کلّی، ﻣﺆﻣﻦ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﻓﻄﺎﻧﺖ ﻭ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ ـ << اﻟْﻤُﺆْﻣِﻦُ ﻛَﻴِّﺲٌ ﻓَﻄِﻦٌ ﺣَﺬِﺭ؛ ﻣﺆﻣﻦ، ﻫﻮﺷﻴﺎﺭ ﻭﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﻁ اﺳﺖ.>> ـ ♦️ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ اﺯ ﻣﻮاﺭﺩ، ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﻲ ﺯﻧﺪ ﺑﻪ گوﻧﻪ اﻱ که ﺩیگران  گمان ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ که ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ اﺳﺖ ﺩﺭﺣﺎﻟﻲ که اﻳﻦ ﻳک ﻏﻔﻠﺖِ ﺩﺳﺘﻮﺭﻱ ﺑﻮﺩﻩ که ﺑﺮاﻱ ﺭﺿﺎﻱ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻭ ﺻﻼﺡِ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻧﺠﺎﻡ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ ﻭ اﺯ ﺭﻭﻱ کراﻣﺖ ﻭ ﺑﺰﺭگواﺭﻱ، اﺯ ﺑﻌﺾِ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭﻱ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻲ اﺩﺑﻲ ﻫﺎ گذﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ✍اﺯ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: 🌹ﺗَﻐَﺎﻓَﻞْ ﻳُﺤْﻤَﺪْ ﺃَﻣْﺮُﻙ؛🌹 "ﺗﻐﺎﻓﻞ ﻛﻦ ﺗﺎ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻛﺎﺭ ﺗﻮ." 🔶 ﻣﺮاﺩ، ﺗﻐﺎﻓﻞ اﺯ ﺑﻲ اﺩﺑﻲ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻘﺼﻴﺮاﺕ ﻧﺰﺩیکاﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﺷﺮاﻥ اﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻰ ﺧﺒﺮ ﻭاﻧﻤﻮﺩﻥ کرﺩﻥ. ﻭ ﻧﻴﺰ: 🌹ﻣَﻦْ ﻟَﻢْ ﻳَﺘَﻐَﺎﻓَﻞْ ﻭَ ﻻَ ﻳَﻐُﺾَّ ﻋَﻦْ ﻛَﺜِﻴﺮٍ ﻣِﻦَ اﻷُْﻣُﻮﺭِ ﺗَﻨَﻐَّﺼَﺖْ ﻋِﻴﺸَﺘُﻪ؛🌹 "ﻫﺮ ﻛﻪ ﺗﻐﺎﻓﻞ ﻧﻜﻨﺪ ﻭ چشم ﻧپوﺷﺪ اﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ اﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎ، ﺯﻧﺪگاﻧﻴﺶ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﻧﺎﺻﺎﻑ گرﺩﺩ." ✍ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺟﺎﺣﻆ (ﺃﺑﻮ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺑﺤﺮ اﻟﺠﺎﺣﻆ) ﺩاﻧﺸﻤﻨﺪ ﻣﻌﺮﻭﻑ اﻫﻞ ﺗﺴﻨّﻦ ﺩﺭ کتاب اﻟﺒﻴﺎﻥ ﻭ اﻟﺘﺒﻴﻴﻦ گفته اﺳﺖ: ﺣﻘّﺎً ﺟﻤﻊ کرده اﺳﺖ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲّ ﺑﻦ اﻟﺤﺴﻴﻦ (اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ) ﺻﻼﺡ ﺣﺎﻝ ﺩﻧﻴﺎ ﺭا ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻭاﻳﺎﻱ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺩﻭ کلمه: 🌹ﺻَﻼﺡُ ﺣَﺎﻝِ اﻟﺘَّﻌﺎﻳُﺶِ ﻭ اﻟﺘَّﻌﺎﺷُﺮِ ﻣِﻞْءُ ﻣِﻜْﻴﺎﻝٍ ﺛُﻠُﺜﺎﻩُ ﻓِﻄْﻨَﺔٌ ﻭﺛُﻠُﺜُﻪُ ﺗَﻐﺎﻓُﻞٌ؛🌹 "ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﻪ پیمانه اﻯ پُر ﻣﺎﻧَﺪ ﻛﻪ ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ﺁﻥ ﻫﻮﺵ ﻭ ﺯﻳﺮﻛﻰ؛ ﻭ ﻳﻚ ﺳﻮﻣﺶ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ گرﻓﺘﻦ ﻭ ﺗﻐﺎﻓﻞ اﺳﺖ."

⚠️ ﺣﺘّﻲ اﺯ کنار ﻋﻄﺴﻪ ﻣﺆﻣﻦ، ﺑﻲ اﻋﺘﻨﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ گذﺷﺖ! 🙏یکی ﺩیگر اﺯ ﺁﺩاﺏ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻔﺎﺭﺵ، ﺗﺴﻤﻴﺖ اﺳﺖ؛ 🔰 ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺴﺘﺤﺐّ اﺳﺖ اگر کسی ﻋﻄﺴﻪ کرد ، ﺑﺮاﺩﺭ ﻣﺆﻣﻨﺶ ﺑﺮاﻱ اﻭ ﺩﻋﺎ کرﺩﻩ، ﺗﺤﻴّﺖ ﺑگوﻳﺪ. ✍ ﻣﺜﻼً ﺑﻪ اﻭ ﺑگوﻳﺪ: ﺧﺪا ﺗﻮ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ کند 🌸(ﻳﺮﺣمک اﻟﻠﻪ)🌸 ✍ ﻛَﺎﻥَ ﺃﺑُﻮﺟَﻌﻔَﺮٍ علیه السلام ﺇﺫَا ﻋَﻄَﺲَ ﻓَﻘِﻴﻞَ ﻟَﻪُ: ﻳَﺮﺣَﻤُﻚَ اﻟﻠَّﻪ ﻗَﺎﻝَ: 🌹ﻳَﻐﻔِﺮُ اﻟﻠَّﻪُ ﻟَﻜُﻢ ﻭ ﻳَﺮﺣَﻤُﻜُﻢ؛🌹 "ﻫﺮگاﻩ اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ علیه السّلام ﻋﻄﺴﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ اﻭ ﻣﻰ گفتند: ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺗﻮ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ، اﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ پاﺳﺦ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ." ✍ ﻭ ﺇﺫَا ﻋَﻄَﺲَ ﻋِﻨﺪَﻩُ ﺇﻧﺴَﺎﻥٌ؛ ﻭ ﻫﺮگاﻩ ﻛﺴﻰ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ اﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻄﺴﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ؛ ✍ ﻗَﺎﻝَ: 🌹ﻳَﺮﺣَﻤُﻚَ اﻟﻠَّﻪُ ﻋَﺰَّﻭﺟَﻞَّ؛🌹 اﻳﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: " ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻋﺰّﻭﺟﻞّ ﺗﻮ ﺭا ﺭﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ." ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ اگر اﻳﻦ ﺣﻖّ ﺭا ﺑﺮاﻱ ﺑﺮاﺩﺭ ﻣﺆﻣﻨﺖ اﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪاﺩﻱ، ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﺯ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﺧﻮاﺳﺖ کند ـ اﻟﺒﺘّﻪ ﺩﺭ ﺣﺪّ ﺑﺎﺯﺧﻮاﺳﺖ اﺳﺘﺤﺒﺎﺑﻲ ـ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ اﻭ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﻮ ﺣکم ﻣﻲ ﺷﻮﺩ 🌹« ﻗَﺎﻝَ ﺭَﺳُﻮﻝُ اﻟﻠَّﻪِ: ﻟِﻠْﻤُﺴْﻠِﻢِ ﻋَﻠَﻰ ﺃَﺧِﻴﻪِ ﺛَﻼَﺛُﻮﻥَ ﺣَﻘّﺎً ﻻَ ﺑَﺮَاءَﺓَ ﻟَﻪُ ﻣِﻨْﻬَﺎ ﺇِﻻَّ ﺑِﺎﻷَْﺩَاءِ ﺃَﻭِ اﻟْﻌَﻔْﻮِ ﻳَﻐْﻔِﺮُ ﺯَﻟَّﺘَﻪُ ﻭَ ﻳَﺮْﺣَﻢُ ﻋَﺒْﺮَﺗَﻪُ ... ﻭَ ﻳُﺴَﻤِّﺖُ ﻋَﻄْﺴَﺘَﻪُ ... ؛🌹 ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: " ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﺑﺮاﺩﺭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺶ ﺳﻰ ﺣﻖّ ﺩاﺭﺩ ﻛﻪ اﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺮﻯ ﻧﺸﻮﺩ ﺟﺰ ﺑﻪ اﺩاﻯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻳﺎ گذﺷﺖ ﺣﻖّ ﺩاﺭ: اﺯ ﻟﻐﺰﺷﺶ ﺩﺭگذﺭﺩ، ﺑﻪ اﺷﻜﺶ ﺭﺣﻢ ﺁﻭﺭﺩ، ... ﻋﻄﺴﻪ اﺵ ﺭا ﺧﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ گوﻳﺪ، ... .»" ﻭﺳﺎﺋﻞ اﻟﺸﻴﻌﺔ، ﺟ 12، ﺻ203.

🙏 ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻱ اﺯ ﺷﺪّﺕ اﻫﺘﻤﺎﻡ ﻳﺎﺭاﻥ اﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺁﺩاﺏ🙏 🔰 ﻋﺪّﻩ اﻱ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻳﻲ که ﺣﻤّﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﺒﻮﺩ، ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻪ ﺣﻤّﺎﻡ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ؛ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺮگشت، اﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ علیه السّلام ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ کرﺩﻧﺪ، ✍ اﺩاﻣﻪ ﺭﻭاﻳﺖ چنین اﺳﺖ: ﻓَﻘَﺎﻝَ ﻟَﻨَﺎ: 🌹 ﻣِﻦ ﺃﻳﻦَ ﺃَﻗﺒَﻠﺘُﻢ؟؛🌹 اﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ⁉️ "اﺯ ﻛﺠﺎ ﻣﻰآﻳﻴﺪ؟" ﻓَﻘُﻠﻨَﺎ ﻟَﻪُ: ﻣِﻦَ اﻟﺤَﻤَّﺎﻡ؛ گفتیم: اﺯ ﺣﻤّﺎﻡ. ﻓَﻘَﺎﻝَ: 🌹 ﺃَﻧﻘَﻰ اﻟﻠَّﻪُ ﻏَﺴْﻠَﻜُﻢ؛🌹 ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: "ﺧﺪا ﺷﺴﺘﺸﻮﻯ ﺷﻤﺎ ﺭا پاکیزﻩ گرﺩاﻧﺪ." ﻓَﻘُﻠﻨَﺎ ﻟَﻪُ: ﺟُﻌِﻠﻨَﺎ ﻓِﺪاﻙَ! ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻳﻢ: ﻓﺪاﻱ ﺷﻤﺎ گرﺩﻳﻢ! ... 🔶اﻳﻦ ﻫﺎ ﺩیگر ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺟﻮاﺏ اﻣﺎﻡ چیزی ﺑگوﻳﻨﺪ، گفتند: ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺷﻮﻳﻢ ﺁﻗﺎ، ﺑﻌﺪ پیش ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ گفتند: ﻣﻌﻠﻮﻡ اﺳﺖ اﻳﻦ ﺗﺤﻴّﺘﻲ اﺳﺖ که ﺟﻮاﺏ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩاﺭﺩ، ﺑﺎﻳﺪ اﺯ ﺧﻮﺩ اﻣﺎﻡ ﻳﺎﺩ ﺑگیرﻳﻢ، ⁉️ چگوﻧﻪ ﻳﺎﺩ ﺑگیرﻳﻢ؟ ﺑﻬﺘﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ که ﻣﺎ ﺑﺎ اﻣﺎﻡ ﻫﻤﺮاﻩ ﺷﻮﻳﻢ؛ ﺯﻳﺮا ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ که ﺑﻪ ﺣﻤّﺎﻡ ﻣﻲ ﺭﻭﻧﺪ، ﻭﻗﺘﻲ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺤﻴّﺖ ﺭا ﺑﻪ اﻳﺸﺎﻥ ﺑگوﻳﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺟﻮاﺏ چیست. ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ، اﻣﺎﻡ اﺳﺘﺤﻤﺎﻣﺸﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ✍ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺮﺽ کرﺩﻧﺪ: ﺃﻧﻘَﻰ اﻟﻠَّﻪُ ﻏَﺴْﻠَﻜُﻢ؛ ﺧﺪا ﺷﺴﺘﺸﻮﻯ ﺷﻤﺎ ﺭا پاﻛﻴﺰﻩ گرﺩاﻧﺪ. ✍ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺟﻮاﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: 🌹ﻃَﻬَّﺮَﻛُﻢُ اﻟﻠَّﻪُ؛🌹 "ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺭا پاکیزﻩ کند." 🔰اﻳﻦ ﻫﺎ ﺁﺩاﺏ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ، ﻫﻢ ﺩﻋﺎ ﻭ ﺗﻮﺟّﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﻣﺤﺒّﺖ ﺑﻴﻦ اﻓﺮاﺩ ﺭا ﺯﻳﺎﺩ کرﺩﻩ ﻭ ﻣﺎ ﺭا ﺑﻪ ﻫﻢ ﺩیگر ﻧﺰﺩیک ﻣﻲ کند. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ، ﻃﺒﻖ ﺩﺳﺘﻮﺭاﺕِ اﺳﻼﻡ ـ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭﻱ که ﻋﺮﺽ کرﺩﻳﻢ ـ ﺑﺮاﻱ ﻫﺮ چیزی ﺃﺩﺑﻲ ﻫﺴﺖ. ♦️ اﺯ ﻫنگاﻡ ﺗﻮﻟّﺪ ﻓﺮﺩ ﺑلکه ﻗﺒﻞ اﺯ ﺗﻮﻟّﺪ اﻭ، ﺁﻥ ﻭﻗﺘﻲ که پدﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ اﺯﺩﻭاﺝ کنند ﺩﺭ ﺷﺮﻳﻌﺖ اﺳﻼﻡ ﺑﺮاﻳﺶ ﺁﺩاﺑﻲ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ گر‌ﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺁﺩاﺏ اﻟنکاح اﺯ ﻣﺴﺎﺋﻞِ ﻣﻬﻤّﻲ اﺳﺖ که ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺎﺕ ﻭ کتاﺏ ﻫﺎﻱ ﻓﻘﻬﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺭﺩ. چه ﺁﺩاﺑﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻫنگام ﺧﻮاﺳتگاﺭﻱ، ﻋﻘﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫنگاﻣﻲ که ﻋﺮﻭﺱ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﺭﻋﺎﻳﺖ گرﺩﺩ. ﺩﺭ هنگام ﺣﺎﻣلگی، ﺩﺭ ﻫنگامی که ﺑچه ﻣﺘﻮﻟّﺪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﺑﻌﺪ اﺯ ﺗﻮﻟّﺪ ﺗﺎ ﻫنگامی که ﺑﺰﺭگ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻧﻲ که ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎ ﺭا ﺩﺭ ﻗﺒﺮ ﺑگﺫاﺭﻧﺪ، 🌵 ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﻫﺎ ﺁﺩاﺏ ﺩاﺭﺩ، ﻭ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺁﺩاﺏ ﺭا ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟّﻪ ﻗﺮاﺭ ﺩﻫﺪ

🔰 ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺮاﺙ ✍ ﺩﺭ ﺭﻭاﻳﺖ اﺯ اﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ عليه السلام چنین ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ که : 🌹ﺇﻥَّ ﺧَﻴﺮَ ﻣَﺎ ﻭَﺭَّﺙَ اﻵﺑَﺎءُ ﻷِﺑﻨَﺎﺋِﻬِﻢُ اﻷَﺩَﺏُ ﻻ اﻟﻤَﺎﻝُ ﻓَﺈﻥَّ اﻟﻤَﺎﻝَ ﻳَﺬﻫَﺐُ ﻭ اﻷﺩﺏَ ﻳَﺒﻘَﻰ🌹 "ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻣﻴﺮاﺙِ پدﺭاﻥ ﺑﺮاﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪاﻧﺸﺎﻥ، اﺩﺏ اﺳﺖ ﻧﻪ ﻣﺎﻝ؛ ﺯﻳﺮا ﻣﺎﻝ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﻭ اﺩﺏ ﺑﺎﻗﻰﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ." ♦️اگر کسی ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺭا ﺑﺎ اﺩﺏ ﺗﺮﺑﻴﺖ کند ـ اﺩﺏ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻭﺳﻴﻌﺶ؛ ﻳﻌﻨﻲ اﺩﺏ ﺑﺎ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ، اﺩﺏ ﺑﺎ پیامبر ﺧﺪا، اﺩﺏ ﺑﺎ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ:، اﺩﺏ ﺑﺎ ﻭاﻟﺪﻳﻦ، اﺩﺏ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ... ـ ﺑﻬﺘﺮ اﺯ ﺁﻥ اﺳﺖ که ﻣﻴﻠﻴﺎﺭﺩﻫﺎ ﺑﺮاﻱ اﻭ ﻣﺎﻝ ﺑﺎﻗﻲ ﺑگذاﺭﺩ. 🤲 ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺗﻮﻓﻴﻖِ ﻣﺘﺄﺩِّﺏ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﺩاﺏِ اﻟﻬﻲ ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺖِ اﺩﺏ ﺑﺎ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ، پیاﻣﺒﺮ ﺧﺪا، اﻫﻞ ﺑﻴﺖ: ﻭ ﻫﻤﻪ ﺑﺰﺭگاﻥ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﺁﺣﺎﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺭا ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﺪ. ﻭ ﺁﺧﺮ ﺩﻋﻮاﻧﺎ ﺃﻥ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﺻﻠّﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤّﺪٍ ﻭ ﺁﻟﻪ اﻟﻄّﺎﻫﺮﻳﻦ

اﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺭﺏّ اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﺻﻠّﻲ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤّﺪ ﻭ ﺁﻟﻪ اﻟﻄّﺎﻫﺮﻳﻦ ﻭ ﻟﻌﻨﺔ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻲ ﺃﻋﺪاﺋﻬﻢ ﺃﺟﻤﻌﻴﻦ 🤲 ﺩﻋﺎ ﻭ ﺩﻋﻮﺕ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﻮاﻧﺪﻥ ﻭ ﻧﺪا کرﺩﻥ اﺳﺖ. ✍ﻫﻤﻴﻦ که ﺑگوﻳﻴﻢ: ﻳﺎ اﻟﻠﻪ! اﻳﻦ ﺧﻮﺩ، ﺩﻋﺎﺳﺖ؛ چون ﺧﻮاﻧﺪﻥِ ﺧﺪاﺳﺖ. ﻭ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ اﺯ ﻣﻮاﺭﺩ، ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻲ گوﻳﻴﻢ «ﺩﻋﺎ» (ﺧﻮاﻧﺪﻥ) ﻣﻘﺼﻮﺩ «ﺧﻮاﻧﺪﻥ ﺧﺪاﻭﻧﺪ» اﺳﺖ. اﻟﺒﺘّﻪ ﺧﻮﺩِ ﺧﻮاﻧﺪﻥِ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻟﺬّﺕ ﺑﺨﺶ ﻭ کماﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ اﺳﺖ، ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺑﺮاﻱ اﻧﺴﺎﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ: 🌺 ﺫِﻛﺮُ اﻟﻠﻪِ ﻣَﺴَﺮَّﺓُ ﻛُﻞِّ ﻣُﺘَّﻖٍ ﻭ ﻟَﺬَّﺓُ ﻛُﻞِّ ﻣُﻮﻗِﻦٍ ؛🌺 " ﺫکر ﺧﺪاﻭﻧﺪ، ﺳُﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻲ ﻫﺮ ﻣﺘّﻘﻲ ﻭ ﻟﺬّﺕ ﻫﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﻳﻘﻴﻨﻲ اﺳﺖ." ♦️ﻭﻟﻲ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺭا که ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻴﻢ، ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ، ﺩﺭﺧﻮاﺳﺘﻲ ﻫﻢ ﺩاﺭﻳﻢ ﻭ اﻳﻦ ﻧﺪا ﻭ ﺩﺭﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎﺯ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻫﻢ، ﺩﻋﺎﺳﺖ ﻭ اﺟﺎﺑﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮﺩ ﺭا ﻣﻲ ﻃﻠﺒﺪ ﻭ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﺭﻭاﻳﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﺷﻮﺩ. 🔶چناﻥ که ﻗﺒﻞ اﺯ ﺁﻥ، ﻫﻤﺮاﻩ ﺁﻥ ﻭ ﺣﺘّﻲ ﺑﻌﺪ اﺯ ﺁﻥ، چه ﺑﺴﺎ ﻣﻄﺎﻟﺐ دیگریﺭا ﺑﻪ ﺩﺭگاﻩ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ، ﻋﺮﺽ ﻣﻲ کنیم. اگر ﻧﺎﻡ ﺧﺪاﻭﻧﺪ، ﻫﻤﺮاﻩِ ﺩﺭﺧﻮاﺳﺖ ﻭ ﺧﻮاﻧﺪﻥ ﻭ ﻧﺪا ﻧﺒﺎﺷﺪ، اﺳﻢ ﺁﻥ ﺭا ﺫکر ﻣﻲ گذاﺭﻧﺪ. ✍ ﻣﺜﻞ اﻳﻦ که ﻣﻲ گوﻳﻴﻢ: 🌸ﻻ اﻟﻪ اﻻّ اﻟﻠﻪ، ﺳﺒﺤﺎﻥ اﻟﻠﻪ، اﻟﻠﻪ اکﺑﺮ ﻭ ﻻ ﺣﻮﻝ ﻭ ﻻ ﻗﻮّﺓ اﻻّ ﺑﺎﻟﻠﻪ اﻟﻌﻠﻲّ اﻟﻌﻈﻴﻢ، 🌸 اﻳﻦ ﻫﺎ ﺫکر اﺳﺖ؛ چون ﺧﻮاﻧﺪﻥ، ﻧﺪا ﺩاﺩﻥ ﻭ ﺩﺭﺧﻮاﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﻴﺴﺖ. ﻭﻟﻲ اگر ﻧﺪا ﺑﻮﺩ، ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺩﻋﺎ . ﻭ ﻋﺮﺽ کرﺩﻳﻢ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻧﺪا ﻭ ﺧﻮاﻧﺪﻥ، ﺩﺭﺧﻮاﺳﺖ ﻭ ﺣﺘّﻲ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻤﻴﺪ ﻭ ... ﻫﻤﺮاﻩ ﺁﻥ اﺳﺖ؛ ﺯﻳﺮا: 🌾ﺇﻧّﻤﺎ ﻫﻲَ اﻟﻤِﺪﺣَﺔُ، ﺛُﻢَّ اﻟﺜَّﻨﺎءُ، ﺛُﻢَّ اﻹﻗﺮاﺭُ ﺑِﺎﻟﺬَّﻧﺐِ، ﺛُﻢَّ اﻟﻤَﺴﺄﻟَﺔ؛🌾 " ﻫﻤﺎﻧﺎ (ﺁﺩاﺏ ﺩﻋﺎ کرﺩﻥ) اﻳﻦ اﺳﺖ: ﻣﺪﺡ ﻭ ﺛﻨﺎﻱ پرﻭﺭﺩگاﺭ، اﻗﺮاﺭ ﺑﻪ گناه ﻭ ﺳپس ﺩﺭﺧﻮاﺳﺖ کرﺩﻥ."

🤲 اﻫﻤّﻴّﺖ ﺩﻋﺎ 🤲 🔰 ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ، ﺩﻋﺎ اﺯ اﺭکاﻥ ﻣﻬﻢّ اﺳﻼﻡ اﺳﺖ ﻭ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ که اﺯ ﻓﻄﺮﺕِ اﻟﻬﻲِ اﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ، ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ کرﻳﻢ ﻭ ﺭﻭاﻳﺎﺕ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺗﺄکید ﻓﺮاﻭاﻧﻲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ✍ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ کرﻳﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻴﻢ: 🌷(ﻗﺎﻝَ ﺭَﺑُّﻜُﻢ ﺃﺩﻋُﻮﻧِﻲ ﺃﺳﺘَﺠِﺐ ﻟَﻜُﻢ)🌷 "پرﻭﺭﺩگاﺭ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ اﺳﺖ: ﻣﺮا ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺎ (ﺩﻋﺎﻯ) ﺷﻤﺎ ﺭا ﺑپذﻳﺮﻡ." ⁉️ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ، چه ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ اﺳﺖ؟ ✍ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ:🌷(اُﺩﻋﻮﻧﻲ ﺃﺳﺘَﺠِﺐ ﻟَﻜُﻢ)🌷 "ﻣﻦ ﺭا ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ، ﺟﻮاﺑﺘﺎﻥ ﺭا ﻣﻲ ﺩﻫﻢ؛" 🔶 ﻳﻌﻨﻲ ﻭﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﺩﺭگاﻩ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻋﺮﺽ ﻣﻲ کنیم: 🌸ﻳﺎ اﻟﻠﻪ! 🌸 اﻳﻦ پاﺳﺦ ﺩاﺭﺩ. اﻳﻦ ﻭﻋﺪﻩ ﺧﺪاﺳﺖ. ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ، اﻣﺮِ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﻭ ﺧﻮاﻧﺪﻥِ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭا پاﺳﺦِ ﺧﻮﺩ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﺧﻮﺩ، ﻟﻄﻒ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪگاﻧﺶ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ که اﺟﺎﺯﻩ ﺳﺨﻦ گفتن ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﻋﺎ کرﺩﻥ ﺭا ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩاﺩﻩ اﺳﺖ. ⁉️ ﻭ گرﻧﻪ، چه کسی ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ اﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞِ ﺫاﺕِ اﻗﺪﺱِ اﻟﻬﻲ، ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ الکنش ﺑﻪ ﺳﺨﻦ گفتن ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ: 🌹ﻭ ﻣِﻦ ﺃﻋﻈَﻢِ اﻟﻨِّﻌَﻢِ ﻋَﻠَﻴﻨﺎ ﺟَﺮَﻳﺎﻥُ ﺫِﻛﺮِﻙَ ﻋَﻠَﻰ ﺃﻟﺴِﻨَﺘِﻨﺎ ﻭ ﺇﺫﻧُﻚَ ﻟَﻨﺎ ﺑِﺪُﻋﺎﺋِﻚَ ﻭ ﺗَﻨﺰﻳﻬِﻚَ ﻭ ﺗَﺴﺒﻴﺤِﻚ ... ؛🌹 " اﺯ ﻋﻈﻴﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﻳﻲ که ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩاﺩﻩ اﻱ، ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩاﺷﺘﻦ ﺫکرﺕ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥﻫﺎﻳﻤﺎﻥ ﻭ اﺫﻥ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاﻱ ﺧﻮاﻧﺪﻥ ﻭ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺴﺒﻴﺢ کرﺩﻥ ﺧﻮﺩﺕ ... ." ادامه دارد... 🌴

🔰 ﺩﺭ اﺩاﻣﻪ یِ ﺁﻳﻪ 🌷 (ﻗﺎﻝَ ﺭَﺑُّﻜُﻢ ﺃﺩﻋُﻮﻧِﻲ ﺃﺳﺘَﺠِﺐ ﻟَﻜُﻢ)؛🌷 ✍ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌷(ﺇﻥَّ اﻟَّﺬﻳﻦَ ﻳَﺴﺘَﻜﺒِﺮﻭﻥَ ﻋَﻦ ﻋِﺒﺎﺩَﺗﻲ ﺳَﻴَﺪﺧُﻠﻮﻥَ ﺟَﻬَﻨَّﻢَ ﺩاﺧِﺮﻳﻦ) ؛ 🌷 "ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ اﺯ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻣﻦ ﺗﻜﺒّﺮ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻧﺪ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺑﺎ ﺫﻟّﺖ ﻭاﺭﺩ ﺩﻭﺯﺥ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ." ♦️اگر کساﻧﻲ اﺯ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺧﺪا کِبر ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ، ﻭ ﻧِﺨﻮﺕ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﺯ اﻳﻦ که ﺧﺪا ﺭا ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ ﻭ ﺣﺎﺿر ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﺩﻋﺎ کنند، ﺑﺎ ﺫﻟّﺖ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﺗﺶ ﺧﻮاﻫﻨﺪ اﻓﺘﺎﺩ. 🔶 ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺩﻋﺎ اﺳﺖ. ✍ ﺭﻭاﻳﺎﺕ ﻣﺘﻌﺪّﺩﻱ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ اﺳﺖ: ﻣﻨﻈﻮﺭ اﺯ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ، ﺩﻋﺎﺳﺖ ﻭ 🌷(ﺇﻥَّ اﻟَّﺬﻳﻦَ ﻳَﺴﺘَﻜﺒِﺮﻭﻥَ ﻋَﻦ ﻋِﺒﺎﺩَﺗﻲ)؛ 🌷 ﻳﻌﻨﻲ: 🌺«ﻳستکبرﻭﻥ ﻋﻦ ﺩﻋﺎﺋﻲ» .🌺 ﻭ ﻳﺎ ﺩﺳﺖ کم، ﻣﺼﺪاﻕ ﺑﺎﺭﺯ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﺩﻋﺎﺳﺖ. ✍اﻣﺮِ ﺑﻪ ﺩﻋﺎ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ کریم مکرﺭ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: 🌷(ﻟِﻠَّﻪِ اﻷﺳﻤﺎءُ اﻟﺤُﺴﻨﻰ ﻓَﺎﺩﻋﻮﻩُ ﺑِﻬﺎ)؛ 🌷 "ﺑﺮاﻱ ﺧﺪاﻭﻧﺪ، اﺳﻤﺎء (ﻭ ﺻﻔﺎﺕ) ﻧیک اﺳﺖ، ﺧﺪا ﺭا ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ." ✍ ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﺩیگری ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: 🌷(ﻓَﺎﺩﻋُﻮا اﻟﻠَّﻪَ ﻣُﺨﻠِﺼﻴﻦَ ﻟَﻪُ اﻟﺪِّﻳﻦ)؛ 🌷 "ﺧﺪا ﺭا ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ که اﺧﻼﺹ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺩاﺭﻳﺪ." 🤲 ﻣﺼﺎﺩﻳﻖ ﻣﺘﻌﺪّﺩﻱ اﺯ ﺩﻋﺎ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ کرﻳﻢ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ، ﻣﺜﻞ: 🌷(ﺭَﺑَّﻨﺎ ﺁﺗِﻨﺎ ﻓﻲ اﻟﺪُّﻧﻴﺎ ﺣَﺴَﻨَﺔً ﻭ ﻓﻲ اﻵﺧِﺮَﺓِ ﺣَﺴَﻨَﺔً ﻭ ﻗِﻨﺎ ﻋَﺬاﺏَ اﻟﻨّﺎﺭ)🌷 "پرﻭﺭﺩگاﺭا! ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﻴﻜﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﻧﻴﻜﻰ ﻋﻄﺎ کن ﻭ ﻣﺎ ﺭا اﺯ ﻋﺬاﺏ ﺁﺗﺶ (ﺩﻭﺯﺥ) نگهدار."