🔹اطلاعات کتاب نویسنده: مفضل بن عمر جعفی موضوع: کلام، خداشناسی سبک: روایی زبان: عربی مجموعه: یک جلد #معرفی_کتاب #کتاب #توحید_مفضل 🆔 @mohabbat_allah

🔹معرفی کتاب :توحید مفضل ❇️مؤلف نوشتار اصلی: مفضل بن عمر جعفی مشهور است که این کتاب املای امام صادق(علیهم السلام) بر مُفَضَّل بن عُمَر جُعْفی کوفی، یکی از اصحاب سرشناس و بزرگ آن حضرت، می‌باشد. در این‌که این کتاب نوشته خود امام صادق(علیهم السلام) نیست، اختلافی وجود ندارد بلکه بحث در این است که آیا امام(علیهم السلام)، آن را بر مفضّل بن عمر املا کرده یا این‌که اثر خود مفضّل است که به امام صادق(علیهم السلام) نسبت داده است. غالب علمای شیعه، مفضَّل بن عمر جُعْفی را صحابی خاص امام صادق(علیهم السلام) و امام کاظم(علیهم السلام) دانسته و برخی از آنان، ضمن اقامه دلیل در رد آرای تضعیف‌کنندگان، به تأیید و توثیق وی پرداخته و گفته‌اند که این کتاب املای امام صادق(علیهم السلام) بر اوست. بعضی علما نیز تصریح کرده‌اند که اِهلیلَجه، اثر دیگر منسوب به امام صادق(علیهم السلام) در خداشناسی، را خود امام نوشته و سپس متن دستخط خود را در اختیار مفضّل گذاشته‌اند ولی توحید مفضّل املای امام(علیهم السلام) بر مفضّل است. البته نجاشی، این اثر را به مفضّل نسبت داده و اشاره کرده‌ که به آثار وی چندان اعتنایی نیست و گفته است برخی وی را از غالیانِ خطّابی شمرده‌اند. ❇️اصالت متن : بر فرض پذیرش اینکه مطالب کتاب حدیثی از امام صادق است که آن حضرت بر مفضل بن عمر املا کرده، این سؤال مطرح است که آیا متن فعلی، همان توحید مفضّل است یا نه. نام توحید مفضّل در فهرست کتابهای سید بن طاووس آمده است و بنا بر توضیحات وی، آن کتاب، ظاهراً همین است که در دسترس ماست. و بیان داشته تاکنون هیچ‌یک از علما وقوع تغییر و تحریفی را در متن این کتاب گزارش نکرده است و کسی مدعی نشده که توحید مفضّل کنونی غیر از آن است که مفضّل بن عمر جعفی از قول امام صادق(علیهم السلام)روایت نموده است، بلکه سیره آنان در نقل و ترجمه و شرح این اثر، نشان از اعتقاد به عدم تحریف و تغییر دارد. ❇️ علت نگارش : مفضل بن عمر جعفی داستان نوشتن کتاب را این گونه نقل می‌کند: یک روز عصر من در مسجد مدینه در کنار قبر مطهر حضرت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) نشسته بودم و در مقام و منزلت آن حضرت فکر می‌کردم که ناگهان ابن ابو العوجاء و یارانش وارد شدند و در کناری نشستند و شروع به صحبت کردند. آنان از حضرت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) به عنوان یک فیلسوف، که با زیرکی فراوان نام خود را در جهان زنده نگه داشت، نام بردند و گفتند، این جهان خدایی ندارد و همه چیز خود به خود به وجود آمده و این جهان همیشه بوده و خواهد بود. من نتوانستم خشم خود را فرو بنشانم و بر سر آنها فریاد زدم و گفتم:‌ ای دشمنان خدا آیا کافر شده‌اید؟! آنان در پاسخ من گفتند: اگر تو از یاران جعفر بن محمد هستی، او این گونه با ما سخن نمی‌گوید. من از نزد آنها خارج شدم و به نزد امام صادق(علیهم السلام) رفتم و ماجرا را برای آن حضرت تعریف کردم. آن حضرت فرمود: فردا صبح به نزد من بیا و قلم و کاغذی نیز بیاور تا برای تو از حکمت خداوند متعال در آفرینش جهان سخن بگویم. من هم فردا صبح به نزد آن حضرت رفتم و ایشان نیز طی چهار جلسه حدیثی را فرمودند و من آن را املاء کردم. ❇️ ساختار : امام صادق(علیهم السلام) کتاب را در چهار جلسه و در چهار روز، از صبح تا ظهر بر مفضل املا کرده است. آن حضرت در این کتاب با بیان شگفتی‌های آفرینش، به اثبات آفریدگار حکیم و دانا پرداخته است. توحید مفضل از کتابهای ارزشمند و معتبر شیعه در مباحث اعتقادی محسوب می‌شود. به سبب اهمیت خاص توحید مفضّل نزد علمای تشیع، سید بن طاووس، همراه داشتن آن را در سفر و مطالعه و تفکر درباره آن را توصیه و بر آن تأکید نموده است. ❇️ ترجمه : این کتاب توسط اشخاصی از جمله علامه مجلسی (رحمه الله) به زبان فارسی ترجمه شده است که فایل آن را در اختیار شما خواهیم گذاشت #معرفی_کتاب #کتاب #توحید_مفضل 🆔 @mohabbat_allah

🔹فایل pdf کتاب توحید مفضل با ترجمه علامه مجلسی رحمه الله #معرفی_کتاب #کتاب #توحید_مفضل #ترجمه 🆔 @mohabbat_allah

الله اکبر #ویدیو #کلیپ #خدا #خلقت 🆔 @mohabbat_allah

🔹مناظره خدا باور با خداناباور ▫️خدا باور: به نظر شما خدایی هست؟ ◾️آتئیست: نه اصلا خدایی وجود ندارد. ▫️خداباور: پس ما از کجا آمده‌ایم و برای چه آمده‌ایم و چه باید بکنیم؟ ◾️آتیست: نمی‌دانم ▫️خدا باور: آیا آخرتی هست؟ ◾️آتئیست: خوب معلومه که نه. ▫️خدا باور: پس شما برای چه زندگی می‌کند؟ ◾️آتئیست: برای لذت بردن. ▫️خدا باور: الان که دارید سخت کار می‌کنید تا شکمتون رو سیر کنید، شما بیشتر روز رو کار می‌کند، پس کی لذت می‌برید و کیف می‌کند. ◾️آتئیست: نمی‌دونم. ▫️خدا باور: بهتر نیست به این زندگی به سر و ته پایان بدی؟ ◾️آتئیست: نمی‌دونم. ▫️خدا باور: اگر آخرتی بود و سخن پیامبران درست بود و تا ابد توی جهنم و عذاب قرار گرفتی چیکار می‌کنی؟ ◾️آتئیست: نمی‌دونم. ▫️خدا باور: خوب شما چه ارمغانی برای بشر دارید؟ ◾️آتئیست: آزادی و رها بودن از قید و بند دین و خرافات و جهالت. ▫️خدا باور: کدوم خرافات و جهالت، الان که مکتب تو شد نمی‌دونم، هر چی پرسیدم گفتی نمی‌دونم. ▫️خدا باور: به نظرت فرق یک انسان بی‌خدا که سر و ته نداره با حیوانات دیگه چیه؟ آیا تو رفتار حد و حدودی دارن؟ ◾️آتئیست: حرف دهنت رو بفهم؛ می‌دونی چی داری می‌گی؟ ▫️خدا باور: شما که هیچ حلال و حرامی نداری، هیچ قانونی نداری، آقا بالاسر نداری، چطور میگی با حیوانات دیگه فرق داری؟ ▫️خدا باور: همه مکتبت که شد نمی‌دونم، پس در واقع داری خودت رو گول می‌زنی، اما من می‌دونم بیا تا پاسخ همه سوالاتت رو بهت بدم. به راستی، بی‌خدایی چه ارمغانی برای بشر داشته است؟ چه راه‌کاری برای بشر ارائه کرده است؟ کدام مشکل فکری و چالش زندگی بشر را حل کرده است؟ کدام سوال اساسی بشریت را پاسخ داده است؟ آیا پوچ‌گرایی و بی‌هدف بودن و برای هیچ تلاش کردن هنر می‌خواهد، آیا «نمی‌دانم» پاسخی مناسب برای سوالات بشر است، آیا بی‌دینی به معنای رشد در علم و تفکر و حل مشکل فکری بشر است؟ ❇️همه این‌ها نتایج بی خدایی و بی دینی است. #مناظره #خدا #خداباور #خداناباور #آتئیست 🆔 @mohabbat_allah

#سوال_11 سلام علیکم هدف خداوند متعال از خلقت انسان چیست؟ #سوال #جواب 🆔 @mohabbat_allah

#پاسخ_سوال_11 🔶هدف داشتن یعنی چه؟ هدف داشتن یعنی یک چیزی را ندارم برنامه ریزی میکنم تا برسم به آن . مثلا من سواد ندارم هدف گذاری میکنم تا به آن برسم . هدفم از کار رسیدن به پوله و... لغت نامه دهخدا: هدف: آنچه آدمی برای رسیدن به آن بکوشد از جاه و مال و غیره. پس با این تعریف هدف داشتن برای خدا نقص است. شاید کسی بگوید که پس خداوند کار لغو و نعوذ بالله عبث انجام داده؟ در جواب عرض میکنیم: خیر، کار در دو حالت لغو می شود یکی اینکه فاعل هدف نداشته باشد دیگر اینکه خود کار بی هدف باشد . قسمت اول در خداوند ضرورتا منتفی است ولی قسمت دوم درست است و تمام مخلوقات هدفمند خلق شده اند هر مخلوقی هدف خاص خودش را دارا است. اما اینکه آمده : الذاريات وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ٥٦. ﻣﻦ ﺟﻨﻴّﺎﻥ ﻭ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪم. همان هدفمند بودن مخلوقات را نشان میدهد. و هدف خداوند نیست بلکه هدف بنده ها است. اما حدیث : «کنت کنزاً مخفیاً فأحببت أن اُعرف فخلقتُ الخلق لکَی اُعرف» یعنی خداوند در حدیثی قدسی فرموده: من یک گنج مخفی بودم دوست داشتم شناخته بشوم پس مخلوقات را خلق کردم تا مرا بشناسند. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 84، ص 199 و 344،موسسه الوفاء، بیروت، 1404 هـ ق. این حدیث در کتب اربعه نیامده و فقط در کتاب بحار آمده و از حیث سندی هم معتبر نیست. آیت الله مکارم شیرازی این حدیث را حدیث واحد میداند و در عقاید معتبر نمیداند. مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏22، ص 394، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش‏. اما از حیث معنایی اشکالی ندارد و به همان معنای هدف مخلوق می باشد. اگر فلسفی و عرفانی نگاه کنیم یک جواب هست و اگر کلامی نگاه کنیم جواب دیگری دارد. جواب فلسفی و عرفانی: الحديد هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ٣. ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﻭّﻝ ﻭ ﺁﺧﺮ ﻭ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﺑﺎﻃﻦ، ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ. بابا طاهر شعر دارد که: به صحرا بنگرم صحرا ته وینم به دریا بنگرم دریا ته وینم بهر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان روی زیبای ته وینم پس هر مخلوقی هست عظمت خداوند است و آینه تمام نمای خداوند هستند. در این حد در مورد این دیدگاه توضیح نخواهیم داد. 🔸 جواب کلامی : مخلوقات زایده ذات خداوند هستند و درواقع لازمه عظمت خداوند هستند . یادم هست که از استاد خسرو پناه همین سوال را پرسیدم و ایشان یک جمله گفتند که مخلوقات زایده ذات خداوند هستند. برای تقریب به ذهن عرض میکنم : هدف خورشید از وجود نورش بر روی زمین چیست؟ قطعا هدف و منفعتی ندارد و اگر نور نداشته باشد باعث تعجب و سوال است. صد البته خوشید خلق نمیکند و مجبور است. ولی برای تقریب به ذهن این مثال خوب است . اگر خداوند با این همه عظمت و کمال نور افشانی نکند ایراد است نه اینکه نور افشانی کند. البته دقت در معنای اختیار و قدرت و باز بینی در معنای کمال بودن این دو، افق جدیدی را در اذهان باز خواهد نمود که از توصیح این مطلب هم معذورم. و از حوصله بعض مخاطبین خارج می باشد. #سوال #جواب 🆔 @mohabbat_allah

#پاسخ_سوال_11 #ویدیو #کلیپ 🆔 @mohabbat_allah

#پاسخ_سوال_11 #ویدیو #کلیپ 🆔 @mohabbat_allah

#عشق از نوجوانی تا به امروز یکی از پناهگاه هایم این شعر بوده . (باده ی توحید ایچیدیخ مستانه بیز) @mohabbat_allah

🔷معرفی مفاخر شیعه میرزا محسن خطاط، معروف به عماد الفقرا و متخلص به «حالی» فرزند ملا حسنعلی، در سال 1285 هـ .ق در اردبیل چشم به جهان گشود. حالی در اواخر عمر خود، مجاور حرم حسینی شد و پس از 88 سال تلاش و کوشش سرانجام در سال 1373 هـ .ق در همان ‌جا به رحمت ایزدی پیوست. وی در جوانی «مادح» تخلص می‌کرده، بعدها تخلص خود را به «حالی» تغییر داده است. «حالی در ادبیات فارسی و عربی یکی از دانشمندان عهد خود بود و در فقه و حکمت و عرفان نیز از اساتید بزرگ به شمار می رفت» شعر حالی مشحون از نکات بدیع، همراه با زیبایی‌هایی بلاغی و بدیعی است؛ شعری پخته و عالمانه. او قضایای کربلا را عاشقانه و عارفانه پرداخته و بیشتر از آن که به مصیبت امام حسین(ع) بپردازد، به حقیقت معنوی سالار شهیدان و عظمت روحی وی نظر داشته است. او امام حسین(ع) را با اوصافی مثل «دلبند شه لولاک»، «سبط پیغمبر»، «شهنشاه زمان»، «سلطان دین»، «قائمه عرش و حجابات» و «وارث خلیل»، «نورالله»، «جبرئیل خادم» و ... یاد کرده است. بو نمازین یوخ رکوعی بل سراسردیر سجود باطناً وحدتدی ائیلیب گر چه کثرتله نمود #معرفی_مفاخر @mohabbat_allah

به رسم ادب هرروز مدت کوتاهی صرف مناجات با اماممون میکنیم #دعای_فرج #دعای_روزانه @mohabbat_allah