به نام خدایِ حسین (ع) أخي . نسیم‌ پرده‌ی خیمه را دست گرفته بود و جلوی چشمم تکان می‌داد. هی شیهه می‌کشید و داغی دشت را داخل خیمه می‌دمید. مدام تصویر حزین مقابلم را با خود می‌برد و می‌آورد. بی‌رمق خود را جلو کشیدم. هر چه پیش می‌رفتم،‌ تصویر دورتر می‌شد. آتشِ تب و عطش توانم را ربوده بود. همانجا خیمه زدم. روی دست‌ها و پاهای لرزانم. تنها رطوبت موجود دانه‌های ریز عرق بود که از پیشانی‌ام چکه می‌کرد. نای اشک ریختن نداشتم. در واقع اشکی نداشتم. چشم‌هایم مثل زبانم خشک شده بود. می‌خواستم عمه زینب (س) را صدا بزنم یا سکینه (س) و فاطمه (س) را که بیایند زیر بغلم را بگیرند و تنِ تب دارم را جلوی خیمه برسانند. باقی مسیر را خودم می‌رفتم. همانطورکه پدر این راه را رفته بود. روی کف دست‌ها و دو زانو. آنقدر زانو روی خاک می‌کشیدم تا به عبای پدر برسم. بعد... بعد نمی‌دانم چه می‌کردم؟ شاید مثل پدر که بالای سر عموحسن (ع) به پهنای صورت اشک ریخت و گفت: غارت زده کسی نیست که مالش را به غارت برده‌اند. غارت زده کسی است که مصیبت مرگ برادر دیده باشد. بالای سر علی (ع) اشک می‌ریختم و کمر خم می‌کردم. گوشه‌ی عبا را می‌بوسیدم و گله می‌کردم از پیشتازی‌اش. از اینکه بی‌من، بی‌برادرش رفته. صورت با خون معطرش رنگین می‌کردم و همه‌ی زخم‌هایش را بوسه می‌زدم. اما این تنِ بیمار یاری نمی‌داد. می‌خواستم فریاد بزنم من نمی‌توانم در عزای برادر زیر تابوت... گوشه‌ی عبایش را بگیرم. نمی‌توانم عصای دست پدر باشم. یکی زیر بغل پدر را بگیرد. یکی دیگر چشم‌هایش را. دارد از دست می‌رود. شما که می‌دانید علی فقط پسرِ حسین (ع) نیست. علی، محمدِ حسین (ع) است. علی، فاطمه‌ی حسین (ع) است. علی، علیِ حسین (ع) و تمامِ حسین (ع) است. یکی علی (ع) را به دارالحرب ببرد. یکی رقیه (س) و سکینه (س) را در خیمه بنشاند. هیچکس نگذارد پدر و خواهرها علی (ع) را اینطور ببینند. اینطور همه از دست می‌روند. من دور بودم ولی دیدن زخم‌های علی (ع) دوری و نزدیکی نمی‌خواست. از همین فاصله هم پیدا بود. پدر روی دو کنده زانو خودش را کنار عبا نگه داشته بود. قوس کمرش از ماه هلالی‌تر بود. نمی‌دانم من خوب نمی‌دیدم یا پدر در ساعتی این همه پیر شده و مو سپید کرده بود؟! چشم از عبا نمی‌گرفت. پلک‌هایش روی هم نمی‌آمد. انگار نفس نکشد. انگار قلبش تپش نداشت. انگار روح از تنش پر کشیده بود. عمه زینب (س) کنارش رفت. دست روی شانه‌اش گذاشت و تسلی‌اش داد. کمی قبل صدای شیون زن‌ها بالا رفت: علی، علی اکبر راهی میدان شده. _ ارحم غربتنا علی. ارحم غربتنا. _ وا محمدا! میانه‌ی میدان سر علی جنگ شده! دیگری نالید: عقاب خطا تاخته. تا دل لشکر کوفه رفته. افسارش دست سربازهای سپاه افتاده. _ علی... علی اکبر را نمی‌بینم. میانه‌ی میدان نیست. چه گرد و خاکی عقب لشکر بلند شده! در خیمه و تب بودم و نمی‌توانستم بایستم. صدای افتادن پدر را از روی ذوالجناح شنیدم. صدای شکستن کمرش را وقتی با سوز فریاد زد یا ولدی. یاعلی. گفتند در سپاه همهمه پیچیده حسین (ع) صورت به صورت جوانش جان داده و عمه‌ام زینب (س) برای نجات پدر تا قلب دشمن رفته. شنیدم و سوختم‌. آتش گرفتم و آب شدم. شنیدم برگرداندن علی (ع) کار کسی نبوده. پدر عبا پهن کرده و جوانان بنی هاشم پسر را در عبا چیده‌اند. دست و پاهایم لرزید. چند قدم پیش‌تر رفتم. باید بالای سر برادرم می‌رفتم. باید دم یا أخي می‌گرفتم و با برادرم وداع می‌کردم. کمر پدر هلالی‌تر شد و سرش خم. و چشم‌های من تَر. این تصویر را سال‌ها قبل در مدینه دیده بودم. وقتی عموحسن (ع)‌ روی تشت خم شد و پاره‌های جگرش بیرون ریخت. پدر هم شبیه عمو شده بود. همانقدر بی‌رمق، خمیده و از دست رفته. با این تفاوت که پاره‌های جگرش در عبا ریخته بود. پاره‌هایی هم در میدان جامانده... عمه زینب (س) گفت عبا را به دارالحرب ببرند. گفت احتیاط کنند. صدایش لرزید: فرق علی (ع) شکافته و پهلویش شکسته است. سینه‌اش هم... احتیاط کنید. پدر دست به زانو و کمر بلند شد. از عبا چشم گرفت و زمزمه کرد: تنها فرق و پهلو و سینه نیست. پسرم را آرام حمل کنید. از نسیم ملایم‌تر. همه‌ی علی دَرهم شده... . لیلی سلطانی

کنار تن جوانش نشسته است. کمرش خم شده از این داغ عظیم. اشک گونه‌اش را نوازش میکند و روی لب خشکش میریزد. زیر لب طوری که فقط خودش و جوانکش بشنود میگوید: 《علی اکبر چه کنم با تو و این ریخت و پاشی که شده باباجان...؟!💔》

🧡✨هفتم محرم الحرام در کربلا چه گذشت... در این روز عبید اللّه‏ به عمر بن سعد دستور داد بین امام حسین (ع) و یاران با آب فرات فاصله ایجاد كرده و اجازه نوشیدن آب به آن‌ها ندهد.

♦️‌دشمن شماره یک آمریکا و اسرائیل کیست؟ 🔹‌امام جمعه کربلا در جواب این سوال غوغا کرد

🤎✨هشتم محرم الحرام در کربلا چه گذشت... در ملاقات امام (ع) با عمرسعد حضرت فرمود:« ای پسر سعد! آیا با من مقاتله می کنی و از خدا هراسی نداری؟» ابن سعد گفت:« اگر از این گروه جدا شوم، خانه ام را خراب و اموالم را از من می گیرند و من بر حال افراد خانواده ام از خشم ابن زیاد بیمناکم.»

❤️‍🩹✨نهم محرم الحرام در کربلا چه گذشت ؟ در عصر تاسوعا امام علیه السّلام برای به تعویق انداختن جنگ یک شب دیگر مهلت گرفتند.

پیر مرد قد خمیده کشان کشان پایش را به زمین می‌کشید و بازمی‌گشت هزاران بار با خود جملاتی را مرور می‌کرد‌... اصلا نمی‌دانست چطور بگوید؟ حتی نمی‌دانست چه بگوید!؟ بالاخره عمود خیمه به داد پیرمرد متحیر رسید💔... عمود خیمه که کشیده شد ، همه‌ی اهل حرم فهمیدند سایه‌ی عموی با غیرت از سرشان کشیده شد

#اَللّهُمَّ‌الْعَنْ‌یَزیدَخامِساً.

اثر جدید حسن روح‌الامین از عاشورا "یک نفر یکه و تنهاست خدا رحم کند😭"

🏴 ویژه ظهر عاشورا و ساعات شهادت امام حسین(ع) 📹 نماهنگ | قُتل الحسین(ع).

❤️‍🔥✨ دهم محرم الحرام در کربلا چه گذشت؟ شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یاران باوفایش این روز، روز باریدن خون از آسمان است، و روزی است که شهادت اهل بیت و اصحاب امام حسین علیه السّلام در آن به وقوع پیوسته است.

اما حالا روضه ها تمام شد.. همه رفتند.. تو ولی هنوز،بالای تَل نشسته ای و گریه میکنی💔. عمه جانم..

مرا شنیدن این نَقل، بیشتر لرزاند؛ که قاتلان تو دیشب، نماز شب خواندند. ❤️‍🩹🥀

#امام_علی علیه السلام : هرکه با زیر دست خود نرمش به خرج ندهد، به هدف خود نرسد. 📓میزان الحکمه جلد۵

🖤✨یازدهم محرم الحرام در کربلا چه گذشت؟ حرکت کاروان اسرا از کربلا؛عمر سعد ملعون روز یازدهم تا وقت ظهر در کربلا ماند، و بر کشتگان سپاه خود نماز گذارد و آنان را به خاک سپرد.

🤎✨ دوازدهم محرم الحرام در کربلا چه گذشت؟ دفن بدن مطهر سیّد الشّهداء علیه السّلام و اهل بیت و اصحاب آن حضرت، توسّط امام سجّاد علیه السّلام، که با یاری جمعی از بنی اسد انجام شد.

الورید

🦋هنگامی كه شیطان به خداوند گفت مـن از چهار طرف جلـو، پشت، راسـت و چـپ انـســان را گرفتار و گمراه می‏كنم.(1) 📖(سوره‌اعراف، آیه17) 🍃فرشتگان پرسیدند... شیطان از چهار سمت بر انسان مـسلّط اسـت پس چـگونه انـسـان نجات می ‏یابد...؟ خداوند فرمود راه بالا و پایین باز است... راه بالا نیایش و راه پایین سجده و بر خاک افتادن است ✍🏼بنابراین ڪسی كه دستی به سـوی خدا بلند كند یا سری بر آستان او بساید می ‏تواند شیطان را طرد كند... 📚آلبحار

_ السلام علیک یا رقیه خاتون س ❤️‍🩹.

#پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله: هر چيزى ميوه اى دارد و ميوه دل ، فرزند است🍓 📚كنز العمّال ح 4541

شبهای‌‌دلتنگی🥲:) 🎤روح الله رحیمیان #اربعین #جاموندم