📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الناس 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که این سوره را هر شب در منزلش بخواند، از جنّ و وسواس (وسوسه گر) در امان باشد و هر که آن را بنویسد و بر خردسالان بیاویزد، آنان به اذن خداوند عزّ و جلّ از جنّ، محفوظ و در امان باشند. 📚البرهان في تفسير القرآن ج ۵، ص ۸۱۷ 🔵علی بن ابراهیم قمی در تفسیرش می نویسد: قول خدای عزّ و جلّ: «أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ* مَلِکِ النَّاسِ* إِلَهِ النَّاسِ* مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ» اسم شیطانی است که در سینه مردمان است و در آن وسوسه می‌انگیزد و از خیر ناامیدشان می‌کند و آنان را از فقر می‌ترساند و به نافرمانی خدا و بدکاری می‌کشاند. 📚تفسير القمّي ج ۲، ص ۴۵۰ 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر قلبی دو گوش دارد که بر یکی فرشته ای راهنما و بر دیگری شیطانی است فتنه گر، یکی فرمانش می‌دهد و دیگری او را باز می‌دارد، هم چنان که برخی از مردم نیز شیطانی هستند که مردم دیگر را به انجام نافرمانی‌های خدا می‌کشانند، همان طور که شیاطینی از اجنّه چنین می‌کنند. 📚تفسير القمّي ج ۲، ص ۴۵۰ 🔵از فضیل بن یسار روایت شده است که وی گفت: از حضرت امام محمّد باقر علیه السلام شنیدم که فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از بیماری شدید و دردی سخت در رنج بود که جبرئیل علیه السلام و میکائیل علیه السلام آمدند و جبرئیل بالای سر حضرت صلی الله علیه و آله و سلم نشست و میکائیل کنار پای ایشان. آن گاه جبرئیل با « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و میکائیل با « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» ایشان را تعویذ کردند. 📚مجمع البیان، ج۱۰، ص ۴۹۵ 🔵از صابر غلام بسّام روایت شده است که گفت: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام پیشاپیش ما نماز مغرب را امامت کرد و معوّذتان (ناس و فلق) را قرائت نمود و فرمود: آن دو (سوره) از قرآن هستند. 📚کافی، ج ۳، ص ۳۱۷، ح ۲۶ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الفلق 🔵حضرت امام موسی کاظم علیه السلام فرمود: هر که در روزگار جوانی متعهّد شود که هر شب هر یک از سوره فلق و سوره ناس را سه مرتبه و «قُلْ هُوَ اللَّهُ» را صد مرتبه و اگر نتوانست پنجاه مرتبه بخواند، بی شک خداوند عزّ و جلّ اختلال حواس یا هر یک از دیگر ناخوشی‌های جوانان و خشکی گلو و بیماری معده را از او دور می گرداند و تا زمانی که به این کار پایبند باشد، تندرست روزگار می‌گذراند تا این که پیری اش فرا رسد پس اگر بر این کار، خود متعهّد شده باشد و یا این که او را متعهّد کرده باشند، تا روزی که خداوند عزّ و جلّ قبض روحش کند، در امان خواهد بود. 📚کافی، ج۲، ص۴۵۶، ح۱۷ 🔵معاویة بن وهب روایت کرده کع خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بودیم که مردی «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» را خواند و عرض کرد: فلق چیست؟ ایشان فرمود: فلق، شکافی در دوزخ است که هفتاد هزار سرا در آن است و در هر سرا، هفتاد هزار خانه است و در هر خانه، هفتاد هزار افعی است و در دل هر افعی، هفتاد هزار خمره سمّ است و دوزخیان ناگزیرند که بر آن گذر کنند. 📚معانی الأخبار، ص۲۲۷ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام در رابطه حاسد در آیه شریفه «وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ» فرمود: آیا او را ندیده ای که چشم می‌گشاید و به تو می‌ نگرد؟ او همان کس است. 📚معانی الأخبار، ص۲۲۷ 🔵علی ابن ابراهیم قمی، در معنای این سوره درباره کلام خداوند متعال: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» فرمود: فلق، چاهی است در دوزخ که دوزخیان از شدت حرارت به آن پناه می‌برند و از خداوند می‌خواهند که به آنان اجازه دهد تا نفس بکشند. خداوند به آنان اجازه می‌دهد و در آن دم دوزخ را شعله ور می‌کند. در آن چاه، صندوقی از آتش است که اهالی آن چاه از شدت حرارتش به آن صندوق پناه می برند. آن صندوق، تابوت است و در آن تابوت شش تن از پیشینیان و شش تن از پسینیان می‌باشند. و امّا شش تن از پیشینیان: پسر حضرت آدم علیه السلام که برادرش را به قتل رساند و نمرود که حضرت ابراهیم علیه السلام را در آتش انداخت و فرعون زمان حضرت موسی علیه السلام و سامری که آن گوساله را ساخت و کسی که یهودیان را یهودی کرد و کسی که نصرانی‌ها را نصرانی کرد. و امّا شش تن از پسینیان، نخستین کس(ابوبکر) و دومین کس(عمر) و سومین کس (عثمان) و چهارمین کس(معاویه) و رهبر خوارج و ابن ملجم. کلام خداوند متعال: «وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ» یعنی کسی که در آن چاه افکنده می‌شود و در آن وارد می‌شود. 📚تفسیر قمی، ج۲، ص۴۴۹ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: مؤمن غبطه می‌خورد و حسد نمی ورزد، منافق حسد می‌ورزد و غبطه نمی خورد. 📚کافی، ج۲، ص۲۳۲، ح۷ 🔵رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر که این سوره فلق را به هنگام خواب بخواند، پاداشی عظیم از برای اوست و آن، حرزی از هر گزند است و آن تعویذی سودمند و حرزی در برابر هر چشم بدنگر است. 📚البرهان في تفسير القرآن ج ۵، ص ۸۱۴ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الاخلاص 💟فضائل سوره توحید و بعضی خواص آن 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که روزی را سپری کند و در نمازهای پنج گانه آن روز «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را نخواند، به او گفته شود: ای بنده خدا! تو از نمازگزاران نیستی. 📚کافی، ج۲، ص ۴۵۴، ح ۱۰ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: مکروه است که «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» با یک نَفَس خوانده شود. 📚کافی، ج۳، ص ۴۵۱، ح۱۲ 🔵از ابو علی راشد روایت شده است که او گفت: به امام کاظم علیه السلام عرض کردم: شما در نامه ای به محمّد بن فرج به او آموخته ای که بهترین سوره‌هایی که در نمازهای واجب خوانده می‌شود، «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» است، اما من از خواندن این دو سوره در نماز صبح دلتنگ می‌شوم. ایشان فرمود: از این دو سوره دلتنگ مشو؛ چرا که به خدا سوگند، فضیلت در این دو سوره است. 📚کافی، ج۳، ص۳۱۵، ح۱۹ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که یک بار «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخواند، گویی یک سوم قرآن و یک سوم تورات و یک سوم انجیل و یک سوم زبور را خوانده است. 📚التوحید، ص ۹۵، ح ۱۵ 🔵پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: قرائت سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بر گورهای مردگان ثواب بسیار دارد و این سوره حِرزی (تعویذی) از برای تمامی گزندهاست. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۹۸ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هر که این سوره را بر درد چشم بخواند، خداوند متعال به قدرت خود، آن درد را فرو نشاند و آرام گرداند. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۹۸ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هر که به هنگام خروج از منزل سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را ده مرتبه بخواند، همواره در محافظت و پناه خداوند عزّ و جلّ باشد تا به منزلش باز گردد. 📚کافی، ج۳، ص ۳۹۴، ح۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الاخلاص 💟بیان نکات تفسیری روایی سوره توحید 🔵یهودیان از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: نسب پروردگارت را برای ما بازگو. حضرت سه روز پاسخ آنان را نداد، آن گاه نازل شد: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» تا پایان سوره. 📚کافی، ج ۱، ص ۷۱، ح ۱ 🔵از داود بن قاسم جعفری که گفت: به حضرت امام جواد علیه السلام عرض کردم: فدایت شوم! صمد چیست؟ فرمود: بزرگی که در (نیازهای) اندک و بسیار به سویش رو می‌آورند. 📚کافی، ج۱، ص۹۶، ح۱ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام درباره کلام خداوند متعال: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» فرمود: قل، یعنی آشکار کن آن چه را که بر تو وحی کردیم و تو را با آن فرستادیم. با همان تألیف حروف که ما برایت خواندیم تا کسانی که گوش می‌سپارند و گواه اند، با آن هدایت شوند و هو (او)، اسمی است به کنایه که اشاره به غایب دارد. هاء، حرف تنبیه است بر معنایی ثابت و واو، اشاره به غایب از حواسّ است. همان گونه که سخن تو هذا (این)، اشاره به حاضر نزد حواسّ است. این بدان سبب است که کافران با حرف اشاره به حاضر ادراک شده، از خدایان خود خبر دادند و گفتند: این‌ها خدایان محسوس ما هستند که دیده‌ها درکشان می‌کنند، پس تو نیز – ای محمّد صلی الله علیه و آله و سلم! - به خدای خود که ما را به سویش فرا می‌خوانی، اشاره کن تا او را ببینیم و درکش کنیم و درباره اش سرگردان نشویم. در آن هنگام خداوند تبارک و تعالی نازل فرمود: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ». پس هاء، تثبیت ثابت است و واو، اشاره به غایب از دریافت دیده‌ها و لمس حواسّ است و خداوند از این درک والاتر است، بلکه او خود، دیده‌ها را در می‌یابد و حواسّ را پدید می‌آورد. 📚التوحید، ص۸۸، ح۱ 🔵امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: الله یعنی آن معبود که آفریدگان در او سرگردانند و به سویش الوهیت (راه و پناه) می‌جویند و الله از دریافت دیده‌ها پنهان است و از پندارها و خاطرها پوشیده است. 📚التوحید، ص۸۹، ح۲ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام فرمود: الله یعنی آن معبود که آفریدگان از دریافتن چیستی او و فرا گرفتن چگونگی اش سرگردانند. عرب‌ها چون کسی در چیزی حیران شود و علمش آن را فرا نگیرد، می‌گویند: ألِهَ الرَّجُلُ. و نیز چون کسی از چیزی که از آن می‌ترسد و هراسان است، به سوی چیزی پناه جوید، می‌گویند: وَلَهَ الرَّجُلُ. پس إله آن کسی است که از حواسّ مردمان پنهان است. 📚التوحید، ص۸۹، ح۲ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام فرمود: احد یعنی تک و بی مانند. احد و واحد هر دو یک معنا دارند و آن، بی مانند است که هیچ همتا ندارد. توحید، اقرار به یگانگی به معنای تک بودن است. واحد یعنی مشابه ناپذیر که از هیچ چیز گرفته نمی شود و با هیچ چیز یکسان نمی شود. 📚التوحید، ص۹۰، ح۲ 🔵از ابو هاشم داود بن قاسم جعفری که گفت: از حضرت امام جواد علیه السلام پرسیدم: در کلام خداوند متعال: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» معنای احد چیست؟ ایشان فرمود: کسی که بر یگانگی اش همه هم رأی هستند و اتفاب نظر دارند، مگر نشنیده ای که خداوند متعال فرمود: «وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّی یُؤْفَکُونَ»؟ [و اگر از ایشان بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را (چنین) رام کرده است، حتماً خواهند گفت: الله. پس چگونه (از حق) بازگردانیده می‌شوند؟ ]، امّا پس از آن می‌گویند: او شریک و همراهی دارد. 📚الاحتجاج، ص ۴۴۱ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_المسد 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون قرائت کردید: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» بر ابو لهب نفرین کنید؛ چرا که او از جمله تکذیب کنان بود، [همان] کسانی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و آن چه را از جانب خداوند عزّ و جلّ بر ایشان آمده بود، تکذیب می‌کردند. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۷ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که این سوره را بر درد شکم بخواند، خداوند آن درد را آرام می‌کند و از میان می‌برد و هر که آن را در بستر خود بخواند، در امان و محافظت خدای تبارک و تعالی به سر خواهد برد. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۸۸ 🔵محدث علی بن ابراهیم قمی درباره کلام خداوند متعال: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» نقل می کند: یعنی زیانکار باد؛ چون ابو لهب با قریشیان در دار النّدوه گرد آمد و با آنان هم پیمان شد تا حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل رسانند، حال آن که او مال بسیار داشت، خداوند متعال فرمود: «مَا أَغْنَی عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ، سَیَصْلَی نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ» او را در میان می‌گیرد و می‌سوزاند «وَامْرَأَتُهُ»، أمّ جمیل، دختر صخره بود، او علیه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سخن چینی می‌کرد و سخنان ایشان را به گوش کافران می‌رساند «حَمَّالَةَ الْحَطَبِ» یعنی چوب و خار و خاشاک جمع می‌کرد و بر راه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‌ریخت «فِی جِیدِهَا» یعنی در گردنش «حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ» یعنی از آتش. نام ابو لهب، عبد مناف بود و خداوند عزّ و جلّ این کنیه بر او نهاد؛ چرا که مناف اسم بتی بود که آنان می پرستیدند. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۵۰ 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: وقتی قریشیان خواستند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل برسانند، گفتند: با ابو لهب چه کنیم؟ (چرا که مانع بود) امّ جمیل گفت: من برایتان او را بسنده ام، به او می‌گویم: دوست دارم امروز در خانه بنشینی تا با هم شراب بنوشیم. چون روز بعد فرا رسید و مشرکان برای قتل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آماده شدند، ابو لهب نزد امّ جمیل نشست تا شراب بنوشند. آن گاه ابوطالب حضرت امام علی علیه السلام را فراخواند و به ایشان گفت: ای پسرم! نزد عمویت ابو لهب برو و در بزن، اگر در را بر تو باز کرد، داخل شو و اگر باز نکرد، به در فشار بیاور و آن را بشکن و بر او داخل شو. وقتی نزدش رسیدی به او بگو: پدرم پیغام داد: کسی که عمویش در میان قوم، چشمان اوست، بیچاره نیست. امیر مؤمنان علیه السلام راهی شد و در خانه ابو لهب را بسته دید. در زد امّا به رویش باز نشد. پس به در فشار آورد و آن را شکست و داخل شد. چون ابو لهب او را دید، عرض کرد: چه شده ای برادرزاده؟! حضرت علی علیه السلام به او فرمود: پدرم برایت پیغام داد: کسی که عمویش در میان قوم چشمان اوست، بیچاره نیست. عرض کرد: پدرت راست گفته، مگر چه شده ای برادرزاده؟ فرمود: برادرزاده ات کشته می‌شود و تو می‌خوری و می‌آشامی؟ ناگاه ابو لهب از جا پرید و شمشیر برداشت. امّ جمیل به او درآویخت، امّا او دست بلند کرد و چنان بر صورتش زد که چشمش کور شد و یک چشم از دنیا رفت. ابو لهب شمشیر به دست بیرون رفت. چون قریشیان او را دیدند، از چهره اش دانستند که خشمگین است. به او گفتند: چه شده ای ابو لهب؟ گفت: من با شما علیه برادرزاده‌ام هم پیمان شدم، حال می‌خواهید او را بکشید؟ به لات و عزّی سوگند، بر آن می‌شوم که اسلام آورم و سپس خواهید دید چه می‌کنم. چون این شد، از او پوزش طلبیدند و او بازگشت. 📚کافی، ج ۸، ص ۲۷۶، ح ۴۱۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_النصر 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هر که «إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ» را در نمازی واجب یا مستحب بخواند، خداوند او را بر تمامی دشمنانش پیروز می‌گرداند و در روز قیامت با نامه ای وارد می‌شود که سخن می‌گوید و خداوند آن را از درون قبرش با او بیرون می‌آورد و آن امان نامه ای است از حرارت و آتش و نعره دوزخ. او در روز قیامت بر هر چه گذر کند، آن چیز به او مژده و خبر از تمامی نیکی‌ها دهد تا این که به بهشت درآید و در دنیا از اسباب خیر، درهایی برایش گشوده شود که هیچ آرزویشان را نداشته و به قلبش خطور نکرده است. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۷ 🔵از عبد الله بن مسعود که: چون این سوره نازل شد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بسیار می‌فرمود: پاک و منزّهی خداوندا و تو را می‌ستایم، خداوندا مرا بیامرز، به راستی که تو بسیار توبه پذیر و مهربان هستی. 📚مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۴۶۷ 🔵علی بن ابراهیم قمی در مورد این سوره: «إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ» گوید: در حجّة الوداع در مِنی نازل شد و آن گاه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: خبر مرگم رسید. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۹ 🔵در روایت است: هنگامی که «إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ» بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد، ایشان به من فرمود: ای علی! یاری خداوند و پیروزی فرا رسیده است، پس چون مردم را دیدی که دسته دسته در دین خدا درآیند، به ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از او آمرزش بخواه که او توبه پذیر است. ای علی! خداوند متعال - که یادش بلند مرتبه و با شکوه باد - در فتنه ای که پس از من پدید می‌آید، جهاد را بر مؤمنان واجب کرده است، همان گونه که برایشان جهاد با مشرکان را به همراه من واجب کرد. عرض کردم: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم! آن فتنه ای که در آن جهاد بر ما واجب شده چیست؟ فرمود: فتنه قومی است که گواهی می‌دهند هیچ خدایی به جز خدای یگانه نیست و من رسول خدا هستم، حال آن که با سنّت من مخالفت می‌ورزند و دین مرا بی اعتبار می‌پندارند. عرض کردم: ای رسول خدا! پس برای چه با آنان بجنگیم، حال آن که گواهی می‌دهند هیچ خدایی به جز خدای یگانه نیست و شما رسول خدا هستید؟ فرمود: به خاطر بدعت آوری در دینشان و جدا شدن از فرمان من و حلال کردن خون عترت من - که سلام و درود خدا بر ایشان باد. 📚امالی شیخ مفید ج ۱، ص ۲۸۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الکافرون 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که در نمازی از نمازهای واجب خود «قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخواند، خداوند، او و پدر و مادر و فرزندانش را می‌آمرزد و اگر نگون بخت باشد، نامش از دفتر نگون بختان پاک می‌شود و در دفتر نیک بختان ثبت می‌شود و خداوند متعال او را خوشبخت زنده می‌گرداند و شهید می‌میراند و شهید بر می‌انگیزد. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۶ 🔵رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر که این سوره را بخواند، آزار شیطان از او دور می‌شود و خداوند او را از هراس روز قیامت رهایی می‌بخشد و هر که آن را به هنگام خواب بخواند، در خواب هیچ آسیبی نمی بیند و محفوظ باشد، پس این سوره را به فرزندانتان بیاموزید. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۸۰ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون گفتی: «قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ» بگو: ای کافران و چون گفتی: «لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ» بگو: خدا را به یگانگی می‌پرستم و چون گفتی: «لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ» بگو: پروردگار من خداوند یگانه است و دینم اسلام است. 📚مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۴۶۵ 🔵ابو شاکر از ابو جعفر احول (مومن الطاق از اصحاب و خواص امام صادق علیه السلام) درباره کلام خداوند عزّ و جلّ: «قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ، لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ، وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ» پرسید: آیا خردمند همانند این سخن را بر زبان می‌آورد و سپس پی در پی آن را تکرار کند؟ ابو جعفر احول برای این سؤال پاسخی نداشت، از این رو به مدینه رفت و از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در این باره پرسید و ایشان فرمود: سبب نزول این سوره و این تکرار، این بود که قریشیان به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عرض کردند: یک سال تو خدایان ما را بپرست و یک سال ما خدای تو را می‌پرستیم و یک سال تو خدایان ما را بپرست و یک سال ما خدای تو را می‌پرستیم. آن گاه خداوند همانند آن چه را گفتند، به آنان پاسخ داد و درباره این سخن که گفتند: یک سال تو خدایان ما را بپرست، فرمود: «قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ، لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ» و درباره این سخن که گفتند: یک سال ما خدای تو را می‌پرستیم، فرمود: «وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ» و درباره این سخن که گفتند: یک سال تو خدایان ما را بپرست، فرمود: «وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ» و درباره این سخن که گفتند: یک سال ما خدای تو را می‌پرستیم، فرمود: «وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُد، لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ». آن گاه ابو جعفر احول به سوی ابو شاکر بازگشت و او را از این امر آگاه ساخت. ابو شاکر گفت: این سخن را شتر از حجاز آورده است. حضرت امام جعفر صادق علیه السلام هرگاه قرائت این سوره را به پایان می‌رساند، سه بار می‌فرمود: دین من اسلام است. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الکوثر 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر کس سوره ای که در نمازهای واجب و مستحبّی می‌خواند «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» باشد، خداوند در روز قیامت او را از آب حوض کوثر می‌نوشاند و نزد اصل (ریشه) درخت طوبی با رسول خدا - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - هم سخن خواهد شد. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۶ 🔵از عبد الله بن عبّاس که چون «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد، حضرت امام علی علیه السلام به ایشان عرض کرد: کوثر چیست ای رسول خدا؟ ایشان فرمود: نهری است که خداوند مرا به آن گرامی داشته است. حضرت علی علیه السلام عرض کرد: به راستی که نهری شریف است. آن را برای ما وصف فرما ای رسول خدا! ایشان فرمود: البته ای علی! کوثر نهری است که به زیر عرش خداوند متعال جاری است. آبش سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل و نرم تر از کره است. سنگ‌های اطرافش از زبرجد و یاقوت و مرجان است و گیاهش زعفران است و خاکش از مشک تیزبوی است و پایه هایش به زیر عرش خداوند است - که یادش بلند مرتبه و با شکوه باد. سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دست بر پهلوی امیر مؤمنان علیه السلام زد و فرمود: ای علی! این نهر از برای من است و از برای تو و از برای دوستداران تو پس از من. 📚امالی شیخ طوسی ج ۱، ص ۶۷ 🔵طبرسی گوید: از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده است که ایشان در معنای کوثر فرمود: نهری است در بهشت که خداوند آن را به جای پسر به پیامبر خود صلی الله علیه و آله و سلم عطا فرمود. و گفته شده است که منظور از کوثر، شفاعت است. این حدیث را از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده اند. 📚مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۴۵۹ 🔵حضرت امام محمّد باقر علیه السلام درباره «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» فرمود: نحر، راست ایستادن در قیام است، یعنی کمر و گردنش را راست نگه دارد. 📚کافی، ج ۳، ص ۳۳۶، ح ۹ 🔵از اصبغ بن نباته، از امیرالمومنین علیه السلام که ایشان فرمود: چون «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد، ایشان فرمود: ای جبرئیل! این قربانی که پروردگارم مرا به آن فرمان داده، چیست؟ عرض کرد: ای محمّد! آن، قربانی نیست، بلکه بالا بردن دست‌ها در نماز است. 📚امالی شیخ طوسی ج ۱، ص ۳۸۶ 🔵طبرسی، در معنای «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» از عمر بن یزید روایت کرده که وی گفت: از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام شنیدم که درباره کلام خداوند متعال: «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» فرمود: منظور، بالا بردن دست‌ها تا برابر صورت است. 📚مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۴۶۰ 🔵علی بن ابراهیم قمی، در معنای این سوره گوید: «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ»، کوثر، نهری در بهشت است که خداوند به جای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، ابراهیم، آن را به ایشان عطا فرمود. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم داخل مسجد شد، حال آن که عمرو بن عاص و حکم بن ابی عاص آن جا بودند. عمرو گفت: ای ابا الأبتر! (ای پدر بی تبار) در زمان جاهلیت رسم بود که چون کسی پسر نداشت، او را ابتر می‌نامیدند. سپس عمرو گفت: محمّد صلی الله علیه و آله و سلم را شنائت کردم، یعنی با او دشمنی کردم. آن گاه خداوند بر رسولش صلی الله علیه و آله و سلم نازل فرمود: «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ، فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ، إِنَّ شَانِئَکَ» یعنی دشمنت عمرو بن عاص «هُوَ الْأَبْتَرُ» یعنی نه دینی دارد و نه تباری. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۷ 🔵شیخ صدوق از امیر مؤمنین علیه السلام در حدیثی روایت کرده است که ایشان فرمود: شرورترین پیشینیان و پسینیان دوازده نفرند. تا آن جا که حضرت علیه السلام در بین شش نفر دوم فرمود: و ابتر، که عمرو بن عاص است. 📚خصال، ص ۴۵۹، ح ۲ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الماعون 🔵امام جعفر صادق علیه السلام درباره این کلام خداوند عزّ و جلّ: «أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ؛ آیا کسی را که دین را تکذیب می کند، دیدی؟» فرمود: ولایت را تکذیب می کند. 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۵۵، ح ۲ 🔵محدث قمی ره در تفسیر این سوره فرمود: کلام خداوند متعال: «أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ» درباره ابو جهل و کافران قریش نازل شد «فَذَلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ» یعنی حقّ آن یتیم را پایمال می‌کند «وَلَا یَحُضُّ عَلَی طَعَامِ الْمِسْکِینِ» یعنی بر طعام دادن به بینوا بر نمی انگیزد «فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ، الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» منظور از ساهون، ترک کنندگان نماز است؛ چرا که نماز از یاد هر انسانی می‌رود. از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده که ایشان فرمود: کسی است که بدون هیچ عذری نماز اوّل وقت را تا هنگامی دیگر به تأخیر می‌اندازد. «الَّذِینَ هُمْ یُرَاؤُونَ» یعنی ریا می کنند در آن چه انجام می‌دهند «وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ» یعنی همچون چراغ و آتش و خمیر و وسایلی دیگر از این دست که مردم به آن‌ها نیاز دارند را از ایشان منع می کنند. و در روایت دیگری آمده: یعنی خُمس و زکات را منع می کنند و نمی دهند. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۶ 🔵از امیر مؤمنان علیه السلام که فرمود: هیچ عملی نزد خداوند دوست داشتنی تر از نماز نیست، پس مبادا که هیچ کاری از کارهای دنیا شما را از نماز اوّل وقت باز دارد. خداوند عزّ و جلّ اقوامی را نکوهید و فرمود: «الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» یعنی کسانی که از روی غفلت نسبت به اوقات نماز سهل انگاری می‌کنند. 📚خصال، ص ۶۲۱، ح ۱۰ 🔵ابو بصیر گفت: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام درباره کلام خداوند متعال: «وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ» فرمود: آن (یعنی ماعون) قرض است که به دیگری دهی و احسان است که در حقّ دیگری کنی و اثاث خانه است که به دیگری عاریه دهی و زکات نیز از جمله آن است. به ایشان عرض کردم: اگر همسایه‌هایی داشته باشیم که چون کالایی را به ایشان عاریه دهیم، آن را بشکنند و تباه کنند، در صورت دریغ کردن کالا از آنان، گناهی بر ما هست؟ ایشان فرمود: نه، اگر چنین باشند، چون از آنان دریغ کنی، گناهی بر تو نیست. 📚مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۴۵۷ 📚الکافي، ج ۳، ص ۴۹۹ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_قریش 🔵از امام باقر یا امام صادق (علیها السلام) نقل است سوره قریش و سوره فیل یک سوره هستند. 📚مجمع البیان ج ۹، ص ۴٠۴ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه این سوره قریش بر غذایی خوانده شود که ترس از خوردن آن می‌رود، در برابر هر دردی شفابخش می شود و هرگاه آن را بر آبی بخوانند و سپس آن آب را بر کسی بپاشند که قلبش به ناخوشی افتاده و سببش را نمی داند، خداوند آن ناخوشی را از او برطرف می‌کند. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۶۶ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هر که سوره «لِإِیلَافِ قُرَیْشٍ» را بسیار بخواند، خداوند در روز قیامت او را سوار بر چهارپایی از چهارپایان بهشت بر می‌انگیزد تا این که در آن روز بر سفره‌های نور بنشیند. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۶ 🔵محدث جلیل علی بن ابراهیم قمی می نویسد: این سوره درباره قریش نازل شد؛ چرا که قریشیان از راه دو سفر، زندگی خود را می‌گذراندند: سفری در زمستان به یمن و سفری در تابستان به شام. ایشان از مکّه، پوست و خشکبار و کالاهایی همچون فلفل و... که از راه دریا آورده می‌شد، بار می‌گرفتند و در شام، جامه و آرد سفید و حبوبات می‌خریدند. آن‌ها در راه به یکدیگر می‌پیوستند و برای هر سفری که خارج می‌شدند، یکی از بزرگان قریش را رئیس خود می‌کردند و از این راه زندگی می‌گذراندند. چون خداوند رسول خود صلی الله علیه و آله و سلم را برانگیخت، آنان از این کار بی نیاز شدند؛ چرا که مردم گرد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم جمع می‌شدند و حجّ کعبه به جا می‌آوردند، از این رو خداوند فرمود: «لیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ، الَّذِی أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ» و دیگر نیاز ندارند که به شام بروند و «وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ» یعنی ترس از راه. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۵ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الفیل 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون فرمانروای حبشه به قصد ویران کردن کعبه با فیل رهسپار شد، آنان به شتری برخوردند که از برای عبد المطّلب بود و آن را به زور با خود بردند. عبد المطّلب رو سوی فرمانروای آنان گذاشت تا از او بخواهد شترش را به او بازگردانند. عبد المطّلب از او اجازه ورود طلبید و او به وی اجازه داد. به فرمانروا گفتند: این مرد، سرور - یا بزرگ- قریش است و مردی خردمند و جوانمرد است. از این رو او عبد المطّلب را گرامی داشت و به نزدیک خود فراخواند. سپس به ترجمان خود گفت: از او بپرس چه می‌خواهی. عبد المطّلب گفت: یاران تو به شتری برخوردند که از برای من است و آن را به زور با خود بردند. دوست دارم که آن را به من بازگردانی. فرمانروا از این که او درخواست پس گرفتن شترش را کرد، شگفت زده شد و گفت: این همان کسی است که پنداشتید بزرگ قریش است و از خردش یاد کردید؟ هیچ از من نخواست تا از خانه ای که پرستش گاه اوست چشم بپوشم، بدانید که اگر از من می‌خواست تا از این کار درگذرم، بدون شک چنین می‌کردم. ترجمان، عبد المطّلب را از سخن پادشاه آگاه ساخت و عبد المطّلب به او گفت: این خانه صاحبی دارد که از آن مراقبت می‌کند، من تنها از تو خواستم که شترم را به من بازگردانی؛ چرا که به آن نیاز دارم. پس پادشاه فرمان داد تا شترش را به او بازگردانند. عبد المطّلب رفت و در اطراف حرم فیل پادشاه را دید. به او گفت: ای محمود! فیل سرش را تکان داد. گفت: آیا می‌دانی تو را برای چه آورده اند؟ فیل با سرش گفت: نه. گفت: تو را آورده اند تا خانه پروردگارت را ویران کنی، آیا تو چنین می کنی؟ فیل با سرش گفت: نه. عبد المطّلب بازگشت و آنان فیل را آوردند تا وارد حرمش کنند. چون فیل به نزدیک حرم رسید، از ورود به حرم امتناع کرد. او را زدند، امّا باز هم از ورود به حرم امتناع کرد. او را در سرتاسر اطراف حرم چرخاندند امّا از هیچ راهی وارد نشد. در آن دم خداوند - که یادش بلند مرتبه و با شکوه باد - پرندگانی چون پرستو که سنگ‌هایی به اندازه عدس بر منقار داشتند، بر آن‌ها فرستاد و آن پرندگان بر فراز سر آن مردان درآمدند و سنگ‌ها را بر سر آنان ریختند و هر سنگ از پشت آنان بیرون آمد، آن چنان که هیچ یک از آنان برجا نماند، جز یک تن که گریخت و شروع کرد آن چه را که دیده بود برای مردم بازگفت. به ناگاه یکی از آن پرندگان بر سرش پدیدار شد و او سر بلند کرد و گفت: این یکی از آن پرندگان است. آن پرنده آمد تا این که بالای سر او رسید و سپس سنگی بر سرش انداخت و آن سنگ از پشتش بیرون آمد و جان داد. 📚کافی، ج ۴، ص ۲۱۶، ح ۲ 🔵امام صادق علیه السلام از اجدادش علیهم السلام نقل می کند: وقتی ابرهة بن صَبّاح، پادشاه حبشه بر آن شد که خانه خدا را ویران کند، سپاه حبشه، پیش تر به راه افتاد و به غارت پرداخت و گلّه ای را که از برای عبد المطّلب بن هاشم بود، ربود. عبد المطّلب نزد پادشاه رفت و اجازه ورود طلبید. او که در سایه بانی از دیبا بر تخت خود نشسته بود، به عبد المطّلب اجازه ورود داد. عبد المطّلب به ابرهه سلام کرد و او سلامش را پاسخ گفت. چون ابرهه در روی عبد المطّلب نگریست، خوبی و خوبرویی و خوش اندامی وی در دلش نشست. به او گفت: آیا پدرانت نیز همچون این زیبایی و نوری را که در تو می‌بینم، داشته اند؟ گفت: بله ای پادشاه! همه پدران من این زیبایی و نور و تابناکی را داشته اند. ابرهه گفت: پس شما در بزرگی و شرف، سرآمد پادشاهان هستید و سزاست که تو سرور قوم خویش باشی. سپس او را در کنار خود بر تختش نشاند و به نگاهبان فیل تنومندش، که فیلی سفید و عظیم الجثّه بود و دو عاج آراسته به گونه‌های درّ و جواهر داشت و مایه فخر پادشاه حبشه بر پادشاهان زمین بود، گفت: فیل را برایم بیاور. فیلبان، فیل را که با زیورهای بسیار، آراسته بود، نزد پادشاه آورد. چون فیل با چهره عبد المطّلب روبرو شد، پیش رویش به سجده افتاد، حال آن که در برابر پادشاه سجده نمی کرد. خداوند زبان فیل را به عربی گشود و فیل به عبد المطّلب سلام کرد. چون پادشاه این بدید، از عبد المطّلب هراسان شد و گمان کرد که او جادوگر است. از این رو فرمان داد تا فیل را به جایگاهش بازگردانند. 📚امالی شیخ طوسی، ج ۱، ص ۷۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الهمزة «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ (۱) الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ (۲) یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ (۳) کَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ (۴) وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ (۵) نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (۶) الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ (۷) إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ (۸) فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ (۹) » [وای بر هر بدگوی عیبجویی * که مالی گرد آورد و برشمردش * پندارد که مالش او را جاوید کرده * ولی نه قطعاً در آتش خردکننده فرو افکنده خواهد شد * و تو چه دانی که آن آتش خردکننده چیست؟ * آتش افروخته خدا (یی) است * (آتشی) که به دلها می‌رسد * و (آتشی که) در ستونهایی دراز آنان را در میان فرامی گیرد * در ستونهای کشیده و طولانی ] 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ» را در نمازهای واجب خود بخواند، خداوند فقر را از او دور می‌کند و برایش روزی فراهم می‌آورد و مرگ ناگوار را از او دفع می‌کند. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۵ 🔵سلیمان دیلمی به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام گفت: معنای کلام خداوند عزّ و جلّ: «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ» چیست؟ ایشان فرمود: کسانی که در حقّ خاندان حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم بد گفتند و از ایشان عیب جویی کردند و در جایگاهی نشستند که خاندان حضرت محمّد - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - برای آن مقام سزاوارتر از آن‌ها بودند. 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۵۴، ح ۱ 🔵محدث جلیل القدر علی بن ابراهیم قمی در تفسیر این سوره نقل می کند: این فرموده خدای تبارک و تعالی: «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ» یعنی کسی که به مردم بهتان می‌زند و فقیران را حقیر می‌پندارد «لُّمَزَةٍ» کسی است که زمانی که فقیر و گدایی را می‌بیند، سر و گردن می گرداند و خشمگین می‌شود. اما این فرموده خدای متعال: «الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ» مالی را فراهم آورد و در گوشه ای نهاد. سپس فرمود: «یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ» می‌پندارد که مالش او را جاوید می‌کند و پایدارش می‌دارد. اما این فرموده خدای متعال: «کَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ» حطمة، آتشی است که هر چیزی را خرد می کند. سپس فرمود: «وَمَا أَدْرَاکَ» ای محمّد! «مَا الْحُطَمَةُ، نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ، الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ» آتشی که بر دل‌ها شعله ور می‌شود؛ ابوذر غِفاری - که خداوند از او راضی و خشنود باد - گفت: به متکبّران نوید دهید که بر سینه هایشان داغ می گذارند و پشت هایشان را بر زمین می‌کشند. اما این فرموده خدای متعال: «إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ» بر آنان فرو بسته شده است. سپس فرمود: «فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ» وقتی ستونهایی بلند، آنان را در میان گیرد، به خدا سوگند پوستهایشان را می‌خورد. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۳ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_القدر 🔵از ابو بصیر که گفت: خدمت امام صادق علیه السلام بودم و ایشان سخنی درباره هنگام زاده شدن ائمه هدی - که سلام و درود خدا بر آنان باد - بیان کرد و فرمود: در شب قدر، فزونی روح واجب می‌شود. عرض کردم: فدایت شوم! آیا روح، جبرئیل نیست؟ فرمود: جبرئیل از فرشتگان است، حال آن که روح، آفریده ای عظیم تر از فرشتگان است، مگر نه این است که خداوند عزّ و جلّ می‌فرماید: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ». 📚بصائر الدرجات، ص ۴۲۵، ح ۴ 🔵از حسّان بن مهران روایت شده است که او گفت: از امام صادق علیه السلام درباره شب قدر پرسیدم و ایشان فرمود: آن را در شب بیست و یکم و یا بیست و سوم بجوی. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۶، ح ۱ 🔵از محمّد بن مسلم روایت شده است که او گفت: از حضرت امام باقر علیه السلام و یا از حضرت امام صادق علیه السلام درباره نشانه شب قدر پرسیدم. ایشان فرمود: نشانه اش این است که نسیم در آن شب خوش می‌وزد و اگر فصل سرما باشد، آن شب گرم می‌شود و اگر فصل گرما باشد، آن شب سرد و خوش هوا می‌شود. راوی می‌گوید: و از حضرت علیه السلام درباره شب قدر پرسیدند و ایشان فرمود: در آن شب، فرشتگان و کاتبان به آسمان دنیا فرود می‌آیند و آن چه را به امر سال آینده و پیشامدهای بندگان مربوط است، می‌نویسند و این امر نزد خداوند متعال موقوف است و خواست او در آن است، پس هر آن چه را از آن بخواهد، پیش می‌اندازد و هر آن چه را از آن بخواهد، پس می‌اندازد. او پاک می‌کند و استوار می‌دارد و امّ الکتاب نزد اوست. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۷، ح ۳ 🔵یکی از اصحاب به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام عرض کرد: چگونه شب قدر بهتر از هزار ماه است؟ ایشان فرمود: عمل در این شب بهتر است از عمل در هزار ماهی است که در آن‌ها شب قدر نباشد. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۷، ح ۴ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: تورات پس از گذشت شش شب از ماه رمضان نازل شد و انجیل پس از گذشت دوازده شب از ماه رمضان نازل شد و زبور پس از گذشت هیجده شب از ماه رمضان نازل شد و قرآن در شب قدر نازل شد. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۷، ح ۵ 🔵مردی از امام جعفر صادق علیه السلام درباره شب قدر پرسید و عرض کرد: مرا از شب قدر خبر دهید، آیا هر سال بوده و هست؟ ایشان فرمود: اگر شب قدر برداشته شود، قرآن برداشته می‌شود. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۸، ح ۷ 🔵اسحاق بن عمّار گوید: شنیدم که مردم از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام پرسیدند: آیا روزی‌ها در شب نیمه ماه شعبان تقسیم می‌شود؟ ایشان فرمود: به خدا سوگند نه، این امر تنها در شب نوزدهم از ماه رمضان و شب بیست و یکم و شب بیست و سوم صورت می‌پذیرد، به این ترتیب که در شب نوزدهم دو امر جمع می‌شوند و در شب بیست و یکم هر امر استواری جدا می‌شود و در شب بیست و سوم آن چه خداوند عزّ و جلّ در این باره می‌خواهد، تحقّق می‌یابد و آن شب، شب قدر است که خداوند عزّ و جلّ در باره اش فرمود: «خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ». عرض کردم: معنای این سخن که دو امر جمع می‌شوند، چیست؟ فرمود: در آن شب خداوند آن چه از تقدیم و تأخیر و اراده و قضای خود می‌خواهد جمع می‌کند. عرض کردم: و معنای این سخن که در شب بیست و سوم تحقّق می‌یابد، چیست؟ فرمود: آن (امر جمع شده) در شب بیست و یکم (گونه) تحقّق بخشیدنش جدا می‌شود و برای خداوند متعال در آن بداء هست، پس چون شب بیست و سوم فرا رسد، خداوند آن را تحقّق می‌بخشد و این گونه حتمی می‌شود و در آن از سوی خداوند تبارک و تعالی بداء صورت نمی پذیرد. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۸، ح ۸ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزّ و جلّ فرمود: «خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» که سلطنت بنی امیّه (در آن) باشد. و حضرت علیه السلام فرمود: شبی از (امامت) امامی عادل بهتر است از هزار ماه حکومت بنی امیّه. «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ» یعنی از سوی پروردگارشان بر حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم و خاندان محمّد - علیهم السلام - با هر امری (سَلَامٌ). 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۱۷، ح ۲ 📝 #ادامه_دارد ⬇️ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_القدر 🔵محدث علی بن ابراهیم قمی نقل می کند: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» آن قرآن است که در شب قدر، یک باره و جملگی به سوی بیت المعمور فرود آمد و در طول بیست و سه سال بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد «وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ» و معنای شب قدر چنین است که خداوند متعال در آن شب، اجل‌ها و روزی‌ها و هر آن امری را که از مرگ و زندگی یا سرسبزی و خشکسالی یا نیکی و بدی رخ می‌دهد، مقدّر می‌کند، همان گونه که خداوند متعال فرمود: «فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ» [_ _در آن (شب) هر (گونه) کاری (به نحوی) استوار فیصله می‌یابد] تا به یک سال. «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا» فرشتگان و روح القدس بر امام زمان فرود می‌آیند و آن چه را از آن امور نوشته اند، به او تقدیم می‌کنند. «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خواب دید که بوزینگانی از منبر ایشان بالا می‌روند و حضرت - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - از این امر غمگین شد. آن گاه خداوند نازل فرمود: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ، لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» که بنی امیّه در آن حکومت کنند و در آن، شب قدر نباشد. «مِّن کُلِّ أَمْرٍ، سَلَامٌ» شادباشی است که فرشتگان تا به سر زدن سپیده دم تقدیم امام علیه السلام می‌کنند. به حضرت امام محمّد باقر علیه السلام عرض شد: آیا شب قدر را می‌شناسید؟ ایشان فرمود: چگونه شب قدر را نشناسیم، حال آن که در آن شب فرشتگان به گرد ما طواف می‌کنند؟ 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۳۲ 🔵از حمران روایت شده است که از امام صادق علیه السلام درباره آن چه که در شب قدر جدا می‌شود، پرسیدم: آیا آن، همان چیزی است که خداوند سبحانه و تعالی در شب قدر مقدّر می‌سازد؟ ایشان فرمود: قدرت خداوند متعال وصف نمی شود، امّا او فرمود: «فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ» [_ _در آن (شب) هر (گونه) کاری (به نحوی) استوار فیصله می‌یابد]، پس چگونه چیزی حکیمانه است جز این که جدا شود، و قدرت خداوند متعال وصف نمی شود؛ چرا که او آن چه را که می‌خواهد، صورت می‌دهد. و امّا کلام حق تعالی: «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها، «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا» فرشتگان در این جا، مؤمنانی هستند که دارنده علم خاندان محمّد - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - می‌باشند و روح، روح القدس است که همان حضرت فاطمه سلام الله علیها است «مِّن کُلِّ أَمْرٍ، سَلَامٌ» می‌فرماید: برای هر امری که خداوند متعال او را سلامت داشته است «حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ» یعنی تا این که حضرت قائم عجّل الله تعالی فرجه الشّریف به پا خیزد. 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۱۸، ح ۳ 🔵ابن اذینه، از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده است که ایشان - در بیان حدیث اسراء درباره نماز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در آسمان - فرمود: خداوند عزّ و جلّ به پیامبر وحی فرمود: سوره حمد را از برای خداوند بخوان. ایشان آن را هم چون بار نخست خواند، سپس خداوند عزّ و جلّ به پیامبر وحی فرمود: بخوان: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» که این سوره نسبتِ تو و نسبتِ اهل بیت توست تا روز قیامت. 📚کافی، ج ۳، ص ۴۸۵، ح ۱ 🆔 @mohadesin_marefat_110