پیشمه روز و شبت می گذره با خیالش چرا قلابت نگرفت ماهیا بهش انگار نمی دونی جز خودت و خدا تشنه ت شه کسی نمی ره آب بیاره پس پا شو که راه زیاده چیزی عایدت نمی شه باشی کاهل اون تویی که بایستی پوست کلفت شی روزگار می زنه تازیانه طناب وصالت داره پاره می شه لای بخار تعفن تاره دیدت چاره چیه وقتی نفست جلو هر آشغالی آره می گه درآوردی پدر خوار ریه اوضاع فکری ت هم جالب نی که به خودت بیا واسه دل سنگ رحم چیز تازه ایه پس فراموش کن هر کی دورت زد بگو دوری ازم مفت چنگت بدون ما خوش بگذره بچسب به اون که گشنه تره این جوری خوشگل تره فرق تو باهاشون خشک به تره واسه کسی هم که گوش به زنگه شانس همیشه پشت دره لب پرتگاه هم جلوته نه که هر کاری کنی درسته ها چرخ زندگی تو کنی پنچر و تعبیه کنی درشکه جاش نمی شه که خیلی فکر بدیه که فرصتا رو بدی بره چون شاید اصلا پیری رو نبینی آرزو بکنی بری بهشت / کج دار و مریضم وقتی مشکلات پیلمه همه کس رو حریفم وقتی خدا پیشمه / چیه لزوم این همه دم دستگاه وقتی عاقبتمون تهش قبره حتی غذا زیادش هدره نون می مالم تمیز شه کف ظرف اینا بت می بینن و دولا می شن فهم ها در حد فکاهی ان شل می کردی سرت کلاه می رفت و اشتباه ها زیاد عذرخواهی کم تجمل زرق و برق مانعم نشد دلم رو بسوزونه قانعم می دونم یه چی تو داری من ندارم یه چی من دارم تو نداری واقفم آدما تو گوشت می خونن برو که اینجا بمونی چاق می کنن چپقت آدم لوده هرجا باشه بنجله آواز شنیدن از دور خوشه دهله و هستن چیزای مهم تر فک کنی بهش مهاجم دل رو می گه مهاجم عشق رو می گه حس و رزق و علم رو می گه و بریز بیرون هرچی دلخوریه اگه پی خوشی دکوری کی می شه بفهمی همه چی جز خدا فانیه نهایت تئوریه / @mohajem_hiphop

به نام خدا نام آهنگ: خونسرد شعر و اجرا: مُهاجم تولیدکنندگان: دپنوت، کدبان طراح جلد: آرت بوی پویانمایی: جهانی تاریخ انتشار: ١ اردیبهشت ١۴٠٢ @mohajem_hiphop

خونسرد خونسردم میون این جو وحشی بیشتر موثرم تا باشم تحت تاثیر با امید به روزی که هیچکی تحت فقر نی بیخیال و آسوده وسط شهریم تو دسترسم ولی نه دم دستی بین حرف و عمل عمله چربید همیشه کجا ایستادی تو با این سطح تحلیل خالی کفش چرمی دماغت چسب زخمی خاکم پاشیدمش رو آتیش که سجده کنه به طناب محکم چنگیدم چون فتنه پره مهاجم زیاد ندیده آدم مثل خودش عزبه ولی گربه رو دم حجله کشته دیدم دل بیهوده بزنه می شه کبود این وقت طلاست که داره می شه الکی حروم عادیه همیشه یه چی بود و یه چی نبود همیشه یکی بود و یکی نبود فکر چیزای جدید بودم از همون قدیمو هم کار پشت میزی کردم و هم یدی طور تو نهایت دیده باشی عکسای قدی مو نمی دونی پشت پرده چیکارا کردیم و نه دنبال سواری گرفتن از خر ول شیطون دم به دقیقه حیرون حبسه فکر به زندون دورم از دم چرک طهرون تخت دنج ایوون لبه چفت به فنجون / اون خیلی خونسرده اون خیلی خونسرده اون خیلی خونسرده مشکل کوه هم باشه جوابش یه پوزخنده اون خیلی خونسرده اون خیلی خونسرده اون خیلی خونسرده اون می گه تخم مرغه تو می گی توزرده / خامم ولی پخته کار می دم مهم نی که چی پشت ما می گن چه شبایی که چشم و شکمم سیر بود ولی شبو با مغز گشنه خوابیدم منو پریشون نمی کنه باختمون به وجود نیومدم بشم ناتوان چه زود نه همین ضربات بود ساختمون آسمون نوازم ولی ساختمون سرده خونم مث کوسه حتی اگه کلافه م کرد حتی اگه درا بسته ن حتی اگه لش و خسته م نمی کنم فرار اصلا من همیشه در حالت جنگم حتی تو خواب حتی تو اوقات فراغتم نه اونقد علاف که پا چت بشینم تا صبح نه اونقد متوهم بشم عاشق یانگوم ترجیح هاچ دو او ی آبه به نیکوتین سیگار درنمیارم علف خرس نه پول یامفت دنیا هم شرط ببنده می بازم اگه ببینم هر رو رو سرم می بارن خیلی خاطرجمع تو روشون ایستادم انگار یار سیزدهمو می زنه عیسی خط ناامیدی ناگزیر می شه پیشآمد زمزمه زیر لب می خونم هیچ تا ده می شمارم دست رو به آسمون اسمشو میارم می دونم از این پشیمون نمی شم بیست سال بعد / @mohajem_hiphop

به نام خدا نام آهنگ: جالبه نه؟ شعر و اجرا: مُهاجم تولیدکننده: دِپنوت طراح جلد: مهدیه ملت خواه پویانمایی: جهانی تاریخ انتشار: ۵ خرداد ١۴٠٢ @mohajem_hiphop

جالبه نه؟ هنوز هیچی عوض نشده فقط کلیشه قدمی ها جاشون رو دادن به کلیشه های جدید دیگه آینه هم چیزی ازت نمی دونه حرف راست رو لای خورده شیشه ها بشنوین جالبه نه؟ همه دارن داستان خودشون توش آدم خوبن و بقیه بد مرز باریک بین سقط جنین و قتل کلی ترک و زخم تموم کرد بخیه نخ گذشته مثل سریال آینده مثل بازیه مختاری تنها بمیری یا جبر ناشی از جوه که فک می کنی الان آزادی ولی دست خودت نی اینم خیال خامیه این همه حرف می زنیم دریغ از سواد و دور هم پخشیم و جمیعاً سیاس نیت ها شاید یکی ولی نتیجه ش سواست خواستیم بپریم و باهامون پریدن موانع یکی به میخ می زنه اون یکی هی به نعل نچسبی به یه قطب پائینه کرکره ت تا وقت عقل تو کله ت نی لاتی می خوره به چه درد و زور نزن نمی فهمن، خدایی حیف حرف چرا راست بگم نمی شه باور نه این کلاغ ها مخبر مترسک های تروریست و کلی ریگی تو کفش تو خفا با همدست دروغ هات رو به خودت بگو ولی با من نه جالبه نه؟ می پرسن چه حرف ها کی دیده بپرس از اون که از پدرها می تیغه دنبال دختری که لای پسرها می شینه آخرشم مورچهه لای شکرها می میره گسلمون بسته نمی شه با کش مو تف سربالایی برمی گردی چشممون کجایی آدم که حوا داره سیب رو می لومبونه با همون مگس روش و کرم توش / جالبه نه؟ این که من و تو تغییر کردیم دیگه واسه کسی راز نیست جالبه نه؟ چشم های من بازه الان ولی چشم‌ های تو باز نیست جالبه نه؟ هرکی که زیاد حرف می زنه صرفاً حرف هاش راست نیست جالبه نه؟ می دونی خیلی جالبه نه؟ این فقط ساز نیست / یه قطب که دیدن کثافت توشون نیازی به چشم برزخی نداره زندگی هاشون سیاه تر از ازدواج سفید نگرانی هامون فرسخی فواصل نمی فهمن فرق کلر و کولر ولی پشتیبانشونه هوش مصنوعی همین الان بری کود بریزی روش می بینی دو روز دیگه واست شاخه سوسک دستشوییت محصل و مدرسی که خواسته هاش خروجه فرهنگی درنمیاد چون که پاسبان کنکوره مریدهاش هم بشن بازداشت ولی خودش واستاد تو خونه چون کارزار دکونه بو بردن از اين ها هست آسون حالا چرا اعصاب خورد می شی انگار عصا قورت دادی تا تونستی زدی وقتی بود فضا کور افتاد روی قصدها نور وقتشه بشه دست ها روکاری بی هنر که ازت خنده می گیره تو اوج جوونی ما رو پیر می کنن علی گنجشکک های رو سیم رو برق نمی گیره ولی سگی که هار بشه رو تیر می کنن برای آجر ناقص تخریب کنن ساختمون رو رو سر ساکنین زیر صفره میزان حکمت بی غیرت نیستن ازشون بیزاره غیرت و کافر هم نیستن خداشون چیزای غیرن یا انقدر متعصب که دین خودش رو بکشه یا انقدر مدرن که سر قبر کف و سوت معیار تشخیص حق و ناحقه بین اینا هم غیرباطل نمی بینی تک و توک شکم رو دادن به مفتخوری عادتش با همین نیش زبون زدم دکتری شاهرگش درخواست می کنن چون تویی وا نده پس انقد باهات می جنگم که صلح کنی آخرش / بهم می گن مبهمی چی می گی جالبه نه؟ حرفام رو نمی فهمن شعرهای من رو زندگی باس بکنی رو ناخودآگاه ت میخکوب کردم نمی شن حذف این خودش تعلیمه یعنی من معلمم با این که نیستم استخدام آموزش و پرورش یعنی یه جمعیت پر از خبط و خطا تغییر کنه و بشه آمرزش بالاخره دور از هر چی توهم هالیوودی من پوشیده م وسط این برهنه ها انگار از لحاظ ساختمون ذهنی خالی بودیم پس خرابش کن و جاش درخت بکار یه جلیقه ی ضدگلوله از کتاب ها ساختم که تیر جهالتت بهم نخوره من واقعیات رو می چینم رو میز بقیه ش با خودته نه عقب می کشونمت و نه هلت جالبه نه؟ جلو نمی ره با دسیسه کار پس چرا بشم خم و راست جلو رئیس بانک سلاخ قشر ضعیف جامعه می رسم بهش و طویل ابراز فرار کرده دقایق از دست کرده شرایط چند فرق ذهن کسی معطوف نی به حقایق اصلا و جالبه نه؟ برای من نه @mohajem_hiphop

به نام خدا نام آهنگ: کُش شعر و اجرا: مُهاجم تولیدکننده: دِپنوت طراح جلد و جلوه های بصری: جهانی تاریخ انتشار: ٣ تیر ١۴٠٢ @mohajem_hiphop

کُش شکستم هر نوع مضیقه قفل حالا دنبال حریفم بیا جلو اون که جلوم وایسته می شه شل دو دقیقه بمونه زیر کُش نمیاد صدا غرّش ها شیر خشک ببر جنگل چیره به بیشه شد دپنوت گوش هات رو بگیر چون قراره زجرکش بکنم بیتت رو / این مدت حشره زیاد دیدم موذی رفت روشون از روی غریزه پام لقب دادن سرطانم ولی مسری لگدن فک کنن قرینه مان از سمت پروردگار بود لطفی توش چیزی ندیدم شبیه شانس حرف ها رو هر کی بشنوه می گه راست می گه از بچه مثبت تا اون سلیطه هاش باس واسه ما دعا کنن اهل قبور چون تحت سلطه ایم محض سکون می رسونن مغز رو به مرز جنون دل هاشون شبه چون شهر ما روز فقط بهت یاد می دن درس خروج زبون ها دراز و دستشون دور خوب های زباله فک کدومشون جنبید به نفع عموم خودشون بیخ ریش خاوری به ما می گن چرا نمی زنید حرف از اختلاس تنهان و تو معرض انقراض سازندگی نه فقط اعتراض کله من آهنی شائولین توش نمی ره پونزهای اول انقلابت مقصد احتراق چون مبدا اشتب گل بگیرن سردر منبع اطلاعاتت نمی ارزه سر به تنش سیریش سخت مثل کنه می بینه راه راست رو و بازم سمت چپه اجی مج بشکنه حریفم من یه تنه گذاشته سر به سرت اگه گفت به ما ضربه زده فقط پیگیر پولن از خون دماغ پینوکیو از بوی دستور راست نمی گن بهتونه معلومه از سر عقده ست یا از روی کمبود می کشم گوشت رو به دندون هرچقدر هم پر باشه توی کندو احساس کنم واسمون نیش تیز کردن موش می دوونم تو لونه زنبور شعرم کباب می کنه رپ چلو تا دربیاد چال و چشو ماتت برد زدم ازت جلو اگه می خوای برسی پس بجم یکم سبکی واسه قیاس زشته می گی بهتر از مهاجمی بیار مثلش جوری داغ کنم پیازش که همه داد بزنن انگار ایران ولزه هم حال هم گذشته هم آتیه رو ساختیم مهاجم اگه حالش ردیف باشه شماها قافیه رو باختین خیال آسوده دغدغه درندشت مشکله مشکل گشا ابولفضل میون پیروزها برنده م شب طولانی بی خوابه قلندر / شکستم هر نوع مضیقه قفل بقیه حریفا بیان جلو اون که جلوم وایستاد می شد شل دو دقیقه می موند زیر کُش نمیاد صدا غرش ها شیر خشک ببر جنگل چیره به بیشه شد دپنوت گوش هات رو وا کن و بشنو ضجه بیتت رو @mohajem_hiphop

به نام خدا نام آهنگ: غریب تر شعر و اجرا: رافازاک، مُهاجم تولیدکننده: دِپنوت طراح جلد و جلوه های بصری: جهانی تاریخ انتشار: ٢۵ مُرداد ١۴٠٢ @mohajem_hiphop

غریب تر بینا نابینا می شه تو این جو کور حقیقت رو نمی بینه حتی بدی دست تکون وقتی شکم ها پر بشه می شه کله پوک جنبش های جنسی جای مغز خر مغز خوک می خورن هرجا می ری بحث پول انسانیت سرنگون باطنی قبرستون ظاهری رقص نور تو زندگی عدالت رو دیدم فقط ته گور چون با پول پرداخت نمی شه قبض روح انگار توی محفل امیال نفسی شاعرم سربازم ولی واسه سرپیچی حاضرم گاهی اوقات حتی از دست خودم عاجزم انقدر وقت کشی کردم حس میکنم قاتلم ظلم می کنیم به همدیگه مثل نقل و نبات از خدا شاکیه که چرا نیست صلح و صفا می کنیم کفر رو غذا می کنیم شکر رو قضا می کشیم مشت عذاب بکشیم مزد رو از آب اعتیاد داریم به بندگی ناشیانه بازم خدا رو می بینیم تو میعادگاه مون این دنیای خائن نمی شه آشیانه می سوزیم از کارهای نکرده تا فیهاخالدون وقتی شخصیت آدم ها با اسکناس عوضه تو وادی ادب دیدم اختلاف طبقه اگه آدم با عقل می ره اشتباه هر دفعه پس تعجبی نیس ببینه اجتماع صدمه منم حوصله ندارم دیگه نصحیت کنم اما بذار اینو بگم قبل تسلیت گفتن خیلی ها مدعی بودن از شخصیت پُرن ولی چه شیرهایی که درگیر خریت شدن خدا منزوی آدم ها محو حواشی دفاع از حقیقت سخت تر از فتح اراضی اخلاق رو می کشن می شه صبرت سلاخی واسه همین با همه دنیا تو مرز طلاقیم تجمل گرایی واجب تره از نون شب متری چندتا سکه می ارزه خونه بخت خستگی ذهنی نمیره حتی با دوش سرد افکار بی رفتگر همیشه می ده بوی گند همه روشنفکر پشت قاب کافی میکس ولی یک سری جون می دن جلوی آر پی جی چطوری از کشتن سرباز وطن شاد می شی انگار واسه بعضیا صدق می کنه داروینیسم جنگ جدید عیان نیس ولی تاثیراتش هست وقتی اصالت رو می کنه مثل ته سیگارش پرت به امید جاودانگی می خوان از ایران برن عاقبت همه مرگه فقط شهیدا زنده ان به خودم می گم می رسی محکم بمون تا اینجا هم کشیده مخم به زور یه حسی بهم می گه پاشو بلند بگو روشنفکر زیاده روشن دل کو / می شی پیرو غریضه ات آدمیم یا اهریمن انسانیت صدی چند با مبدا مون غریب تر / چیزهایی می بینم تا یه هفته حالم بده من شاید چون ندارم واسه شون هیچ پاسخی می گم بازگو نکن شنونده نشه ناامید می ریزمشون تو خودم مثل مازوخیسم جامعه مثل یه غورباقه ی پخته شده ست که نمی دونه فلج شده نمی تونه پاشه همه چی تحت‌ ثبت و ضبطه بمونه تو بایگانی من می خوام اینا که دیدم از حافظه م پاک‌ شه چیه درمون این ها که دارن شهوت دیده شدن این ها که هدر رفته غلط غلوط عمره من که آرزومه آخرش تو وطنم بمیرم چیه درمون این ها که وطن توشون مرده تربیت ها که نمیان از بستر خونه زندگی سالم خارج از دفترشونه والدینی که چه گناه ها گردنشونه می گی دیدنی نیست من می دم عمداً نشونت وقتی پول مرزهای اخلاقی رو شکست می ده جنگ خدا و شیطونه این نه شاه و آخوند اونی که تنش رو جر داده جای چاقو واسه کسی که براش مهم تره کاشت ناخون زورش برسه که می کشتت حتی حاضره زمین از خون‌ ما گلگون باشه چون نمی خواستیم یه فاحشه الگوش باشه و عاقبتمون شبیه سرخپوستا شه وزن قافیه می شکونه کمر شعرا سنگین مث مهریه رو کمر شوهرا بفهمی می گیره ذهنت و بدنت رو عذاب محزونم چون این نبود هدف شهدا نوزادها می شن قصابی برای آزادی و من بُهت زده از این تناقضم مثل زنی که دیگه حامی حقوق حیوانات نیست چون پسربچه شو سگ ها خوردن هی واجب می شه نماز وحشت به ما این کره زمینه صحرای محشره یا مرده ها تنهاترن حتی پنجشنبه ها من هم دیگه درنمیاد اشک از چشم هام چرا آرومم نمی کنه حتی نماز چرا؟ چی می شه می شن این طور پست‌ آدم ها ها؟ شیشه ی عمر این ها آینه ی عبرته خدا ما رو با بنده هات تنها نزار حقیقت رو نمی شه پیدا کرد تو دود آتیش فرقی هم نداره سیرمونی یا شکم گرسنه مردم معمولاً چیزهایی رو قبول می کنن که خوششون بیاد ازشون نه چیزی که درسته می گن عشق گرونه ولی هست سکس مجانی چون طرف اشتباهیه نگاه و سجده خورشید بالاسرمون اینا پی مهتابی فهمیدم خدا غریب تر از امام حسینه / کجاش عجیبه خدا غریبه گناه عدیده خدا غریبه @mohajem_hiphop

به نام خدا نام آهنگ: تام و جری شعر و اجرا: مُهاجم تولیدکنندگان: دِپنوت، سامیار طراح جلد و تصویر: جهانی تاریخ انتشار: ۴ آبان ١۴٠٢ @mohajem_hiphop