■هر مؤمن یک بار می‎میرد و یک بار شهید می‎شود. اگر ابتدا مُرد، خدا او را در رجعت زنده می‎کند تا در رکاب امام به شهادت برسد و اگر ابتدا به شهادت رسید، خدا او را در رجعت زنده می‎کند و پس از آن به مرگ عادی از دنیا می‎رود. بهترین وقت برای قربان شدن، بعد از نایل شدن به موت و ملاقات است. ■عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی■ ■●مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

#طرح| باز این چه شورش است که در خلق عالم است @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 284 ، سوره بقره بخش سوم ● اقوال نادرستى كه در تفسير آيه : ((ان تبدو ما فى انفسكم ..و))گفته شده است اين بود نظريه ما در تفسير آيه مورد بحث ، ولى مفسرين در تفسير آن به راههاى مختلفى رفته اند، چون خيال كرده اند كه آيه دلالت مى كند بر اينكه تمامى خاطراتى كه در نفس خطور مى كند چه در نفس مستقر بشود و دل آن را بپذيرد و چه نپذيرد مورد مؤاخذه قرار مى گيرد در حالى كه اگر چنين باشد در حقيقت آيه شريفه تكليفى طاقت فرسا كرده ، براى اينكه همه مى دانيم دل آدمى در و دروازه ندارد، هر خيالى و خاطره اى در آن وارد مى شود، و اين امرى نيست كه بتوان از آن اجتناب كرد مفسرين خودشان متوجه اين اشكال شده ، بعضى به آن ملتزم شده اند، و بعضى در مقام خلاصى از آن وجوهى ذكر كرده اند. بعضى گفته اند: آيه شريفه دلالت دارد بر اينكه آنچه وارد دل مى شود به حساب مى آيد، و اين تكليفى است خارج از قدرت ، و به همين جهت آيه اى ديگر كه بعد از آن قرار دارد، آن را نسخ كرده مى فرمايد: ((لا يكلف الله نفسا الاوسعها...)) و اين پاسخ صحيح نيست ، زيرا اولا: آيه چنين عموميتى ندارد. و در ثانى تكليف به ما لا يطاق و طاقت فرسا از خداى حكيم بدون شك ، جايز نيست ، و در ثالث خود خداى تعالى فرموده : كه در دين هيچ حرجى بر شما نيست ، ((و ما جعل عليكم فى الدين من حرج )). بعضى ديگر گفته اند كه : آيه شريفه مخصوص كتمان شهادت و مربوط به آيه قبل است ، كه درباره قرض سخن مى گفت ، ليكن اين پاسخ هم درست نيست ، همچنان كه سخن بعضى ديگر كه گفته اند: مخصوص ‍ كفار است ، صحيح نيست . بعضى ديگرگفته اند: معناى آيه اين است كه اگر با اعمال خود بدى هاى نهفته در دلهايتان را بروز دهيد، يعنى آن را علنى كنيد، و چنين اعمالى را در انظار عموم مرتكب شويد، و يا در خلوت و پنهان از انظار عموم انجام دهيد، در هر دو حال خدا آن اعمال را به حسابتان محاسبه خواهد كرد ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 674 بعضى ديگر گفته اند: مراد از آيه شريفه مطلق خاطرات است ، اما مراد از محاسبه ، معناى معمولى آن نيست ، بلكه خبر دادن است ، مى فرمايد: هر چه به خاطر شما خطور كند چه اظهارش بكنيد و چه نكنيد، خدا در روز قيامت شما را از آن خبر خواهد داد، و به گفته اين مفسر آيه شريفه همان معنا را مى خواهد برساند كه آيه ((فينبئكم بما كنتم تعملون )) آن معنى را مى رساند و اين وجه و وجه قبليش به دليل اينكه خلاف ظاهر آيه است كه بيانش گذشت مردود است . فَيَغْفِرُ لِمَن يَشاءُ وَ يُعَذِّب مَن يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلى كلِّ شىْءٍ قَدِيرٌ در آيه شريفه ، مغفرت الهى و يا عذاب او فرع بر مالكيت خدا و احاطه اش به اعمال مردم ، شده ، و اين مطلب اشاره به اين است كه مراد از جمله : ((ما فى انفسكم ))، صفات و احوال بد درونى است ، گو اينكه كلمه مغفرت گاهى در قرآن كريم در غير مورد گناهان نيز استعمال مى شود، ولى اين استعمال خيلى نادر و كم است ، كه احتياج به كمك قرائن دارد، قرائنى كه بفهماند منظور نوع خاصى از مغفرت است ، نه مغفرت معمولى كه همان آمرزش گناهان باشد، و جمله : ((و الله على كل شى ء قدير)) تعليلى است راجع به مفهوم جمله اخير و يا به مفهوم همه آيه . #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

« #آقای_عالَم! » ■●حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره●■ ■[در] مجالس ما، انفراد ما، خلوت‌های ما، او (امام زمان علیه‌السلام) ما را می‌بیند؛ [اگرچه] ما او رو نمی‌بینیم. [به‌دلیل آنکه] عینک ما، یک قدری آلوده است و الا ما هم همان‌جور، ما هم می‌دیدیم. غائب از خواص که نیست، غائب از دیگران است. ■بنده، خودم دیده بودم اون آقایی را که یکی دو دفعه، خدمت حضرت مشرف شده بود و [ایشان را] در حال استراحت در مسجد کوفه دیده بود، و یک کسی هم(درخدمتشان) مثل خادم ،باد می‌زد. گفتم: خب این آقا کیه اینجا خوابیده شما باد می‌زنید؟ گفت: آقای عالَمه. گفتم: آقای عالَمه یا آقای عالِم[هست]؟ گفت: نه! می‌گم که ... تا به اینجا که رسید، او (حضرت)یک حرکتی کرد، حرکتی داد دستش را(به اشاره به خادم) به طرف او که دیگه بیش از این نگو. ملاحظه فرمودید؟ آقای عالَم [هست]. @mohamad_hosein_tabatabaei

#عکسنوشت □●آن ضرورتى كه از طرح انسان در هستى برمى‏‌خاست، #امامت را مطرح مى‏‌كند. و همين ضرورت، عطش و نياز به امام را در تو شكل مى‏‌دهد؛ و اين عطشِ شكل گرفته و اين عشق مبدل، تو را به تهيه زمينه‏‌هاى آن حكومت، در آن وسعت و با هدف بزرگِ بالاتر از آزادى و عدالت و رفاه و تكامل، وامى‏‌دارد. اين‏جاست كه قلب مالك كه از عشق على سرشار شده، او را به جدايى از على كه از جانش بيشتر احساسش مى‏‌كند، دستور مى‏‌دهد. مالك مى‏‌رود؛ ولى در اين جدايى با على جمع است و هماهنگ است. خنك آن‏ها كه در جدايى‌‏شان با هم بودند؛ بيچاره ما كه در جمع‏مان ناهماهنگ‏يم. □●استاد #علی_صفایی تو مى‌آيى، ص ۹۰●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

■دنیا قبر مؤمن است. شیعیان امیرالمؤمنین علیه السّلام قبرشان همین دنیاست و لذا هر چه را در روایات در مورد عالم قبر گفته شده است می‎توانند در زندگی دنیویشان پیدا کنند. در دنیا دو دسته افراد به سراغ مؤمن می‎آیند و معاشر او هستند؛ یک دسته کسانی که او را اذیت می‎کنند و غصّه‎دار و محزون می‎کنند، یک دسته هم کسانی که به او محبّت می‎کنند و به او بشارت می‎دهند و او را خوشحال می‎کنند. این دو دسته هم‌نشین و معاشر خوب و بد، مال عمل خود آدم است. این رفیق‎ها با هم مقابله می‎کنند و هر کدام که غالب شد، دسته‎ی مقابل بساطش را جمع می‎کند و می‎رود. ■ان‎شاء‎الله طوری عمل کنیم که رفقای خوب زیاد شوند. از خدا بخواه که رفقای اهل دنیا را کم کنی و رفقای خوبت را زیاد کنی. کسی که رفقای قشنگش بروند و آشغال‎ها باقی بمانند، خیلی به او سخت می‎گذرد و اگر آشغال‎ها بروند و قشنگ‎ها بمانند، خیلی به او خوش می‎گذرد. ■خدا دو قبر برای مؤمن قرار نمی‎دهد. اگر مؤمن حواسش جمع باشد و این را پیدا کند که همین دنیا قبر اوست، پس از فوت، دیگر فشار قبر و حساب قیامت نخواهد داشت، ولی اگر این را نفهمد، همه‎ی آنها پس از فوتش برای او وجود خواهد داشت. انبیا علیهم السّلام خواسته‎های مردم را برمی‎آورند و فشار قبر را از مردم برمی‎دارند. کسی که حاجات کسی را برآورده کند، فشار قبر را از او برداشته است و خدا هم فشار قبر را از خود او برمی‎دارد. ■نان نداشتن، پول نداشتن، قدرت نداشتن بر انجام کاری که فرد می‎خواهد انجام دهد، اینها فشار قبر مؤمن است. کمک کنید فشار قبر را از مردم بردارید، چون خدا فشار قبر را در دنیا و بعد از مرگ، از شما بر می‎دارد. اگر اشخاص بزرگ را شناختی و توانستی فشار قبر یکی از آنها را کم کنی، برای همه فشار برداشته می‎شود. ان‎شاء‎الله خدا فشار قبر را در دنیا از همه بردارد. ■عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی■ ■●مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

#علامه_حسن_زاده_آملی ■ما به شهیدانمان اظهار تذلل، تواضع، بر آنها اشک می ریزیم، خاکشان را می بوسیم؛ عکسشان را می بوسیم؛ خاکشان را گرامی می داریم؛ چرا؟ در راه این هدف شهید شدند؛ در راه احیای این حقیقت شهید شدند؛ نامشان زنده است؛ آنها ضرر نکردند. ما در معرض خطریم. @mohamad_hosein_tabatabaei

■●" رقص عشق "●■ ■خوشنویسی را می توان " رقص کمیات متصل قارالذات " نامید و چنانچه در سماع درویشان خرقه از تن می رقصد و تن از جان و جان از جانان، در سماع قلم نیز قلم از دست می چرخد و دست از بازو و بازو از سر و سر از دل و دل از دلدار و کاغذ ایستگاه نهایی حرکتی است که از جاذبه دل در کرشمه دلبری آغاز شده است. ■در کار خوشنویسی نیز مانند دیگر هنرها سر و دست و دل سه یار یکدیگرند، اما هنر را نخست دل آغاز می کند که همه فتنه ها از اوست و همه از دست او فریاد و فغان کنند و نوای دل ای دل سر دهند: ●مگر شیر و پلنگی ای دل، ای دل ●به مو دائم به جنگی ای دل، ای دل ●اگر دستم فتی خونت بریزم ●بوینم تا چه رنگی ای دل، ای دل #باباطاهر ■●برگرفته از کتاب " مقالات " نوشته و خوشنویسی: حسین الهی قمشه ای●■ ●متن خوشنویسی: خوی من با خوی تو آمیخته● @mohamad_hosein_tabatabaei

#طینت ●خلق الله للحروب رجالا ●و رجالا لقصعه و ثرید ■یعنی: "خداوند گروهی را برای حمله با دشمن درمیدان جنگ آفرید و گروهی را برای حمله به کاسه ی ترید نان و آبگوشت ! " از طینت خبرمی دهد. #یاعلی ■●نامه ها و برنامه ها استاد علامه حسن زاده ی آملی●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

■أَنْتَ إِلٰهِي وَسَيِّدِي وَمَوْلايَ اغْفِرْ لِأَوْلِيائِنا ، وَكُفَّ عَنَّا أَعْداءَنا ، وَاشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا ، وَأَظْهِرْ كَلِمَةَ الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْيَا ، وَأَدْحِضْ كَلِمَةَ الْبَاطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلىٰ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ. ■رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ■اللَّهُمَّ احْرُسْنا بِحِراسَتِكَ وَاحْفَظْنا بِحِفْظِكَ وَاكْلَأْنِا بِكَلائَتِكَ @mohamad_hosein_tabatabaei

■●اميرالمؤمنين علیه السّلام بعد از وفات رسول خدا هيچ روزى را مصيبت بارتر و ناگوارتر از روز شهادت فاطمه سلام الله علیها ندید ■●اميرالمؤمنين علی علیه السّلام بعد از وفات رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم هيچ روزى را مصيبت بارتر و ناگوارتر از روز شهادت فاطمه سلام الله علیها نديد. از دست دادن او به اندازه‌اى براى اميرالمؤمنين علیه السّلام سخت بود كه بر او نوحه خوانده، گريه كرده و از جدايى او شكايت مى‌نمود و مى‌فرمود: «جان من در زندان آهِ اندوهبار من است. كاش جانم با آه‌ها خارج مى‌گرديد. بعد از تو خيرى در زندگى نيست و گريه‌ام از ترس اين است كه زندگيم طولانى شود.» ■●و نيز مى‌فرمود: «از دست دادن فاطمه بعد از احمد، دليل بر اين است كه هيچ دوستى جاويدان نمى‌ماند و چگونه زندگى گوارايت خواهد بود بعد از فقدان آنان، بجانت سوگند، اين چيزى است كه اصلاً امكان ندارد. انسان مى‌خواهد دوستش نميرد ولى اين محال است.» ■●المراقبات میرزا جواد آقا ملکی تبریزی●■ @mohamad_hosein_tabatabaei