خاطره‌ای از عباس شیبانی حسن یوسفی اشکوری امروز خبر رسید که دکتر عباس شیبانی درگذشته و آقای خامنه‌ای بر پیکر او نماز خوانده است. با نام عباس شیبانی در دهه پنجاه آشنا شده بودم. اما در جریان انقلاب ۵۷ و پس از آن با شخصیت و تصویرش از طریق مطبوعات آشنایی بیشتری حاصل شد. در چهار سال مجلس اول همکار شدیم و بدین ترتیب از نزدیک نیز آشنایی و تا حدودی دوستی فیمابین هم شکل گرفت. در باره شخصیت و افکار و رفتار و کارنامه آن مرحوم بسی سخن هست و طبعا اکنون مجالی برای پرداختن آنها نیست. به اشاره می‌گویم به لحاظ فردی شیبانی آدم بدی نبود و از فضایلی نیز بهره داشت ولی او نیز مانند برخی دیگر در طراز مسئولان جمهوری اسلامی از کسانی بود که می‌توان گفت می‌خواست «جنت مکان» بماند. به شدت به جمهوری اسلامی و دو رهبر آن وفادار بود. دیدگاه مذهبی عامیانه و سنتی داشت. مقلّد بود و پیروی انشاءالله صادق. گزاف نیست گفته شود که او نیز مانند شماری دیگر از این نوع جنت‌ مکان‌ها، وفاداری به ارباب قدرت را بر هر چیز دیگر ترجیح می داد. این که رهبر بلامنازع جمهوری اسلامی آن هم در شرایط کنونی بر پیکر شیبانی نماز می‌گزارد و تصویر و فیلم آن منتشر می‌شود، پاداش این سرسپردگی و وفاداری بی چون و چراست. خاطره‌ای که در اینجا نقل می‌شود، گرچه چندان به سود آن مرحوم نیست، ولی به هر تقدیر برگی از تاریخ است و حداقل می‌تواند تا حدودی راز احترام آشکار بر شیبانی را، به ویژه بر جوانانی که از گذشته‌های دور حتی از عصر انقلاب اطلاعی ندارند، عیان کند.

یلاحظ علیه حقارت و عداوت و در یک کلام جهالت و‌ ضلالت در این مکتوب موج می زند. جز این هم از این افراد حقیر و راه گم کرده متوقع نبوده و نیست.

حسن یوسفی اشکوری (زاده ۲۰ مرداد ۱۳۲۸، در اشکور) نویسنده، ، دین‌پژوه و روزنامه‌نگارِ ملی - مذهبی است. وی از چهره‌های شاخص جریان فوق در اولین دوره مجلس شورای اسلامی در ایران بود که پس از سخنرانی در کنفرانس برلین که جنجال سیاسی و تبلیغاتی گسترده در ایران به دنبال داشت به همراه چند تن دیگر از سخنرانان ایرانی کنفرانس دستگیر و در دادگاه ویژه روحانیت تهران محاکمه و در دادگاه اول به اعدام محکوم شد ولی پس از نقض آن حکم در دادگاه دوم به هفت سال حبس و خلع لباس روحانیت محکوم شد. وی پس از گذراندن کمتر از پنج سال از دوران محکومیت در بهمن ماه سال ۱۳۸۳ از زندان آزاد شد. او هم‌اکنون ساکن آلمان است.

وهوالعلیم الخبیر 🌴 اگر در مورد خبر هجوم به خانه علی و آمدن دختر پیامبر پشت در، و در نیم سوخته و محسن سقط شده، تردید کنیم؛ با سخنان جانکاه علی(ع) که خطاب به پیامبر اکرم(ع) هنگام دفن فاطمه زهرا(س) ایراد فرمود،چه کنیم آنگاه که فرمود: 🔸ای رسول خدا! صبر و بردباری من با از دست دادن دخترت کم شده و توان خویشتنداری ندارم. 🚫 به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امّت تو چگونه در ستمکاری بر او اجتماع کردند. از فاطمه بپرس، و احوال اندوهناک ما را از او خبر گیر! ❇️قَلَّ یَارسول الله،عن صفیّتک صبری... و ستنبّئک ٱبنتک بتضافر امّتک علی هضمها، فأحفِها ٱلسّؤال، و استخبرها الٔحال... 📚 نهج‌البلاغه، خطبه ۲۰۲, ص ۳۰۲. @mohammadjavad_karimi

#فاطمیه 📌محدثه بودن حضرت فاطمه سلام الله علیها / جبرئیل نزد ایشان رفت و آمد مکرر و‌ مراوده داشته است/ من این فضیلت را بالاترین فضیلت ایشان میدانم 🔰حضرت امام خمینی (ره) 💢من راجع به حضرت صدیقه (س) خودم را قاصر می دانم که ذکری بکنم، فقط اکتفا می کنم بـه یک روایت که در کافی شریف است و با سند معتبر نقل شده اسـت. 💢و آن روایـت ایـن اسـت کـه حضرت صادق (ع) می فرماید: فاطمه (س) بعد از پدرش 75 روز زنده بودند در ایـن دنیـا، و حزن و شدت بر ایشان غلبه داشت و جبرئیل امین می آمد خدمت ایشان و به ایشان تعزیت عـرض می کرد و مسائلی از آینده نقل می کرد. 💢ظاهر روایت این است که در ایـن 75 روز #مـراوده ای بـوده است. یعنی، رفت و آمد جبرئیل #زیاد بوده است و گمان ندارم که غیر از #طبقه_اول_از_انبیـاء_عظـام درباره کسی اینطور وارد شده است که در ظرف 75 روز جبرئیل امین رفت و آمد داشـته اسـت و مسائلی را در آتیه ای که واقع می شده است، مسائلی را ذکر کـرده اسـت و آنچـه کـه بـه ذریـه او می رسیده است در آتیه ذکر کرده است و حضرت امیر آنها را نوشته است ... 💢مسأله آمدن جبرئیـل برای کسی یک مسأله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل برای هـر کـسی مـی آیـد و امکـان دارد بیاید. این یک تناسب لازم است بین روح آن کسی را که جبرئیل می خواهد بیاید و مقام جبرئیل که #روح_اعظم است... تا تناسب مابین روح این کسی که جبرئیل می آید پیش او و بین جبرئیل که روح اعظم است، نباشد، امکان ندارد این معنا 💢و این تناسب بین جبرئیل که روح اعظـم اسـت و انبیـای درجه اول بوده است مثل رسول خدا و موسی و عیسی و ابراهیم و امثـال اینهـا، بـین همـه کـس نبوده است... فقط این است که برای حضرت زهرا (س) است که آن که من دیده ام کـه جبرئیـل بـه طور #مکرر در این 75 روز وارد می شده و مسائل آتیه ای که بر ذریه او می گذشته است، آن مـسائل را می گفته است و حضرت امیر هم ثبت می کرده است... 💢در هر صورت، من این شرافت و فـضیلت را از همه فضایلی که برای حضرت زهرا ذکر کرده اند ـ با اینکه آنهـا هـم فـضایل بزرگـی اسـت ـ ایـن فضیلت را من بالاتر از همه می دانم که برای غیر انبیاء (علیهم السلام) آن هم نه همـه انبیـاء ، بـرای طبقه بالای انبیا (علیهم السلام) و (بعض) از اولیائی که در مرتبه آنها هست، برای کس دیگر حاصل نشده... و این از فضایلی است که از #مختصات_حضرت_صدیقه (سلام االله علیها) است 📚صحیفه حضرت امام. جلد 20. ص 6_8 #فاطمیه #در_مدرسه_امام_خمینی

◾️انّالله و انّاالیه راجعون با کمال تأسف به اطلاع می رساند که خواهر فاضله و مؤمنه ام حاجیه خانم رقیه کریمی عصر جمعه در شهر مقدس قم دعوت حق را اجابت و به جوار رحمت الهی پیوست. برنامه تدفین و تشییع پیکر آن مرحومه متعاقبا اعلام خواهد شد. العبد : محمد جواد کریمی

و هو الحیّ القیّوم مراسم تشییع و تدفین سرکار حاجیه خانم رقیه کریمی خواهر فاضله و مؤمنه شهید حاج شیخ ابوالحسن کریمی ساعت ۱۰/۳۰ صبح روز یکشنبه ۱۱ دی ماه سال جاری در باغ بهشت قم برگزار می شود. العبدالراجی: محمد جواد کریمی

نماز لیلة الدفن برادران و خواهران ایمانی امشب شب اول قبر خواهرم حاجیه خانم رقیه کریمی است. لطفاً دو رکعت نماز لیلة الدفن به نام خانم رقیه بنت عباسعلی را فراموش نفرمایند. اجرکم علی الله العبدالراجی: محمد جواد کریمی یکشنبه ۱۱ دی ماه ۱۴۰۱

بسم الله الرحمن الرحیم از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش سرکار خانم حاجیه رقیه کریمی رئیس اسبق مرکز تربیت معلم بنت الهدی صدر رشت در غروب روز جمعه نهم دی ماه ۱۴۰۱ پس از ۱۲ روز خوابیدن در بستر بیماری- در بیمارستان فرقانی قم- دعوت حق را اجابت و به عالم ملکوت پیوست‌. او سومین فرزند خانواده کاسب پارسا و پرهیزکار بازار لاهیجان مرحوم حاج عباس علی کریمی - مشهور به لاکانی- بود. که از دامان مادر عفیفه و پاکدامن حاجیه خانم آسیه غبرائی در شانزدهم آذر ماه ۱۳۲۵ در شهر لاهیجان متولد و دیده به جهان گشود. قرآن کریم را همراه خواهر بزرگش مرحومه حاجیه خانم سکینه در مکتب خانه محله غریب آباد فرا گرفت. سپس وارد دبستان شد. پس از گرفتن دیپلم طبیعی از دبیرستان بزرگمهر لاهیجان در امتحان ورودی مرکز تربیت معلم رشت قبول و وارد آن مرکز شد. پس از پایان دوره آموزشی وارد آموزش و پرورش شهرستان لاهیجان شد. سال ها به عنوان دبیر در دبیرستان های دخترانه سیاهکل و لاهیجان مشغول تدریس اهتمام داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ به عنوان رئیس دبیرستان توحید - شهناز سابق- لاهیجان انتخاب و در سال های اولیه انقلاب مدیریت آن آموزشگاه را با کمال قوت و درایت بر عهده داشت. پس از چند صباحی از سوی اداره کل آموزش و پرورش گیلان به عنوان مدیر مرکز تربیت معلم بنت الهدی صدر- دانشگاه فرهنگیان فعلی- گیلان مرکز رشت انتخاب گردید. مدیریت ده ساله ایشان در آن مرکز مشحون و مملو از خاطره های به یاد ماندنی از یک مدیریت موفق و عالمانه و مشفقانه نسبت به دانشجویان و اساتید آن مرکز آموزش عالی بود. 🔸علاوه به اشتغال به امر خطیر تعلیم و مدیریت، بانویی متدین، انقلابی و عفیف و سخاوتمند بود. او حامی و ناصر برادر مجاهد و شهید ما در عصر طاغوت و در دوران پیروزی انقلاب اسلامی بود. 🔸سال ۶۶ که عازم جبهه شدم. وصیت نامه ام را به اطلاع او رساندم. در سال ۸۳ هنگام عزیمت به خانه خدا برای حج تمتع ، او را وصی خودم قرار دادم. خواهری نازنین بود. عقیله خانواده ما به شمار می رفت. 🔸انسانی نیکوکار بود. سی سکه بهار آزادی از پاداش بازنشستگی اش را برای تکمیل بنای مسجدی در یکی از روستاهای محروم لاهیجان اهدا کرد. ادامه دارد

زندگینامه بانوی مجاهد مرحومه حاجیه خانم رقیه کریمی / بخش اول به قلم: استاد محمدجواد کریمی اشاره: این بانوی فاضله و انقلابی که عمرش را در مسیر اسلام و انقلاب اسلامی صرف کرد، خواهر بزرگ‌تر شهید ابوالحسن کریمی بود که در همان خانواده ای رشد کرد که ‌شهید کریمی را پرورش داده بود، این بانوی بافضلیت حامی شهید کریمی قبل و بعد از انقلاب بود. خود او هم شخصیتی مستقل و برجسته‌ای داشت که لازم است اینجا معرفی گردد و این نکات برای دختران و خانمهای جامعه ما که دوره پهلوی را ندیدند، تاثیرگذار است. شرح حال زیر به قلم برادر ارجمند ایشان استاد محمدجواد کریمی است که با ویرایشی اجمالی تقدیم حضور شما می‌گردد. 🔹🔹🔹 از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش سرکار خانم حاجیه رقیه کریمی رئیس اسبق مرکز تربیت معلم بنت الهدی صدر رشت در غروب روز جمعه نهم دی ماه ۱۴۰۱ پس از ۱۲ روز خوابیدن در بستر بیماری- در بیمارستان فرقانی قم- دعوت حق را اجابت و به عالم ملکوت پیوست‌. او سومین فرزند خانواده کاسب پارسا و پرهیزکار بازار لاهیجان مرحوم حاج عباسعلی کریمی - مشهور به لاکانی- بود. نیز از دامان مادری عفیفه و پاکدامن حاجیه خانم آسیه غبرائی در شانزدهم آذر ماه ۱۳۲۵ در شهر لاهیجان متولد شد. قرآن کریم را همراه خواهر بزرگش مرحومه حاجیه خانم سکینه در مکتب خانه محله غریب‌آباد فرا گرفت. سپس وارد دبستان شد. پس از گرفتن دیپلم طبیعی از دبیرستان بزرگمهر لاهیجان، در امتحان ورودی مرکز تربیت معلم رشت قبول و وارد آن مرکز شد و در رشته فیزیک تحصیلاتش را پی گرفت. وی مدرک فوق دیپلم را از مرکز تربیت معلم رشت و سپس مدرک لیسانس فیزیک را از دانشگاه پلی‌تکنیک تهران در نیمه اول دهه پنجاه گرفت. بس از پایان دوره آموزشی، وارد آموزش و پرورش لاهیجان شد و کار معلمی را از اوائل دهه 50 شمسی در لاهیجان شروع کرد. سال‌ها به عنوان دبیر فیزیک در دبیرستان‌های دخترانه سیاهکل و لاهیجان مشغول تدریس اهتمام داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ به عنوان رئیس دبیرستان توحید - شهناز سابق- لاهیجان انتخاب و در سال های اولیه انقلاب مدیریت آن آموزشگاه را با کمال قوت و درایت بر عهده داشت. پس از چند صباحی از سوی اداره کل آموزش و پرورش گیلان به عنوان مدیر مرکز تربیت معلم بنت الهدی صدر- دانشگاه فرهنگیان فعلی- گیلان مرکز رشت انتخاب گردید. مدیریت هشت ساله ایشان در آن مرکز مشحون و مملو از خاطره های به یاد ماندنی از یک مدیریت موفق و عالمانه و مشفقانه نسبت به دانشجویان و اساتید آن مرکز آموزش عالی بود. علاوه به اشتغال به امر خطیر تعلیم و مدیریت، بانویی متدین، انقلابی و عفیف و سخاوتمند بود. او حامی و ناصر برادر مجاهد و شهیدش در عصر طاغوت و در دوران پیروزی انقلاب اسلامی بود. سال ۶۶ که عازم جبهه شدم. وصیت نامه‌ام را به اطلاع او رساندم. در سال ۸۳ هنگام عزیمت به خانه خدا برای حج تمتع، او را وصی خودم قرار دادم. خواهری نازنین بود. عقیله خانواده ما به شمار می رفت. انسانی نیکوکار بود. سی سکه بهار آزادی حاصل از یک عمر تعلیم و تدریسش را برای تکمیل بنای مسجدی در یکی از روستاهای محروم اطراف لاهیجان، روستای «بندبون»، اهدا کرد. ادامه دارد... منبع: eitaa.com/mohammadjavad_karimi/1921 https://t.me/rangeiman_ir

بسم الله الرحمن الرحیم ا نا لله وانا الیه راجعون ای که گفتی فمن یمت یرنی جان فدای کلام دلجویت کاش روزی هزار مرتبه من مردمی تا بدیدمی رویت ارتحال بانوی متدینه عالمه، اخت الشهید المظلوم، خانم رقیه کریمی را به خاندان بزرگوار خاصه جناب مستطاب حضرت آقای محمد جواد کریمی «زید عزه و دام توفیقه» تسلیت می گویم. خدایش بیامرزد ودر اعلی علیین در حشر با حضرت صدیقه طاهره «سلام الله علیها» از نعم نامحدود ونامحصور خویش او را حظی وافر دهد وبا رضوان خویش میزبان او شود. این عبد مفتخر است در سال تحصیلی ١٣۵٣/۵۴ هنگامی که دانش آموز سال دوم راهنمایی بوده در سیاهکل محله از توابع شهرستان سیاهکل، در محضر علمی آن بزرگوار زانوی ادب زده وتلمذ نموده است. هرچند از آن زمان حدود ۴٨سال می گذرد اما حلاوت رفتار وکردار اخلاق محورانه اش در حین تدریس درس ریاضی وشیوه تعامل با دانش آموزان همچنان در ذائقه این شاگرد بی مقدار جایگاهی دلنشین دارد. با آرزوی علو درجات برای آن عزیز فرهیخته متعبده صالحه، اجری جزیل را به جهت صبری جمیل برای بازماندگان وارادتمندان آن بزرگوار آرزومندم. غفرالله لها ولنا وحشره الله مع الصدیقه الطاهره «سلام الله علیها» اسکندر بلوکی