«أَللَّهُمَّ أَذِقنی فِیهِ حَلَاوَةَ ذَکرِک» رمضان ماه خودسازی ، ماه چشیدن حلاوت یاد خدا از راه حسن خلق (قسمت چهارم) ✅ محدوده حسن خلق الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَن حَدّ حُسنِ الخُلقِ ـ : تُلينُ جانِبَكَ ، و تُطيِّبُ كلامَكَ ، و تَلْقى أخاكَ ببِشْرٍ حَسَنٍ. امام صادق(ع) در پاسخ به پرسش از معنای حُسن خلق ، فرمود :حُسن خلق اين است كه نرمخو و مهربان باشى ، گفتارت پاكيزه و مؤدبانه باشد و با برادرت با خوشرويى برخورد كنى(۱) به تعبیر علامه جوادی آملی امام صادق علیه‌السلام: "خوش رویی، خوش گویی و خوش رفتاری" را محدوده حسن خلق دانسته اند.(۲) ❇️شرح حدیث آیت الله خامنه ای در شرح این روایت می گویند: این که در روایات و توصیه های متعدّد از ائمّه(علیهم السلام) راجع به حُسن خلُق سخن رفته است، اندازه اش چیست؟ حضرت سه خصوصیت را ذکر کردند:  1- کنار آمدن با افراد. لین جناح کنایه از تواضع و همراهی و با کسی کنارآمدن است «و ان جنحوا لِلسّلم فاجنَح لها و توکَّل علی الله»، یعنی اگر آنها کوتاه آمدند و حاضر برای صلح شدند، تو هم کوتاه بیا. پس لین جناح، نرم کردن پهلو یا بال، کنایه است از کوتاه آمدن، کنارآمدن با افراد. در برخورد با افراد با تواضع، با همراهی، با سازش، با کنارآمدن برخورد کن!  2- کلام خود را پاکیزه کنی؛ یعنی در حرف زدن با افراد، تعبیرات مؤدّبانه، خوب و پاکیزه به کار ببری. از زشتگویی و درشتگویی پرهیز کنی. پس هم در رفتار، رفتار متواضعانه و آرامش بخش و همراهی کننده و توأم با سازگاری از خود نشان بدهی، هم در گفتار طوری حرف بزنی که زبان تو زبان نرم و مؤدبی باشد. تعبیر به «تطیب» شده است. پاکیزه بودن زبان که جامع همۀ اینهاست.  3- چهرۀ تو هم گشاده باشد. انسان با چهرۀ گشاده، با زبان گرم و نرم، با رفتار صمیمانه و دوستانه و خاکسارانه با افراد برخورد کند. این معنای حُسن خُلق است. پس حُسن خُلق فقط به زبان نیست. به رفتار هم هست. به رفتار و زبان نیست. به چهره هم هست؛ یعنی انسان در چهرۀ خود بِشر حَسن یعنی خوشرویی داشته باشد. با افراد با اخم و با چهرۀ عبوس برخورد نکند.(۳) 📚منابع: ۱-معانی الاخبار ج ۱, ص ۳۵۳، من لایحضره الفقیه، ج ۴, ص ۴۱۲. ۲- مفاتیح الحیاة،ص ۳۳۶. ۳-پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه ای ، ۱۴۰۲/۹/۲. @mohammadjavad_karimi

إلٰهِی مَن ذَاالَّذی ذٰاقَ حَلاوةَ مَحَبَّتِکَ فَرامَ مُنک بَدَلاً، وَ مَن ذَاالَّذِی آنَسَ‌بقُربِک فَابْتَغیٰ عَنکَ حِوَلا. (مناجاة المحبیّن) ای معبود من! کیست که شیرینی محبتت را چشیده و غیر تو را برگزید و کیست که به جوار قربت انس گرفت و رویگردانی از تو طلبید. (قسمت پنجم) ✅حسن خلق و عبادت خدا استاد حسین انصاریان از آيات قرآن و روايات اهل بيت عليهم السلام چنين مى‏فهميم كه حسن خلق براى جذب فيوضات الهى و رحمت واسعه، قوى‏ترين جاذبه است.   🌹آیا عبادت انسان پاكدامن و باتقوا و داراى خلوص و حضور قلب، با عبادت انسانى كه آلوده دامن و خالى از تقوا و اخلاص و حضور قلب است برابر است؟یقيناً برابر نيست. 🌷آيا انسانى كه با سينه‏اى پر از صفا و مهر و محبت و نيت خير عبادت مى‏كند، با انسانى كه سينه‏اش جنگل زندگى درندگانى چون حسد و حرص و كبر و كينه است مساوى است؟ بى‏ترديد مساوى نيست.   🔸عبادتى كه زلفش به حسن خلق گره خورده، جذب كننده‏ى رحمت و كرامت و فيض و قبولى است؛ و عبادتى كه آميخته با آلودگى‏هاى نفسانى است توان و قدرتى براى جذب فيوضات الهى ندارد.   🔺آيه‏ى شريفه‏ى «واى بر نمازگزاران» (۱) درباره‏ى همين آلودگان به رذايل‏ اخلاقى كه بويژه آلوده به ريا و بخل اند نازل شده است، و نشان مى‏دهد كه نمازِ آلودگان به رذايل نمى‏تواند قبولى حق و رحمت پروردگار را جذب كند، بلكه چنين نمازى با نمازگزارش مورد خشم و نفرت خداست. 📗۱- سوره ماعون،آیه ۴. @mohammadjavad_karimi

« إٔللَّهُمَّ اَذِقنی فِیهِ حَلَاوَةَ ذِکرِک» رمضان فرصتی برای چشیدن حلاوت یاد خدا از طریق حسن خلق (قسمت ششم) ✅منشأ الهی حسن خلق حسن خلق یا اخلاق نیکو یک عطیه خداوندی است که سرچشمه آن رحمت الهی است. 🔸خداوند در قرآن کریم خطاب به پیامبرش می فرماید: فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّل عَلَی اللّه «آل عمران/۱۵۹» (اى رسول ما!) پس به(برکت) رحمتى از جانب خدا (كه شامل حال تو شده،) در برابر آنان(مردم) نرم شدی، و اگر خشن و سنگدل بودى،(مردم) از دور تو پراكنده مى‌شدند.پس از (تقصير) آنان درگذر و براى آنها طلب آمرزش كن و در امور با آنان مشورت نما، پس هنگامى كه تصميم گرفتى، (قاطع باش ) و بر خدا توکّل کن... 🔸«رأفت و رحمت پیامبر(ص) در باره مؤمنان از رأفت و رحمت خدای سبحان ریشه می گیرد.»(۱) «... إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ» (۲) همانا خداوند نسبت به مردم رأفت ورحمت دارد. 🔸پیامبر خدا(ص) فرمود: اخلاق از عطایای الهی است و هرگاه خداوند بنده‌ای را دوست داشته باشد، به او خُلقی نیکو عطا می‌کند و هرگاه او را دشمن بدارد، به او خُلقی زشت می‌دهد.(۳) 📚 منابع: ۱- آیت الله جوادی آملی ، تسنیم ، ج ۱۶, ص ۱۴۱. ۲- سوره حج، آیه ۶۵. ۳-(شیخ) مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص ۲۲۵. @mohammadjavad_karimi

«اَللَّهُمَّ اَذِقنی فِیهِ حَلَاوَةَ ذِکرِک» چشیدن حلاوت یاد خدا از طریق حسن خلق(قسمت هفتم) ✅ آثار و فواید حسن خلق حسن خلق دارای آثار و فواید فراوانی است. با بهره‌گیری از فرموده‌های پیشوایان بزرگوار اسلام به شمه‌ای از آن‌ها اشاره می‌کنیم: الف) آثار دنیوی: 🔰پیوندهای دوستی را محکم و پایدار می‌کند.  پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: «حُسْنُ الْخُلْقِ یُثَبِّتُ الْمَوَدَّة»[۱] خوشرویی دوستی را پایدار می‌کند. 🔰موجب آبادی سرزمین‌ها و طول عمر می‌گردد.  امام صادق علیه‌السلام در این باره فرمود: «اِنَّ الْبِرَّ وَ حُسْنَ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدَّیارَ‌ وَ یَزیدانِ‌ فِی الْاَعْمارِ»[۲] به درستی که نیکوکاری و خوش خلقی، سرزمین‌ها را آباد می‌کند و بر عمرها می‌افزاید. 🔰روزی را زیاد می‌کند. به بیان امام علی علیه‌السلام: «فی سِعَة الْاَخلاقِ کنُوزُ الْاَرزاقِ»[۳] گنجینه‌های روزی در نرمخویی و گشاده‌رویی است. 🔰موقعیت اجتماعی انسان را بهبود می‌بخشد. همان حضرت می‌فرماید: «کمْ مِنْ وَضیعٍ رَفَعَهُ حُسْنُ خُلْقِهِ؛[۴]  چه بسیار فرد بی‌مقداری که خوشرویی‌اش او را برتری بخشیده است. 🔰مشکلات و ناهمواری‌های زندگی را هموار می‌سازد؛ امام علی فرمود: «مَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ سَهُلَتْ لَهُ طُرُقُهُ»(۵) هر کس خلقش نیکو شد، راه‌های زندگی برایش هموار می‌گردد. ب) آثار اخروی: 🔰موجب نیل به درجات عالی می‌شود؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اِنَّ الْعَبْدَ لَیَبْلُغُ بِحُسْنِ خُلْقِهِ عَظیمَ دَرجاتِ الآخِرَهِ وَ اَشْرَفَ‌ الْمَنازِلِ وَ اِنَّهُ ضَعیفُ الْعِبادَهِ»[۶] به درستی که بنده در سایه خوش خلقی خود به درجات بزرگ و مقامات والایی در آخرت می‌رسد با آن که عبادتش ضعیف است. 🔰حساب را آسان می‌کند؛  امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «حَسِّنْ خُلْقَک یُخَفِّفِ اللهُ حِسابَک»[۷]  اخلاقت را نیکو کن تا خداوند حسابت را آسان کند. 🔰آمرزش گناهان؛  امام صادق علیه‌السلام فرمود: «اِنَّ الْخُلْقَ الْحَسَنَ یُمیثُ الْخَطیئَهَ کما تُمیثُ الشَّمْسُ الْجَلیدَ»[۸]  به درستی که اخلاق نیکو لغزش‌ها را ذوب می‌کند همان گونه که آفتاب یخ را. 🔰ورود به بهشت؛  رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «اَکثَرُ ما تَلْجُ بِهِ اُمَّتیَ الْجَنَّهَ تُقْوی اللهِ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ»[۹]  بیشترین امتیازی که امت من به سبب داشتن آن به بهشت می‌رود، تقوای الهی و خوش خلقی است. 🔰حسنه و دوری از عذاب؛  امام رضا علیه السلام مى فرماید: «مَنْ تَبَسَّمَ فِی وَجْهِ أَخِیهِ الْمُؤْمِنِ کتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ مَنْ کتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً لَمْ یعَذِّبْهُ»[۱۰] کسى که در صورت برادر مؤمن خود تبسم کند براى او، خداوند حسنه اى مى نویسد و کسى که براى او حسنه اى نوشته شود دیگر معذب نمى شود. ✍اقتباس و تحقیق از دانشنامه اسلامی 📚منابع: ۱- بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۸۹. ۲- کافی،ج ۲, ص ۱۰۰. ۳-میزان الحکمة، ج۳, ص ۱۵۱. ۴-بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۹۰. ۵-شرح غرر الحکم، ج ۵, ص ۳۰۶. ۶- محجة البیضاء، ملامحسن فیض کاشانی، ج ۵, ص ۹۳. ۷- بحارالانوار، ج۷۷, ص ۱۵۲ ۸-بحارالانوار، ج ۱۶، ص ۲۹۸. ۹- اصول کافی، ج۲، ص۶۶۳. ۱۰- مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۴۱۸. @mohammadjavad_karimi

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَال سلام علیکم سالی سرشار از موفقیت و بهروزی توام با معنویت در سایه توجهات و عنایات حضرت حجت بن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف را در این تقارن بهار قرآن و بندگی 🌙 🤲 با بهار طبیعت🌺🌼🍀 برای همه دوستان و آشنایان و خانواده محترمشان از خداوند عزیز و حکیم مسألت دارم. قم المقدسة:چهارشنبه نهم رمضان المبارک ۱۴۴۵ هجری قمری برابر با اول فروردین ۱۴۰۳ هجری شمسی،محمد جواد کریمی

به مناسبت دهم ماه مبارک رمضان سالروز وفات حضرت خديجه (س) ◾️باغبان عترت◾️ بانوی مکه، گرچه خداوند مال بود در جستجوی موهبتی لایزال بود معشوق را چو یافت، به او‌ داد هرچه داشت آری، که کمترین هنرش بذل مال بود دلداده‌ی جمال مهی نو‌دمیده شد چون بدر كاملی كه خراب از هلال بود اعداد عاجزند ز درك حساب دل كی عشق پاك در گرو سن و سال بود؟ دوشیزگان به بنت خويلد حسد برند از بس که در سراچه ی حسنش جمال بود پیغمبری که خال و خطش رشک یوسف است مدهوش آن فضایل و آن خط و خال بود پیمان به جای دخترکان با خدیجه بست چون شرط وصل خاتم خوبان، کمال بود آباد، باغ عترت از آن ازدواج شد میلاد یاس در گرو آن وصال بود عمري پس از وفات غريبانه اش، رسول در حسرت خدیجه ی نیکوخصال بود... ✍ افشین علا 🔺 کانال اشعار و یادداشتهای افشین علا🔺

آیه 14 سوره صف يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ ۖ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَتْ طَائِفَةٌ ۖ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَىٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! ياوران (دين) خدا باشيد، همان‌گونه كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: ياوران من در راه خدا چه كسانى هستند؟ حواريون گفتند: ما ياوران (دين) خدا هستيم، پس گروهى از بنى‌اسرائيل ايمان آوردند و گروهى كافر شدند، پس كسانى را كه ايمان آوردند، بر دشمنشان يارى داديم تا (بر آنان غلبه كرده و) پيروز شدند. ✅ نکته ها: «حواريون» به ياران خاص حضرت عيسى‌ گفته مى‌شود كه دوازده نفر بودند و نامشان در انجيل‌هاى كنونى ذكر شده است. «1» ريشه‌ى اين كلمه از «حور» به معناى شستن و سفيد كردن است و به خاطر پوشيدن لباس‌هاى سفيد و داشتن قلب‌هاى پاك و يا اين‌كه هم خود باطنى پاك داشتند و هم ديگران را دعوت به پاكى مى‌كردند، اين واژه درباره‌ى آنان بكار رفته است. 🔸امام صادق عليه السلام فرمود: شيعيان ما حواريّون ما هستند، حواريّون عيسى‌ عليه السلام او را در برابر دشمنان و يهود يارى نكردند، ولى شيعيان، ما را يارى مى‌كنند و در راه ما شهيد يا شكنجه و تبعيد مى‌شوند. خداوند در برابر اين همه سختى كه به خاطر ما مى‌كشند، پاداش نيكو به آنان عطا كند. «ينصروننا و يقاتلون دوننا و يحرقون و يعذبون و يشردون فى البلاد جزءاهم الله عنا خيرا» «2» 🔸علامه طباطبائی در المیزان می فرماید:منظور از یاری کردن خدا،یاری پیامبر خدا، در پیش گرفتن راهی است که آدمی را با بصیرت به سوی خدا می کشاند، همچنانکه[خداوند] در جای دیگر[قرآن] فرموده:قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي؛بگو این است راه من که مردم را به سوی خدا دعوت کنم در حالی که خودم و پیروانم با بصیرت باشیم.(3) 📚 منابع: «1». تفسير نمونه. «2». تفسير كنز الدقائق. ج 9 - ص 623 «3».(یوسف/108),المیزان، ج19, ص 439 @mohammadjavad_karimi

امامت شناسی خلافت امام علی(ع) از آئین رحمت پرسش : عکس العمل امام علی(عليه السلام) بعد از بسته شدن آب بر لشکریانش توسط معاویه چه بود؟ پاسخ اجمالی: وقتی لشكر معاويه، آب را به روي سپاه امام علی(ع) بست. امام(ع) پيكی نزد معاويه فرستاد و فرمود: «ما قبل از اتمام حجّت مايل نيستيم با شما جنگ را آغاز كنيم. شريعه را رها كن و آب را آزاد بگذار تا در آنچه ميان ما و شما است بنگريم [گفتگو کنیم و بر اساس آگاهی تصمیم بگیریم]»؛ اما معاويه نپذیرفت. امام(ع) نیز فرمان جنگ صادر كرد و در زمانی کوتاه، بر شريعه مسلط شد. سپس جوانمردانه دستور داد تا راه بردن آب براي دشمن باز شود. این کار موجب تقویت روحیه سپاه امام(ع) و احساس ضعف و شرمندگی در دشمن شد. پاسخ تفصیلی: «ابن ابى الحديد» از «نصر بن مزاحم» چنين نقل كرد كه: فرمانده مقدم لشكر معاويه «ابوالاعور سَلْمى» با مقدمه لشكر امام على(عليه السلام) به فرماندهى «اشتر» درگيرى مختصرى پيدا كرد. «ابوالاعور» خود را كنار كشيد و بعد خود را به شريعه فرات يعنى محلى كه به آب نزديك بود رساند و آنجا را در اختيار گرفت و ياران حضرت على(عليه السلام) را از آب منع كرد و اين در محلى به نام «قِنَّسْرين» در كنار صفّين واقع شد. هنگامى كه خبر به اميرمؤمنان على(عليه السلام) رسيد «صعصعة بن صوحان» را فرا خواند و فرمود: نزد معاويه برو و بگو ما اين مسير را براى رسيدن به تو پيموده ايم و پيش از اتمام حجّت مايل نيستيم با شما جنگ را آغاز كنيم؛ اما تو لشكر خود را فرستاده اى و جنگ را [در كنار شريعه فرات] آغاز كرده اى و ميان مردم و آب حائل شده اى، شريعه را رها كن و آب را آزاد بگذار تا در آنچه ميان ما و شما است بنگريم و اگر دوست دارى هدف اصلى را رها كرده و مردم بر سر آب با يكديگر بجنگند تا هر كس پيروز شد آب را در اختيار بگيرد، چنان كنيم! «صعصعه» اين پيام را براى معاويه برد، معاويه با يارانش به مشورت پرداخت، بعضى به او توصيه كردند كه شريعه را همچنان در اختيار بگير و آنها را از آب بازدار؛ ولى «عمرو بن عاص» به او گفت آب را آزاد بگذار؛ چرا كه من مى دانم لشكر حضرت على هرگز اجازه نخواهند داد تو سيراب باشى و آنها تشنه بمانند؛ ولى معاويه نظر موافقانِ نگهداشتن شريعه را ترجيح داد. هنگامى كه مولا علي(عليه السلام) از اين ماجرا باخبر شد در ضمن خطبه ای پرشور فرمود: (آنها [سپاه معاويه با بستن آب به روى شما] از شما جنگ طلبيده اند!)؛ «قَد ِاسْتَطْعَمُوكُمُ الْقِتالَ». سپس مى افزايد: (شما در برابر اين عمل ناجوانمردانهِ شاميان، دو راه در پيش داريد: يا بايد تن به ذلّت و انحطاط منزلت خويش بدهيد يا شمشيرهايتان را از خون [اين خيره سران بيرحم] سيراب كنيد تا بتوانيد از آب [فرات] سيراب شويد!)؛ «فَأَقِرُّوا عَلَى مَذَلَّة وَ تَأْخِيرِ مَحَلَّة.أَوْ رَوُّوا السُّيُوفَ مِنَ الدِّمَاءِ تَرْوَوْا مِنَ الْمَاءِ». آرى آنها راه سومى در اين ماجرا نداشتند، اگر در مقابل اين حركت دشمن سستى به خرج مى دادند و لشكر از تشنگى به زحمت مى افتاد يا گروهى از تشنگى مى مردند بدترين داغ ذلت بر پيشانى آنها مى خورد و مقام و منزلت خود را نزد دوست و دشمن از دست مى دادند؛ ولى هنگامى كه بپا خاستند و به دشمن حمله كردند هم در جايگاه شايسته خويش در نظر دوست و دشمن قرار گرفتند و هم سربلند و عزيز شدند و با جوانمردى مولا على(عليه السلام) _كه پيشنهاد بستن آب را به روى آنها نپذيرفت و براى همه آزاد كرد_ عظمت خود را حتى در دل دشمنان نيز تثبيت كردند؛ بگونه اى كه آنها از عمل خود شرمنده شدند و احساس حقارت كردند و با توجه به اين كه اين ماجرا در آغاز جنگ صفّين بود سبب قوّت روحيه ياران مولا و ضعف روحيه لشكر معاويه شد. «نصر بن مزاحم» چنين نقل مى كند: بعد از آن كه لشكر اميرمؤمنان على(عليه السلام) شريعه فرات را از لشكر معاويه باز پس گرفتند، عمروعاص به معاويه گفت: اى معاويه اگر آنها نيز مانند تو عمل كنند و آب را به روى تو و لشكريانت ببندند، چه خواهى كرد و گمان تو چيست؟ آيا اين قدر در خود قدرت مى بينى كه بتوانى ضربه اى بر آنان وارد كنى و آب را باز پس بگيرى؛ همان گونه كه آنها بر تو وارد كردند؟ و اين در واقع سرزنشى بود به معاويه كه پيشنهاد او را در مورد خوددارى از بستن آب به روى لشكر امام على(عليه السلام) رد كرده بود. معاويه گفت: گذشته را رها كن، اكنون بگو ببينم درباره على(علیه السلام) چه عقيده اى دارى؟ عمروعاص گفت: گمان من اين است كه او درباره تو مقابله به مثل نمى كند و آب را به روى تو و لشكرت نمى بندد؛ يعنى او جوانمرد است و اين كار را با اصول جوانمردى هماهنگ نمى بيند. سپس افزود: چيزى كه او براى آن آمده است غير از اين است.

مرحوم سيد محمدحسين شهريار در اين باره اشعار زيبايى سروده است كه در ذيل از نظر مى گذرد: شنيدم آب به جنگ اندرون معاويه بست * به روى شاه ولايت چرا كه بود خسى! على به حمله گرفت آب و باز كرد سبيل * چرا كه او كس هر بى كسى و دادرسى سه بار دست به دست آمد و در هر بار * على چنين هنرى كرد و او چنان هوسى فضول گفت كه ارفاق تا به اين حد بس * كه بى حيايى دشمن ز حد گذشت بسى! جواب داد كه ما جنگ بهر آن داريم * كه نان و آب نبندد كسى به روى كسى! غلام همّت آن قهرمان كون و مكان * كه بى رضاى الهى نمى زند نفسى! شبيه همين جوانمردى در تاريخ زندگى فرزندش امام حسين(عليه السلام) نيز آمده است كه در بيابان خشك و سوزان لشكر دشمنش، «حرّ بن يزيد رياحى» را با آبى كه در لشكر خود ذخيره كرده بود سيراب كرد؛ در حالى كه آنها در كنار شطّ فرات، آب را از او و فرزندانش دريغ داشتند!

✅ رسالت حكومت اسلامی در نگاه امیرالمؤمنین علیه السلام نهج البلاغة عن ابنِ عبّاسٍ : دَخلتُ على أميرِ المؤمِنينَ عليه السلام بِذي قار وهوَ يَخصِفُ نَعلَه، فقالَ لِي : مَا قِيمَةُ هذَا النَّعْلِ ؟ فَقُلْتُ : لَا قِيمَةَ لَهَا! فَقَالَ عليه السلام : وَاللّه ِ لَهِيَ أحَبُّ إلَيَّ مِنْ إمْرَتِكُمْ، إلّا أنْ اُقِيمَ حَقّا ، أوْ أدْفَعَ بَاطِلاً. [ نهج البلاغة : الخطبة 33. ] نهج البلاغة ـ به نقل از عبد اللّه بن عباس ـ : بر اميرالمؤمنين عليه السلام در منطقه ذى قار وارد شدم در حالى كه حضرت كفش خود را پينه مى زد . از من پرسيد: اين كفش چقدر مى ارزد؟ گفتم: ارزشى ندارد. فرمود: به خدا قسم اين را از حكومت بر شما دوست تر دارم مگر آن كه [بخواهم] حقّى را بر پا دارم يا باطلى را براندازم. @mohammadjavad_karimi

إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ ◾️خبر شوکه‌کننده الجزیره؛ تجاوز سربازان رژیم صهیونیستی به زنان پناهنده به بیمارستان شفا! الجزیره به نقل از افراد داخل بیمارستان گزارش داد ‏نیرو های ارتش رژیم صهیونیستی در غزه وارد بیمارستان شفا شده و پس از تجاوز دسته جمعی به زنان پناهنده حاضر در بیمارستان آن‌ها را به قتل رساندند.  ❇️وَ لَقَدْ بَلَغَنِي أَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ كَانَ يَدْخُلُ عَلَى الْمَرْأَةِ الْمُسْلِمَةِ وَ الْأُخْرَى الْمُعَاهِدَةِ، فَيَنْتَزِعُ حِجْلَهَا وَ قُلُبَهَا وَ قَلَائِدَهَا وَ رُعُثَهَا مَا تَمْتَنِعُ مِنْهُ إِلَّا بِالاسْتِرْجَاعِ وَ الِاسْتِرْحَامِ، ثُمَّ انْصَرَفُوا وَافِرِينَ مَا نَالَ رَجُلًا مِنْهُمْ كَلْمٌ وَ لَا أُرِيقَ لَهُمْ دَمٌ. فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا كَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ كَانَ بِهِ عِنْدِي جَدِيراً. (خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه) به من خبر رسيده كه مردى از لشكر شام به خانه زنى مسلمان و زنى غير مسلمان كه در پناه حكومت اسلام بوده وارد شده، و خلخال و دستبند و گردن بند و گوشواره هاى آنها را به غارت برده، در حالى كه هيچ وسيله اى براى دفاع، جز گريه و التماس كردن، نداشته اند. لشكريان شام با غنيمت فراوان رفتند بدون اين كه حتّى يك نفر آنان، زخمى بردارد، و يا قطره خونى از او ريخته شود، اگر براى اين حادثه تلخ، مسلمانى از روى تأسّف بميرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است. @mohammadjavad_karimi

🌹شهید حاج شیخ ابوالحسن کریمی: قرار نیست که ما بمانیم و ارزشها محو بشود، قرار است ما محو بشویم و ارزشها بماند.