🚫 ماجرای ردّ اماننامه عبیدالله بن زیاد در عصر تاسوعا
به گزارش سید در لهوف؛ نامه ای از عبیدالله بن زیاد به عمربن سعد رسید که دستور داده بود که هرچه زودتر جنگ را شروع کند وتاخیر و مسامحه نکند. با رسیدن این نامه لشکر کوفه سوار شد و به طرف[امام] حسین(ع) حرکت نمود. شمربن ذی الجوشن آمد و صدا زد: خواهرزاده های من- عبدالله و جعفر و عباس و عثمان - کجایند ؟
حسین(ع)فرمود: جوابش را بدهید، اگرچه فاسق است، او یکی از دایی های شماست. گفتندش: چه کار داری ؟
گفت: خواهر زادگان من! شما در امانید، خودتان را به خاطر برادرتان حسین به کشتن ندهید واز امیرالمومنین یزید اطاعت کنید.
فقال: یا بنی اختی! أنتم آمنون قلاتَقتُلوا انفسکم مع اخیکم الحسین و ألزِموا طاعةَ امیرالمومنین یزید.
راوی گوید: عباس بن علی صدا زد : هر دو دستتب بریده باد و لعنت بر امانی که برای ما آورده ای. ای دشمن خدا! به ما پیشنهاد می کنی از برادر و مولای خود حسین بن فاطمه دست برداریم و سر به فرمان ملعونان و ملعون زادگان فرود آوریم ؟!
فناداه عبّاس بن علیه السلام: تبّت یداک و بئس ما جئتنا به من أمانک، یا عدُوّالله أتأمرنا أن نترک أخانا و سیّدنا الحسین بن فاطمة و ندخل فی طاعة اللّعناء و اولاد اللّعناء.
راوی گوید: شمر ـ لعنة الله علیه - که این پاسخ را شنید، غضبناک به سوی لشکر خود بازگشت.
📕آهی سوزان بر مزار شهیدان ،سید احمد فهری زنجانی، ص ۱۳۷.
سرسلسله مردم آزاد....
سر سلسله مردم آزاد حسین است
آن کس که دراین ره سرو جان داد حسین است
مردی که چو کوهی به بر تیشه بیداد
دامن به کمر برزد و إستاد حسین است
*
درسی به بشر داد به دستور الهی
درسش عملی بود نه کتبی وشفاهی
آئین یزیدی که بری بود ز انصاف
ننمود به تهدید و به تطمیع گواهی
*
در معرکه دشمن چو به او خط امان داد
رد کرد و خروشان شد و در معرکه جان داد
ننهاد به زنجیر ستم گردن تسلیم
حنجر به دم خنجر بیدادگران داد
*
مردانه در این معرکه بنهاد قدم را
بر ضد ستمکار بر افراشت علم را
با نیروی یزدانی و با دست خدایی
بشکست به هم قدرت ارکان ستم را
*
اعلامیه از قتلگه کرب وبلا داد
با زینب وسجاد سوی شام فرستاد
این جمله ز خون بود در آن نشریه مسطور
باید بشر از قید اسارت شود آزاد
*
او کرد به نوع بشر این قاعده تعلیم
کاندر ره آزادگی از جان نبود بیم
دیگر نهراسد ز ستمکار ستمکش
مطلوم به ظالم نکند کرنش و تعظیم
*
هر وحشی نا کس نزند کوس تمدن
هر کافر نا حق نزد لاف تدین
اشرار نگیرند به احرار سر راه
ناکس نفروشد به کسان ناز و تفرعن
*
شمشیر نباشد به کف زنگی بد مست
خائن نشود عالی و عالی نشود پست
باشد که نبالند و ننازند ونتازند
ارباب زر وسیم به اشخاص تهیدست
*
برچیده شود قاعده و رسم توحش
از مسند حق دور شود قاضی حق کش
از بین رود منکر ومعروف بیاید
جاهل رهد از جهل چو عالم بزید خوش
*
مردم همه با کافر و ظالم بستیزند
پویند ره حق و ز ناحق بگریزند
کوبند همی سنگ الم بر سر بدخواه
بر فرق تبهکار همی خاک بریزند
*
این حکم صریح است وبدیهی است و محقق
چیره نشود حق کش و کشته نشود حق
بیدادگری را اثری نیست به عالم
زنده است حسین بن علی آن حق مطلق
***
حدیث
کلمات قصار
منبع : تحف العقول عن آل الرسول صلی ال، ج 2، ص 245موضوع : کلمات قصارقائل : امام حسین (علیه السلام)تعداد بازدید : 7826 تاریخ درج : 1393/11/26
إِنَّ هَذِهِ اَلدُّنْيَا قَدْ تَغَيَّرَتْ وَ تَنَكَّرَتْ وَ أَدْبَرَ مَعْرُوفُهَا فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ صُبَابَةٌ كَصُبَابَةِ اَلْإِنَاءِ وَ خَسِيسُ عَيْشٍ كَالْمَرْعَى اَلْوَبِيلِ أَ لاَ تَرَوْنَ أَنَّ اَلْحَقَّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ اَلْبَاطِلَ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ لِيَرْغَبَ اَلْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّي لاَ أَرَى اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ لاَ اَلْحَيَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِينَ إِلاَّ بَرَماً إِنَّ اَلنَّاسَ عَبِيدُ اَلدُّنْيَا وَ اَلدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ اَلدَّيَّانُونَ.
سخنان كوتاه امام حسين عليه السلام در همين زمينه ها اندرز و حكمت و غيره -1-امام حسين عليه السلام هنگامي كه رهسپار كربلا بودند فرمود: به راستي، دنيا تغيير چهره داده و ناشناخته گشته و نيكي آن در حال نابودي است و از آن جز رطوبتي كه در ته ظرفي مانده و جز زندگي وبال آور، همچون چرا گاهي كه جز گياه بيماري زا و بي مصرف چيزي در آن نمي رويد، باقي نمانده است. آيا نمي بينيد كه به حق عمل نمي شود و از باطل دست برنمي دارند؟ به طوري كه مومن حق دارد كه به مرگ و ديدار خدا مشتاق باشد. به راستي، من چنين مرگي را جز سعادت ندانم و زندگي در كنار ظالمان را جز هلاكت نخوانم همانا مردم دنياپرستند و دين از سر زبان آنها فراتر نرود و دين را تا آنجا كه زندگي شان را رو به راه سازد بچرخانند و چون در بوته آزمايش گرفتار شوند دينداران اندك گردند.
هدایت شده از بینش راهبردی
اگر کسی ذره ای منطق رهبری را بشناسد میدانست ایشان گذاشته اند که شب عاشورا حاضر شوند تا یک جنگ روانی را مدیریت کنند
لازم نبود این همه تحلیل و توجیه بنویسیم
دیدید که ما یک کلمه ننوشتیم
هدایت شده از بینش راهبردی
3.18M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شب عاشوراست...
باز هنگامه پیکار حسین است و یزید
کیست یاری کند اینک پسر فاطمه را؟
#شهید_نصرالله
ایران خیمه گاه حسینی است
🔰#یادداشت | پیام" ای ایران بخوان"
🔹در لحظهای که افکار عمومی کشور و ملت های مقاومت منطقه با ابهامات و چه بسا نگرانی هایی مواجه است، رهبری بدون اعلام قبلی، وارد مراسم عزاداری شب عاشورا میشوند، و به آقای کریمی می فرمایند: «ای ایران» بخوان. این صرفا یک درخواست احساسی نیست بلکه توأم با چند پیام راهبردی است:
🔹به لحاظ مضمون، "ای ایران" فقط یک نوحه نیست؛ بلکه سرودی ملی با مضمون کربلا، شهدا، غیرت حسینی، ذوالفقار علی(ع) و امام رضا (ع) است که وطن و ایمان مذهبی را درهم میآمیزد. رهبری با تمرکز بر مضمون نوحه، در واقع پیامی صادر میکنند: ما ملتی هستیم که وطندوستیمان، برخاسته از ایمان است؛ ایران ما، فقط جغرافیا نیست، بلکه عین مذهب و دین ماست. و دقیقا همین موضوع، کانون شکست ناپذیری ایران است.
🔹رهبر انقلاب مردم را به درون ایران، به وحدت، عشق به وطن، و ریشههای معنوی هویت ملی و تمدنی متوجه می کنند. موضوعی که در سومین پیام تلویزیون خود در اثنای جنگ نیز بر آن تأکید نمودند. درخواست به خواندن این نوحه، نمایش نرم و بیواسطه از وحدت ملی و الهی پیرامون وطن و دین است.
🔹پیام رهبری این می باشد که محور، ایران است. ستون خیمه مقاومت، ایران است. و این ایران، ایمانی است نه صرفاً خاکی. بیان رهبری اگرچه در ظاهر، یک جملهی ساده است: « ای ایران را بخوان»؛ اما در باطن:بازسازی روانی ملّت با هنر، ادغام وطندوستی و ایمان، بازتعریف اقتدار بدون جنگ، و تمرکز بر کانون مقاومت یعنی ایرانِ ایمانی است.
🔹این، همان حکمت الهی رهبر ماست؛ وقتی همه منتظر اعلام موضع سختاند، او با یک شعر، یک نوحه و سرود ملی، یک رمز، صحنه را آرام اما معنادار بازآرایی و دشمن را مایوس میکنند.
✍🏼#علی_محمدی
⚜"زمانه خود را بشناس"
_________________
🟡
باز کردن منو اصلی
ویکی پاسخ
جستجو
اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين
زبان
دریافت پیدیاف
پیگیری
ویرایش
سؤال
معنای «اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين» چیست؟
درگاهها

أَعْظَمَ اَللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْن بخشی از گفتار امام باقر(ع) است که برای تسلیتگفتن در روز عاشورا توصیه شده است. از امام باقر(ع) پرسیده شد که در روز عاشورا چگونه به یکدیگر تسلیت بگوییم. امام(ع) فرمود: «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّه الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ؛ خداوند ثوابهای عزادار بودن ما را برای امام حسین(ع) زیاد گرداند. ما و شما را در کنار امام مهدی از آلمحمد از طلبکنندگان خون آن حضرت قرار دهد.»[۱]
در برخی روایات، به جای کلمه «أَعْظَمَ» از تعبیر «عَظَّمَ» استفاده شده است.[۲]
امام باقر(ع) در ادامه روایت توصیه میکند که اگر شخص توانایی مالی داشت، در آن روز (روز عاشورا) به دنبال نیازمندیهای خود نرود. از نظر امام(ع) روز عاشورا روز نحسی است و حاجت در آن روا نمیگردد. اگر هم حاجت برآورده شود، برای شخص حاجتمند مبارک نبوده و وی خیر نخواهد دید. امام(ع) در ادامه هشدار میدهد که در آن روز شخص در منزل خود آذوقه ذخیره نکند؛ زیرا اگر کسی در آن روز در منزلش چیزی را ذخیره کند، برایش مبارک نبوده و برای اهلش نیز برکت نخواهد داشت.[۳]
منابع
۱ - شیخ طوسى، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۷۲.
۲- ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، نجف اشرف، دار المرتضویه، چاپ اول، ۱۳۵۶ش، ص۱۷۵.
۳ - شیخ طوسى، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۷۳.
ویکی پاسخ
جستجو
اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين
سؤال
معنای «اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين» چیست؟
درگاهها

أَعْظَمَ اَللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْن بخشی از گفتار امام باقر(ع) است که برای تسلیتگفتن در روز عاشورا توصیه شده است. از امام باقر(ع) پرسیده شد که در روز عاشورا چگونه به یکدیگر تسلیت بگوییم. امام(ع) فرمود: «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّه الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ؛ خداوند ثوابهای عزادار بودن ما را برای امام حسین(ع) زیاد گرداند. ما و شما را در کنار امام مهدی از آلمحمد از طلبکنندگان خون آن حضرت قرار دهد.»[۱]
در برخی روایات، به جای کلمه «أَعْظَمَ» از تعبیر «عَظَّمَ» استفاده شده است.[۲]
امام باقر(ع) در ادامه روایت توصیه میکند که اگر شخص توانایی مالی داشت، در آن روز (روز عاشورا) به دنبال نیازمندیهای خود نرود. از نظر امام(ع) روز عاشورا روز نحسی است و حاجت در آن روا نمیگردد. اگر هم حاجت برآورده شود، برای شخص حاجتمند مبارک نبوده و وی خیر نخواهد دید. امام(ع) در ادامه هشدار میدهد که در آن روز شخص در منزل خود آذوقه ذخیره نکند؛ زیرا اگر کسی در آن روز در منزلش چیزی را ذخیره کند، برایش مبارک نبوده و برای اهلش نیز برکت نخواهد داشت.[۳]
منابع
۱ - شیخ طوسى، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۷۲.
۲- ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، نجف اشرف، دار المرتضویه، چاپ اول، ۱۳۵۶ش، ص۱۷۵.
۳ - شیخ طوسى، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۷۳.
اَلسَّلٰامُ عَلَی الشُّهَدٰآءِ مِن وُلْدِأمیرالمؤمنین،
اَلسَّلٰامُ عَلَی الشُّهَدٰآءِ مِن وُلْدِالْحَسَن،
اَلسَّلٰامُ عَلَی الشُّهَدٰآءِ مِن وُلْدِالْحَسَین،
اَلسَّلٰامُ عَلَی الشُّهَدٰآءِ مِن وُلْدِجَعفَرٍ وَ عَقِیلٍ،
اَلسَّلٰامُ عَلَیٰ کُلِّ مُستَشهَدٍ مَعَهُمْ مِنَ الْمُؤمِنین.