『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 دوری از حرم... 🎤‌#حاج_حسین_سیب_سرخی ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

ڪل ایــران لشگــرِ 🇮🇷 این رهبـــر آزادهـ اسٺ😌💛 یڪ اشارهـ ڪافے اسٺ☝️🏻 این مملڪٺ آمـاده اسٺ💪🏻 ڪـربلا، یا روے نـی در خـوابـ بینـی😴اۍعـدو ڪشورماپاۍ رهبـــر♥️ ٺاابـد ایسٺاده‌اسټ✌️🏻🌼 #جانم_فداےرهـبرم♥️✌️🏻💎 ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

آیا هنـوز مانده دلـم را صدا ڪنے نوبت نشد ڪہ داد دلـم را دوا ڪنے از شَر نَفس، خستہ ام پناهم نمےدهے پاسخ بہ التمـاس نگاهـم نمےدهے 🍃🌸 #امام_زمان ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

👈 ‏‎خودتحقیرے یعنے یڪ عمر با "بازیگر تخیلی" هـالیوود اسطوره بسازی، اونوقت خود امریڪاییہ تو ایالت ‎مینیاپولیس عڪس "قهـرمان واقعی" مبارزہ با ظلم یعنی #‎حاج_قاسم_سلیمانی رو سردست بگیرہ و پرچم #آمریکا رو آتیش بزنهـ... #افول_آمریکا ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 آقا تو دلم دریای غمه سرمایه من چشم ترمه 🎤 #حمیدعلیمی #شور ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

نفس مے کشم هوای یادت را...💔 #سیـــــد_ابراهیم #شهید_صدرزاده ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

#تم_شھدایے #شهید_صدرزاده ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 تا تکیه گاهمی محاله بد بیارم... 🎤‌#حاج مهدی اکبری ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

بہ‌مرگ‌داخـل‌بستـر ‌‌نمی‌شـود،دل‌بسـت ! خـداکنـد‌کـه‌شهـادت‌ بہ‌دادِ ‌مـٰابرسـد :)) ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

#استورے #حاج_محمود_ڪریمے ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

⭕️ گروهی از معترضان به خشونت پلیس و تبعیض نژادی در امریکا در منطقه بروکلین شهر نیویورک به دور معترضان مسلمانی که در حال خواندن نماز هستند، حلقه محافظتی تشکیل داده اند. #افول_آمریکا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🎀#ڪپے_فقط_باذڪرآیدے_ڪانال ❤️✨ @good_girls

🥀 『  #قرار_شبانہ 🙏 』 🎤 #اباذر_حلواجی 🍃💔قرائت زیارت عاشورا هـدیہ بہ روح پاڪ سردار دلهـا #حاج_قاسم_سلیمانی و #یاران_شهیدشان

『  #قرار_شبانہ 🙏 』 🍃💔قرائت زیارت عاشورا هـدیہ بہ روح پاڪ سردار دلهـا #حاج_قاسم_سلیمانی و #یاران_شهیدشان

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 بسیار زیبا♥️👌 ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_و_دوم 💠 در حیاط بیمارستان چند تخت گذاشته و #رزمندگان غرق خون را همانجا مداوا می‌کردند. پارگی پهلوی رزمنده‌ای را بدون بیهوشی بخیه می‌زدند، می‌گفتند داروی بیهوشی تمام شده و او از شدت #درد و خونریزی خودش از هوش رفت. 💠 دختربچه‌ای در حمله #خمپاره‌ای، پایش قطع شده بود و در حیاط درمانگاه روی دست پدرش و مقابل چشم پرستاری که نمی‌دانست با این #جراحت چه کند، جان داد. صدای ممتد موتور برق، لامپی که تنها روشنایی حیاط بود، گرمای هوا و درماندگی مردم، عین #روضه بود و دل من همچنان از نغمه ناله‌های حیدر پَرپَر می‌زد که بلاخره عمو پرستار مردی را با خودش آورد. 💠 نخ و سوزن بخیه دستش بود، اشاره کرد بلند شوم و تا دست سمت پیشانی‌ام برد، زن‌عمو اعتراض کرد :«سِر نمی‌کنی؟» و همین یک جمله کافی بود تا آتشفشان خشمش فوران کند :«نمی‌بینی وضعیت رو؟ #ترکش رو بدون بیهوشی درمیارن! نه داروی سرّی داریم نه بیهوشی!» و در برابر چشمان مردمی که از غوغایش به سمتش چرخیده بودند، فریاد زد :«#آمریکا واسه سنجار و اربیل با هواپیما کمک می‌فرسته! چرا واسه ما نمی‌فرسته؟ اگه اونا آدمن، مام آدمیم!» 💠 یکی از فرماندهان شهر پای دیوار روی زمین نشسته و منتظر مداوای رفیقش بود که با ناراحتی صدا بلند کرد :«دولت از آمریکا تقاضای کمک کرده، اما اوباما جواب داده تا #قاسم_سلیمانی تو آمرلی باشه، کمک نمی‌کنه! باید #ایرانی‌ها برن تا آمریکا کمک کنه!» و با پوزخندی عصبی نتیجه گرفت :«می‌خوان #حاج_قاسم بره تا آمرلی رو درسته قورت بدن!» پرستار نخ و سوزنی که دستش بود، بالا گرفت تا شاهد ادعایش باشد و با عصبانیت اعتراض کرد :«همینی که الان تو درمانگاه پیدا میشه کار حاج قاسمِ! اما آمریکا نشسته #قتل_عام مردم رو تماشا می‌کنه!» 💠 از لرزش صدایش پیدا بود دیدن درد مردم جان به لبش کرده و کاری از دستش برنمی‌آمد که دوباره به سمت من چرخید و با #خشمی که از چشمانش می‌بارید، بخیه را شروع کرد. حالا سوزش سوزن در پیشانی‌ام بهانه خوبی بود که به یاد ناله‌های #مظلومانه حیدر ضجه بزنم و بی‌واهمه گریه کنم. 💠 به چه کسی می‌شد از این درد شکایت کنم؟ به عمو و زن‌عمو می‌توانستم بگویم فرزندشان #غریبانه در حال جان دادن است یا به خواهرانش؟ حلیه که دلشوره عباس و غصه یوسف برایش بس بود و می‌دانستم نه از عباس که از هیچ‌کس کاری برای نجات حیدر برنمی‌آید. 💠 بخیه زخمم تمام شد و من دردی جز #غربت حیدر نداشتم که در دلم خون می‌خوردم و از چشمانم خون می‌باریدم. می‌دانستم بوی خون این دل پاره رسوایم می‌کند که از همه فرار می‌کردم و تنها در بستر زار می‌زدم. 💠 از همین راه دور، بی آنکه ببینم حس می‌کردم #عشقم در حال دست و پا زدن است و هر لحظه ناله‌اش را می‌شنیدم که دوباره نغمه غم از گوشی بلند شد. عدنان امشب کاری جز کشتن من و حیدر نداشت که پیام داده بود :«گفتم شاید دلت بخواد واسه آخرین بار ببینیش!» و بلافاصله فیلمی فرستاد. 💠 انگشتانم مثل تکه‌ای یخ شده و جرأت نمی‌کردم فیلم را باز کنم که می‌دانستم این فیلم کار دلم را تمام خواهد کرد. دلم می‌خواست ببینم حیدرم هنوز نفس می‌کشد و می‌دانستم این نفس کشیدن برایش چه زجری دارد که آرزوی خلاصی و #شهادتش به سرعت از دلم رد شد و به همان سرعت، جانم را به آتش کشید. 💠 انگشتم دیگر بی‌تاب شده بود، بی‌اختیار صفحه گوشی را لمس کرد و تصویری دیدم که قلب نگاهم از کار افتاد. پلک می‌زدم بلکه جریان زندگی به نگاهم برگردد و دیدم حیدر با پهلو روی زمین افتاده، دستانش از پشت بسته، پاهایش به هم بسته و حتی چشمان زیبایش را بسته بودند. 💠 لب‌هایش را به هم فشار می‌داد تا ناله‌اش بلند نشود، پاهای به هم بسته‌اش را روی خاک می‌کشید و من نمی‌دانستم از کدام زخمش درد می‌کشد که لباسش همه رنگ #خون بود و جای سالم به تنش نمانده بود. فیلم چند ثانیه بیشتر نبود و همین چند ثانیه نفسم را گرفت و #طاقتم را تمام کرد. قلبم از هم پاشیده شد و از چشمان زخمی‌ام به‌جای اشک، خون فواره زد. 💠 این درد دیگر غیر قابل تحمل شده بود که با هر دو دستم به زمین چنگ می‌زدم و به #خدا التماس می‌کردم تا #معجزه‌ای کند. دیگر به حال خودم نبودم که این گریه‌ها با اهل خانه چه می‌کند، بی‌پروا با هر ضجه تنها نام حیدر را صدا می‌زدم و پیش از آنکه حال من خانه را به هم بریزد، سقوط خمپاره‌های #داعش شهر را به هم ریخت. 💠 از قداره‌کشی‌های عدنان می‌فهمیدم داعش چقدر به اشغال #آمرلی امیدوار شده و آتش‌بازی این شب‌ها تفریح‌شان شده بود. خمپاره آخر، حیاط خانه را در هم کوبید طوری که حس کردم زمین زیر پایم لرزید و همزمان خانه در تاریکی مطلق فرو رفت... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🕊 @moharam_98

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_و_سوم 💠 هول انفجاری که دوباره خانه را زیر و رو کرده بود، گریه را در گلویم خفه کرد و تنها آرزو می‌کردم این #خمپاره‌ها فرشته مرگم باشند، اما نه! من به حیدر قول داده بودم هر اتفاقی افتاد مقاوم باشم و نمی‌دانستم این #مقاومت به عذاب حیدر ختم می‌شود که حالا مرگ تنها رؤیایم شده بود. 💠 زن‌عمو با صدای بلند اسمم را تکرار می‌کرد و مرا در تاریکی نمی‌دید، عمو با نور موبایلش وارد اتاق شد، خیال می‌کردند دوباره کابووس دیده‌ام و نمی‌دانستند اینبار در بیداری شاهد #شهادت عشقم هستم. زن‌عمو شانه‌هایم را در آغوشش گرفته بود تا آرامم کند، عمو دوباره می‌خواست ما را کنج آشپزخانه جمع کند و جنازه من از روی بستر تکان نمی‌خورد. 💠 #وحشت همین حمله و تاریکی محض خانه، فرصت خوبی به دلم داده بود تا مقابل چشم همه از داغ حیدرم ذره ذره بسوزم و دم نزنم. چطور می‌توانستم دم بزنم وقتی می‌دیدم در همین مدت عمو و زن‌عمو چقدر شکسته شده و امشب دیگر قلب عمو نمی‌کشید که دستش را روی سینه گرفته و با همان حال می‌خواست مراقب ما باشد. 💠 حلیه یوسف را در آغوشش محکم گرفته بود تا کمتر بی‌تابی کند و زهرا وحشتزده پرسید :«برق چرا رفته؟» عمو نور موبایلش را در حیاط انداخت و پس از چند لحظه پاسخ داد :«موتور برق رو زدن.» شاید #داعشی‌ها خمپاره‌باران کور می‌کردند، اما ما حقیقتاً کور شدیم که دیگر نه خبری از برق بود، نه پنکه نه شارژ موبایل. 💠 گرمای هوا به‌حدی بود که همین چند دقیقه از کار افتادن پنکه، نفس یوسف را بند آورده و در نور موبایل می‌دیدم موهایش خیس از عرق به سرش چسبیده و صورت کوچکش گل انداخته است. البته این گرما، خنکای نیمه شب بود، می‌دانستم تن لطیفش طاقت گرمای روز تابستان آمرلی را ندارد و می‌ترسیدم از اینکه علی‌اصغر #کربلای آمرلی، یوسف باشد. 💠 تنها راه پیش پای حلیه، بردن یوسف به خانه همسایه‌ها بود، اما سوخت موتور برق خانه‌ها هم یکی پس از دیگری تمام شد. تنها چند روز طول کشید تا خانه‌های #آمرلی تبدیل به کوره‌هایی شوند که بی‌رحمانه تن‌مان را کباب می‌کرد و اگر می‌خواستیم از خانه خارج شویم، آفتاب داغ تابستان آتش‌مان می‌زد. 💠 ماه #رمضان تمام شده و ما همچنان روزه بودیم که غذای چندانی در خانه نبود و هر یک برای دیگری #ایثار می‌کرد. اگر عدنان تهدید به زجرکش کردن حیدر کرده بود، داعش هم مردم آمرلی را با تیغ #تشنگی و گرسنگی سر می‌برید. 💠 دیگر زنده ماندن مردم تنها وابسته به آذوقه و دارویی بود که هرازگاهی هلی‌کوپترها در آتش شدید داعش برای شهر می‌آوردند. گرمای هوا و شوره‌آب چاه کار خودش را کرده و یوسف مرتب حالش به هم می‌خورد، در درمانگاه دارویی پیدا نمی‌شد و حلیه پا به پای طفلش جان می‌داد. 💠 موبایل‌ها همه خاموش شده، برقی برای شارژ کردن نبود و من آخرین خبری که از حیدر داشتم همان پیکر #مظلومی بود که روی زمین در خون دست و پا می‌زد. همه با آرزوی رسیدن نیروهای مردمی و شکست #محاصره مقاومت می‌کردند و من از رازی خبر داشتم که آرزویم مرگ در محاصره بود. 💠 چطور می‌توانستم #آزادی شهر را ببینم وقتی ناله حیدر را شنیده بودم، چند لحظه زجرکشیدنش را دیده بودم و دیگر از این زندگی سیر بودم. روزها زخم دلم را پشت پرده #صبر و سکوت پنهان می‌کردم و فقط منتظر شب بودم تا در تنهایی بستر، بی‌خبر از حال حیدر خون گریه کنم، اما امشب حتی قسمت نبود با خاطره #عشقم باشم که داعش دوباره با خمپاره بر سرمان خراب شد. 💠 در تاریکی و گرمایی که خانه را به دلگیری قبر کرده بود، گوش‌مان به غرّش خمپاره‌ها بود و چشم‌مان هر لحظه منتظر نور انفجار که #اذان صبح در آسمان شهر پیچید. دیگر داعشی‌ها مطمئن شد‌ه بودند امشب هم خواب را حرام‌مان کرده‌اند که دست سر از شهر برداشته و با خیال راحت در لانه‌هایشان خزیدند. 💠 با فروکش کردن حملات، حلیه بلاخره توانست یوسف را بخواباند و گریه یوسف که ساکت شد، بقیه هم خواب‌شان برد، اما چشمان من خمار خیال حیدر بود و خوابشان نمی‌برد. پشت پنجره‌های بدون شیشه، به حیاط و درختانی که از بی‌آبی مرده بودند، نگاه می‌کردم و #حسرت حضور حیدر در همین خانه را می‌خوردم که عباس از در حیاط وارد شد با لباس خاکی و خونی که از سرِ انگشتانش می‌چکید. 💠 دستش را با چفیه‌ای بسته بود، اما خونش می‌رفت و رنگ صورتش به سپیدی ماه می‌زد که کاسه صبر از دست دلم افتاد و پابرهنه از اتاق بیرون دویدم. دلش نمی‌خواست کسی او را با این وضعیت ببیند که همانجا پای ایوان روی زمین نشسته بود، از ضعف خونریزی و خستگی سرش را از پشت به دیوار تکیه داده و چشمانش را بسته بود... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🕊 @moharam_98

سلام باذکر نام نویسنده اشکالی نداره

#روزتون_مهدوی 💚 #اللهـم_عجل_لولیڪ_الفرج

🕊زیارتنامه ی شهدا🕊 #بِسمِ_اللهِ_القاصِمِ_الجَبارین السَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی عَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ،فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم🌹🌱🌹🌱 #شادی_روح_شهدا_صلوات

#حاج_حسیــــــــــن↯ هر زمان کہ براۍ خدا فکر و برنامه‌ریزۍ و اقدام کردیم ، خدا بہ آن برکت دادھ و حرکت را هموار ساختہ است ...🌱 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🎀#ڪپے_فقط_باذڪرآیدے_ڪانال ❤️✨ @good_girls

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 “شب بي گريه من نميخواهم” "بـعـد مـردن كفن نميخواهم" 🎙 #محمد_حسین_پويانفر ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

🎧 ملاقات #امام_زمان (عج) 🎤 #حجت_الاسلام_محرابیان 🎤 #کربلایی_جواد_مقدم ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

#دلتنگ_نباش #برشے_از_ڪتاب 📚 ده روز بعد از عقدش ، باید می رفت ماموریت ، یک اردوی اجباری بود که دانشگاه برگزار کرده بود . از دانشگاه با زینب تماس گرفت و تلفنی خداحافظی کردند . مقصد ماموریتشان جنگل بود . وقتی رسیدند ، همگی توجیه شدند . گروه بندی شده بودند . هر یک از گروه ها را در نقطه ای از جنگل رها کردند و به آن ها نقطه مقصد را نشان دادند . باید هر یک از گروه ها در آن وضعیت زندگی می کردند و در موعد مقرر به مقصد می رسیدند. زندگی در شرایط سخت خوراک روح الله بود . بارها خودش را در این موقعیت قرار داده بود و حالا که به عنوان ماموریت از آن ها چنین چیزی می خواستند ، کیف می کرد . پیچیدگی جنگل و بارندگی ها ، کار را سخت می کرد. اما هر چه کار سخت تر میشد ، بیشتر لذت می برد. ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98