بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا. 『 #هیئت_مجازے_روضة_الحسین』 🕊 @moharam_98

#سخنرانے🎙 #استاد_عالے هیاهوے #محرم 『 #هیئت_مجازے_روضة_الحسین』 🕊 @moharam_98

#روضه #حضرت_علےاصغر #سیدمجیدبنی‌فاطمہ 『 #هیئت_مجازے_روضة_الحسین』 🕊 @moharam_98

هر ڪس ڪہ دید رأس تو بر روی نیزه‌ها آهے ڪشید و گفت ڪه «بیچاره مادرش»

#روضه #حضرت_علےاصغر #مهدےرسولے 『 #هیئت_مجازے_روضة_الحسین』 🕊 @moharam_98

امشبـــــ شب باب الحوائج یه جورے گریہ ڪنید مادرش ربابـــــ بگہ خیر ببینے جوون تو حال منو میفهمے

بس ڪن رباب نیمه ای از شب گذشته استـــــ دیگر بخوابـــــ نیمہ ای از شب گذشته است

ڪم خیره شو به نیزه ، علے را نشان نده گهواره نیستـــــ ، دست خود را تڪان نده

با دست های بسته مزن چنگـــــ بر رخت با ناخڹ شکسته نزن چنگ بر رختـــــ

بس ڪن رباب حرملہ بیدار مے شود سهمت دوباره خنده انتظار مے شود

راوے میگہ مختار از حرملہ سوال ڪرد:

حرملہ تو با این دل سنگت شد جایے دلت بسوزه!!

گفت سہ جا من تیر سه شعبہ زدم

اولیش چشماے عباس بن علے بود

سومیش لحظہ ایے بود ڪہ حسین گوشہ لباسش و بالا آورد خوݩ از چهره پاڪ کنہ

اما دومیش

لحظہ ایے بود ڪہ حسیݩ طفڷ شیرخواره شو آورد میدوݩ

حسیݩ داشتـــــ حرف میزد

عمربن سعد گفتـــــ حرملہ بزن

گفتم پدر و بزنم یا پسر !!

گفتـــــ پسر و بزݩ پدر خودش جون میده

حرملہ لعین میگہ

میگہ تنها زمانے ڪہ دلم براے حسین سوخت اینجا بود

دیدم هے حسیݩ چند قدم میره باز وایمیستہ

رویِ دستانِ پدر ، حرملہ سیرابَش ڪرد مادرش غمزده از خیمه ، تَماشا مےڪرد

ترسم ڪہ نیزه دار ڪمے جا به جا شود از روی نیز راس عزیزت رها شود

یک شب ندیده ایم که بی غم نیامده دیدی هنوز زخم گلو هم نیامده

گرچہ امید چشم ترتـــــ نا امید شد بس ڪن رباب یڪ شبہ مویت سپید شد