جامه‌ای کاو نشود غرقه به خون بهر وطن بِدَر آن جامه که ننگ تن و کم از کفن است

زبان فارسی میتونه 226 میلیون لغت بسازه اون‌وقت من یه جمله نمیتونم بسازم که حالمو بیان کنه

ولش کن. بیا بریم گریه کنیم.

حي علي البُکاء في ماتم مظلوم کربلاء.

در کنارش روضه داشتید برام بفرستید. ممنون.

چرا غیر مستقیم اینو تئوریزه می‌کنی که شغل بسیجی و نیروی امنیتی، مردنه؟ چرا هرکس نباید بفهمه به همون اندازه که در ایجاد ناامنی دخیله باید هزینه‌ش رو بده؟ چرا معادله‌ی هزینه/فایده خرابکاری رو بی‌معنا کردید؟ چرا مغازه‌دار نباید بفهمه شلوغ‌کاری کردنش با لغو پروانه کسبش ارتباط وثیق داره؟ این اسمش سرکوب نیست. انجام ندادنش هم مدارا نیست؛ لاس‌زدنه!

اصلا کسی را دیده‌ای با ناامیدی برگشته باشد بی‌نصیب از خاک کویَش؟

شاید نجف رفتن برایت ساده باشد مردند خیلی‌ها ولی در ارزویش...

مدح مولا شنیدن؟ غرور و غرور.

علی؛ پدر خاکی و ما بچه‌ی خاکیِ تو ایم...

زیست کردن کنار یه برانداز، یه انتی سپاه، یه اصلاحاتی و مشتی خاکستری و تعداد کثیری احمق، داره منو نابود میکنه.

کاش مستجاب الدعوه بودم و از خدا مشهد میخواستم.

خدايا شکرت.

اصلا همین بس است که بابای زینب است...

تسلیِ قلبت.

یکی از لحظات زیبایی که انسان تجربه میکند لحظه قلیان درد است، جایی که تمام انگشت های اتهام رو به سوی او نشانه رفته اند و حال وقت دریده شدن ریسمان دل است، و اشک چه زیبا تبرئه کننده ایست در این دادگاه سیاه بزرگ.

فاطمی صدر راست میگه که اسم اغتشاشات رو گذاشته جنبش فواحش.

کاشکی‌ الان حرم‌ بودم...

چه سخت جونه این آدمی‌زاد، ذکر مصیبت حضرت رباب میشنوه و دق نمیکنه