هدایت شده از ابوالفضل
... ادامه مبحث «اثبات واجب الوجود»
- تقرير برهان
هر چيزى كه بتوان آنرا «موجود» دانست از دو حال، خارج نخواهد بود: يا وجودى براى آن، ضرورت دارد و خودبخود موجود، و به اصطلاح «واجبالوجود» است و يا وجودش ضرورت ندارد و مرهون موجود ديگرى است و به اصطلاح «ممكنالوجود» مىباشد...
با دقت در مفهوم «ممكنالوجود» روشن مىشود كه هر چيزى مصداق اين مفهوم باشد معلول و نيازمند به علت خواهد بود، زيرا اگر موجودى خودبخود وجود نداشته باشد ناچار بوسيله موجود ديگرى بوجود آمده است چنانكه هر وصفى كه بالذات نباشد ثبوت آن بالغير خواهد بود، و مفاد قانون عليّت هم همين است كه هر «موجود وابسته» و «ممكنالوجودى» نيازمند به علت است، نه اينكه هر «موجودى» نياز به علت دارد تا گفته شود: پس «خدا» هم احتياج به علت دارد، يا گفته شود: اعتقاد به خداى بىعلت، نقض قانون عليّت است!
از سوى ديگر اگر هر موجودى ممكنالوجود و نيازمند به علت باشد هيچگاه موجودى تحقق نخواهد يافت، و چنين فرضى نظير آنست كه هر يك از افراد يك گروه، اقدام خود را مشروط به شروع ديگرى كند كه در اين صورت، هيچ اقدامى انجام نخواهد گرفت؛ پس وجود موجودات خارجى، دليل آنست كه «واجبالوجودى» ، موجود است.[1]
[1]. آيه الله مصباح يزدی، آموزش عقايد، صفحه 62
@mohebin18
مبحث «صفات خدا»
- برخی فواید برهان واجبالوجود
مفاد بسيارى از براهين فلسفى، اثبات موجودى بعنوان «واجبالوجود» است و با ضميمه كردن براهين ديگرى صفات سلبيّه و ثبوتيّه وى ثابت مىگردد و از مجموع آنها خداى متعال با صفات ويژه خودش كه او را از مخلوقات، متمايز مىكند شناخته مىشود. وگرنه صِرف واجبالوجود بودن براى شناختن او كافى نيست، زيرا ممكن است كسى گمان كند كه مثلاً ماده يا انرژى هم مىتواند مصداق واجبالوجود باشد. از اينروى، بايد از يك سوى، صفات سلبيّه الهى ثابت شود تا معلوم گردد كه واجبالوجود از اتّصاف به صفات مخصوص مخلوقات، منزّه است و تطبيق بر يكى از مخلوقات وى نمىشود، و از سوى ديگر، بايد صفات ثبوتيّه الهى ثابت شود تا هم شايستگى او براى پرستش، روشن گردد و هم زمينه براى اثبات ساير عقايد مانند نبوت و معاد و فروع آنها فراهم شود.[1]
[1]. آيه الله مصباح يزدی، آموزش عقايد، صفحه 90
ادامه دارد ...
@mohebin18
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
عصبانیت شدید حسن روحانی از اجرا نشدن FATF
پ؛ ن؛ اقای روحانی در همین عصبانیت بمان! والله بزنه تو کمر دروغ گو اینگار یادت رفته برا ننگ نامه برجام همین حرفا زدی😕با برجام کجا را فتح کردی جز ننگ
روحانی در حال اجرا کردن اخرین حربه خود برای فرار از پاسخ گویی به وعده هایش است
@mohebin18
7.22M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥⭕️روحانی خلاف سوگندش سخن میگوید
🔺بخشی از فیلم برنامه گفتگوی ویژه خبری با موضوع بررسی لوایح پالرمو و cft
🔺دولت برای ابلاغ لوایح FATF از طرف نظام مجوز ندارد.
🔺 نسبت دادن مطالب خلاف به رهبری نشان دهنده فقدان ظرفیت کشورداری است.
👤سید یاسر جبرائیلی
@mohebin18
تنها راه تربیت انسان،قدم جای پای معصوم گذاشتن است ما باید آن راه را برویم در جزء جزء زندگی و حرکات و سکنات باید این گونه بود در این راه تقویت نفس و چشم دل باز شدن الزاما نیست گر چه ممکن است به بعضی از باب امتحان چیزی بدهند اما در این راه نیست اینها ملازمت اتفاقیه می باشد.
این راه چون وجود انسان تکوینی است و مبداش هم تکوینی یعنی از مقوله هست است و مربوط به جهان بینی،راهش هم یک ضرورت بالقیاس دارد و قابل تغییر نیست.
مقامات همه دست اوست حال در انقلاب بدویم تا رزق و روزی بشود و بدانیم هیچ کسی از مقام دیگری خبر ندارد چون اینجا توحید و اخلاص است و اخلاص برای وقتی است که بروز نداشته باشد
زمانه ای عجیبی شده است وقتی که داریم به صادرات ناخالص ملی و یا صادرات نفت و یا هر چیز دیگر افتخار میکنیم به شدت واردات داریم آن هم میلیارد میلیارد واردات فکر و اندیشه ،و چه زیبا گوشه این دنیا به گذشتگان خود می بالیم در صورتی که برای فهم گذشتگان خود هم چون امام و علامه باید تولید دانش کنیم.
مبحث «صفات خدا»
- ازلى و ابدى بودن خدا
اگر موجودى معلول و نيازمند به موجود ديگرى باشد وجودش تابع آن خواهد بود و با مفقود بودن علتش بوجود نخواهد آمد. به ديگر سخن: معدوم بودن موجودى در برههاى از زمان، نشانه نيازمندى و ممكنالوجود بودن آن است، و چون واجبالوجود، خودبخود وجود دارد و نيازمند به هيچ موجودى نيست هميشه موجود خواهد بود.
بدين ترتيب، دو صفت ديگر براى واجب الوجود، اثبات مىشود: يكى ازلى بودن، يعنى در گذشته، سابقه عدم نداشته است، و ديگرى ابدى بودن، يعنى در آينده هم هيچگاه معدوم نخواهد شد. و گاهى مجموع اين دو صفت را تحت عنوان «سرمدى» بيان مىكنند.
بنابراين، هر موجودى كه سابقه عدم يا امكان زوال، داشته باشد واجبالوجود نخواهد بود، و بطلان فرض واجبالوجود بودنِ هر پديده مادى، آشكار مىگردد.[1]
[1]. آيه الله مصباح يزدی، آموزش عقايد، صفحه 91
ادامه دارد ...
@mohebin18