eitaa logo
مهجه متن اشعار مداحان
8.3هزار دنبال‌کننده
72 عکس
0 ویدیو
0 فایل
آرشیو بی نظیر اشعار مداحان کشور محرم صفر فاطمیه رمضان مولودی دسته بندی شده و منظم دانلود شعر و صوت یکجا mohjat.net t.me/mohjat_net eitaa.com/mohjat_net ارتباط با ما @mohjatnet
مشاهده در ایتا
دانلود
برات اشکای چشام سر نمیاد دیگه حال خوش به نوکر نمیاد دست خالی اومدم در بزنم کاری جز روضه ازم بر نمیاد گریه میکنم برات گریه زیاد کی میگه گریه به مردا نمیاد مردمو زنونه گریه میکنم این همونیه که مادرت میخواد تویی محبوبم تویی سلطانم دوست دارم صدام کنی و من بگم جانم جانم آقاجان من به فرمانم دوست دارم صدام کنی و من بگم جانم ای حسین جانم **** به خودم میگفتم عاشق نمیشم بی خیال عقل و منطق نمیشم ولی حالا حرفمو پس میگیرم دیگه اون ادم سابق نمیشم حرمت روزمو شب کرده حسین همه ی وجود من درده حسین کاش بذاری نوکرت مثل قدیم باز به آغوش تو برگرده حسین خیلی دلتنگم خیلی دلگیرم دوست دارم بیام حرم با مادر پیرم بنویس آقا توی تقدیرم دوست دارم بیام حرم با پدر پیرم ای حسین جانم رمضان 1403 @mohjat_net mohjat.net .
مژده ای چشم انتظاران ماه مهمانی رسید ماه توبه وقت اظهار پشیمانی رسید اشک شوق اذن دخول میهمانی رفتن است بنده ی آلوده ای با چشم بارانی رسید هرکه خوش روزیست کلی اشک چشمش میدهند سر به زیر انداختم رزق فراوانی رسید از پی لاتقنطوا من رحمه الله آمدم آیه ای خواندم بشارت های قرآنی رسید امتحان سخت ما ذبح هوای نفس بود خنجری برداشت ابراهیم قربانی رسید لطف او نگذاشت حتی بنده اش لب تر کند هرچه در این ماه از ذهنم گذشت آنی رسید ناله ی درمانده را طاقت ندارد بشنود تا به درد آمد دلم دار و درمانی رسید از همان بدو تولد رزق ما دست علیست از نجف در سفره ی ما لقمه ی نانی رسید از نجف در سفره ی ما لقمه ی نانی رسید سفره ی افطارمان را پهن کردیم و از آن عطر و بوی زعفران های خراسانی رسید کاش میشد مثل حر ما را بغل گیرد حسین غرق در دلواپسی عبد پشیمانی رسید محفل نورانی ما روضه کم دارد فقط مویه باید کرد وقت مرثیه خوانی رسید هرچه مولا از سنان و حرمله منت کشید قطره ی آبی مگر بر طفل عطشانی رسید شد علیِ اصغرش آخر علی و اصغرش بر روی دستی سرش بر روی دستی پیکرش رمضان 1403 @mohjat_net mohjat.net .
زندگی قبل از زندگیم حسینه از قدیما قلبمو زدم به نامش جز خدا که راز هر دلو میدونه هیچکسی نمیدونه چقدر میخوامش تو عالم ذر با خط زر اسم حسینو روز دل زنگاری نوشتمو طلا شد خوش به حال هرکس که از اون اول خلقت به عشقش مبتلا شد دیوونشم از روز قالوا بلی دیوونه کار نداره با عاقلا واسه همینه صبح تا شب میخونم اللهم الرزقنا کربلا **** زندگی حین زندگیم حسینه از روز تولدم باهاش عجینم تربتو یه جرعه آب سقاخونش شد دلیل عشق بی حدم تو سینم از روزی که گلدوزی اسمشو نوشتم روی پر قنداقم شده تموم دنیام تا الآن که سینه زنِ هیئتم به والله فقط حسینه آقام محبتش قلبمو داده جلا دلم رو کرده مثل گنبد طلا به شوق دیدنش تو دنیا میگم اللهم الرزقنا کربلا **** زندگی بعد از زندگیم حسینه وقتی میمیرم چشای من به راشه تنها نمیزاره منو دست لطف اونکه تا قیامت فکر نوکراشه دلشوره ندارم من از احوال قیامت دلشوره ی من ندیدنه روی حسینه با من از بهشت حرف نزنید بهشت نوکر فقط کوی حسینه حسین بهشته واسه اهل دلا بهشته بی حسین چیه جز بلا بهشت من خونه ی اربابمه اللهم الرزقنا کربلا رمضان 1403 @mohjat_net mohjat.net .
دلم یه احساس تازه ای داره حالا دیگه دم دمای افطاره غروبای ماه رمضون هر بار دعا سر رو شونه ی تو میزاره بازم هیاهوی حرم توی چشای من به راه افتاده انگار پیش چشمام تنت بی سر رو خاک قتلگاه افتاده ای وای بمیرم من سه شعبه توی چشمای ماه افتاده این دلِ بارونی حرم میخواد هی تو رو با گریه ازم میخواد ثارالله ثارالله کوتاه ترین راه به الله **** چقدر این روزا قشنگ شده دنیا منم همراه خوبای تو اینجام همه دارن حاجت میگیرن من هم یه قطره اشک از سفره ی تو میخوام اشک دم افطار منو انگار میاره کربلاتون هر شب حسم میگه من هم بازم هستم میون زائراتون هرشب آقا دوست دارم بدهکارم چقدر گریه براتون هرشب گریه گریه گریه شده کارم گریه گریه گریه دوسِت دارم ثارالله ثارالله کوتاه ترین راه به الله رمضان 1403 @mohjat_net mohjat.net .
همیشه یه نفر هست تو بی کسی کنارم اگه همه ولم کنن امام رضا رو دارم توی غربت این شهر همیشه یه نفر هست یه نفر که حواسش به گدای در به در هست همیشه یه نفر هست یه نفر هست که بفهمه دردمو میبره از دل زائراش غمو اگه عمری عاشق محرم و کرب و بلام به خدا مدیون لطف شمام نذاشتیم تنها تا دیدی اشکام سرازیر رو گونمه چه صحنی داری حرم انگاری برام مثل خونمه سلطان امام رضا جان شعر: محمد جواد امامی یه نفر هست رمضان 1403 @mohjat_net mohjat.net .
برون شد از حد و اندازه عصیانی که من دارم ملک عاجز شد از ثبت گناهانی که من دارم نه با خالق سر و سری نه با مخلوق احسانی نمی ارزد به کفری سست ایمانی که من دارم چنان این سینه مالامال از آمال و شهوت شد که بوی دوزخ آید از گریبانی که من دارم همانگونه که از دود است رسوا آتش پنهان کند رسوایم آخر عیب پنهانی که من دارم به شانه نظم دادم گر چه این زلف پریشان را چه سودی با چنین فکر پریشانی که من دارم چنان آلوده دامانم ثوابی گر به جا آرم ثواب آلوده میگردد ز دامانی که من دارم ولی لا تَقنَطوا مِن رَحمَه الله اش صدایم کرد قبولم کرد آخر رب رحمانی که من دارم دو قطره اشک بی ارزش ز من دیدی و بخشیدی گران از من خریدی جنس ارزانی که من دارم به حق ضامن آهو ببخشا هر خطایم را بنازم شاه مشهد را به سلطانی که من دارم به وقت خواندن قرآن به فکر یار عطشانم چه قرآنی دگر دارند و قرآنی که من دارم بمیرم عاقبت در روضه های شاه مظلومم کریم و مهربان است این حسین جانی که من دارم لب خشکش فقط مشغول ذکر رب الارباب است و محروم از فرات و تشنه ی یک جرعه ی آب است به پیش چشم او مینوشد آب و شمر میخندد خدایا دست زینب را چه کس در کوفه میبندد رمضان 1403 @mohjat_net mohjat.net .