🔰 سوره مبارکه البقرة آیه 9: 🔹يخادِعونَ اللَّهَ وَ الَّذينَ آمَنوا وَ ما يَخدَعونَ إِلّا أَنفُسَهُم وَ ما يَشعُرونَ 🔹ترجمه: می‌خواهند خدا و مؤمنان را فریب دهند؛ در حالی که جز خودشان را فریب نمی‌دهند؛ (اما) نمی‌فهمند. 🔺قبل از دولت کنونی آمریکا، لیبرالها و غربگرایان، جامعه را از روی کار آمدن «ترامپ» می‌ترساندند و از رقیب او تبلیغ می‌کردند، اما اکنون به جهت زمینه‌سازی برای «ارتباط با آمریکا»، به «سفیدسازی چهره ترامپ» روی آورده‌اند و با عنوان «ترامپ 2» چنین القاء می‌کنند که «ترامپ جدید»، با دوره قبل متفاوت است و آماده گفتگوی سازنده با ایران است. 🔺مسوولین باید هوشیار باشند، اگر فریب این «ظاهرسازی‌ها» را بخورند و تجربه‌های ناموفق گذشته را تکرار کنند، مجددا بر کشور خسارت‌های فراوانی تحمیل خواهد شد. آمریکا، آمریکاست، ذات شیطانی او در هیچ صورتی تغییر نخواهد کرد و دست از شیطنت و نابودی جوامع و ملتهای آزاده برای رسیدن به منافع خود برنخواهد داشت. 🔺تنها راه مهار آن، «ایجاد قدرت بازدارنده و اقتدار در همه زمینه‌ها» است؛ راهبرد مسوولین باید این مساله باشد همانطور که رهبر معظم انقلاب بارها بر آن تاکید کرده‌اند و آن را دنبال کرده‌اند. در برخی از زمینه‌ها به این هدف رسیده‌ایم، اما در زمینه «اقتصاد» و «فرهنگ» هنوز تا نقطه مطلوب فاصله داریم. راه چاره در این دو عرصه؛ ترویج «فرهنگ مقاوم ایرانی اسلامی» و «نهادینه کردن اقتصاد مقاومتی» است. 1403/11/11 ✍️محسن رضایی 🆔 @MohsenRezaei

🔰شورش علیه دین؛ انحراف در فکر و اباحه‌گری در عمل 🔺تقابل با دین و کنار نهادن احکام شرع در سطح جامعه، مرز نمی‌شناسد؛ از روشنفکران سر تا پا غربزده، تا لیبرال‌های دنیاگرای شیفته غرب، تا برخی «معممین منحرف» را می‌تواند شامل شود. 🔺اکبرنژاد یکی از این معممین منحرف است که علاوه بر «انحراف در فکر»، «اباحه‌گری در عمل» را نیز برگزیده است. وی در ادامه انحرافات فکری و عملی خود، اخیرا با یک خانم کشف حجاب کرده(خانم ایلانلو)، به گفتگو نشسته است. (شرح حال این خانم هم برای خود داستانی دارد.) 🔺اکبرنژاد در ابتدا با اشاره به وضعیت بی‌حجابیِ ایلانلو می‌گوید: «به عنوان کسی که عمیقا و به لحاظ «اجتهادی» و نه «تقلیدی» به حجاب اعتقاد دارم ولی در عین حال با این سیستم ارزشی و فکری شما هیچ مشکلی ندارم و با خانم ایلانلو که جور دیگری می‌اندیشد حتی نسبت به «حجاب» دیدگاه متفاوتی دارد از موضع برادری و خواهری می‌نشینم و صحبت می‌کنم و مسائلمان را با گفتگو حل می‌کنم.» 🔺این اقدام این معمم منحرف، علاوه بر «ترویج بی‌حجابی» و «قداست‌شکنی از لباس روحانیت»، حرکت در مسیر پروژه «اندیشکده‌های غربی» برای «تضعیف» و «براندازی نظام اسلامی» است. 🔺به اعتراف این اندیشکده‌ها و رسانه‌های معاند، «بی‌حجابی» یکی از خطوط مقدم در تقابل با نظام اسلامی است و اگر این خط شکسته شود، خطوط قرمز دیگری نیز شکسته خواهد شد و دشمن چند مرحله پیشروی خواهد کرد که متاسفانه افرادی مانند این فرد منحرف در داخل کشور، پیاده نظام این پروژه دشمن شده‌اند. 🔺اکبرنژاد همچنین در سخنان خود در توصیه به «دختران بی‌حجاب» و «با حجاب» می‌گوید: «توصیه‌ام این است که به «صورت نمایشی» و «حرکت مدنی» به عنوان بخشی از «مقاومت مدنی» در مقابل خشونت، به همدیگر «گل» تقدیم کنید و همدیگر را در «آغوش» بگیرید و از خود «فیلم» بگیرید و منتشر کنید تا برای بقیه «الگو» شوید. نشان دهید که هیچ مشکلی با هم ندارید و نگذارید دیگران بینتان دشمنی ایجاد کنند.» 🔺این طرحی که وی نام می‌برد نیز یکی از پروژه‌های گروه‌های منحرف مانند «فمنیستها» و «بهائی‌ها» برای «عادی‌سازی بی‌حجابی» در جامعه است به گونه‌ای که با «سازماندهی زنان بی‌حجاب» برای گُل دادن به زنان محجبه، در صدد شکستن جوّ علیه بی‌حجابی و به رسمیت شناختن این منکر شرعی هستند. متاسفانه این حوزوی منحرف در سخنان خود به همین پروژه اشاره و آن را به عنوان یکی از مصادیق «مقاومت مدنی» نام می‌برد. 🔺ناگفته نماند اجتهادی هم که وی ادعا می‌کند که بر اساس آن، در «نظر و فکر» معتقد به حجاب است و در «عمل» با «بی‌حجابی» مشکلی ندارد و آن را به «رسمیت» می‌شناسد و با ارائه طرح «مقاومت مدنی» به دنبال عادی‌سازی بی‌حجابی است، این موضوع «توهمی» بیش نیست و هیچ ارتباطی با «اجتهاد دینی» ندارد بلکه نوعی «شورش علیه دین» است که از زبان یک فرد منحرف مانند او بیان شده است. 1403/11/14 ✍️ محسن رضایی 🆔 @MohsenRezaei

🔰نقش پر رنگ آیات قرآن در سخنان رهبری 🔺استفاده‌هایی که رهبر معظم انقلاب در سخنان خود از «آیات قرآن کریم» می‌برند، «بی‌نظیر» است. تسلط ایشان به پیام آیات و بهره بردن از آنها در عرصه‌های مختلف «حیات بشری» و «امور حکومتی»، فوق‌العاده است. 🔺کمتر سخنرانی از ایشان می‌توان یافت که به شکل مستقیم یا غیر مستقیم به آیه‌ای از آیات قرآن اشاره نکرده باشند. 🔺به عنوان نمونه ایشان در سخنان امروز(14 بهمن) علی‌رغم کوتاه بودن، به حدود 15 آیه اشاره کردند و استفاده‌های بسیار دقیق از آنها در رابطه با «مقاومت»، «استکبارستیزی»، «توکل بر خدا»، «جهاد»، «صبر در راه خدا»، «اعتماد به خدا و وعده الهی»، «لزوم حرکت و اقدام مومنین» و ... داشتند. 🔺این رویکرد رهبر معظم انقلاب برای همه مسوولین، نخبگان، خواص و مراکز علمی به خصوص «حوزه و دانشگاه» باید درس باشد. قرآن کریم باید محور «اندیشه» و «عمل» همه قرار گیرد. 🔺با انقلاب اسلامی توجه جوانان و آحاد جامعه به قرآن کریم افزایش یافت و این کتاب آسمانی تا حدودی از «مهجوریت» خارج شد اما این کافی نیست بلکه باید معارف و دستورات آن «نمود عملی» در «تصمیم‌گیری» و «عملکرد» همه مسوولین داشته باشد و «جهت حرکت» آنان را معین کند. 🔺قرآن برنامه زندگی «فردی» و «اجتماعی» انسانهاست. قرآن کریم درباره تمامی موضوعات و عرصه‌های «حکمرانی»، قوانین و دستور و درس دارد و هیچ عرصه‌ای را رها نکرده است. مبنای عملکرد مدیران و مسوولین باید توصیه‌های قرآن کریم باشد نه نظرات فلان چهره‌ها و کارشناسان غربی یا شرقی. 🔺به نظر می‌رسد در درجه اول باید «نگرش» به این کتاب الهی را اصلاح کرد. نظام اسلامی با عمل به آیات قرآن «صبغه الهی» پیدا می‌کند و هر چه از آیات قرآن بهره ببرد، «استحکام»، «قوت»، «اقتدار» و «پیشرفت» خود را بیشتر تضمین می‌کند. 1403/11/14 ✍️ محسن رضایی 🆔 @MohsenRezaei

♨️ چرا اینقدر به حوزه‌های علمیه جفا می‌کنید؟ 🔹علما و فقهای ما یا در تبعید بودند یا بالای چوبه دار بودند اما با این وضعیت، «دین» را حفظ کرده‌اند! 🔹یک مثالش «میرزای شیرازی» با آن همه شاگردی که هر کدامشان برای خود کسی بودند. ✍️ ماشاء‌الله به حجت‌الاسلام رنجبریان که به خوبی از مجاهدت علمی و سیاسی علما و تلاش آنها برای حفظ دین علی‌رغم فضای خفقانی که برای آنان در طول تاریخ بوده، دفاع می‌کند. 🔸بخشی از مناظره حجت الاسلام رنجبریان با آقای اکبرنژاد 🆔 @MohsenRezaei

🔰ضرورت محور قرار گرفتن «قرآن کریم» در فرآیند اجتهاد 🔺فرآیند رسیدن به مرحله «اجتهاد» در حوزه علمیه عمدتا بر پایه «روایات» است. محور بحث و بررسی علمی در «دروس خارج» نیز روایات اهل بیت(ع) است و در کنار آن، جایی که ضرورت داشته باشد، سراغ «آیات قرآن» می‌روند. 🔺به نظر می‌رسد این روند باید بر عکس باشد. اصل و اساس را باید «قرآن کریم» قرار داد و هر جا که نیاز به تفسیر آیات و تبیین جزئیات و فروعات مساله بود، سراغ روایات و سایر ادله رفت. 🔺خود ائمه(ع) نیز در بسیاری از سخنان خود، جهت تبیین و تثبیت مساله، به آیات قرآن استناد می‌کنند. در واقع باید در مسیر اجتهاد و استنباط احکام شرعی، آیات قرآن را به مثابه «قانون کلی» و پایه شکل‌گیری «شاکله کلی» در مباحث مختلف قرار داد و روایات را به عنوان «تبصره»، «شرح» و «تفسیر» برای آیات دانست. 🔺به عبارت دیگر «فنداسیون کلی یک فکر و اندیشه» در یک مساله علمی و فقهی باید بر اساس «مجموعه آیات» در آن زمینه شکل بگیرد، سپس برای تکمیل، تعمیق و گسترش آن، روایات را ضمیمه کرد و به نتیجه مطلوب رسید. 🔺این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است. کسانی که این شیوه را تجربه کرده‌اند، به نتایج و دستاوردهای بسیار خوبی رسیده‌اند. امتیاز این روش به خصوص در «مسائل کلان سیاسی و حکومتی» خود را بیشتر نشان می‌دهد. 🔺قرآن کریم به دنبال «انسان‌سازی»، «نظام‌سازی»، «دولت‌سازی»، «جامعه‌سازی»، «فرهنگ‎سازی» و «تمدن‎سازی» است و در این راستا، به اصول و اُمهات روابط سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، نظامی و ... پرداخته است. 🔺به روابط حکومت اسلامی با کفار در «جنگ» و «صلح» اشاره کرده، به نحوه قرارداد با کفار اشاره کرده، به نوع تعامل حاکمیت اسلامی با «منافقین» پرداخته است، به مسائل اطلاعاتی و امنیتی اشاره کرده، به «نظام اقتصادی عدالت‌محور» پرداخته است و ... 🔺در یک کلام اگر رویکرد اجتهاد و استنباط در دروس خارج در ابواب مختلف فقه، با «محوریت قرآن‌ کریم» باشد و از روایات برای بسط مساله و تکمیل مباحث استفاده شود، «منظومه کلان فقهی» در آن مساله بهتر، دقیق‌تر و شفاف‌تر شکل می‌گیرد. 🔺البته ناگفته نماند که این سخن مربوط به احکام و مسائلی است که در قرآن کریم مورد اشاره قرار گرفته است اما بسیاری از فروعات و جزئیات احکام، در آیات قرآن نیامده لذا در مسیر استنباط و اجتهاد و بررسی آن موضوع، از همان ابتدا باید سراغ روایات رفت. 🔺مهجوریت قرآن کریم و محور نبودن آن در دروس حوزه، دغدغه سالهای متمادی رهبر معظم انقلاب بوده است. به عنوان نمونه ایشان ۱۳۷۰/۰۶/۳۱ ابتدای درس خارج اینگونه فرمودند: «چقدر مفاهیم اسلامی در قرآن هست که اگر ما بخواهیم در «فقه» بحث کنیم، به فکر آن‌ها نمی‌افتیم. این «انزوای قرآن» در حوزه‌های علمیه و عدم انس ما با قرآن، برای ما خیلی «مشکلات» درست کرده است و بعد از این هم خواهد کرد و به ما «تنگ‌نظری» خواهد داد. من یک وقت در سال‌های قبل از انقلاب در مشهد در درس تفسیر، به طلبه‌ها می‌گفتم که ما از اولِ «بدان ایّدک اللَّه»، تا وقتی که ورقۀ «اجتهادمان» را می‌گیریم، می‌توانیم حتّی یک‌بار به «قرآن» مراجعه نکنیم! یعنی وضع درسی ما این‌طوری است که اگر طلبه‌ای از ابتدا حتّی یک‌بار به قرآن مراجعه نکند، می‌تواند همین رشتۀ ما را از اول تا آخر سیر کند و «مجتهد» بشود! چرا؟ چون درس ما اصلاً از «قرآن» عبور نمی‌کند. متأسفانه حالا هم که نگاه می‌کنم، می‌بینم همان‌طور است. ما در فقه گاهی مثلاً یک آیۀ قرآن را ذکر می‌کنیم، آن هم خیلی رویش کار و تحقیق نمی‌شود به قدری که در روایاتِ ما بحث می‌شود و کار می‌شود.» 1403/11/16 ✍️ محسن رضایی 🆔 @MohsenRezaei