#حضرت_علی_اصغر_ع_شهادت از خواب ناز، کودک من پا نمی‌شود می‌خواستم که پا شود اما نمی‌شود هاجر اگر دوید به زمزم رسید، آه سعی رباب، ختم به دریا نمی‌شود چسبیده حلق کودکم از تشنگی به هم با تیر هم گلوی علی وا نمی‌شود چشم امید من به ابالفضل بود آه! عباسِ روی نیزه که سقّا نمی‌شود بی فایده است سعی شما نیزه‌دارها سر، کوچک است بر سر نی جا نمی‌شود من رو زدم به نیزه، علی را به من نداد این نی چه محکم است چرا تا نمی‌شود خم شو برای خاطرم ای چوب! رحم کن از پای نیزه خوب تماشا نمی‌شود ✍ #محسن_ناصحی 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

🔷 علامه مرحوم میر حامد حسین و داغ فرزند شیرخوارش 🔶 علامه نحریر میر حامد حسین در خاطرات سفر حج و عتبات هنگامی که در کاظمین اقامت داشت، چنین می‌نویسد: "در تاریخ ۱۸ ربیع الثانی سال ۱۲۸۳ ق نامه‌ای از لکنو به من رسید که در آن خبر درگذشتِ فرزند خردسالم بود که تنها دو سال داشت...خیلی غمگین شدم و خدا را شکر کردم که این واقعه‌ی تلخ در حضور من رخ نداد که در این صورت غم و اندوهم زیاده‌تر می‌گشت...خداوند به مادرش صبر و تحمل و ترک جزع و بی‌تابی عنایت کند." التاريخ الثامن عشر من ربيع الثاني [سنة ١٢٨٣ ق] وصل فيه إليّ مكتوب من لكهنو بانَ منه أنّ ولدي السيّد حسين، وله نحو سنتين من العمر قد توفّي في سابع ذي الحجة سنة ١٢٨٢ ق وهو اليوم الذي قد كنتُ وصلتُ فيه إلى جدة من مكّة المعظمة، فَحَزِنتُ بِذلكَ وَشَكرتُ اللهَ تعالى عَلى أن لم يَكُن ذلكَ بِمَحضَر منّي فيَزيدُ قَلَقي وَشَجَني...وَيُوفِّقُ اللهُ تعالى والدتَه بالصَّبرِ والتَجَلُّدِ وتَركِ الجَزَعِ والهَلَع... 📖 رحلات الكرام إلى بيت الله الحرام، الجزء الأول، صص ٥٧٥_٥٧٦ پ.ن: صلّی الله عليك يا أبا عبد الله 😞 ____ 📎 و چقدر جانسوز مرحوم‌ "سید حیدر حلی" لحظه‌ی پرپر شدن شیرخواره‌ی سید الشهدا علیهما السلام را به تصویر کشیده است: ومُنعَطِفٍ أهوَى لِتقبِيلِ طِفلِه فقبَّـل مِنهُ قَبلَه السَّهمُ مَنحَرا خم شد...خواست طفلش را ببوسد ولی قبل از او تیر گلوگاه طفل را بوسه زد... 📜 دیوان سید حیدر حلی (۱۳۰۴هـ.ق)، چاپ سنگی_بمبئی، ۱۳۱۲ هـ.ق، ص ۲۱۶ @kashani1395

✅حبیب بن مظاهر با رسیدن به کربلا همین که مشاهده نمود یاوران امام حسین(ع) اندک و دشمنان او بسیارند، به امام حسین(ع) عرض کرد : 📋《یَابنَ رَسُولِ اللَّه(ص)! هَاهُنَا حَیٌّ مِنْ بَنِی أَسَدٍ بِالْقُرْبِ مِنَّا! أَ تَأْذَنُ لِی فِی الْمَصِیرِ إِلَیْهِمْ فَأَدْعُوَهُمْ إِلَی نُصْرَتِکَ فَعَسَی اللَّهُ أَنْ یَدْفَعَ بِهِمْ عَنْکَ؟》 ♦️در این نزدیکی ما قبیله ‏ای از بنی اسد هستند. آیا به من اجازه می‌دهی آنان را برای یاری تو دعوت کنم؟ چه بسا خدا به وسیله ایشان برای تو دفاع نماید؟ امام حسین(ع) فرمود : مانعی ندارد. حبیب شبانه بهطور ناشناس متوجه آن گروه شد و نزد آنان رفت. ایشان حبیب را شناختند که از قبیله بنی اسد می‌باشد. لذا گفتند : چه منظوری داری؟ حبیب گفت : 📋《إِنِّی قَدْ أَتَیْتُکُمْ بِخَیْرِ مَا أَتَی بِهِ وَافِدٌ إِلَی قَوْمٍ أَتَیْتُکُمْ أَدْعُوکُمْ إِلَی نَصْرِ ابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکُمْ فَإِنَّهُ فِی عِصَابَهٍ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ رَجُلٍ لَنْ یَخْذُلُوهُ وَ لَنْ یُسَلِّمُوهُ أَبَداً وَ هَذَا عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ قَدْ أَحَاطَ بِهِ وَ أَنْتُمْ قَوْمِی وَ عَشِیرَتِی وَ قَدْ أَتَیْتُکُمْ بِهَذِهِ النَّصِیحَهِ فَأَطِیعُونِی الْیَوْمَ فِی نُصْرَتِهِ تَنَالُوا بِهَا شَرَفَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ فَإِنِّی أُقْسِمُ بِاللَّهِ لَا یُقْتَلُ أَحَدٌ مِنْکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ مَعَ ابْنِ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَابِراً مُحْتَسِباً إِلَّا کَانَ رَفِیقاً لِمُحَمَّدِِ(ص) فِی عِلِّیِّینَ》 ♦️من نزد شما آمده ‏ام تا شما را برای یاری کردن پسر دختر پیامبرتان دعوت کنم. زیرا آن حضرت(ع) در میان گروهی از مؤمنین می‌باشد که هر مردی از آنان بهتر از هزار مرد است. آن گروه هرگز امام حسین(ع) را رها و به دشمن تسلیم نخواهند کرد. این عمر بن سعد است که امام حسین(ع) را محاصره نموده است. شما خویشاوندان من هستید و من این نصیحت را به شما می‌کنم. پس بیائید و امروز سخن مرا درباره نصرت حسین(ع) بشنوید تا بدین وسیله به شرافت دنیا و آخرت نائل‏ شوید. من به خدا قسم می‌خورم احدی از شما با پسر پیامبر در راه خدا شهید نخواهد شد مگر اینکه در اعلی علیّین بهشت با حضرت محمد(صلّی اللَّه علیه و آله) رفیق خواهد بود. ناگاه مردی از بنی اسد که او را عبدالله بن بشر می‌گفتند، به سوی حبیب شتافت و گفت : من اولین شخصی هستم که این دعوت را پذیرفتم. سپس این رجز را خواند : 📋《قَدْ عَلِمَ الْقَوْمُ إِذَا تَوَاکَلُوا، وَ أَحْجَمَ الْفُرْسَانُ إِذْ تَنَاقَلُوا، أنِّی شُجَاعٌ بَطَلٌ مُقَاتِلٌ، کَأَنَّنِی لَیْثٌ عَرِینٌ بَاسِلٌ‏》 ♦️این خویشاوندان من می‌دانند که هرگاه عاجز شوند و سواران سست گردند، من شخصی شجاع و دلاور و جنگجوی می‌باشم، گویا، شیر بیشه‏ ای باشم که شجاع است. سپس مردانی از آن قبیله سبقت گرفتند و تعداد آنان به نود مرد رسید و متوجه امام حسین(ع) شدند و به همراه حبیب رفتند! در همین موقع بود که مردی از آن قبیله خارج شد و این جریان را برای ابن سعد شرح داد و در همان حینی که آن گروه بنی اسد می‌خواستند شبانه به سوی لشکر امام حسین(ع) حرکت نمایند، ناگاه لشکر ابن سعد در کنار فرات سر راه بر آنان گرفتند. وقتی بنی اسد دریافتند که تاب مقاومت با آن گروه تبه‏کار را ندارند، لذا شکست خوردند و به سوی قبیله خود مراجعت کردند. حتی؛ 📋《إِنَّهُمْ ارْتَحَلُوا فِی جَوْفِ اللَّیْلِ خَوْفاً مِنِ ابْنِ سَعْدٍ أَنْ یُبَیِّتَهُمْ》 ♦️آنان شبانه از آن مکان کوچ کردند که مبادا ابن سعد به آنان شبیخون بزند! سپس هنگامی که حبیب بن مظاهر بسوی امام حسین(ع) برگشت و جریان را شرح داد، حضرت(ع) فرمود : «لَاحَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ»(۱) 📚منبع : ۱)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۹۰ @TarikhEslam

زحمتی دارم اباالفضلم بیا با من بگرد من که خیلی گشتم أمّا بیش از این پیدا نشد او خلاصه آمد و من هم خلاصه چیدمش چیدم أمّا آن جوان خوش قد و بالا نشد این برگشته حرم بین عبا بخت من است در میان یک عبا بخت بلندم جا نشد مرهمی بعد از تو بر قلب پدر پیدا نشد خواست برخیزد حسین بن علی از جا، نشد خواست جسمت را بگیرد در بغل أمّا نشد آخرش هم پیکر تو در عبایش جا نشد داد زد بابای پیرت آه زینب، اکبرم ای جوانان بني‌هاشم بیایید از حرم #شعر #روضه #روضه_روز #حضرت_علی_اکبر https://eitaa.com/Arshiv_Gholam

روضه علی اکبر علیه السلام در واقعه آن دشت، آن دشت عطش آلود بر پیکر شهزاده تا شاه نظر بنمود خم شد ز برش بر دوش برداشت عبا فرمود ای وای که تابوتت عمری سر دوشم بود

دنبال صدای دلبرم افتادم با سر به کنار اکبرم افتادم تا پهلوی نیزه خورده اش را دیدم یک لحظه به یاد مادرم افتادم

حضرت علی اکبر علیه السلام اگر چه بردن جسمت به عهده پدر است حساب کردم و دیدم که کار صد نفر است مرا جراحت پهلوی تو ز اسب انداخت نگاه من به تو اما دلم به پشت در است به غسل مادر خود هم بلند گریه نکردم صدای گریه من از صدای خنده سر است

🔷 علامه مرحوم میر حامد حسین و داغ فرزند شیرخوارش 🔶 علامه نحریر میر حامد حسین در خاطرات سفر حج و عتبات هنگامی که در کاظمین اقامت داشت، چنین می‌نویسد: "در تاریخ ۱۸ ربیع الثانی سال ۱۲۸۳ ق نامه‌ای از لکنو به من رسید که در آن خبر درگذشتِ فرزند خردسالم بود که تنها دو سال داشت...خیلی غمگین شدم و خدا را شکر کردم که این واقعه‌ی تلخ در حضور من رخ نداد که در این صورت غم و اندوهم زیاده‌تر می‌گشت...خداوند به مادرش صبر و تحمل و ترک جزع و بی‌تابی عنایت کند." التاريخ الثامن عشر من ربيع الثاني [سنة ١٢٨٣ ق] وصل فيه إليّ مكتوب من لكهنو بانَ منه أنّ ولدي السيّد حسين، وله نحو سنتين من العمر قد توفّي في سابع ذي الحجة سنة ١٢٨٢ ق وهو اليوم الذي قد كنتُ وصلتُ فيه إلى جدة من مكّة المعظمة، فَحَزِنتُ بِذلكَ وَشَكرتُ اللهَ تعالى عَلى أن لم يَكُن ذلكَ بِمَحضَر منّي فيَزيدُ قَلَقي وَشَجَني...وَيُوفِّقُ اللهُ تعالى والدتَه بالصَّبرِ والتَجَلُّدِ وتَركِ الجَزَعِ والهَلَع... 📖 رحلات الكرام إلى بيت الله الحرام، الجزء الأول، صص ٥٧٥_٥٧٦ پ.ن: صلّی الله عليك يا أبا عبد الله 😞 ____ 📎 و چقدر جانسوز مرحوم‌ "سید حیدر حلی" لحظه‌ی پرپر شدن شیرخواره‌ی سید الشهدا علیهما السلام را به تصویر کشیده است: ومُنعَطِفٍ أهوَى لِتقبِيلِ طِفلِه فقبَّـل مِنهُ قَبلَه السَّهمُ مَنحَرا خم شد...خواست طفلش را ببوسد ولی قبل از او تیر گلوگاه طفل را بوسه زد... 📜 دیوان سید حیدر حلی (۱۳۰۴هـ.ق)، چاپ سنگی_بمبئی، ۱۳۱۲ هـ.ق، ص ۲۱۶ @kashani1395

🏴 اشعار #شب_هشتم_محرم ========================== #حضرت_علی_اکبر @shere_aeini سنگ‌ها صورت او را عوضم بوسیدند تیرها سخت به آغوش علی چسبیدند داشت می‌رفت به میدان قد و بالایی داشت عمه‌هایش همگی دور سرش چرخیدند سرو من تشنه به میدان شهادت می‌رفت خواهرانش عوض ابر بر او باریدند پیرمردان همه گفتند رسول‌الله است جمعیت از نفس افتاد، همه ترسیدند نمک زندگی من پسرم بود ولی نمک زندگی‌ام را به زمین پاشیدند مجلس ختم گرفتیم کنار بدنش عوض فاتحه‌خوانی همگی رقصیدند هفت بار از جگر سوخته‌ام ناله زدم مرد و نامرد همه غربت من را دیدند آمدم جمع کنم زندگی‌ام‌ را از خاک دسته‌جمعی به من و گشتن من خندیدند 🔸شاعر: #گروه_یا_مظلوم ========================== 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini

#امام_زمان_عج_مناجات_محرمی #حضرت_علی_اکبر_ع_شهادت #شب_هشتم سال‌ها در طلب سیم و زر دنیاییم که خجالت زده از گل پسر زهراییم "به عمل کار برآید، به سخندانی نیست" مانع آمدن حضرت حجت ماییم او حسینی‌ست ولی بی علی اکبر مانده غافل از فلسفه‌ی مکتب عاشوراییم حال‌مان حال یتیمی‌ست که از بی مهری همه محتاج نوازشگری باباییم عصر غیبت به‌خدا کثرت ما وحدت ماست تا نیاید خبر از صاحب‌مان تنهاییم وعده‌ی آمدن منجی عالم حتمی‌ست چشم بر راه، همه منتظر فرداییم آبرویی هم اگر هست از آقایی اوست ماهمه نوکر این خانه ولی آقاییم کاش همراه خود این قافله را هم ببرد همه در آرزوی دیدن پایینْ پاییم ** شب هشتم شد و در راه به خود می‌گفتیم مجلس ختم حسین بن علی می‌آییم منتقم مُطَّلع از ترجمه‌ی "مقراض" است جهل محض‌ایم همه؛ بی خبر از معناییم روضه‌ی " لشگر جراحه " پر از ابهام است سال‌ها منتظر حل معماهاییم ✍ #علیرضا_خاکساری 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#حضرت_علی_اکبر چارده قرن است که پایین پا را خواسته جای یک باری که پیش پای بابا پا نشد.. #مرضیه_نعیم_امینی 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini