eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.5هزار دنبال‌کننده
151 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 فریب شیطان نسبت به عمل حرام که عبادت جلوه می دهد❗️ 📌یا اینکه خود فعل حرام است، ولی به عنوان عبادت آن را جلوه می دهد؛ مثلاً در مسجد می خواهد عزاداری کند، برمی دارد میخ های درشت به دیوار مسجد می کوبد و مسجد را تخریب می کند. بعد هم به حساب این می گذارد که آقا، قیامت دستم را بگیرد؛ چون دارم برای عزاداری امام حسین(ع) سیاه کوبی می کنم. تخریب مسجد حرام است، نفسِ فعل حرام است و این، غرور است. شیطان به عمل حرام جلوۀ عبادتی می دهد و انسان را بیچاره می کند. بعداً تکیه گاه انسان به این اعمالش می شود و شیطان انسان را به آن ها مغرور می کند و رجا به رحمت و رجا به مغفرت در این عمل دارد. نکته ای که می گویم ظریف است؛ یعنی این عمل را می خواهد پشتوانه ای برای بخشش گناهانی که در گذشته کرده قرار دهد. رجا به مغفرت برای او درست می کند که امید به مغفرت حق و رجا به مغفرت حق داشته باشد. گاهی شیطان به فعل معصیتی رنگ عبادتی می دهد و آن را پشتوانه می کند برای اینکه انسان امیدوار بشود که نسبت به بقیّۀ معاصی که کرده آمرزیده می شود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «...وَ لَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَإِنَّ النَّاسَ‏ اثْنَانِ‏ بَرٌّ تَقِيٌّ وَ آخَرُ شَقِيٌّ وَ الدَّارُ دَارَانِ لَا ثَالِثَ لَهُمَا وَ الْكِتَابُ وَاحِدٌ لَا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا أَلَا وَ إِنَّ حُبَّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ...» ترجمه: زندگی دنیا شما را فریب ندهد. به راستی که مردمان در دنیا دو دسته اند: یا این که نیکوکار و اهل تقوا هستند و یا بدبخت و شقی هستند. دو خانه و نشئه داریم که دارد و نشئه سومی ندارد. هر کس یک صحیفه و کتاب همراه دارد که آن در کتاب هیچ عمل کوچک و یا بزرگی نیست مگر آن که در آن نوشته می شده وبه حساب می آید. بدانید که دوست داشتن دنیا سر منشأ هر گناه و خطایی می باشد. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: فریب ندهد شما را زندگی دنیا.«وَ لَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَإِنَّ النَّاسَ‏ اثْنَانِ»؛ مردم در دنیا دو گروه اند: یک: «بَرٌّ تَقِيٌّ» نیکوکارانی که اهل تقوا هستند. «وَ آخَرُ شَقِيٌّ» گروه دوّم: کسانی هستند که به تعبیری، این ها هلاک می شوند و بدبختند. دو دسته بیشتر نداریم. خوبان متّقی داریم، نعوذبالله، افرادی شقی و بدبختی داریم که این ها به سوی هلاکت می روند. «وَ الدَّارُ دَارَانِ»؛ این را بدانید! ما دو نشئه بیشتر نداریم، «لَا ثَالِثَ لَهُمَا»؛ یک دار، دار دنیاست و دیگری، دار آخرت است. ما دو خانه بیشتر نداریم: یک خانه دنیا، دیگری آخرت است. «وَ الدَّارُ دَارَانِ لَا ثَالِثَ لَهُمَا وَ الْكِتَابُ وَاحِدٌ»؛ این را بدانید! یک صحیفه عمل هر کس با خود دارد. صحیفه عملش این چنین است که «لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا»؛ هیچ عمل کوچک و بزرگ و حرکتی نیست مگر این که در آن صحیفه، نگاشته می شود و به شمارش می آید، به حساب می آید. هسته مرکزی برای چی؟ انحراف انسان در اعمالش چیه؟ «أَلَا وَ إِنَّ حُبَّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ»؛ آن پیوند درونی، دلی قلبی انسان، به این زندگی دنیاست که سرآمد، برای هر خطا و گناه است؛ منشأ این است. مگر می شود آدم برای خدا معصیت بکند؟ آره، ما که تا حالا نشنیده ایم، آره؟! چون خدا را دوست دارم، معصیت می کنم. فهمیدی؟ چون آخرت را دوست دارم، معصیت می کنم؛ اصلاً این درست است؟ نه؛ چون زندگی دنیا را دوست می دارم، گناه می کنم. «أَلَا وَ إِنَّ حُبَّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ»؛ حبّ به دنیا؛ چون این جمله از پیغمبراکرم(ص) هم نقل شده؛ ولی علی (ع)، این جا به کار گرفته است. این خیلی زیباست جملات علی (ع)، هم استخدام از قرآن کرده آیه را، هم استخدام از کلمات پیغمبراکرم (ص) می کند؛ می بینید همین جور دارد می آید این جمله قبلی، «وَ الْكِتَابُ وَاحِدٌ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا»؛ استخدام، به تعبیر ما ادبی، می گوییم از قرآن کرده است. اینجا که می آید، استخدام از کلمات پیغمبراکرم(ص) می کند. این را بدانید! سرآمد گناهان، عبارت از گناه دل است و او پیوند اوست با دنیا. ...وَ لَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَإِنَ‏ النَّاسَ‏ اثْنَانِ‏ بَرٌّ تَقِيٌّ وَ آخَرُ شَقِيٌّ وَ الدَّارُ دَارَانِ لَا ثَالِثَ لَهُمَا وَ الْكِتَابُ وَاحِدٌ لَا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا أَلَا وَ إِنَّ حُبَّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ... بحارالأنوار ، جلد 75، صفحه 23 قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) حُبُّ‏ الدُّنْيَا رَأْسُ‏ كُلِّ‏ خَطِيئَة بحارالأنوار ، جلد 67 ، صفحه 315 لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا سوره مبارکه کهف آیه 49 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «...وَ لَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَإِنَّ النَّاسَ‏ اثْنَانِ‏ بَرٌّ تَقِيٌّ وَ آخَرُ شَقِيٌّ وَ الدَّارُ دَارَانِ لَا ثَالِثَ لَهُمَا وَ الْكِتَابُ وَاحِدٌ لَا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا أَلَا وَ إِنَّ حُبَّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ...» ترجمه: زندگی دنیا شما را فریب ندهد. به راستی که مردمان در دنیا دو دسته اند: یا این که نیکوکار و اهل تقوا هستند و یا بدبخت و شقی هستند. دو خانه و نشئه داریم که دارد و نشئه سومی ندارد. هر کس یک صحیفه و کتاب همراه دارد که آن در کتاب هیچ عمل کوچک و یا بزرگی نیست مگر آن که در آن نوشته می شده وبه حساب می آید. بدانید که دوست داشتن دنیا سر منشأ هر گناه و خطایی می باشد. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 فریب شیطان نسبت به کار خیر؛ مانندساخت مسجد،مدرسه و... ❗️ 📌بالاتر از این حالت را بیان کنم: گاهی شیطان حتّی نفس این عمل را که باطن آن معصیت است و در نظر انسان آن را به عنوان عبادت جلوه داده، باز هم دست برنمی دارد و می خواهد از مسیر دیگری همین عمل خراب را خراب تر هم بکند؛ مثلاً در مورد اموالی که انسان از راه حرام به دست آورده، ترغیبش می کند که در راه خدا مصرف بکند که موجب آمرزش او شود؛ مثلاً انسان را ترغیب نسبت به فعلی می کند که به ظاهر عبادت و فعل قُربیٰ است؛ یعنی موجب قُرب به حق می شود، امّا نه اینکه هر فعلی باشد. توجّه کنید که به آن فعلی ترغیب می کند که –باز- موافق شهواتش است. مثلاً می گوید: مسجد بساز و بالایش بنویس حاج محمد زکی. حسینیه بساز و اسمت را هم بالایش بزن. دار الایتام، مدرسه و... به همین صورت بساز. درآمد حرام را -به ظاهر- می خواهد در راه خوب مصرف بکند که جبران آن حرام را بکند. تازه در اینجا هم شیطان –به اصطلاح- دست از او برنداشته که مثلاً به صورت مخفیانه به تعدادی فقیر کمک کند و این مال حرام را بدهد؛ بلکه شیطان و نفس انسان خیلی خبیث هستند و جهنّم را برای انسان چند آتشه –به اصطلاح- فراهم می کنند. این ها غرور و فریب های شیطان هستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 فریب شیطان در جلوگیری از انجام امور خیر❗️ 📌گاهی شیطان می بیند که طرف مؤمن است، چشمش باز است و معصیت را می فهمد و می داند که نمی تواند با معصیت بار قیامتی خودش را ببندد، از راه تبعیض در اطاعات وارد می شود؛ یعنی تکیه بر یکی کردن و دیگری را حذف کردن؛ مثلاً در حالت قبلی ترغیب می کرد که مالت را در راه خدا بده؛ چون مال خودش که نبود، آن هم با آن کیفیّتی که گفته شد. امّا در جایی که مال را از راه مشروع به دست آمده برعکس عمل می کند؛ یعنی به او می گوید: چرا مالت را می دهی؟ نماز بخوان، روزه بگیر، کَرم و لطف خدا زیاد است. امید به رحمت و امید به مغفرت داشته باش. تمرکز انسان را روی عبادات بدنی می اندازد؛ یا مثلاً انسان را از نظر مالی به وادی حرص می کشاند. بنابراین، از این راه انسان را گول می زند که آن انفاق مطلب مهمّی نیست، نماز و روزه ات را درست کن. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مراقب باشیم که ولایت ائمّۀ معصومین(ع) ما را به غرور نیندازد❗️ 📌در روایتی امام باقر(ع) به کسانی که از دوستان شان بودند خطاب فرمودند: «وَ اعْلَمُوا يَا شِيعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ مَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَ اللَّهِ مِنْ قَرَابَةٍ»؛ بین ما و خداوند قوم و خویشی یی نیست، «وَ لَا لَنَا عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ»؛ و اینکه ما نزد خداوند، حجّت و دلیلی داشته باشیم که هر چه بخواهیم را بتوانیم انجام دهیم، «وَ لَا يَقْرُبُ إِلَى اللَّهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ»؛ و راه قُرب به خدا مطیع بودن نسبت به اوست، «مَنْ كَانَ مُطِيعاً نَفَعَتْهُ وَلَايَتُنَا»؛ کسی که مطیع خدا بود، پیوندی که با ما دارد برایش نافع است، «وَ مَنْ كَانَ عَاصِياً»؛ و کسی که گناهکار بود و از فرمان حق سرپیچی می کرد، «لَمْ تَنْفَعْهُ وَلَايَتُنَا»؛ پیوندش با ما برای او فایده ای ندارد. یعنی ولایت آن ها را کنار یک مقدار اطاعت خودمان بگذاریم تا آن کم و کاستی های مان را آن ها با شفاعت جبران کنند. بعد «ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيْنَا»؛ عمرو بن سعید بن بلال که این روایت را نقل می کند، می گوید که حضرت به ما رو کرد و فرمود: «وَ قَالَ لَا تَغْتَرُّوا»؛ به غرور نیفتید، «وَ لَا تَفْتُرُوا...» 1️⃣؛ اینکه با ما روابط دارید؛ یعنی این روابط، شما را به غرور نیندازد. یک وقت این گونه نشود که بگویی: چون ما از مُوالیان آن ها هستیم، کارمان درست است. بعد، ولایت ما پشتوانۀ معصیت ما بشود. مگر ولایت پشتوانۀ معصیت است؟ برعکس است. 1️⃣ بحار الأنوار، ج‏65، ص 178 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 مراقب باشیم که ولایت ائمّۀ معصومین(ع) ما را به غرور نیندازد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شیعۀ واقعی ائمّه(ع) اهل کینه، ناراستی، خیانت، فساد و تباهی نیست❗️ 📌در روایتی آمده است: «وَ قَالَ رَجُلٌ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ(ع)»؛ شخصی به امام حسین(ع) عرض کرد: «يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَنَا مِنْ شِيعَتِكُمْ»؛ من از شیعیان شما هستم، «قَالَ اتَّقِ اللَّهَ»؛ بلافاصله امام حسین(ع) به او فرمود: از خدا بترس و پروا داشته باش. حضرت با او مِثل کسی که حرف زشتی زده باشد، برخورد کرد. «وَ لَا تَدَّعِيَنَّ شَيْئاً يَقُولُ اللَّهُ لَكَ كَذَبْتَ وَ فَجَرْتَ...»؛ و چیزی را ادّعا نکن که خدا بگوید: دروغ گفتی و نافرمانی کردی، «إِنَّ شِيعَتَنَا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ»؛ دل های شیعیان ما از هر کینه، ناراستی، خیانت، فساد و تباهی سلامت است، «غِشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ»1️⃣؛ یعنی خیانت، فساد و تباه کاری. مگر همین طوری می توانی ادّعای تشیع واقعی بکنی؟! اگر واقعاً کسی دقّت بکند، می بیند که تمام اولیای خدا این طوری بودند. امام حسین(ع) هم قیامش بر محور همین بود و می خواست افرادی مطیع خدا درست کند. البته بحثی مطرح است که هدف از قیام امام حسین(ع) چه بود؟ درست است که هدف ایشان گرفتن حکومت بود، امّا آیا هدف نهایی بود؟ نه، هدف نهایی نبود. 1️⃣ بحار الأنوار، ج 65، ص 156 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 شیعۀ واقعی ائمّه(ع) اهل کینه، ناراستی، خیانت، فساد و تباهی نیست❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 غرور باور و یقین انسان را به شک و ترس تبدیل می کند❗️ 📌لذا غرور روی باورهای انسان اثر می گذارد و باور به حق را تبدیل به باور به باطل می کند. در جملۀ امام علی(ع) در نهج‏البلاغه راجع به حضرت آدم(ع) می فرماید: «...ثُمَّ أَسْكَنَ سُبْحَانَهُ آدَمَ دَاراً أَرْغَدَ فِيهَا عَيْشَهُ وَ آمَنَ فِيهَا مَحَلَّتَهُ وَ حَذَّرَهُ إِبْلِيسَ وَ عَدَاوَتَهُ فَاغْتَرَّهُ عَدُوُّهُ»؛ خداوند او را در بهشت قرار داده بود. شیطان آمد و او را مغرور کرد و فریب داد، «نَفَاسَةً عَلَيْهِ بِدَارِ الْمُقَامِ وَ مُرَافَقَةِ الْأَبْرَارِ». بعد دارد:«فَبَاعَ الْيَقِينَ بِشَكِّهِ»؛ نگاه کنید که بازدۀ غرور چیست؛ باور را می فروشد، «باع»؛ یعنی فروخت و رد کرد. به چه فروخت؟ یقین را به شک فروخت. یک باور را داد و جایش شک گرفت. یقین را از دست داد و به شک گرایید. «وَ الْعَزِيمَةَ بِوَهْنِهِ»؛ که این ها از آثار غرور است؛ یعنی آن تصمیم و استواریش را هم رد کرد و به سستی گرایید، «وَ اسْتَبْدَلَ بِالْجَذَلِ وَجَلًا»؛ فرح و شادی رفت و به جایش ترس آمد، «وَ بِالاغْتِرَارِ نَدَماً...»؛ که آخرش هم پشیمانی است و چنین حالتی پیدا می کند. نهج البلاغه، خطبۀ 1 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 غرور انسان را به سَبُعیّت حیوانی می اندازد❗️ 📌قبل از آن که مبتلا به غرور شود، فطرت سلامتی که داشت منکر را منکر و معروف را معروف می دانست. زشت را زشت و زیبا را زیبا می دید، ولی الآن درست برعکس می شود. این مواردی که می گویم، کلّیّات است؛ والّا مصادیق آن خیلی فراوان است. مثلاً قبل از آن که به ریاست برسد، اگر به او می گفتند که کسی برای نگه داشتن ریاست باید عدّه ای را بکشد، می گفت: این، سَبُعیّت و آدم کشی است. قبل از اینکه در این خط قرار بگیرد، چنین زمینه ای داشت، ولی وقتی در این خط قرار گرفت، می گوید: داریم با این کار به مردم خدمت می کنیم و شما نمی فهمید. ببینید چه جور تبدیل می شود! منشاء آن، غرور و بدبختی است. حالا برای هر کسی در ردۀ خودش چنین حالت هایی پیدا خواهد شد. گفتم: ابزار شیطان نسبت به افراد مختلف است. سرکرده اش غرور ریاستی است. بر عقل عملی اش اثر می گذارد، زشت را زیبا و زیبا را زشت می بیند. آن موقعی که این عقل عملی سلامت بود، فطرت سلامت داشت، تقوای اسلامی، شرعی و الهی را حُسن می دید. حالا همان تقوا را زشت می بیند و افراد باتقوا را مرتجع می نامد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِیَ عَنِ الصادِقِ عَلَیهِ السَّلامُ: «مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَةٌ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَةٌ فَهُوَ مُؤْمِنٌ» ترجمه: کسی که کار و عمل نیک او را خوشحال و مسرور می کند و عمل زشت و بد او را ناراحت می کند چنین شخصی مؤمن است. رُوِیَ عَنِ الرِّضا عَلَیهِ السَّلامُ: «مَن سَرَّتهُ حَسَنَتُهُ وَ ساءَتْهُ سَیِّئَتُهُ» ترجمه: کسی که کار نیکش او را خوشحال و عمل زشتش او را ناراحت کند او مؤمن است. شرح: نظیر این روایت را از امام هشتم (ع)هست، این از امام صادق علیه السلام حالا عرض می کنم. در آن جا این تعبیر را دارد: «مَن سَرَّتهُ حَسَنَتُهُ وَ ساءَتْهُ سَیِّئَتُهُ»؛ آن جا دارد. اما در این روایت از امام صادق علیه السلام دارد:«مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَةٌ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَةٌ فَهُوَ مُؤْمِنٌ»، ترجمه اش این است: کسی که مسرور بشود از عمل نیک. این تعبیر، و از این طرف ناراحت بشود از عمل گناه و زشت، این مؤمن است. یعنی یکی از علامات ایمانی این است. فرق بین دو تا روایت را حالا عرض می کنم. یک وقت هست انسان موفق می شود به این که خودش، یک عمل نیک انجام بدهد، مسرور می شود. خدا به من این توفیق را داد که توانستم این کار خوب را بکنم؛ حالا هر عمل نیکی باشد. شد؟! عبادت، غیرعبادت، اطاعت امثال این ها که موفق بشود انسان، عمل بکند، واجبات، مستحبّات نگاه کنید همه کلّی و کلّی، خودم موفق بشوم، اگر خوشحال شدم،شد؟ این علامت ایمان است و اگر نعوذبالله، خودم مرتکب گناه و خطا شدم باید ناراحت بشوم. رسیدید؟ آن روایت که از امام هشتم (ع)هست، این است: «مَن سَرَّتهُ حَسَنَتُهُ وَ ساءَتْهُ سَیِّئَتُهُ»؛ است. اما این نه، این آن نیست به طور کلّی چه خودت و چه دیگران، چه خود موفق بشوی به این که عمل نیک انجام بدهی یا عمل نیک، ببینی دیگری دارد انجام می دهد، تو خوشحال بشوی. این روایت از امام صادق(ع) این است، خوب دقّت کنید. مؤمن یک همچین آدمی است، عمل خوب را ببیند، حالا از .کی(؟) هر کی، می فهمید؟ از کی؟ هر کی. رسیدید شما به عرض من؟ ببیند دارد عمل نیک انجام می دهد، اطاعت خدا دارد می کند، این خوشحال می شود، این باید خوشحال بشود، این علامت ایمانش است. عمل گناه ببیند از هر کی، گوش کنید نعوذبالله، خودش که بدتر، شد؟! غیر هم باشد باید ناراحت بشود آدم،بی تفاوت نباید باشد آدم. خوب دقّت کنید.مؤمن حالت بی تفاوتی نسبت به حسنه و سیّئه نباید داشته باشد،چه از خودش، چه از دیگری. این مطلب خیلی بالاست، مؤمن هیچ وقت بی تفاوت نیست. عمل نیک دید باید خوشحال باشد. عمل زشت دید، گناه دید باید ناراحت باشد از هرکی که باشد. مؤمن، فهمیدید چه می خواهم بگویم؟ بی تفاوت نیست اصلاً، بی رگ نیست، مؤمن رگ دارد. من چه تعبیری بکنم؟! فهمیدید؟ بی رگی، بی تفاوتی توی مؤمن نیست اصلاً و ابداً در ربط با اعمال، توجّه کنید چه می خواهم بگویم. اگر عمل اطاعتی دید خوشحال است، گناه از هر کی دید ناراحت باشد، توجّه کنید! به من چه ندارد توش، این را می گویند مؤمن.لذا تعبیر چقدر کوتاه؛ ولی گویا«مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَةٌ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَةٌ فَهُوَ مُؤْمِنٌ»؛ این مؤمن است. توجّه می کنید. عَنْ أَبِي الْعَبَّاسِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع) مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَةٌ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَةٌ فَهُوَ مُؤْمِنٌ . بحارالأنوار، جلد 64، صفحه 350 لِقَوْلِ النَّبِيِّ (ص) مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَتُهُ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَتُهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ. عيون أخبار الرضا (ع)، جلد 1، صفحۀ 137 - وسایل جلد 1 24 صفحه 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رُوِیَ عَنِ الصادِقِ عَلَیهِ السَّلامُ: «مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَةٌ وَ سَاءَتْهُ سَيِّئَةٌ فَهُوَ مُؤْمِنٌ» ترجمه: کسی که کار و عمل نیک او را خوشحال و مسرور می کند و عمل زشت و بد او را ناراحت می کند چنین شخصی مؤمن است. رُوِیَ عَنِ الرِّضا عَلَیهِ السَّلامُ: «مَن سَرَّتهُ حَسَنَتُهُ وَ ساءَتْهُ سَیِّئَتُهُ» ترجمه: کسی که کار نیکش او را خوشحال و عمل زشتش او را ناراحت کند او مؤمن است. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 پیشگیری و درمان غرور مبارزه با آروزی خام و درمان آن❗️ 📌با شیاطین برخورد می کند و می بیند، به خصوص شیاطین انسی؛ انسان های دیگر؛ که انسان را تحریک می کنند. انسان در دلش با آرزوهای خام مبارزه کند و نگذارد آن ها در درون انسان ریشه پیدا کنند و زنده بمانند. در خطبۀ هشتاد و ششم نهج البلاغه امام علی(ع) همین نظر را فرمودند: «...وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْأَمَلَ يُسْهِي الْعَقْلَ»؛ این را بدانید که همین آرزوهای بی مورد، بیجا و خام، موجب به غلط و اشتباه انداختن عقل می شود؛ یعنی عملکرد منفی روی عقل نظری دارد، «وَ يُنْسِي الذِّكْرَ»؛ یاد حق تعالی را در انسان به فراموشی می اندازد و خدا از یادش می رود، «فَأَكْذِبُوا الْأَمَلَ»؛ پس بیایید و آرزو را دروغ انگارید، تکذیبش کنید، «فَإِنَّهُ غُرُورٌ»؛ پس به درستی که آرزوهای خام غرور است؛ یعنی فریب و منشاء فریب است، «وَ صَاحِبُهُ مَغْرُورٌ»1️⃣؛ و کسی که آرزومند به آرزوی خام شده است، فریب خورده است؛ لذا با اَمل و آرزوها مبارزه کنید. بهترین راه برای مبارزۀ با آرزوی خام، مسئلۀ ذکر موت یا یاد مرگ است. یاد مرگ تمام ریشۀ آرزوها را قطع می کند؛ مثلاً کسی پیش خودش هزاران قصر، حکومت و... را –در درونش- به هم پیوند می دهد، می چیند و جلو می رود. اگر در همان وسط کسی تکانش بدهد که بناست عزرائیل یک ساعت دیگر بیاید، همۀ آن ها از یادش می رود. نه تنها آن ها از یادش می رود؛ بلکه آن هایی هم که واقعیّت دارد از یادش می رود. 1️⃣ نهج البلاغه، خطبۀ 86 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 پیشگیری و درمان غرور با کسب تقوای عملی❗️ 📌سوّم، مسئلۀ تقوای عملی برای معالجۀ این بیماری و پیشگیری از آن مطرح است. تقوای عملی به معنای عمل کردن به دستورات شارع مقدّس، عمل به واجبات و ترک محرّمات است. در اینجا هم -به نحو اختصار- برای اینکه همین حالات تقوایی در او برانگیخته شود، باید بیاید به وضع دنیا نگاه کند؛ چون غالباً انسان نسبت به موضوعات دنیوی فریفته و مغرور می شود. ببیند در این بساط دنیایی که هست، چه چیزی برای او می ماند. حساب بکنیم که کدام کار دنیایی برای ما باقی می ماند که وقتی از این دنیا رفتیم، به درد ما بخورد و به عنوان زاد و توشه ای نسبت به سفر ما مطرح باشد. امام علی(ع) در خطبۀ صد و یازده نهج البلاغه راجع به دنیا می فرماید: «غَرَّارَةٌ غُرُورٌ مَا فِيهَا فَانِيَةٌ فَانٍ مَنْ عَلَيْهَا»؛ دنیا این طوری است که مظاهر مادّیّت بسیار فریبنده است؛ یعنی آنچه در آن است فریبنده است، امّا این را هم بدان که «فَانِيَةٌ»؛ از بین رفتنی است، «فَانٍ مَنْ عَلَيْهَا»؛ هر کسی هم که در دنیا هست، او هم از بین می رود، «لَا خَيْرَ فِي شَيْ ءٍ مِنْ أَزْوَادِهَا إِلَّا التَّقْوَى...» 1️⃣؛ این دستورالعمل است؛ یعنی فکر کن، وضع دنیا را ببین که همه از بین می رود. در توشه های دنیایی هیچ کدام درش خیر نیست. در بین توشه های دنیایی فقط تقوا را انسان تحصیل می کند. گفتیم: تقوا، محصول ایمان مستمر و عمل مکرّر است. این موارد از رئوسِ دستورالعمل هایی برای درمان و پیشگیری از ابتلای انسان به غرور است. 1️⃣نهج البلاغه، خطبۀ 111 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوازدهم @mojtabatehrani_ir
بسمه تعالی السلام علیك یا ام ابیها طبق سنوات گذشته مراسم سخنرانی و عزاداری به مناسبت ایام شهادت بی بی دو عالم حضرت زهرای مرضیه (سلام ا...علیها) از روز چهارشنبه 8 جمادی الاول مطابق با اول آذر ماه به مدت 5 شب برگزار می‌شود. اقامه نماز جماعت: مغرب و عشاء ساعت 17:15 شروع سخنرانی: ساعت 18:30 آدرس: خیابان ایران، کوچه شهید ملکی @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 اساسی ترین راه پیشگیری و درمان غرور خود را در پناه خدا قرار دادن❗️ 📌 چهارم، اساسی ترین آن هاست که اگر نباشد، همۀ روش ها بی فایده است. مسئلۀ اینکه انسان خودش را در پناه خدا قرار بدهد، از همه بالاتر از او بخواهد که نظر لطفش را از انسان برنگرداند. می دانید استعاذه یعنی چه؟ «أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ»؛ یعنی انسان خودش را -از دست همین شیطان مضلّ- در پناه خدا قرار بدهد و به خدا پناه ببرد. در دعای چهل و هفتم صحیفۀ سجّادیه که دستورالعمل می باشد. امام زین العابدین(ع) خطاب به خداوند می فرماید: «...وَ لَا تَرْمِ بِي رَمْيَ مَنْ سَقَطَ مِنْ عَيْنِ رِعَايَتِكَ،»؛ خدایا! مرا دور مینداز! دور انداختن کسی که از چشم نگهداری تو دور افتاده است. تعبیر خیلی زیبایی است! با مثالی معنای آن را توضیح بدهم: فرض کنید پدری بچّۀ کوچکی دارد که راه افتاده و دارد می رود. زیر نظرش می گیرد و تا می آید که بیفتد، او را می گیرد، یا فریاد می کشد: بیا این طرف! در اینجا مراقبت چشمی است و دارد از او نگهداری می کند و رعایتش می کند؛ یعنی من را از جلوی چشم خودت نیندازی! دید رعایت مادر نسبت به بچّه اش این است که او را زیر نظر می گیرد و تا می خواست در چاله بیفتد، سرش داد می کشد. غرور جلسۀ دوازدهم صحیفۀ سجّادیّه، دعای روز عرفه 47 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوازدهم @mojtabatehrani_ir