نماهنگ نادعلی مجتبی رمضانی/امیرالمومنین(ع) ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ . استودیویی

🌙 همه را بهت زده کرد ! ✨ صلاح الدین سواری حتی نمی تواند سوالات عادی را جواب دهد ولی حافظ کل قرآن کریم است و همه را بهت زده کرده است

🌙 یک معجزه نادر ✨ صلاح الدین سواری یک معجزه است

🌙 مهمان امام رضا (ع) شدند ✨ هدیه حامد شاکرنژاد به خانواده صلاح الدین سواری

🌙 به برکت قرآن دوباره بینا می‌شه ✨ محفل هزینه عمل چشم خواهر صلاح الدین را داد

✍چرا ابن ملجم اشقی الاشقیاست؟ 🔹کسی ک با شمشیر امامی کشته شود یا با شمشیرش امامی به شهادت برسد جهنمی ست برای همیشه و چون ابن ملجم با شمشیر امام حسن (علیه السلام)کشته شد و با شمشیر ابن ملجم امام علی(علیه السلام) ب شهادت رسید اشقی الاشقیا خواهد بود ▪️آیت الله جوادی آملی حفظه الله تعالی

نوحه امام علی علیه السلام تو کوچه ها که میرفت نگاش به سمت زمین میگفت که فاطمه جان بیا علی رو ببین بی تو ای گل بهار من چی گذشت به روزگار من به کجا کشیده کار من تو خونه ی خدا آقامو کشتنش علی روکشتن و نمی شناختنش کسی که اومده تا یتیم نوازی کنه میره برای سفر خدا رو راضی کنه خوشیا حرومه بی علی شب قدر کدومه بی علی دیگه کار تمومه بی علی ستون خونه ی خدا خراب شده محاسن علی به خون خضاب شده به خونه میرسه با سری که بسته شده چقدر خمیده شده چقدر شکسته شده سرش رو پای مجتباست رو لبش یه اسم آشناست نگرونِ شاه کربلاست با فرق غرق خون علی مرتضی میخونه روضه ی شهید کربلا حاج محمود کریمی

منم و این شب میقات الهی العفو تویی و اینهمه حاجات الهی العفو شب قدر است الهی به رسول‌الله ات شب عفو است و ملاقات الهی العفو به صحیفه به مفاتیح به قرآن عظیم به زُمر ، غافر و صافات الهی العفو به ابوحمزه ، کمیل و به دعاهای سحر به شب اهل خرابات الهی العفو مَسَّنا الضُّر فَتَصَدَّق به علیٍ به علی آه جِئناک بِمُزجاة الهی العفو قدر زهراست الهی به پَرِ چادر او به دلِ مادرِ سادات الهی العفو به کریمی به غریبی به یتیمیِ حسن به کَرَمخانه‌ی حاجات الهی العفو به حُسینت به حُسینت به حُسینت به حسین زیر رگبارِ جراحات الهی العفو به دو دستان گره خورده‌ی سجاد میان رنجیر به اهالی مناجات الهی العفو به غم خاطره‌ی کرببلای باقر توبه از اینهمه آفات الهی العفو عمرِ من رفت الهی به امام صادق خط بکش بر همه مافات الهی العفو من و زندان خطاهام به موسی‌الکاظم من و زنجیرِ مجازات الهی العفو به همین پنجره‌فولاد به زوارِ رضا به تمامیِ زیارات الهی العفو هیچ جز شرم نداریم الهی به جواد جان این کعبه‌ی خیرات الهی العفو به دل محترم حضرت هادی یارب که نکردند مراعات الهی العفو و الهی به حسن از همه کوتاهی‌ها یا که از اینهمه افراط الهی العفو همه گفتیم بگوییم به مهدی الغوث به همین صاحب اوقات الهی العفو آه بر گریه‌ی صبح و شبِ او بر زینب پشتِ دروازه‌ی ساعات الهی العفو به رُباب و به سکینه به غم گهواره موقع غارت و سوغات الهی العفو به زمین خوردن بی دست علمدار حرم وای از خیمه‌ی سادات الهی العفو به شهیدان حرم‌ها به سلیمانی‌ها می‌رسد روز مکافات الهی العفو

در عمق دلم حُبّ علی را دارم از دشمن مرتضی علی بیزارم حق با علی و غیر علی ناحق است هیهات اگر دست از او بردارم در لحظه مرگ خود زبان میگیرم والله که با عشق علی می میرم ای دوست وصیّتم بوَد یاد علی من را کفنم نما به فریاد علی گویند که سخت است شب اول قبر بالای جنازه ام بخوان نادِ علی حالا که شعار لب من یا علی است رَد کردنم از صراط هم با علی است با هر نَفَسی یار علی هستم من تا مرگ وفادار علی هستم من پیوسته اگر بَر سر او جنگ شوَد والله طرفدار علی هستم من گفته مادرم که من فدای علی ام قربانی اَم و نذر برای علی اَم... بابای من از ذکر علی دلشاده... مادر به لبم شیر محبّت داده.. معیار حلال زاده بودن یعنی: در خون رگم مِهر علی افتاده! یا رب به علی از پدرم یاری کُن از مادر من رفع گرفتاری کُن‌‌...

كوفه امشب چه ساكت و سرد است كوفه امشب چقدر پُر درد است كوفه امشب نميرود در خواب كوفه گرچه عجيب نامرد است چشمهايِ يتيمها پُر خون سر ِ راهِ امير ِ شبگرد است كاسه ها خالي است از شير و چهره از فرط گريه ها زرد است آه مادر ، غريب، امشب عليست نانِ ما را پدر نياورداست نذر دارم كه بي پدر نشوم من يتيمم يتيم تر نشوم پيرمردي كه ميرسد اينجا مو سفيدي كه در دلِ شبها روي دوشش هميشه زخمي بود ردّي از بار ِ كيسه ي خرما در كنار تنور نان ميپخت خنده اش ميزُدود غمها را جاي بازيِ ما به دامن او پهلواني كه بود مركب ما آه مادر بگو كجا رفته؟ آي بابا دلم گرفته بيا چهره اش بين خانه ديدن داشت حرفهاي دلش شنيدن داشت گفت با ما كه طعنه ها نزنيد دستِ رد بر من و خدا نزنيد گريه ميكرد و زير لب ميگفت كه نمك روي زخم ما نزنيد روزگاري يتيم اگر ديديد خنده بر داغدارها نزنيد پيش چشمان دختري كوچك سنگها را به نيزه ها نزنيد سر ِ زنجير را به هر طرف نكشيد عمه اش را به ناسزا نزنيد *** از سر ِ بامهايتان آن روز شعله بر معجر حيا نزنيد گر نوازش نميكنيد او را چنگ از پشت، بي هوا نزنيد خواهشي دارم اين دم ِ آخر طفل را زير ِ دست وپا نزنيد