eitaa logo
"ممهدین"
250 دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
3.6هزار ویدیو
86 فایل
🕸باطل همیشه در لباس حق می آید،اما اگر استقامت ببیند باطن اصلی خود را نمایان خواهد کرد،قالوا ربنا الله ثم استقاموا مبارزه با استکبار : تقویت جبهه حق .
مشاهده در ایتا
دانلود
حب حسین علیه السلام در دلی که خودپرست است بیدار نمی‌شود. شهید سید مرتضی آوینی 📔 کتاب گنجینه آسمانی
10.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♨️کلیپ ویژه شهادت حضرت زهرا(س)♨️ قبرش مجهول باشد تا قدر علی معلوم بشود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎬گفتی که دم مرگم آیی به سر من، با آنکه بمیرم من از شوق وصالت... 🔊 حجت‌الاسلام
آنکه از حیات معنوی بی بهره باشد، مُرده ای ست متحرک!.mp3
658.8K
┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 🔊 💢 آنکه از حیات معنوی بی بهره باشد، مُرده ای ست متحرک!
4_5992342301274276068.mp3
4.94M
🔹️یازهراء سلام الله علیها🔸️ 💢رشد عمل در روح عالم 📍توجه به نقش گناه در زندگی انسان 📍عالم روح دارد چه فعل خوب چه فعل گناه، عالم روح دارد، هر چه از ما صادر شد مثل بذر است ک گاشته شد وشروع به رشد دادن اونه ..... 🔰به زبان فارسی ⏳۲۰دقیقه ⚘باما همراه باشید
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 آدابی که برخی از علما در عزاداری خاندان اهل بیت (علیهم السلام) مراعات میکردند 🎙 حجت الاسلام بندانی نیشابوری ┈••✾•🍃⚫️🌿•✾••┈ به_ما_بپیوندید
✅ زمان‌های قدیم یکی از آرزوهایی که مردم داشتند این بود که اولاد زیاد داشته باشند. هنوز این برنامه‌های تحدید نسل و کنترل جمعیت نبود. 📌پدر و مادرها این اندازه دنبال خوشگذرانی نبودند که زحمت بچه‌داری نکشند، و خود داشتن اولاد زیاد یکی از افتخارات‌شان بود.
✅ هنر مرد.... می‌فرمودند: درست است که زن باید از شوهرش اطاعت کند، ولی این هنر مرد است که همسرش را مطیع خود قرار دهد و راه اصلی آن فقط و فقط محبت ورزیدن و نیکوئی کردن است. مرد باید کاری کند همسرش به معنای حقیقی کلمه عاشق او باشد و آنقدر محبت کند و در این محبت صادقانه باشد که قلب همسرش را مالک شود. وقتی محبت آمد، اطاعت و تبعیت هم به دنبال آن خواهد آمد و همسر در همه‌ی مشکلات با شوهرش همراهی می‌کند و خواست خود را بر خواسته‌ی او منطبق می‌نماید و در عمل با شوهرش مخالفت نمی‌ورزد؛ چنانکه راه اصلی وادار کردن فرزندان به اطاعت نیز محبت و احترام به ایشان است (نقل از فرزند ایشان). 📚 نور مجرد ۲، ص ۶۵۶