eitaa logo
منادی
1.6هزار دنبال‌کننده
330 عکس
52 ویدیو
0 فایل
🔴 محفل نویسندگان منادی 🔴 اینجا محوریت با کتاب است و کلمه ارتباط با ادمین @m_ali_jafari8
مشاهده در ایتا
دانلود
برای بابا از محل کارم زیاد عکس دارم. از لحظات مهمش خیلی زیادتر. گالری گوشی‌ام شده شبیه به بخش روابط عمومی بیمارستان. گاهی می‌شود یکهو بی‌دلیل یاد یکی از عکس‌ها می‌افتم و مرا می‌برد پیش یکی از مریض‌هایی که مدتی مهمانمان بوده. عصری داشتم بین کلمات کتابی چشم می‌چرخاندم نگاهم خورد به کلمه‌ی فلاسک. بی‌هوا پرت شدم به سه‌سال پیش، وسط عکسی با حضور دوتا فلاسک سبز و صورتی. آبان ماه ۹۹، آقا مهدی اولین مریض جوانی بود که ‌‌پایش به آی‌سی‌یو باز شد. اکسیژن‌ کم‌فشار جوابگوی ریه‌ی سرتاسر سفیدش نمی‌شد. باید فکر دیگری برایش می‌کردیم. خودش نمی‌دانست اوضاع بیماری‌اش تا چه حد وخیم است. نه خودش نه خانمش. اما ما می‌دانستیم برگشتنش به زندگی چیزی شبیه به معجزه است. و خب امیدوار به همین کورسوی نور، روز و شب دورش می‌چرخیدیم. کودک خردسالش را بهانه می‌کردیم تا نفس‌های به شماره افتاده‌اش جان بگیرد. عشق‌های زندگی‌اش را مدام می‌آوردیم جلوی چشمش تا دوپینگ کند. توانش برای ادامه‌ی زندگی چندبرابر شود. هفت روز مداوم جنگیدن، مهدی را خسته‌ کرده بود. چشم‌های بی‌رمقش داد می‌زد می‌خواهد محکم باشد و نمی‌تواند. داشت ساز رفتن کوک می‌کرد. آدمیزاد توانش محدود است. مگر چقدر می‌شود جلوی نفسی که با زجر بالا می‌آید و با درد پایین می‌رود مقاومت کرد؟ مگر می‌شود جلوی زهر کرونا وقتی تا مغز استخوان فرورفته را گرفت؟ اما این حرف‌ها که برای خانمش، شوهر نمی‌شد. او شوهرش را از ما می‌خواست. می‌گفت وقتی با پای خودش آمده پیش شما باید با پای خودش هم برود بیرون. او چه می‌فهمید مهدی دیگر حتی توان جمع کردن پاهایش را در روی تخت هم ندارد. به در و دیوار می‌زد برایش. منتظر بود از دهن یکی بشنود آب‌هویج خیلی برای ریه خوب است. دوساعت بعدش با یک بطری پر آب‌هویج تازه جلوی در آی‌سی‌یو بود. همراه مریض کناری‌اش می‌گفت: «تا حالا عصاره‌ی گوشت بلدرچین برای شوهرت درست کردی؟» دیگر تا دو روز کل وعده‌های غذایی مهدی می‌شد آبگوشت. یک روز قبل اینکه بداند مهدی می‌خواهد تنهایش بگذارد. زنگ آ‌ی‌سی‌یو را زد. دوتا فلاسک سبز و صورتی دستش بود پر از توصیه‌های در و همسایه که برای بهبودی سفید شدن ریه دستور داده بودند. با چه زبانی می‌گفتیم که مهدی حتی توان فرو دادن یک قطره از آن داروها را ندارد؟ با چه دلی می‌توانستیم بگوییم الان فقط دعا جواب می‌دهد؟ عزیزش بود آخر. پناهش بود. چطور به راحتی دستش را ول کند بگذارد ترکش کند. امروز عکس دو تا فلاسک را گرفتم جلوی چشمم و زیر لب فاتحه می‌خوانم برای بابامهدی. از خدا می‌خواهم امشب او را مهمان سفره‌‌ای کند که بزرگترش در بستر بیماری افتاده. بزرگتری که طبیب ماهر شهر شیر دوایش کرده. آمده برق امید پاشیده توی چشم بچه‌یتیم‌هایی کوفه. بچه‌ها افتادند دربه‌در دنبال شیر تازه. کاسه پر کرده‌اند برای بابایشان. آخر بهشان گفته‌اند تنها کاسه‌‌ی شیر می‌تواند حریف زهری که تا مغز استخوان فرو رفته شود. گفته‌اند اگر می‌خواهید بابایتان خوب شود باید شیر بخورد. و فکر می‌کنم به این‌که حالا چه‌کسی دلش را دارد برود روی این همه امید خاک بریزد؟ چه‌کسی می‌تواند به این چشم‌های که برق امید نم‌شان کرده بگوید به صورت مریضتان رنگ موت نشسته؟ پاهایش را به‌سختی جمع می‌کند. نای‌‌ نشستن ندارد. کدام دل‌گنده‌ای جرأتش را دارد بگوید بروید آماده‌ی عزا شوید که برای بار دوم یتیم شدید؟ 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
بسم الله چشم انتظاری چشم انتظاری سخت است. مثل ناخن مانده بین دو لبه قیچی که کم‌کم فرو می‌رود و گوشت را له می‌کند، مثل زبان مانده زیر تیزی و سنگینی مداوم دندان‌ها، استخوان مانده لای زخم... چشم انتظاری را باید از مادری پرسید که نه ماه منتظر دیدن روی میوه دلش می‌ماند، یا پیرزنی که سال‌ها چشم به در خشک کرده، شاید پیکر فرزند مفقود الاثرش بازگردد. تو اما چشم انتظار چیز دیگری بودی، جنس انتظارت مثل خودت فرق می‌کرد با هرچه دیده و شنیده‌ایم. چشم‌ انتظاری برای عاقبت بخیری، برای معشوق خدا شدن و در آغوش محبتش تا ابد روزی خوردن... شهادت حقت بود همر‌رزم، رفیق، شاگردِ حاج قاسم! سال‌ها به دنبال گلوله‌ها دویدی شاید میهان تنت شوند و حالا؛ روز بعد از عمیق‌ترین شب سال، همه‌شان را به آغوش کشیدی. به آرزویت رسیدی. دیگر دستانت باز شده، برایمان دعا کن. شاید چشم انتظار واقعی منجی دنیا شویم. 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
تازه از ماموریت سوریه برگشته بود. فرزند تازه متولد شده‌اش کمتر از بیست روز داشت. در کل سال شاید سه چهار ماه مجموعا کنار خانواده‌اش بود. به‌جای اینکه کل عید نوروز در خانه بنشیند و کیف طفل صغیرش را ببرد با کل خانواده‌اش آمد زیر بار اعتکاف دخترانه. غیرتمند، شجاعانه و صاحب‌نظر. مسئول اعتکاف دخترانه، همه هم و غمش حضور یک مرد کاربلد فرهنگی‌کار بود که بتواند وزنه سنگین این اعتکاف را بلند کند. هر لحظه یک چیزی می‌خواست و کاری طلب می‌کرد. چقدر خوب؛ بسیجی مخلص سرهنگ امیرمحسن آمده بود زیر بار این کار. آخر او بود که آرام نداشت. آسودگی‌اش می‌شد عدمش... ✍️ طاهره ابوالحسینی 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
وسط ضجه و اضطراب جماعت، درگوشی از همسر شهید پرسیدم: "وصیت نکرده بود چیزی بذاری کنارش موقع دفن؟" انگار از قبل آماده باشد دستم را گرفت برد سر دو تا کشو! یک شیشه آب معدنی پر از خاک، یک کیسه کوچک پر از خاک، تسبیح تربت... دلم خون شد. - اینا چیه؟ - با این دستکشا و دستمالا حرم بی‌بی زینب رو غبارروبی کرده، آخه مدافع حرم بود. گفته بذارید توی لحدم! این خاک تدفین زائر اربعینه...این خاک مسیر کربلاست...این تربتیه که تو دستاش بوده... کشو دوم هم که پر از شال عزا بود... - چرا انقدر دم دست؟ - کل دارایی‌ش همین‌ها بود... همه‌ش خاک! ✍️ طاهره ابوالحسینی 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
مگر نمی‌دانید اینجا جوان‌ها شب قدر دعای شهادت می‌کنند، ما جماعت دل‌سوخته هم دلمان آب است برای این استقبال ها! چرا تجمع روی دست خودتان می‌گذارید؟! ✍️ 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
صدای فرود هواپیما می‌آید‌. انگار صاف می‌نشیند ته دل من! می‌لرزد ته و تویش. دست خالی آمده‌ایم استقبال! آقایی پشت میکروفون رجز می‌خواند. دستهای خالیمان مشت می‌شوند... چشم می‌چرخانم، عکس‌هایشان دلبری می‌کند و هرسه لبخند ملیحی می‌زنند... در انتظار صاحب‌خانه‌ها... ✍️ 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
همه با بچه آمده‌اند، دل قرص دارند به آینده‌شان به امنیت‌شان... خون حسن نژادها پای درخت انقلاب ریخته شد تا این نظام و انقلاب بماند. ✍️ 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
دخترک را برشانه‌اش سوار کرده. از این دورها روسری صورتی‌اش را می‌بینم. گاهی سرش به طرف پایین خم می‌شود. درست کنار گوش بابا... حرف‌های پدردختری‌ست حتمی. شاید هم کمی بزرگتر از سنش باشد. ذهن خوانی می‌کنم برای خودم: «بابا جان! ببین! اینجا درخت‌های تنومند با خون آبیاری می‌شود. اینجا زنان، مردانشان را را بال و پر می‌دهند برای پرواز...باید کارهای بزرگ یاد بگیری از همین حالا...» 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فرمانده گروه جهادی شهید محمدخانی بود. نیروهایش در نیمه‌شب با ذکر و توسل خانه ابدی‌اش را آماده می‌کنند. 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
سالن تغسیل خلدبرین یزد ساعت ۲:۳۰ بامداد سیل عاشقان و حسرت‌زدگان. به این امید که یک‌بار دیگر چهره را زیارت کنند. 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
قبل از اعزام با همسرش مشرف می‌شوند زیارت شهدا. بالای قبری می‌ایستد و وصیت می‌کند: "اگر شهید شدم منو کنار این شهیدِ سید دفن کنید!" 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 من عکس رو خراب می‌کنم از همون اول صبح که عکس‌ او را دیدم، سوالی در سرم افتاد که کجا دیدمش. صفحات آلبوم ذهنم را ورق می‌زدم و چهره آدم‌ها را از جلوی چشمانم رد می‌کرد. یادم نیامد. احتمال دادم که او را در چند ثانیه کوتاه در هیئت اردو جهادی باید دیده باشم. تا لحظه‌ای که این عکس را در استوری یکی از بچه‌ها دیدم. رفتم به آن روز و به آنجا. پارسال. زیر آفتاب شدید نجف. موکب شهدای محمدآباد. مشغول مصاحبه با مسئول موکب، آقاصالح بودم. گوشه ایستاده بود تا مصاحبه‌ام تمام شود. آخر مصاحبه، می‌خواستم عکس بگیرم. آقاصالح گفت: «تنهایی که عکس نمی‌گیرم. محسن، تو هم بیا.» خندید، اشاره‌ای به سر تا پایش کرد و گفت: «من با این وضعم عکس رو خراب می‌کنم‌.» شلوار کردی مشکی خاک گرفته‌ای پوشیده بود، با تیشرت مشکی که گوشه، گوشه‌اش از خیسی عرق شور، سفیدک بسته بود. آخر سر قبول کرد و آمد جلوی دوربین. عکس را گرفتم، نگاهی به آن انداخت و گفت: «دیدی گفتم عکس رو خراب می‌کنم.» حالا امروز صبح‌ عکس‌های امیرمحسن حسن‌نژاد همه جا پخش شد. در اوج زیبایی. و این عکسش شد زیباترین عکسی گرفتم، در زیباترین مکان. ✍️ 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔻۹۹۴ مایل ۹۹۴ مایل، یا ۱۴۰۰ کیلومتر، حدودا. این فاصله‌ی ماست تا خاکی که اشغالیست. فاصله‌ی زیادیست، حتی همسایه هم نیستیم. یادم هست وقتی کلاس هفتم بودم و درمورد یهود میخواندم، آرزو داشتم یک روز بروم آنجا، ببینم چه شکلی است. خواب آزادی مناطق مختلفش را می‌دیدم، اینکه میتوانم توی کوچه پس کوچه هایش بچرخم و تاریخ ادیان را ببینم. حتی همین الان هم آرزو دارم اولین مسافرتم، به فلسطین باشد، به قدس. خلاصه که کلی درموردش رویا می‌بافتم. درگوشی میگویم، کداممان آرزو ندارد که شهید‌القدس شود. بگذریم‌ امروز، فهمیدم این فاصله میتواند خیلی نزدیک تر از این حرف ها باشد. میتواند بیخ‌گوشمان باشد، همین بغل. کافیست خدا بخواهد، تو توی ایران می‌شوی شهید راه قدس. همین چند ساعت پیش، کل سپاهی های یزد عزادار شدند. طبق اطلاعات واصله از منابع معتبر، سپاه مناطق مرکزی معمولا کمک کار سپاه مناطق مرزی است. یعنی مثلاً سپاه الغدیر، مسئول تأمین امنیت سیستان و بلوچستان است و با سپاه آنجا همکاری می‌کند. سپاهی های یزدی هم برای طرحشان می‌روند آنجا. اگر آشنای سپاهی داشته باشید احتمالا یک سفر توریستی طولانی مدت رفته است زاهدان، یا چابهار. بعید هم نیست اصلا نفهمید چطور یکهو غیبشان می‌زند و دوباره بر می‌گردند. یکی از بچه ها تعریف میکرد شب قدر، یا خانواده‌ی شهید حسن نژاد، کنار همدیگر نشسته بودند. شهید هم بود. شهید انتظاریان، رفیق فاب بچه های سپاه میبد بود. شهید سرسنگی، تازه وارد سپاه شده بود. حالا روی کفن هرسه‌تایشان نوشته شهید‌القدس. متوجهید دارم چه میگویم؟ نیازی هست دوباره توضیح بدهم؟ اینها بیخ گوشمان بودند. کنار دستمان. بعضی هایشان آنقدر معمولی بودند که اصلا بهشان نمی‌خورد چنین فاصله‌ای را اینقدر سریع طی کنند. آنها شهید مکانی شدند که ۹۹۴ مایل با ما فاصله داشت، ۱۴۰۰ کیلومتر. آنها را اسراییل زد، با خنجر منفورترین موجودات عالم کشته شدند. شهادت ظاهراً آنقدر ها هم سخت نیست، ما عرضه‌اش را نداریم. کاش خدا به داد ما بی‌عرضه ها هم برسد. فردا قرار است تشییعشان کنند. مارا روسفید کردند. حداقل میتوانیم سر بلند کنیم و بگوییم ماهم داریم میجنگیم. پ.ن: نمی‌دانم این چند شب چه رزقی را خدا پخش کرده بین بنده های مقربش. همینقدر میدانم که دیر رسیدم، دیر فهمیدم، دیر دریافتمش، همین... 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
💠 حاشیه‌نوشت‌هایی از تدفین شهدای عملیات تروریستی را در کانال بخوانید. 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
🌿 عید است و بازار دیدوبازدید گرم. مردم آمده‌اند تماشا! دیروز عصر تا حالا اینجا عجیب، رونق گرفته! چشم‌ها میخکوب این خاک‌ها و دل‌ها خوناب. از صبح داربست زده‌اند برای آماده‌سازی قبور مطهر شهدا. 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
🚩 اول‌بار حضرت زهرا(س) از خاک قبر حمزه سیدالشهدا تسبیح سی‌وسه دانه‌ای درست کردند. یعنی که بعضی خاک‌ها قرب دارند جلوی خدا! نشد بشمارم. مردم کلی تربت شهید برای خودشان به غنیمت بردند؛ برای روز مبادا! 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
🚩 خانه هر کسی را طوری زینت می‌دهند که دلش باشد! بخواهی‌نخواهی آدمی روانه این خانه می‌شود. حواستان جمع باشد چی پسندتان است! 🚩 خانه ابدی 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
27.2M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🚩 بعید می‌دانم ریز برنامه فوت آدم را بشود از قبل هماهنگ کرد. چون در اصل همه‌چیز در یک ابهام کامل است؛ مگر یک حالت! مثلأ شهیدی باشی و عمری دست و سینه‌ات سوخته غم ارباب باشد. طوری که همیشه داشته باشی دم و دستگاه آقا را ردیف کنی. آن‌وقت همه برنامه‌ات را با جان و دل، با دقت و رقت که اگر خودت هم بودی نمی‌شد، جور می‌کنند. 🚩 داوطلبانه آمده بود! گفت روی کفن و سنگ لحد شهدای گمنام همیشه می‌نوشتم؛ دلم می‌خواست برای این شهدا هم بنویسم. 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
🚩 قبر برای بعضی حفره وحشت است؛ برای بعضی چاله گور، برای عده‌ای آرامگاه ابدی و برای جماعتی از ابناء بشر زیارتگاه عشاق و دلدادگان. 🚩 شهید سرسنگی را قرار بود ببرند علی‌آباد دیار آباء و اجدادی. از سعادت ما یزدی‌ها بود که کنار تربت رفیقش زیارت شود! 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
🚩 امام یک تکمله پیدا و پنهان داشت آخر همه حرف‌هایش! دنیا چیزی نیست؛ علاجی برای آخرت کنید. 🚩 پدرجان! خوش به حالت! چه شفیع محکم و مبارکی برای خودت دست و پا کردی... 🚩 خانواده شهید و پدر و مادرش که آمدند انگار تمام غم‌های دنیا را ریختند توی سینه سوگوارها... 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef
🚩 از زمانی‌که کلنگ زدند برای حفر محل دفن تا حالا که چیزی به آوردن پیکر شهدا به تربت‌شان نمانده یک لحظه این خانه‌‌ی آباد خالی از ذکر نشده؛ رفقای شهید یکی‌یکی و دسته‌جمعی یک‌ریز برای‌شان عاشورا خوانده‌اند و اشک‌های‌شان را روانه این خاک پاک کرده‌اند. اشک‌هایی که بیشتر بوی التماس می‌داد. 🆔 محفل نویسندگان منادی https://eitaa.com/joinchat/2328953113C3e644bfcef