🔰 ملاک نفع و ضرر مردم 🔺 شرح حدیثی از امام صادق علیه‌السلام درباره نماز شب در ابتدای جلسه درس خارج فقه رهبری ۹۸/۱۱/۱۴ 🔻مردم دنیا که صبح از خواب برمیخیزند بر سه نوعند: 🔹 گروهی که برای آنها خیر است و شر ندارد 🔹گروهی که برای آنهای شر است و خیر ندارد 🔹گروهی که برای آنها نه خیر است و نه شر @monajatnamaz

✍ #تلنگر تو تهران یکی میگفت: خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی...! که آزادانه فریاد میزنند: 🗣 آزادی! آزادی! آزادی! و عابران خسته میپرسند: _آزادی چند؟... من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد: _آزادی کجاست؟! و راننده با لحن معنی داری گفت: رد کردی؛ آزادی قبل از انقلاب بود!" و من به او گفتم: آری👈🏻 از غرب که به میدان آزادی نگاه کنی، آزادی قبل از انقلاب است! ولـــی!!! 👈🏻از میدان "امام حسین (ع)" که به آزادی نگاه کنی میبینی، آزادی "درست بعد انقلاب" قرار دارد 👈🏻پس بنگر در کدام سو ایستاده ای؟؟ طرف امام حسین(ع) ، یا طرف غرب....؟! @monajatnamaz

⬛️◼️⬛️◼️⬛️◼️⬛️◾️▪️ ماه صفر برفت و عزای مصطفی شد مسموم زهر کینه امام مجتبی شد مدینه شور و شین است خونین دلِ حسین است🏴🏴 ·@monajatnamaz

🌷حاج شیخ حسین انصاریان: در کلام پیامبر (ص) هرگاه خـدا عاشـــق بنده‌ای شود یک روحیه معنوی به او می‌دهد که از حرام الهی #چشـم بپوشد ، طوری که هرچه این حـــرام‌ها لذت داشته باشد ، به آن مــیل و رغبت پیدا نمی‌ کند. @monajatnamaz

✍پیامبر اکرم (ﷺ): چهار چيز است چنانچه يكى از آنها وارد خانه ای شود ‌آن خانه را طورى خراب كند حتّى با بركت نيز آباد نگردد: ●خيانت ●دزدى ●شرابخوارى ●و زِنا 📚‍امالی صدوق ص۳۸۹ @monajatnamaz

✳️ به یاد خدا باشید یا با تسبیح یا با دل. یاد خدا با دل خیلی اهمیت دارد. گاهی اوقات انسان با زبان در حال گفتن ذکر استغفار است، اما گناه هم می کند. 🔵👈 در حدیث آمده که : « کسی که در حال گناه کردن استغفار میکند، خود را مسخره کرده است. یکی از علما می گفت: سی سال پیش سوار اتوبوس بودم، یک حاجی هم با ریش و عبا و قبا جلوی من نشسته بود. 🔵👈 هر زن بی حجابی که وارد اتوبوس می شد، حاجی نگاه می کرد و یک « استغفر الله » می گفت. پشت سر هم هر زنی که وارد می شد، حاجی این کار را می کرد. یک وقت در یکی از ایستگاه ها یک خانم بی حجاب سوار ماشین شد، حاجی متوجه او نشد، من با دست به شانه اش زدم و گفتم : « حاج آقا، یک استغفر الله دیگر هم سوار اتوبوس شد! شخص حاجی با شنیدن حرف من ناگهان برگشت و متوجه شد یک عالم پشت سرش نشسته و مراقب اوست و فهمیده که شیطان او را بازی داده است. جیک نزد. شیطان این قدر عجیب است که در حالی که مشغول استغفار هستی، شما را به گناه می اندازد. این ذکر به درد نمی خورد. چون دل به یاد خدا نیست. 🔵👈 حاجی پشت سر هم می گفت:« خدا لعنت کند کسانی را که اینها را بی حجاب کرده اند» اما با این حال، خودش، محو تماشایشان بود. اگر دل انسان به یاد خدا باشد که چشم، به زن نامحرم نگاه نمی کند! تسبیح در دست و ذکر استغفار هم بر لب، اما دل به یاد خدا نیست! از خدا بخواهید که دل هایتان به یاد او باشد. این مطلب را یادگاری از من داشته باشید: ذکر خالی، چنگی به دل نمی زند! 🔹 [ محمودی گلپایگانی ، در محضر مجتهدی ج 2، ص 165،انتشارات مستجار،1392 ] @monajatnamaz

✨ 🏴چرا معاویه، امام حسن مجتبی(ع) را با این‌که با او صلح کرده بود، به شهادت رساند؟ ✍وجود مبارک امام مجتبی(ع) به چند دلیل مانعی بزرگ برای ولایت عهدی یزید به شمار می آمدند: 1⃣ آن حضرت شخصیت معنوی بالایی داشت و همه او و برادرش امام حسین(ع) را دو آقای جوانان بهشتی می شناختند و خدمات فراوان آن حضرت در مدینه از او شخصیت عظیمی در اجتماع ساخته بود و در عراق نیز به سبب شیعه بودن اکثریت مردم، حضرتشان جایگاه و پایگاه ویژه ای داشت. به این سبب، معاویه به راحتی نمی توانست ولایت عهدی یزیدی را مطرح کند که از معنویات بویی نبرده و جوانی خام و اهل شراب و قمار بود. 2⃣ امام حسن(ع) از کسانی بود که نه تهدید او را وادار به عقب نشینی می کرد و نه تطمیع وی را به سکوت و تسلیم وا می داشت. همچنین گزینه دور کردن از مرکز جامعه اسلامی به بهانه هایی؛ مانند امارت و قضاوت درباره امام حسن(ع) قابل اجرا و عمل نبود؛ چون آن حضرت، هیچ مسئولیتی از طرف معاویه نمی پذیرفت و معاویه نیز برای اجبار بر این مسئله قدرتی نداشت. 3⃣ قرارداد صلحی میان حضرت مجتبی(ع) و معاویه وجود داشت که بنابر یکی از بندهای آن، معاویه حق نداشت بعد از خودش کسی را به جانشینی انتخاب کند، بلکه زمامداری بعد از او به حضرتشان می رسید و این خود، مانع بزرگ سیاسی و اجتماعی به شمار می آمد. این بند از قرارداد در کتاب های تاریخی معتبر فراوانی وجود دارد: «علما بر این اتفاق دارند که حسن [بن علی] حکومت را به معاویه تا زمان حیاتش واگذارد کرد نه بیش از آن، تا این که خلافت بعد از او به خودش برگردد و قرارداد بین آن دو این گونه بسته شد». «هنگامی که علی به شهادت رسید، حسن بن علی در عراق و معاویه در شام به حکومت رسید ...امام مجتبی(ع) با لشکری از کوفه به قصد جنگ با معاویه حرکت کردند و معاویه نیز با لشکری از شام، رهسپار میدان جنگ شد. بعد از رویارویی دو لشکر و آن وقایع، کار به صلح کشید و صلح نامه ای در آن میان به امضا رسید که یکی از بندهای آن این بود: به این شرط که معاویه، خلافت را بعد از خود به حسن واگذارد». 💥با توجه به جهات فوق به سبب زنده بودن امام حسن مجتبی(ع)، معاویه هیچ توجیهی برای طرح ولایتعهدی فرزندش نداشت و از همین جا روشن می شود که حضرت مجتبی(ع) با این که به یقین می دانست معاویه به صلح نامه عمل نخواهد کرد، اما با دقت تمام، موادی را در آن قرارداد گنجاند که رسوایی معاویه را - که بسیار ظاهرفریبی می کرد - با دست خودش فراهم کند. 📚از بیانات استاد انصاریان ✨رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد ✨ @monajatnamaz

حجت الاسلام فـرحـزاد ✅ #سهم‌شیطان‌ازمحبت‌پیامبر @monajatnamaz