جهانی کاملاً کور، که همه‌ی ظرفیت‌ها و امکانات خود را بسیج کرده تا پیکر ۱۹ اسیر اسرائیلی را بیرون بکشد، در حالی که هزاران شهید و مفقود فلسطینی — بیش از ۱۰٬۰۰۰ نفر — هنوز زیر آوار خانه‌های ویران‌شده به‌دست اشغالگران مدفون‌اند و هیچ‌کس دربارهٔ سرنوشت‌شان جویا نیست. این وضعیت را می‌توان اوج انحطاط اخلاقی دانست: توجه بین‌المللی معطوف به بازیابی اجساد اندکی است، اما نسبت به درد و رنج گستردهٔ مردمانی که زندگی‌شان نابود شده است، بی‌تفاوتی مطلق حکم‌فرماست. این صحنه، به‌روشنی، زشتی و تراژدی «دوگانگی معیارها» را در بالاترین سطح نشان می‌دهد — معیاری که وجدان جمعی و حقوق بشر را زیر سؤال می‌برد. پ.ن: هفته‌ی گذشته، تیم‌های امدادی از ترکیه، مصر و قطر عملیات آواربرداری را در مناطقی خاص آغاز کردند؛ همان نقاطی که گمان می‌رود پیکر صهیونیست‌های کشته‌شده در زیر آوار آنجا مدفون باشد. @monem_ps

توییت شاعر بزرگ و فعال سیاسی فلسطینی، تمیم البرغوثی – ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵. #شاعر_مقاومت @monem_ps

خوب، از همین حالا — و هرچه روزگار از جنگ یا صلح پیش بیاورد — کلِ فلسطین از دریا تا نهر حقِ ماست؛ ما اهلِ آن و فرزندانِ اهلِ آنیم و نمی‌توان آن را محدود به پیروانِ یک روایتِ دینی ساخت؛ آنان غاصبانِ واردشده‌ای‌اند که غاصبانی دیگر آن‌ها را آورده‌اند، هر گونه تقسیمِ فلسطین، جهان بر ما اعتراض خواهد کرد و خواهند گفت که دیگر در میانِ مردمِ آن سرزمین کسی نمانده که خواهانِ تمامِ آن باشد. فلسطینِ سراسر متعلق به کسانی است که در آن زاده شده‌اند و پدران‌شان و پدرانِ پدران‌شان برای صدها سال در آن بوده‌اند، نه متعلق به مهاجرانِ غیر‌شرعی که قدرتِ غاصبِ غیرقانونی پس از جنگِ جهانیِ اوّل واردشان کرده است... راه‌حلِ دو‌دولتی تحقق نخواهد یافت زیرا دشمن طماع و مغرور است... پس نمی‌دانم فایدهٔ قبولِ آن توسط برخیِ مخالفان فلسطینینان چیست — این یک تسلیمِ تاریخی بدون هیچِ‌مقابل است بلکه پندار پر‌هزینه می باشد می‌گویید امیدِ به آزادیِ کامل خیال پر‌هزینه هست ؟ من میگویم :تسلیمِ شما از طمعِ قدرتی است که غاصب به شما تفویض می‌کند تا به‌جای او عمل کنید خیال پر‌هزینه هست مرا دیوانه بنامید، انگار نه انگار بیست سال است این را می‌خوانم و درس می‌دهم: آزادسازیِ کاملِ آن ممکن است، و این در همین نسل ممکن است؛ ما هزینه‌اش را پرداخته‌ایم و آن‌ها نیز ناگزیرند که هزینه‌اش را بپردازند. #آزادسازیِ_کاملِ_آن_ممکن_است. #تميم @monem_ps

اسير صهيونيستى تازه آزاد شده میگه که رزمندگان مقاومت براش سریال (یوسف پیامبر) پلی میکردند و در طول دوران اسارتش همه قسمت های این سریال رو دید وداستان واقعى يوسف پیامبر وپدرش یعقوب از نگاه قرآنی رو شنید . @monem_ps

صهيونيست‌های وحشی اینگونه به مدرسه فلسطینی در کرانه باختری حمله کردند . #كرانه_باخترى @monem_ps

هر سال هم زمان با فصل برداشت زیتون شهرک نشینان صهیونیست به باغ ها و زمین های کشاورزی فلسطینیان یورش می برند؛ درختان زیتون را آتش میزنند و کشاورزان را از زمین هایشان دور میکنند. امسال نیز چنین بود - هر روز ده ها گزارش از کرانه ی باختری منتشر می شود که از تداوم خشونت و تخریب عمدی حکایت دارد. پ.ن: از سال ۱۹۶۷ تاکنون نزدیک یک‌میلیون درخت زیتون فلسطینی آسیب دیده یا نابود شده اند - درختانی که هر یک نماد زندگی صبر و ریشه های یک ملت اند. @monem_ps

صهیونسیت ها بازم آتش‌بس رو نقض کردند ومناطق خانیونس در جنوب والنصیرات در مرکز نوار غزه رو بمباران کردند از صبح امروز تا این ساعت ۱۰ نفر به شهادت رسیدند. @monem_ps

کاملا درسته،و چیزی که پنهان مانده بسیار بزرگتر و وحشتناکتر است. این نكته را خودم اضافه می‌کنم: این اعضا فقط برای استفادهٔ صهیونیست‌ها نیست؛ هر کسی از اروپا و آمریکا بیاید می‌تواند این اعضا را بخرد و خودش با آن‌ها درمان شود. بسیاری از تاجران و صاحبان شرکت‌های بزرگ دنیا که سرطان پوست داشتند یا به قرنیه و اعضای دیگر نیاز داشتند، با همین اعضایی که از بدن فلسطینیان دزدیده شده بودند درمان شده‌اند. در واقع رژیم بانک اعضای بدن این جهان کثیف محسوب می‌شود. @monem_ps

امروز ۴۵ شهید گمنام که کسی نتونست آنها رو شناسیی کنند توسط دفاع مدنی دفن شدند . #غزه @monem_ps

أمُّ أَخيها ... شمسی که هیچ‌گاه غروب نمی‌کند از همان لحظه‌ای که چشمانم را به این دنیا گشودم، «شمس» را به عنوان دختری زیبارو، خوش‌خلق و مهربان شناختم. شمس با برادر کوچکش بازی می‌کرد، و با نگاهی سرشار از عشق و نگرانی، مراقبش بود تا آسیبی نبیند. و چون بزرگ شدم، آن شمس نیز با من بزرگ شد؛ هم‌بازی من شد، شریک شیطنت‌ها و رویاهایم. از کودکی به من ایمان داشت، شاید او نخستین کسی بود که به من ایمان آورد. او فقط برایم خواهر نبود، بلکه مادری مهربان و دوستی صادق هم بود. در خانهٔ پدرم، سرچشمهٔ زیبایی و مهربانی بود و در خانه‌ای که آکنده از صلابت مردانگی بود، او همچون گلی خوشبو، خانه‌مان را عطرآگین می‌کرد و دل‌هایمان را آرام. می‌دانستم که پدرم او را بیش از من دوست دارد، اما هرگز رنجیده‌خاطر نشدم، زیرا می‌دانستم که آن عشق، حقِ اوست — و او سزاوارِ آن. در چنین شبی، بیست‌وهفت سال پیش، خواهرم شمس به دنیا آمد؛ نور خانه‌مان و روحِ آن شد برای همه‌مان هم خواهر بود و هم مادر، که روز‌ به‌ روز با مهرش بر ما می‌بارید، حتی در سخت‌ترین و تلخ‌ترین روزهایش. در غربت، مونسِ من بود؛ با آن‌که دور بود، هرگز نگذاشت فاصله میان ما، گرمای مهرش را کم‌رنگ کند. یادهای کودکی‌ام با او، بیش از یادهای کودکی‌ام با خودم است؛ از درست‌کردن شیرینی‌ها، تا حفظ قرآن، و آماده‌شدن برای جشن‌های عید. در روز میلادت، ای هم‌نفَس و همراه من، چقدر دلم می‌خواهد در آغوشت بگیرم، در کنار تو قدم بزنم، و مثل گذشته، در گفت‌وگوهای طولانی‌مان غرق شوم. چقدر دلم برای نگاهت تنگ شده است — آن چشمانی که همیشه از امید و آرزو لبریز بود. در روز میلادت، ای شمسی که روشنی‌ات خاموشی نمی‌گیرد، آرام بخواب، ای گل ما، ای شمسی که هرگز غروب نمی‌کنی. به‌زودی در بهشت دیدارمان تازه خواهد شد، جایی که دیگر جدایی نیست. سلام بر تو، تا زمانی که خورشید می‌تابد، و تا وقتی که در سینه‌های ما تپشی هست که نامت را زمزمه کند — ای شمس. ولادت: ۲۳/۱۰/۱۹۹۸ شهادت: ۱۵/۹/۲۰۲۵ @monem_ps