مومنان فداکار هم دعوت پیامبر را لبیک گفتند و در رکاب پیامبر از مدینه خارج شدن و در محلی اردوی جنگی به پا کردن تا آماده برخورد با مشرکان بشن

در این آیه خدا به این سربازان مخلصِ با ایمان یادآوری می‌کنه که همان‌طور که شهیدان پیش خدا مقام و پاداش دارن رزمندگان با ایمان و با تقوا که در راه دفاع از اسلام خستگی‌پذیر نیستن پیش خدا اجر بزرگی دارن

الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ ﴿۱۷۳﴾ همان كسانى كه [برخى از] مردم به ايشان گفتند مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمده‏ اند پس از آن بترسيد و[لى اين سخن] بر ايمانشان افزود و گفتند خدا ما را بس است و نيكو حمايتگرى است!

ابوسفیان می‌خواست قبل از جنگ نظامی جنگ روانی بر پا کنه و سپاهیان پیامبر را بترسونه

اما قرآن میگه آنها نترسیدند بلکه با شنیدن این اخبار بر ایمان و پایداری‌شون اضافه شد و گفتند ما خدا را داریم و برای ما بس است کار ما به دست خداست و کارگزار و وکیل ماست و از این بهتر چیست؟!

به این ترتیب اونا اصلا نترسیدند👌🏻 با توکل به خدا دل خودشان رو قوی کردن همچنان آماده نبرد ایستادند و ثابت کردن که ملتی که شهادت دارد اسارت ندارد!'

فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ ﴿۱۷۴﴾ پس با نعمت و بخششى از جانب خدا [از ميدان نبرد] بازگشتند در حالى كه هيچ آسيبى به آنان نرسيده بود و همچنان خشنودى خدا را پيروى كردند و خداوند داراى بخششى عظيم است!

آمادگی و استقامت مسلمانان باعث شد که مشرکان در تصمیمی که برای جنگ دوباره گرفتن تجدید نظر کنند! اونا می خواستند مسلمانان را بترسونند اما در حقیقت وقتی ایمان و استقامت این مردم رو دیدن و مشاهده کردن که اصحاب رسول خدا در حالی که در جنگ شکست خورده و مجروح بودن سریع لباس رزم پوشیدن و به راه افتادن خودشان به وحشت افتادن و ترجیح دادند جنگ نکنند✋🏿😌

مسلمانان بدون اینکه صدمه ببینن به مدینه برگشتند و در راه خرید و فروش و داد و ستد هم انجام دادن😂 و از فضل و نعمت الهی هم بهره مند شدن✌️🏿

اما اون چیزی که مهمتر از همه بود این بود که در این سفر هدفشون کسب رضای خدا بود و فضل و بخشایش بزرگ خدا هم مخصوص کسانیِ ڪه در پی ڪسب خشنودی و رضای خدا هستند🖐🏻!'