می دونی خیلی ها که به یه جایی رسیدن از همین خلوت های شبانه در خونه خدا بوده
از این اشک ریختن های پنهانی در خونه خدا بوده
من تعجب می کنم که ما برای حل مشكلاتمون به هر کی میرسیم ازش کمک می خوایم ولی یادمون میره بریم در خونه خدا باهاش خلوت کنیم از مشکلاتمون بگیم...
کمک بخوایم...
راه نجات بخوایم...
پس ما کی قرارِ بشینم یکم فکر کنیم...
یکم با خدا خلوت کنیم...
پس چطوری قرارِ ما خودمون رو پیدا کنیم...
طرف میاد میگه ذهنم آشفته ست همش درگیرم نمیدونم چکار کنم
پیش نوجوونا میشینی یکی در میون میگن حالمون خرابه...
حوصله نداریم...
انگیزه نداریم...
یکم خودت رو جمع جور کن برای خودت وقت بذار با خودت خلوت کن
تا خودت رو پیدا کنی و بدونی چی میخوای؟
وقتی فهمیدی که چی میخوای انگیزه انجامشم پیدا می کنی...