رحلت پیامبر و ایجاد تقابل مذهبی 🔸موضوع رحلت یا شهادت پیامبر اکرم (ص) یک موضوع تقریبا روشن و مستندی است. در حالی که در سال‌های اخیر افرادی تلاش می‌کنند تا هر مناسبتی در تشیع را به تقابل مذهبی بکشانند. با این رویکرد چندسالی است عده‌ای موضوع مسموم و شهید شدن پیامبر اکرم(ص) به دست بعضی از زنان‌شان را مطرح کرده و مطالبی را در این باره منتشر می کنند، در حالی که: 🔺1. در تفسیر عیاشی روایتی به این مضمون آمده است که عایشه و حفصه به پیامبر(ص) سم خورانده و آن دوعامل شهادت پیامبر(ص) بودند (تفسير العياشي، ج۱، ص۲۰۰.) این روایت مرسل بوده و سند ندارد، پس روایتی ضعیف و نامعتبر به شمار می‌آید. منبع آن نیز منحصر به تفسیر عیاشی است و اگر می‌بینیم عده‌ای کتاب‌های متعددی را برای استناد به آن ردیف می‌کنند، بیشتر برای جوسازی و فریب دادن مخاطبان است زیرا همه این کتاب‌ها، روایت فوق را از تفسیر عیاشی نقل‌ می‌کنند. ⚡️ادعای این روایت آن‌قدر مهم وبزرگ است که اگر صحت می‌داشت، باید روایات معتبری از ائمه(ع) دراین‌باره به دست ما می‌رسید. 🔺2. معمولا همراه با نقل این روایت، استنادات تحریف شده دیگری نیز درباره طرح شهادت پیامبر(ص) آورده می‌شود. بدین صورت که منابع فراوانی از شیعه و سنی برای موضوع شهادت پیامبر(ص) به صورت کلی ذکر می‌شوند. در حالی که مقصود همه این منابع از تعبیر شهادت پیامبر(ص)، مسمومیت ایشان به دست زن یهودیه در خیبر است و همه این کتاب‌ها به این مطلب تصریح می‌کنند. 🔺3. داستان مسمومیت رسول خدا(ص) به دست زن یهودیه نه تنها در منابع اهل‌سنت، بلکه در روایات شیعه نیز آمده است.(بصائرالدرجات، ج۱، ص۵۰۴) اما متأسفانه این روایات نیز تقطیع شده و برای اثبات ادعای بالا به کار گرفته می‌شود. در قسمتی از یکی از این روایات آمده است: «مَا مِنْ نَبِيٍّ وَ لَا وَصِيٍّ إِلَّا شَهِيدٌ؛ هیچ پیامبر و جانشینش نیست مگر این‌که شهید می‌شود» ⚡️این افراد در حالی برای اثبات شهادت پیامبر(ص) توسط همسرانش از این جمله استفاده می کنند که در متن کامل این روایت علت شهادت پیامبر(ص) مسمومیت به دست زنی یهودی ذکر می‌شود. امام صادق(ع) فرمودند: «سُمَّ رَسُولُ اللَّهِ يَوْمَ خَيْبَرَ فَتَكَلَّمَ اللَّحْمُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي مَسْمُومٌ قَالَ فَقَالَ النَّبِيُّ(ص) عِنْدَ مَوْتِهِ الْيَوْمَ قَطَعَتْ مَطَايَايَ الْأُكْلَةُ الَّتِي أَكَلْتُ بِخَيْبَرَ وَ مَا مِنْ نَبِيٍّ وَ لَا وَصِيٍّ إِلَّا شَهِيدٌ؛‌ رسول خدا روز خیبر[با گوشت] مسموم شد، گوشت به تکلم درآمد و گفت: من مسمومم. پیامبر هنگام وفاتش می‌فرمود: امروز لقمه‌ای که روز خیبر خوردم، مرا از پای درآورد و هیچ پیامبر و جانشینش نیست مگر این‌که شهید می‌شود» 🔺4. عده‌ای با گزیده‌برداری از داستان «لُدود»(یعنی داستان دارو دادن به پیامبر)، آن را به مسموم کردن پیامبر(ص) ارتباط داده‌اند. اما این داستان بسیار موهن و خرافی را شیعه قبول ندارد و بسیاری از علمای شیعه دلیل جعل آن را توجیه نسبت ناروای هذیان از جانب خلیفه دوم به رسول خدا(ص) دانسته‌اند. در این داستان آمده که پیامبر(ص) هنگامی که داروی تلخی را به ایشان خوراندند، ناراحت شده و فرمودند: «بايد به مجازات اين عمل، در برابر چشمانم، به دهان تمام کسانی که در مجلس حضور دارند، به جز عباس، از آن دارو ريخته شود». سرانجام طبق سوگند و دستور اکید پيامبر(ص)، دارو به دهان يکايک حضار، به جز عباس، ريخته شد! ⚡️استثنای عباس موجب شده تا بعضی از علما فضیلت‌تراشی برای عباس در نزد خلفای عباسی را از انگیزه‌های‌‌ احتمالی جعل این روایت بدانند. ☀️ابن ابی الحدید از استادش نقیب نقل کرده است: «من در مجلس استادم ابوجعفر نقيب حديث «لدود» را مطرح کردم و نظر او را در اين مورد جويا شدم که آيا در اين حادثه، به دهان علي بن ابي طالب نيز از آن داروي تلخ و بدمزه ريختند؟ او در پاسخم گفت: معاذ الله؛ اگر چنين چيزي حقيقت داشت، عايشه مي‌گفت؛ زيرا او علاقه‌مند بود که در باره‌ علي بن ابی طالب نقطه ضعفي بيابد و آن را افشا و برملا کند. ابوجعفر سپس گفت: در آن روزها و ساعت‌هاي آخر پيامبر، مسلماً نه‌ تنها علي و فاطمه، بلکه حسن و حسين نيز در کنار بستر پيامبر حاضر بودند و آيا مي‌توان احتمال داد که از آن دارو به دهان آنان نيز ريخته باشند؟! نه؛ به خدا سوگند چنين چيزي نبوده است». ابن ابی الحديد می‌گويد: ابوجعفر گفتار خود را با اين جمله پايان داد: «و داستان لدود از اصل دروغ و ساختگي است و آن را تنها يک نفر براى تقرّب به بعضى از مقامات ساخته و پرداخته است».( ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۳۲.) 🌱 ⛔️ کانال برداشت های نادرست اعتقادی👇 http://eitaa.com/joinchat/2691956738Cec06dd8967

💢 دروغ پایان صفر 💢 ❇️ هر ساله با پایان ماه صفر در رسانه های مجازی، پیام های شادباش پایان ماه صفر و شروع ماه ربیع الأول دست به دست می شود و در آنها به حدیثی استناد میشود از پیامبر اکرم ( ص ) که ایشان فرموده اند : "هرکس پایان صفر را خبر دهد بهشت بر او واجب میشود !!" 1⃣ در ابتدا باید توجه داشت که بر اساس آیات قرآن و روایات معتبر ، انسان در گرو اعمال خود میباشد و تنها با یک بشارت دادن به خروج یک ماه ، کسی لیاقت ورود به بهشت را نمی یابد . 2⃣ روایت "هر کس پایان ماه صفر را خبر دهد، بهشت بر او واجب میشود" در هیچ منبع روایی معتبر و قابل اعتنایی نیامده است. 3⃣ روایتی با مضمون مشابه در منابع معتبر و با سند معتبر موجود است که هدف آن تضمین یا بشارت بر بهشت در مقابل خبر خروج از ماه نیست، بلکه نشانه‌ای برای معرفی شخصیت صحابی ارجمند پیامبر(ص)، ابوذر غفاری است . در حقیقت این پیامک اقتباسی ناشیانه و ناقص از یک حدیث نسبتاً مفصل بوده است که بخش مورد نظر حدیث این است: «فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّة» متن کامل حدیث در منابعی همچون معانی‌الأخبار ص205 و علل‌الشرایع ج1 ص175 آمده است. که خلاصه آن چنین است: 4⃣ روزی پیامبر(ص) به جمعی فرمودند: اولین کسی که بر جمع شما وارد می شود، اهل بهشت است. برخی از آن جمع، بیرون رفتند تا دوباره بر جمع وارد شوند و بهشتی باشند! پیامبر(ص) که متوجه این عمل آنها شدند ، به جماعت باقی‌مانده فرمودند : به زودی جماعتی بر شما وارد می‌شوند که بر یکدیگر پیشی می‌گیرند، آن‌که بشارت اتمام ماه آذار ( یکی از ماه های رومی ) را دهد، اهل بهشت است. در افرادی که وارد شدند، ابوذر هم بود. پیامبر(ص) از جمع سوال کردند : در چه ماهی از ماه‌های رومی هستیم؟ ابوذر: یا رسول‌الله! ماه آذار خارج شده است. پیامبر(ص): تو از اهل بهشتی و بعد از من، تو را به جرم محبّت به اهل‌بیتم، از حرم من طرد می‌کنند و از آن پس تنها زندگی کرده و غریب و تنها خواهی مرد و جماعتی به واسطه تو سعادت‌مند خواهند شد. 5⃣ چنان‌چه از پایان روایت مشخص است ایستادگی بر مودّت اهل‌بیت پیامبر(ص) عامل بهشتی بودن ابوذر است، نه خبردادن پایان یک ماه و این تنها یک نشانه‌ بود. در حقیقت پیامبر می خواستند که با این عمل، جایگاه رفیع ابوذر را به اصحاب خود نشان دهد . حاصل آن که این حدیث به اصطلاح علماء علم‌الحدیث قضیة فی الواقعة بوده است. یعنی یک حدیث در موردی خاص بوده است و در شأن یک فرد خاص یعنی جناب ابوذر غفاری از صحابی جلیل‌القدر رسول‌الله(ص) ایراد شده است که رسول‌الله(ص) در قالب این بیان می‌خواستند به سایرین بفهمانند که جناب ابوذر یکی از اهل بهشت است. 6⃣ علاوه بر این بفرض هم که اینگونه نبود؛ پیامبر(ص) فرمودند بخروج آذار. آذار از ماههای رومی است و ماههای رومی نیز به لحاظ تعداد روزهای سال مانند سالهای شمسی و میلادی 365 روزه است. پس در هر سال هر ماه رومی با یکی از ماههای قمری مطابق می شود و اینگونه نیست که همیشه آذار با صفر مطابق باشد. در واقع ماه آذار از حدود یک هفته مانده به اول فروردین شروع می شود و تا یک هفته مانده به اردیبهشت ادامه دارد. 7⃣ دروغ از گناهان کبیره و دروغ بستن بر خدا و پیامبر(ص)، از بدترین گناهان کبیره است. لازم است همه ما با عدم انتشار دروغ های ساخته شده به ساحت پیامبر اکرم (ص )، مانع از نشر خرافات و تحریف واقعیتها شویم. ✍ حسین سعادت 🌱 کانال برداشت های نادرست اعتقادی👇 http://eitaa.com/joinchat/2691956738Cec06dd8967

بشارت ماه ربیع الاول، بدعت یا سنت @eteghadz

#شیخ_رجبعلی_خیاط #اخلاص یکی از شاگردان شیخ رجب علی خیاط می‌گوید: روزی خدمت شیخ عرضه داشتم: اگر اجازه دهید، با هم به زیارت حضرت رضا مشرّف شویم. شیخ فرمود: «اجازه‌ام دست خودم نیست. » نخست فهم این مطلب برای من قدری سنگین بود که چرا ایشان می‌فرماید اجازه‌ام دست خودم نیست. تا اینکه زمانی گذشت و فهمیدم بنده خدا غیر از اراده حق، رأیی از خود ندارد و کارهایش به اجازه و رضای اوست. پس از مدتی در محضر شیخ رجب علی درباره اخلاص و زیارت امام رضا (ع) بحث شد. ایشان فرمود: «ما اگر برای خدا مشرّف شویم و جز رضای خدا چیزی در نظر نباشد، حضرت از این زائر پذیرایی دیگری خواهد کرد». 📚 کیمیای محبت 🔖 #توصیه_های_اخلاقی_علما 🔖 http://eitaa.com/joinchat/3024879616Ce095b35cfa

دق الباب در پایان ماه صفر @ahkamz

دق الباب برخی از مردم دیشب در شب اول ماه ربيع‌الاول از حدود نيمه‌ شب تا اذان صبح، با در دست داشتن شمع به پشت درب مساجد مراجعه و با كوبيدن به درب مساجد و خواندن اذكارى، توسل جسته و حاجات خود را طلب نمودند و این عمل را تا هفت مسجد ادامه دادند. به اعتقاد آن ها با این کار اتمام ماه صفر و آمدن ماه ربيع‌الاول را خبر مى‌دهند و خواهان دریافت عیدی از مادر سادات می شوند تا حاجات خود را برآورده نمایند. و این در حالی است که چنین عملی، به فرموده تمامی مراجع، مدرک معتبر روایی و دینی ندارد و از جمله اموری است که موجب انحراف از دین و منجر به بدعت در دین می گردد و انجام آن به عنوان یک عمل مستحب شرعی، جایز نیست.1 ◽️ نکته: با وجود چنین خرافاتی سال هاست که واقعه مهم اول ربیع الاول یعنی همان واقعه تاریخی لیلة المبیت _خوابیدن امیرمؤمنان در بستر پیامبر _ و سنت روزه گرفتن، به شکرانه سلامتی پیامبر و امیرمؤمنان از گزند کفار و مشرکان و همچنین خواندن زیارت پیامبر ص، تحت الشعاع قرار گرفته و از یادها رفته است. 1. استفتاء از دفتر مراجع عظام: خامنه ای، مکارم، صافی، فاضل، تبریزی، بهجت، مشکینی و گلپایگانی 🌱 🔸کانال برداشت های نادرست از احکام👇 http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797

⚠️ حجاب بدون حیا اَداست‼️ 🆔 @Clad_girls 🍃🌸

كاممونو شيرين كنيم تو اين ماه ربيع... 😂😂😂😂😂😂 مصي جون🤣🤣🤣🤣🤣 🆔 @Clad_girls

😂😂 خخخخ اینو 😁☝️

اول اینکه آنهایی که برای محسنیه مراسم میگیرند را باید حلوا حلوا کرد چون اغلب لاشقانی هستند که دلشان نمی آید این ایام را عزادار نباشند ولی خوب همیشه نیت پاک حتما راه درست را نمی پیماید دوم اینکه همه دلداده ی حضرات آل الله هستند و نمیخواهند حرمت عزا از بین برود و طولانی کردن دهه ها جز اینکه باعث بی حرمتی شود چیزی در پی ندارد سوم‌اینکه این همه پافشاری بر عزاداری که حقیقتا برکات فراوان دارد چرا در مراسم میلاد و شادی اهل بیت نیست و چهارم اینکه اسلام یک دین دقیق مبنایی است نمیشود برای حضرت محسن به دنیا نیامده دهه بگیری وبرای حضرت علی اکبر و علی اصغر و امام مجتبی و حضرت زینب و ام کلثوم به دنیا آمده دهه نگیری اسلام بازیچه نیست ، حساب و کتاب دارد و نکته آخر حجت الاسلام کاشانی از کارشناسان برنامه سمت خدا به واسطه آقای قمی گفتند ، حضرت آقای وحید فرمودند که میلی ندارند محسنیه بگیرید و فاطمیه را کمرنگ کنید . 🆔 @Clad_girls

🍃🌸 وقتى ارزش ها , بى ارزش ميشوند!!.... و وارونه جلوه ميکنند...😐 @Clad_girls 🍃🌸

ربیع رو بالاخره تبریک بگیم یا نگیم؟ عزاداری رو ادامه بدیم یا ندیم؟ پیامهایی از دیروز در حال انتشاره که ربیع رو تبریک نگید. عزاداری‌هارو ادامه بدید تا ۸ ربیع. چون تو این روز‌ها حمله به خانه حضرت زهرا هست. شهادت حضرت محسن هست. ایام غصب خلافت امیرالمؤمنین هست و یا مثلا دهه محسنیه راه بیاندازیم و عزاداری کنیم. پاسخ ۱_یه قاعده‌کلی: هر وقت پیامی دیدید که داره یه چیز جدید یا یه کار جدید رواج میده مخصوصا تو مسائل دینی، حتما قبل از انتشار، دربارش تحقیق کنید. ۲_بله از لحاظ تاریخی برخی از این روزا مصادفه با موارد بالا. البته تاریخ حمله اصلی و شهادت حضرت محسن در اوایل ربیع نیست. اما آیا اینارو علما و بزرگان ما نمی‌دونستن؟ که عزاداری نمی‌گرفتن. و بعد ماه صفر عزاداری‌هارو تعطیل می‌کردن؟ ما تازه فهمیدیم؟ بله این روزها، روزهای حزن است باید حرمت این روزهارو خویه رعایت کنیم. ولی این‌که بخوایم مراسمات جداگانه بگیریم خیر. ۳_اگر بخوایم این‌طوری به قضایا نگاه کنیم تمام سال سالروز یک جنایت یا یک خیانت به اهل بیت هست. آیا اجازه داریم هر روز مردم رو به عزاداری توصیه کنیم؟ ۴_قطعا هر دهه‌عزاداری به مراسمات ما اضافه بشه مثل دهه محسنیه یا هرچیز دیگه‌ای اولین آسیبی که داره اینه که دهه مهمی مثل محرم رو تحت‌الشعاع قرار میده و از اهمیتش کم می‌کنه. دومین آسیبش اینه که مردم بعد از دوماه عزاداری این دهه جدید رو همراهی نخواهندکرد و قطعا بی احترامی‌هایی به اهل بیت بوجود خواهد آمد. کما این‌که همین الان هم مذهبیا متهمن به اینکه کل سال توعزادارین و شادی ندارن و اسلام دین اینطوریه و.... ۵_منظور از اینکه میگیم عزاداری نکنیم فراموشی این اتفاقات نیست. شیعه سرش کلاه نمیره و این اتفاقات رو قطعا فراموش نمی‌کنه. ما کل روزها وکل سال‌ها از سقیقه و غصب جانشینی پیامبر حرف می‌زنیم. و تو همه روضه‌ها در هر روز سال روضه حضرت زهرا می‌خونیم. کمااینکه در روزهایی که از آخر صفر گذشت در روزهای شهادت پیامبر و امام حسن بیشترین روضه‌ای که خونده شد روضه حضرت‌زهرا بود. و در ماه‌های بعد ایام فاطمیه هم مجدد تکرار خواهد شد. اضافه شدن دهه‌هایی مثل دهه محسنیه قطعا ایام فاطمیه رو خراب می‌کنه. افراط در هرکاری در انتها به تفریط خواهد رسید. ۶_در مسائل دینی خیلی باید مراقب بود تا تحریف، بدعت و یا وهن در دین بوجود نیاد. این موضوعات معمولا از طرف شیعیان انگلیسی پیشنهاد میشه که ترویجش بسیار خطرناکه. در مسائل دینی چشم ما به علما، بزرگان و در راس آن‌ها ولایت‌فقیه باید باشه نه دیگران. بهمین مقدار بسنده مینماییم. ✍ حسین دارابی @Hoseindarabi