1- موجودات آسمان‌ها و زمين، نوعى شعور و درك دارند. 2- اگر بعضى انسان‌ها اهل تسبيح نيستند، ولى تمام هستى تسبيح‌گوى خدا هستند. 3- عزّت و حكمت الهى است كه همه را به تسبيح جذب مى‌كند. 4- گرچه قدرت، در افراد عادى عامل از دست رفتن تعادل است، ولى خداوند هم قدرت دارد و تمام كارهايش نيز حكيمانه است. #استاد_قرائتی @montazeraan_zohorr

1- براى اثبات مطلب يا نفوذ بيشتر در مخاطب، مى‌توان از چند نمونه و تجربه استفاده كرد. 2- وسوسه‌ها و تحريكات منافقان، نمونه‌اى از وسوسه‌هاى شيطان است. 3- شيطان، فقط دعوت به انحراف مى‌كند، اين انسان است كه با اختيار خود، انحراف را مى‌پذيرد. 4- شيطان، رفيق نيمه راه است. 5- كار انسان بى‌دين به جايى مى‌رسد كه شيطان هم از او برائت مى‌جويد. 6- شيطان و منافقان، خوف از خدا را توجيهى براى خلف وعده و يارى نكردن خود قرار مى‌دهند. «إِنِّي أَخافُ اللَّهَ» سرانجام نفاق و كفر، آتش جاودان است‌. #استاد_قرائتی @montazeraan_zohorr

1- خداوند، شيوه بحث و استدلال با اديان ديگر و محاجّه با مخالفان را به پيامبر و امّت او آموزش مى‌دهد. 2- با منطق وجدان، شبهات و برداشت‌هاى پوچ را پاسخ دهيد. 3- انحصارطلبى در امور معنوى و دينى، ممنوع است. 4- جلوى بلند پروازى‌ها و تخيّلات نابه‌جا را بايد گرفت. 5- معيار صداقت در ادّعاى ايمان، آمادگى براى مرگ است. «فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ» هر دوستى، به ملاقات دوست خود علاقمند است، اگر شما دوست خدا هستيد، چرا به ملاقات خداوند علاقمند نيستند؟ 6- آن گونه استدلال كنيد كه دشمن حرفى براى زدن نداشته باشد. 7- ريشه فرار از مرگ، اعمال خود انسان‌هاست. 8- چه بسا كسانى به دروغ ادّعاىِ اولياء اللّه بودن دارند، اما خداوند به باطن ناپاك آنان آگاه است. #استاد_قرائتی @montazeraan_zohorr

1- مطمئن باشيد كه خداوند به وعده‌هاى خود وفا مى‌كند، زيرا او چنان قدرتى دارد كه هستى را آفريده است. 2- هستى داراى نوعى تعادل است. 3- هم آفرينش هستى به دست خداست و هم تدبير امور آن. 4- امر الهى گاهى تشريعى است، «عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها» و گاهى تكوينى. 5- هستى كلاس درس است. 6- كمال و رشد بشر، محور تمام آفريده‌هاست. 7- علم انسان به نحوه تدبير نظام آفرينش، مورد توجه اسلام است. 8- كسى كه خالق و آفريننده است، مى‌تواند به آفريده خود احاطه كامل داشته باشد. 9- علم خدا به همه چيز، كامل و دقيق و بدون نقص است. #استاد_قرائتی @montazeraan_zohorr

1- قيامت، روز بُروز سختى‌ها است. 2- قيامت، تجسّم دنياست. آن كه در دنيا اهل سجده نبوده است، در قيامت، توان سجده ندارد. 3- كسانى كه از فرصت اختيار و سلامتى استفاده نكنند، در انتظار روزى باشند كه هيچ يك از اين فرصت ها را نخواهند داشت. 4- مجرم، رويى براى سربلند كردن و نگاه كردن ندارد. 5- ذلّت قيامت فراگير است. 6- كسى كه خشوع انتخابى در برابر خدا را نپذيرد، در آن روز خشوع و ذلّت اجبارى را خواهد پذيرفت. #استاد_قرائتی @montazeraan_zohorr

1- در دعا و نفرين، از كلمه مباركه «ربّ» كمك بگيريم. 2- انبيا با آن همه تلاش مغرور نمى‌شدند. پيامبرى كه مى‌گفت: «إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَ نَهاراً» مى‌گويد: رَبِّ اغْفِرْ لِي‌ ... 3- در آمرزش خواهى از خداوند، مقدم داشتن خود بر ديگران كارى پسنديده است. 4- بستگان سببى و نسبى، زمانى مشمول عنايت هستند كه وابسته فكرى نيز باشند. 5- در دعا، براى مؤمنان رحمت و مغفرت و براى ظالمان، نابودى و هلاكت، طلب كنيد. #استاد_قرائتی @montazeraan_zohorr

1- آفريده‌هاى خداوند در طبيعت از چنان اهميّتى برخوردارند كه قابل سوگند هستند. 2- هشدارهاى پيامبر اسلام براى همه بشر است. 3- براى هدايت آنان، هشدار دادن امرى ضرورى است. 4- انسان داراى اختيار و اراده است. 5- انسان ديندار از ديگران جلوتر است و فرد بى‌دين عقب مانده است. #استاد_قرائتی @montazeraan_zohorr

1- هدايت واقعى، هدايت خداوند است. هدايت‌هاى ديگر، سراب است. 2- هدايت، كار خداست. حتّى پيامبران، از خود راه هدايتى ندارند. 3- شرك، عامل محو و باطل شدن كارهاست. 4- در سنّت الهى، تبعيض نيست. حتّى اگر پيامبران شرك ورزند، تنبيه مى‌شوند، چون اصالت با حقّ است، نه اشخاص. 5- انبيا، معصومند و غبار شرك هرگز بر دامانشان نمى‌نشيند. در آيه، فرضِ شرك به عنوان فرض محال آمده است. 6- در جهان‌بينى الهى، ارزش كارها در اخلاص آنهاست. اگر اخلاص نباشد، چيزى باقى نمى‌ماند. #استاد_قرائتی

1- توجّه به انتقام‌گيرى خداوند، زمينه‌ى تذكّر و ترك گناه است. «فَانْتَقَمْنا» خداوند هم ارحم الراحمين و بسيار مهربان است و هم انتقام‌گيرنده. 2- سرنوشت ما و ريشه‌ى ناگوارى‌ها و بلاها، در دست خودماست. 3- غفلت از آيات الهى، تاوان سنگينى دارد. #استاد_قرائتی#منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

1- قرآن، پايه‌ى قضاوت و عدالت ميان مردم است. 2- قاضى بايد از قانونِ قرآن، آگاهى كامل داشته باشد. 3- فراگيرى قرآن و سنّت شرط قاضى شدن است. 4- چون نزول قرآن بر اساس حقّ است، قضاوت‌ها هم بايد بر مبناى حقّ باشد، نه وابستگى‌هاى حزبى، گروهى، منطقه‌اى و نژادى. 5- رفتار به عدالت، حتّى نسبت به غير مسلمانان هم ضرورى است. 6- قضاوت، از شئون انبياست. تنها ابلاغ احكام كافى نيست، اجراى احكام نيز وظيفه است. 7- كفر اشخاص، دليل تهمت به آنان نمى‌شود. 8- پيامبر، علاوه بر قانون و كتاب، از امدادهاى الهى برخوردار است. 9- خداوند علاوه بر قرآن برنامه‌هاى ديگرى به پيامبرش نشان داد. 10- خداوند، پيامبرش راحفظ مى‌كند و توطئه‌ها و صحنه‌سازى‌ها را فاش مى‌سازد. 11- قانون محترم است، ولى براى جلوگيرى از سوء استفاده‌ها بايد چاره‌اى جست. در اينجا، امداد الهى چاره‌ى كار شد. 12- دفاع و حمايت از خائن ممنوع است. 13- خائنان نبايد اميدى به حمايت رهبران دينى داشته باشند. 14- قضاوت، مقامى است كه متصدى آن، اگر معصوم هم باشد باز استغفار مى‌طلبد. 15- از افتخارات اسلام اين است كه حتّى اگر به يك يهودى ظلم شود، شخص اوّل اسلام براى مسلمانانى كه سوء قصدى داشته‌اند بايد استغفار كند. 16- اگر قرآن، ساخته و پرداخته‌ى خود پيامبر بود، هرگز آياتش فرمان استغفار به رسول خدا نمى‌داد. 17- قاضى بايد همواره براى دورى از هواى نفس استغفار كند. 18- استغفار، مايه بهره‌گيرى از مغفرت ورحمت پروردگار است. 19- خداوند علاوه بر بخشيدن گناه مهربان است. #استاد_قرائتی #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

1- راه هدايت و راه قرآن ملاك است، نه راه مردم و اكثريّت. 2- اكثريّت، دليل حقانيّت نيست. ملاك، حقّ است نه عدد، پس در پيمودن راه حقّ از كمى افراد نهراسيد. 3- جلب نظر اكثريّت، گاهى به قيمت نابودى و انحراف خود انسان تمام مى‌شود. 4- اكثريّت، چنان جلوه‌اى دارد كه خدا پيامبر را هم از تبعيّت آن بر حذر مى‌دارد. 5- ريشه‌ى ضلالت‌ها، اعتماد به حدس وگمان است. 6- اكثريّتى كه به جاى حقّ، در پى حدس و هوس باشند، قابل پيروى نيستند. 7- در انتخاب راه، دليل وبرهان لازم است، نه حدس وگمان. #استاد_قرائتی #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

1- سرباز زدن از ايمان با ديدن آن همه آيات، نشانه جدال‌گرى انسان است. 2- خداوند، حجّت را بر مردم تمام مى‌كند تا هيچ راه و بهانه‌اى براى كفر باقى نماند. 3- تنها ايمان كافى نيست، استغفار از لغزش‌ها هم لازم است. 4- لازمه ربوبيّت او، باز گذاردن راه توبه و استغفار است. 5- تاريخ، سنّت‌هاى ثابتى دارد كه بايد از آن درس گرفت. 6- موعظه واستدلال همه جا كارساز نيست، گاهى عقوبت لازم است. «يَأْتِيَهُمُ الْعَذابُ» گاهى هيچ يك از عوامل تربيت از قبيل: وحى آسمانى، تبليغ دائمى، مشاهده تاريخ و عبرت‌ها، در انسان لجوج اثر ندارد. 7- ايمان و استغفار، مانع عذاب الهى است. 8- دست خدا براى عذاب باز است، چه عذابى از نوع پيشينيان يا عذابى جديد. #استاد_قرائتی