دختران تمام نسل ها به ارتباط تنگاتنگ و سرشار از محبت پدران خود نیازمندند و غفلت پدران از این نیاز مهم دختران خود باعث شده است تا بدحجابی و روابط ناسالم میان دختران و پسران در جامعه گسترش پیدا کند.

علت اصلی بی حجابی زنان در جامعه چیست؟!!

شک در وجود انسان، غرائض و امیال گوناگونی است که همه ی آنها برای ادامه ی حیات او ضرورت دارد.

هواپرستی سرچشمه غفلت و بی خبری است برخی زنان به خاطر هوی و هوس خویش به فکر تنوع لباس، آرایش و خودنمایی در جامعه می پردازند، تا اینکه خود را به هر مردی ارائه کنند. هواپرستی و بی حجابی است نه پای دین در میان است و نه پای عقل، در آنجا چیزی جز بدبختی و بلا نیست، در آنجا چیزی جز بیچارگی و شقاوت و فساد نخواهد بود

پای درد و دل دختران جوان و نوجوان که می نشینی، می شنوی که برخی از آنان تبرج و زیبا جلوه دادن خود را به خاطر بی اعتنایی و بی مهری پدران خود انجام می دهند و به زبان ساده تر مهر و محبت را از نامحرمان با زبان بی زبانی درخواست می کنند.

راهی برای تقویت عفت و حیای دختران امام صادق (ع) فرمود:«اذا احببت رجلا فاخبره؛ اگر به کسی علاقه و محبت داشتی، او را آگاه کن».

بسیاری از کارشناسان بر این اعتقادند که بسیاری از بدحجابی های دختران امروز جامعه به خاطر کمبود محبتی است که آنان از سوی پدران خود احساس می کنند. این در حالی است که اسلام ناب محمدی درباره محبت کردن به دختران بسیار سفارش نموده است

اگر خواستی کسی را بیشتر هدیه دهی به دختران بیشتر بده

چنانچه پیامبر گرامی اسلام(ص) دختران را حتی در دادن هدایا بر پسران مقدم دانسته و می فرمایند:هرکسی به بازار رود و تحفه ای بخرد و آن را برای خانواده اش ببرد همانند حمل کننده صدقه به سوی نیازمندان است و باید دختران را در دادن هدایا بر پسران مقدم بدارد، زیرا هر کس دخترش را خوشحال کند مانند آن است که برده ای از نسل حضرت اسماعیل را آزاد ساخته است.(الامالی، صدوق، ص577)

همچنین آن حضرت فرمود:میان اولاد خود در دادن هدیه به مساوات عمل کنید و اگر خواستی کسی را بیشتر هدیه دهی به دختران بیشتر بده.(الخلاف، طوسی، ج3، ص564)

فرزندانی که در دوران کودکی و نوجوانی به مقدار کافی از محبت پدر و مادر بهره مند بوده اند دارای اراده قوی و روان سالم می باشند، برعکس افرادی که در خانواده های خشن زندگی می کنند و از مهر و محبت پدر و مادر بی بهره بوده اند، در بزرگسالی با مشکلات روحی و روانی مواجه می شوند و احساس حقارت می کنند

کرامت و بزرگواری از عوامل سلامت رفتاری است، بنابراین در کنار مهرورزی والدین به فرزند روح بزرگواری را در او تقویت می کنند

حضرت به قدری از این گفتار وی خشمگین شد روزی رسول خدا (ص) حسن و حسین(ع) را می بوسید. شخصی به نام اقرع بن حابس گفت:من ده فرزند دارم و هرگز هیچ یک را از آن ها را نبوسیده ام. آن حضرت فرمود:هر کس رحم نکند بر او رحم نمی شود. برپایه روایتی آن حضرت به قدری از این گفتار وی خشمگین شد که چهره اش برافروخت و به او فرمود:اگر خدا عاطفه را از دلت کنده است با تو چه کنم؟ هر کس بر خردسالان ما مهر نورزد و بزرگان ما را احترام نکند از ما نیست. (بحارالانوار، ج43،ص282-283)

راز بی حجابی دختران جامعه بهترین وسایل پرورش صحیح عواطف کودکان خطاب کردن کودک با گل واژه هایی چون «عزیزم» ، «نور چشمم» ، «میوه ی دلم» و … که سرشار از عاطفه و محبت است به کودک نیروی ویژه ای می بخشد و او را شاداب نگه می دارد. حضرت زهرا(س) در خطاب به فرزندان از واژه هایی چون «قُرَّهَ عینی» نور دیده ام، «ثمره فؤادی» میوه دلم استفاده می کردند. بنابراین می توان گفت یکی از بهترین وسایل پرورش صحیح عواطف کودکان نوازش کودک و ابراز مهر و محبت به اوست.

وَ کانَ النّبی صلّی الله علیه و آله إذا أصبح مَسَحَ علی رُؤُسِ وُلده» روش رسول اکرم (ص) در خانواده این بود که همه روزه صبح دست محبت به سر فرزندان خود می کشید. (محمد باقر مجلسی ، بحار ، ج 23 ، ص 114)

امام صادق (ع) می فرماید:مردی که نسبت به فرزندان خود محبت بسیار دارد مشمول رحمت و عنایت مخصوص خداوند بزرگ است. (الحدیث ، روایات تربیتی از مکاتب اهل بیت (ع) ، ص 59)

چگونه والدین می توانندگوش شنوای حرف های مگوی فرزندان خود باشند؟ کارشناسان تربیت اسلامی بر این اعتقاد هستند که والدین باید تا 4 سال اول زندگی فرزندان خود ارتباط مناسب روحی و روانی با آنان برقرار کنند تا بتوانند در دوران نوجوانی و جوانی گوش شنوای حرف های مگوی آنان باشند. آنان معتقدند که پدران و مادران در 7 سال اول باید با فرزندان خود ارتباط پوستی و لمسی داشته باشند چنانچه پیامبر اعظم اسلام در این باره این گونه سفارش نموده اند.

پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمود:فرزندان خود را بسیار ببوسید زیرا برای شما در هر بوسیدن درجه ای است. (محمد باقر مجلسی، بحار، ج 23، ص 113)

در 7 سال دوم باید پدران و مادران نه بالفظ «من می گویم»، بلکه با دیدن و شنیدن با فرزندان خود رابطه تنگاتنگ، گرم و صمیمی برقرار کنند تا فرزندان شان در سن جوانی این مهر و محبت را از نامحرمان درخواست نکنند.

دختران مونس های گران بهایی هستند البته باز هم اسلام درباره مهرورزی به دختران و ارتباط برقرار کردن پدران با آنان تاکید خاصی می کند؛ تا آنجا که دختران به مونس های گران بها و حسنه تعبیر شده اند.

پیامبر خدا (ص) فرمود:دختران خود را ناخوش ندارید زیرا آنها مونس های گران بهایی هستند. (محمد محمدی ری شهری، منتخب میزان الحکمه، ص 613)

و امام صادق (ع) فرمود :پسران نعمتند و دختران حسنه و خداوند از نعمت ها بازخواست می کند و برای حسنات پاداش می دهد. (همان)

از جمله آثار مهم محبت به فرزندان و کودکان، عزت نفس، اعتماد به نفس و خودباوری است. کودکانی که به قدر کافی از والدین محبت دیده اند وقتی بزرگ می شوند، دارای صلابت و عزت و اراده قوی هستند. کودکی که مهر و عشق را تجربه می کند، این احساس را به درون می ریزد، خودپذیری را می آموزد و خود را موجودی دوست داشتنی در نظر می گیرد و به خودش احترام می گذارد.

هر شخص زمانی خود را خوشبخت تلقی می کند که بداند او را دوست دارند و می پذیرند. محبت پدران و مادران نسبت به فرزندان عامل مهم و موثری در رشد طبیعی آنان است، زیرا فرزند به یقین می رسد که همواره محبوب دیگران است و می تواند خود را به خانواده پرمهر خود نسبت دهد. زیرا هر شخص زمانی خود را خوشبخت تلقی می کند که بداند او را دوست دارند و می پذیرند.