۱۸-(بعضى از) مردان از خود فروشى زنان خود، ارتزاق کنند
۱۹-قمار آشکار گردد(حتّى در پناه قانون)
۲۰-سرگرمی هاى ناسالـم چنان رواج پیـدا کند کـه هیچ کـس جرات جلوگیرى از آن نداشته باشد
۲۱-شنیدن حقایق قرآن بر مردم گران آید امّا شنیدن باطل سهل و آسان
۲۲-هنگامى که ببینى همسایه، همسایه خود را از ترس زبانش احترام مى کند
۲۳-مساجد را به زیورها بیارایند
۲۴-براى غیر خدابه حجّ خانه خدا بشتابند
۲۵-مردم سنگدل شوند(و عواطف بمیرد)
۲۶-مردم طرفـدار کسى باشند کـه پیروز است (خـواه بـر حق باشد یا باطل)
۲۷-آنها که به دنبال حلال هستند نکوهش شوند و آنها که به دنبال حرامند مدح
۲۸-آلات لهو و لعب(حتّى) در مکّه و مدینه آشکار گردد
۲۹-اگر کسى اقدام به امر به معروف و نهى از منکر کند به او توصیه مى کنند که این کار وظیفه تو نیست
۳۰-مساجد پر از کسانى است که از خدا نمى ترسند؛
۳۱-تمام همّت مردم شکم و فرجشان است
۳۲-امکانات مادّى و دنیـوى فراوان مى گردد و دنیـا به مـردم روى مى کند
۳۳-زنان خود را در اختیار افراد بى ایمان مى گذارند
۳۴-پرچم هاى حق پرستى فرسوده و کهنه مى گردد
۳۵-ویـرانگرى(بـه وسیله جنگها) بر عمران و آبـادى پیشى مى گیرد
۳۶-درآمد زندگى بعضى تنها از طریق کم فروشى مى شود
۳۷-کسانى هستند با سرمایه فراوان در حالى که در عمرشان حتّى یک مرتبه هم زکات نپرداخته اند.
۳۸-مردم عصرها در حال نشئه و صبحگاهان مَستَند
۳۹-هنگامى که ببینى مردم همه به یکـدیگـر نگاه مى کنند و از فـاسدان شرور تقلید مى نمایند
۴۰-هر سال فساد و بدعتى نو، پیدا مى شود
۴۱-مردم و محافل همه پیرو ثروتمندان خودخواه مى شوند
۴۲-در حضـور جمع، همـانند بهائـم مرتکـب اعمال جنسـى مى شوند
۴۳-اموال زیاد در غیر راه خدا صرف مى کنند امّا در راه خـدا از کم نیز مضایقه دارند
۴۴-افرادى پیدا مى شوند که اگر یک روز گناه کبیره اى انجام ندهند غمگینند
۴۵-حکومت به دست زنان مى افتد
۴۶-نسیم هـا به سود منافقـان مى وزد و هیچ جریانى به سود افراد با ایمان نیست
۴۷-داد رسان بر خلاف فرمان خدا قضاوت مى کنند
۴۸-بر فـراز منابر دعوت به تقـوا مى شود ولى دعـوت کننـده خود به آن عمل نمى کند
۴۹-مردم نسبت به وقت نماز بى اعتنا مى شوند
۵۰-حتّى کمک به نیازمندان با توصیه و پارتى بـازى صورت مى گیرد، نه براى خدا،
…در چنین زمانى مراقب خویش باش و از خدا تقاضاى نجات و رهایى از این وضع ناهنجار کن! (که فرج نزدیک است!) [۱]، [۲]
منابع :
۱-بحارالانوار، ج۵۲، ص ۲۵۶ تا ۲۶۰
۲-گردآوری از کتاب: حکومت جهانی مهدی، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، انتشارات نسل جوان، قم، ۱۳۹۰ش، نوبت هشتم، ص ۱۶۲ تا
51.مرد به خاطر آمیزش با زنان مورد سرزنش قرار مى گیرد که چرا با مردان آمیزش نمى کند.
52.مرد ازکسب زنش از هرزگى نان مى خورد و آن را مى داند و به آن تن مى دهد.
53.زن بر مرد خود مسلط مى شود، وکارى راکه مرد نمى خواهد انجام مى دهد، و به شوهر خود خرجى می دهد.
54.مرد، زن وکنیزش را براى زنا کرایه مى دهد و به خوراک و نوشیدنى پستى تن در مى دهد.
55.سوگندهاى به ناحق به نام خدا بسیار مى گردد.
56.قمار آشکار مى گردد.
57.شراب را بدون مانع علناً مى فروشند.
58.زنان مسلمان خود را در اختیارکافران مى گذارند.
59.لهو و لعب آشکار مى گردد وکسى که ازکنار آن عبور مى کند از آن جلوگیرى نمى کند و کسى جرأت جلوگیرى را ندارد.
60.مردم شریف را خوار مى کند، کسى که مردم از تسلط و قدرتش ترس دارند.
61.نزدیک ترین مردم به فرمانروایان کسى است که به دشنامگویى ما خانواده ستایش شود.
62.هرکس ما را دوست دارد، دروغگویش مى دانند و شهادت او را نمى پذیرند.
63.برگفتن حرف زور و ناحق مردم با همدیگر رقابت مى کنند.
64.شنیدن قرآن بر مردم سنگین وگران مى آید ودر عوض، شنیدن سخنان باطل بر مردم آسان است.
65.همسایه، همسایه راگرامى مى دارد از ترس زبانش.
66.حدود خدا تعطیل شده و در آن طبق دلخواه خود عمل مى کنند.
67.مساجد طلاکارى مى شود.
68.راستگوترین مردم پیش آن ها، مفتریان دروغگو مى باشند.
69.شر و سخن چینى آشکار مى گردد.
70.ستمکارى شیوع یافته.
71.غیبت را سخن نمکین مى شمارند و مردم همدیگر را بدان مژده مى دهند.
72.براى غیر خدا به حج و جهاد مى روند.
73.سلطان به خاطرکافر، مؤمن را خوار مى کند.
74.خرابى و ویرانى بیش از عمرانى و آبادى است.
75.زندگى مرد ازکم فروشى اداره مى شود.
76.خونریزى را آسان مى شمارند.
77.مرد براى غرض دنیایى ریاست مى طلبد و خود را به بدزبانى مشهور مى سازد تا از او بترسند وکارها را به او واگذارکنند.
78.نماز را سبک مى شمارند.
79.مرد مال بسیار دارد، ولى از وقتى که آن را پیدا کرده زکات آن را نپرداخته است.
80.قبر مرده ها را مى شکافند و آن ها را مى آزارند وکفن هاى شان را مى فروشند.
81.آشوب بسیار مى شود.
82.مرد روز خود را به نشئه شراب به شب مى برد و شب را به مستى صبح مى کند.
83.با حیوانات عمل زشت انجام مى دهند.
84.حیوانات همدیگر را مى درند.
85.مرد به مصلى مى رود، ولى چون بر مى گردد جامه در تن ندارد.
86.دل مردم سخت و چشمان شان خشک شده ویاد خدا بر آنان سنگین مى آید.
87.کسب هاى حرام شیوع یافت و بر سر آن رقابت مى کنند.
88.نماز خوان براى ریا و خود نمابى نماز مى خواند.
89.فقیه براى غیر دین فقه مى آموزد و دنیا و ریاست طلب مى کند.
90.مردم دورکسى را گرفته اند که قدرت دارد.
91.هرکس روزى حلال مى جوید، مورد سرزنش قرار مى گیرد و جوینده حرام، مورد ستایش وتعظیم است.
92.در مکه و مدینه کارهایى مى کنندکه خداوند دوست ندارد وکسى هم نیست که مانع شود و هیچ کسى آن ها را از این اعمال زشت باز نمى دارد.
93.آلات لهوو لعب حتى در مکه و مدینه آشکار مى گردد.
94.مرد سخن حق مى گوید و امر به معروف و نهى از منکر مى کند دیگران او را نصیحت مى کنند و مى گویند: این کار برتو لازم نیست.
95.مردم به همدیگر نگاه مى کنند و به مردم بدکار اقتداء مى نمایند.
96.راه خیر به کلى خالى است وکسى از آن راه نمى رود.
97.مرده را به مسخره مى گیرند وکسى براى مرگ او غمگین نمى شود.
98.هر سال بدعت و شرارت بیشتر مى شود.
99.مردم و انجمن هاپیروى نمى کنند مگر از توانگران.
100.به فقیر چیزى مى دهند، در حالى که به او مى خندند و براى غیر خدا به او ترحم مى نمایند.
101.نشانه هاى آسمانى پدید مى آید، ولى کسى از آن هراس ندارد.
102.مردم در حضور جمع، همانند بهائم مرتکب اعمال جنسى مى شوند و میچکس از ترس، کار زشت را انکار نمى کند.
103.مرد در غیر اطاعت خدا زیاد خرج مى کند، ولى در مورد اطاعت خدا ازکم هم دریغ مى ورزد.
104.آزار به پدر و مادر آشکار مى گردد و مقام آن ها را سبک مى شمارند و حال آن ها در پیش فرزند از همه بدتر باشد، و از اینکه به آن ها افترا زده شود، خوشحال مى شوند.
105.زنها بر حکومت غالب گشته و پست هاى حساس را قبضه مى کنند، وکارى پیش نمى رود، جز آن چه طبق دلخواه آنان باشد.
106.پسر به پدر خود افتراء مى زند و به پدر و مادر خود نفرین مى کند و از مرگشان خوشحال مى شود.
107.اگر روزى بر مردى بگذرد که در آن روزگناهى بزرگ مرتکب نشده باشد، مانند هرزگى یاکم فروشى یا انجام کار حرام یا میخوارگى، آن روز غمگین است و خیال مى کند که روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز بى خود تلف شده است .
108.سلطان مواد غذایى را احتکار مى کند.
109.حق خویشاوندان پیامبر خمس به ناحق تقسیم مى شود و بدان قمار بازى مى کنند و میخوارگى مى نمایند.
110.با شراب مداوا مى کنند و بدان بهبودى مى جویند.
111.مردم در مورد ترک امر به معروف و نهى