حضرت محمد (ص):
چهار چیز است که هرکدام در خانه ای رخنه کرد ویرانش کند و برکت از آن خانه ها رود:
1.خیانت
2.دزدی
3.شراب
4.زنا
📚 امالی شیخ صدوق مجلس 62 صفحه 398
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شیعه اینگونه باش
🎤 استاد انصاریان
⭕️ 🚫 جن سراغ چه افراد و اماکنی می آید؟
▪️مکانی که در آن واجبات انجام نشود.
▪️مکانی که در آن صدای قرآن شنیده نشود.
▪️مکانی که در آن صدای موسیقی برقرار باشد.
▪️مکانی که در آن لهو و لعب انجام پذیرد.
▪️مکانی که در آن قمار انجام می شود.
▪️مکانی که بهداشت آن رعایت نشود.
▪️مکانی که در آن شرب خمر و یا استعمال مواد مخدر و دخانیات انجام شود.
▪️مکانی که در نزدیکی عوارض طبیعی مانند باغ،کوه،جنگل،بیابان،چشمه و رودخانه باشد.
▪️فردی که غسل واجب خود را انجام نمی دهد.
▪️بازارها،خرابه ها
▪️فردی که زنا،خودارضایی،می کند.
▪️فردی که بدون اجازه اقدام به اعمال علوم غریبه،ختومات و اذکار خاص می نماید.
▪️فردی که در انجام واجبات خود کاهل است.
▪️فردی که لقمه اش شبهه ناک است.
▪️فردی که اهل فالگیری است.
▪️افرادی که با حیواناتی از قبیل سگ و گربه خصوصا سیاه مانوسند یا آنها را آزار میدهند یا صحبت میکنند
▪️فردی که نماز نمیخواند و دین ندارد
▪️فردی که به الله و آخرت ایمان ندارد
▪️فردی که غرق در شهوات و لذت های دنیوی
▪️مکانی که در آن از خدا یاد نمیکنند
⚠️ همان افرادی که شما را شستشوی مغزی میدهند، کارتونهایی برای فرزندان شما میسازند.
#دجال
🟢 لزوم همراهی خودسازی و جامعهسازی
🔸با کمال تأسف الآن در اجتماع ما اکثر آنهایى که شور اسلامى دارند، دو دسته هستند: یک دسته ...اسلام براى اینها عبارت است از ذکر و دعا و نافله خواندن و زیارت رفتن و زیارت عاشورا خواندن. ...اصلًا کارى به دنیا ندارند، کارى به زندگى ندارند، کارى به مقررات اجتماعى اسلام ندارند، کارى به اصول و ارکان اسلام ندارند، کارى به تربیت اسلام ندارند، به هیچ چیز اساساً کارى ندارند.
🔹عکس العمل کندروى اینها این است که یک طبقه دیگرى پیدا شده از تندروها که واقعاً به مسائل اجتماعى اسلام اهمیت مىدهند و حساسیت هم نشان مىدهند. اینجور اشخاص از این نظر خیلى هم باارزش هستند، ولى برخى از همینها را من گاهى دیدهام که مثلًا مستطیع شده است اما به حج نمىرود. ...به نمازش اهمیت نمىدهد. به اینکه در مسائل باید تقلید کرد اهمیت نمىدهد، ...
🔸... یک نفر مسلمان، هم باید یک رابطه دائم و ثابت میان او و خداى خودش برقرار باشد و هم باید یک رابطه ثابت و دائم میان او و جامعه خودش برقرار باشد. بدون عبادت، ذکر و یاد خدا، مناجات با حق، حضور قلب، نماز و روزه نمىشود یک جامعه اسلامى ساخت و حتى خود انسان سالم نمىماند. و همچنین بدون یک اجتماع صالح و یک محیط سالم، بدون امر به معروف و نهى از منکر، بدون رسیدگى و تعاطف و تراحم میان افراد مسلمان نمىشود عابد خوبى بود.
📗 استاد مطهری، آزادی معنوی، ص۸۰
قرآن و روايات به طور مكرّر گوشزد میكنند كه خداوند براى احدى از طريق حرام روزى قرار نداده، هركس به شغل مشروعى روى میآورد، به اندازه سعى و كوشش و به كار انداختن قدرتش روزى به دست میآورد.
كتاب سعادت بخش الهى در بسيارى از آيات مردم را بهطور جدّى از آلوده شدن و نزديك گشتن به مال حرام نهى مىكند، نمونهاى از آن آيات نورانى را در قرآن بدينصورت مىخوانيد:
[إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً] «1».
بىترديد كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مىخورند، فقط در شكم خود آتش مىخورند و به زودى در آتش فروزان در آيند.
[يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجارَةً عَنْ تَراضٍ مِنْكُمْ وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُمْ رَحِيماً* وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِيهِ ناراً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً] «2».
اى اهل ايمان! اموال يكديگر را در ميان خود به باطل [و از راه حرام و نامشروع] مخوريد، مگر آن كه تجارتى از روى خشنودى و رضايت ميان خودتان انجام گرفته باشد و خودكشى نكنيد؛ زيرا خدا همواره به شما مهربان است.* و هر كه خوردن مال به باطل و قتل نفس را از روى تجاوز [از حدود خدا] و ستم [بر خود و ديگران] مرتكب شود، به زودى او را در آتشى [آزار دهنده و سوزان] درآوريم؛ واين كار بر خدا آسان است.
[الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبا لا يَقُومُونَ إِلَّا كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهى فَلَهُ ما سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَ مَنْ عادَ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ] «3».
منتظران گناه نمیکنند
[الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبا لا يَقُومُونَ إِلَّا كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ م
كسانى كه ربا مىخورند [در ميان مردم و براى امر معيشت و زندگى] به پاى نمىخيزند، مگر مانند به پاى خاستن كسى كه شيطان او را با تماس خود آشفته حال كرده [و تعادل روانى و عقلىاش را مختل ساخته] است، اين بدان سبب است كه آنان گفتند: خريد و فروش هم مانند رباست. در حالى كه خدا خريد و فروش را حلال و ربا را حرام كرده است. پس هر كه از سوى پروردگارش پندى به او رسد و [از كار زشت خود] بازايستد، سودهايى كه [پيش از تحريم آن] به دست آورده مال خود اوست و كارش [از جهت آثار گناه و كيفر آخرتى] با خداست و كسانى كه [به عمل زشت خود] بازگردند [و نهى خدا را احترام نكنند] پس آنان اهل آتشاند و در آن جاودانهاند.
روايات كه توضيح و تفسيرى بر آيات قرآنند، در باب مال حرام مسائل مهمّى را به شرح زير بيان مىكنند:
قالَ رَسُولُ اللّه صلى الله عليه و آله: أَرْبَعٌ لا تَدْخُلُ بَيْتاً، واحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِلّا خَرِبَ وَلَمْ يَعْمُرْ بِالْبَرَكَةِ:
الخِيانَةُ وَالسِّرقَةُ وَشُرْبُ الْخَمْرِ وَالزِّنا «4».
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: چهار چيز است كه هريك از آنها وارد خانهاى شود آن خانه خراب مىشود و آباد به بركت نگردد:
خيانت، مال دزدى، شرب خمر، زنا
قالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله: مَنْ خانَ جارَهُ شِبْراً مِنَ الْأَرْضِ جَعَلَهَا اللّهُ طَوْقاً فى عُنُقِهِ مِنْ تُخُومِ الْأَرَضينَ السَّابِعَةِ حَتّى يَلْقَى اللّهَ يَوْمَ الْقِيامَةِ مُطَوَّقاً إِلّا أَنْ يَتُوبَ وَيَرْجِع «5».
نبىّ اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: هركس به اندازه يك وجب از زمين به همسايه خيانت كند، خداوند همان مقدار را از آخر زمينهاى هفتگانه، همچون حلقه به گردنش اندازد، تا خدا را به همان صورت در قيامت ملاقات كند، مگر توبه كند و مال مردم را به صاحبش برگرداند.
قالَ أَبُو عَبْدِاللّه عليه السلام: ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فيهِ زَوَّجَهُ اللّهُ مِنَ الْحُورِ العَينِ كَيْفَ شاءَ، كَظْمُ الْغَيْظِ وَالصَّبْرُ عَلَى السُّيُوفِ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ وَرَجُلٌ أَشْرَفَ عَلى مالٍ حَرامٍ فَتَرَكَهُ لِلّهِ عَزَّوَجَلَ «6».
امام صادق عليه السلام فرمود: سه چيز است هركس آنها را دارا باشد، هرگونه بخواهد خدا حورالعين تزويج او مىكند. فرو خوردن خشم، استقامت در ميدان جنگ و ترك مال حرام به هنگام روبرو شدن با حرام.
قالَ أَميرُالْمُؤْمِنينَ عليه السلام: إِنَّ اللّهَ يُعَذِّبُ سِتَّةً بِسِتَّةٍ.. إِلى أَنْ قالَ: التُّجارُ بِالْخِيانَةِ «7».
اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: خدا شش طايفه را به شش چيز عذاب مىكند.. تا فرمود: تاجران را به خيانت در كسب.
عَنْ أَبى الْحَسَنِ الثّالِثِ عليه السلام قالَ: كانَ فيما ناجى مُوسى رَبَّهُ: إِلهى ماجَزاءُ مَنْ تَرَكَ الْخِيانَةِ حَياءً مِنْكَ؟ قالَ: يا مُوسى لَهُ الأَمانُ يَوْمَ القِيامَةِ «8».
ابى الحسن سوّم [امام هادى] عليه السلام فرمود: موسى در مناجات با حضرت حق عرض كرد: خدايا! جزاى كسى كه به خاطر حياى از تو ترك خيانت كند، چيست؟ خداوند فرمود: اى موسى! امان از عذاب در روز قيامت.
منتظران گناه نمیکنند
مال حلال و حرام در قرآن و روايات 👇👇👇👇👇
مال حلال در قرآن و روايات
آيات قرآن و رواياتى كه در توضيح آيات آمده، مردم را دعوت مىكنند كه در اين زندگى چند روزه، براى گذران امور زندگى جز بر سر سفره حلال ننشينند و به غير از حلال و مال پاكيزه از چيزى استفاده نكنند؛ زيرا مال حلال ايجاد نورانيّت كرده و در انسان شوق به عبادت به وجود مىآورد.
قرآن و روايات به طور مكرّر گوشزد مىكنند كه خداوند براى احدى از طريق حرام روزى قرار نداده، هركس به شغل مشروعى روى مىآورد، به اندازه سعى و كوشش و به كار انداختن قدرتش روزى به دست مىآورد و كسب مال مىكند، مالى كه از هر جهت براى او حلال و حتّى در روز قيامت به خاطر رفتن دنبال حلال از اجر عظيم الهى برخوردار است.
[يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ] «9».
اى اهل ايمان! از انواع ميوهها و خوردنىهاى پاكيزهاى كه روزى شما كردهايم بخوريد و خدا را سپاس گزاريد، اگر فقط او را مىپرستيد.
[وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَنِينَ وَ حَفَدَةً وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ أَ فَبِالْباطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ] «10».
و خدا براى شما همسرانى از جنس خودتان قرار داد و از همسرانتان، فرزندان و نوادگانى پديد آورد و از نعمت هاى پاكيزه و دلپذير به شما روزى داد، [با اين همه لطف و رحمت] آيا به باطل ايمان مىآورند و نعمت هاى خدا را ناسپاسى مىكنند؟!
[وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِيلًا] «11».
به يقين فرزندان آدم را كرامت داديم و آنان را در خشكى و دريا [بر مركبهايى كه در اختيارشان گذاشتيم] سوار كرديم و به آنان از نعمت هاى پاكيزه روزى بخشيديم، وآنان را بر بسيارى از آفريدههاى خود برترى كامل داديم.
[يا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً إِنِّي بِما تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ] «12».
اى پيامبران! از خوردنىهاى پاكيزه بخوريد و كار شايسته انجام دهيد؛ مسلماً من به آنچه انجام مىدهيد، دانايم.
[يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالًا طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ] «13».
اى مردم! از آنچه [از انواع ميوهها و خوردنىها] در زمين حلال و پاكيزه است بخوريد و از گامهاى شيطان پيروى نكنيد؛ زيرا او نسبت به شما دشمنى آشكار است.