لذا معلوم است وقتی کسی می‌تواند از طریق عصمت به علم برسد، سیّدمرتضی، آن آیت عظمی، راجع به وجود مقدّس استاد عظیم‌الشّأنش، شیخنا الاعظم، حضرت مفید عزیز بیان می‌کند: ایشان در دو حال، حالتش، حالت باکی بود، عند الصلاة و عند ذکر الحجّه(روحی له الفداء). باکیاً متصدعاً خاشعاً من رِجله الی رأسه! تا در نماز می‌ایستاد و الله اکبر می‌گفت، گریه می‌کرد، می‌لرزید، حال عجیبی داشت که از نوک پا تا فرق سرش می‌لرزید! یکی هم موقعی که یاد حضرت حجّت بود. ذکر فقط این نیست که بگوییم فقط زمانی که اسم ایشان را می‌برد، بلکه هر وقت به یاد حقیقی ایشان هم بود، این‌گونه می‌شد. اتّفاقاً یاد حقیقی عامل می‌شود ذکر آن کسی که در قلبت هست، معلوم شود.

یک مثال بزنم، در مثال مناقشه نیست. می‌گویند: کسانی را که بیهوش می‌کنند، در عالم بعد از به‌ هوش آمدن، در آن حالی که می‌خواهند به‌هوش بیایند؛ بعضی معلوم نیست چه می‌گویند و هذیان می‌گویند و درهم برهم حرف می‌زنند. بعضی نعوذبالله حرف‌های رکیک، ترانه‌های مبتذل و ... می‌گویند، بعضی هم ذکر خدا دارند. می‌گویند: این‌ها همان حالات درونی انسان است که الآن در اینجا دارد نمود پیدا می‌کند. یعنی وقتی دارد به‌ هوش می‌آید، همان حالات درونی خود را به زبان جاری می‌کند.

ذکر حقیقی عندالعرفا این است که می‌گویند: ذکر موقعی ذکر است که از قلب بر زبان جاری شود. آن‌هایی که حجّت‌بن‌الحسن می‌گویند و آن حال را دارند که بیان کردم: وقتی بعضی از بزرگان با آن حال، یا ابالفضل، یا عبّاس می‌گفتند و اشک می‌ریختند؛ این‌ها از درون است. وقتی آن حال پیش آمد، معلوم است ذکر، ذکر حقیقی است. برای همین هم است که این‌ها علم لدنی پیدا می‌کنند.

لذا آن آیت حقّ می‌گوید: شیخنا الاعظم وقتی ذکر حضرت حجّت را داشت، از نوک پا تا رأسش، می‌لرزید، گریه می‌کرد و خضوع و خشوع داشت. این را دیگر نمی‌شود گفت، نعوذبالله بازی است. این اصلاً دیگر دست خودش نیست. من این را نسبت به یکی از اولیاء خدا دیده بودم که هر روز ضبح، زیارت عاشورا را بعد از نماز می‌خواند. هنوز دو بندی از زیارت عاشورا نخوانده بود، زار زار گریه می‌کرد و بر روی پایش می‌زد. فرزندانش به او می‌گفتند: آقا! خدمتتان جسارت می‌کنیم، امّا صبح است و مردم خواب هستند. می‌گفت: دست خودم نیست. جدّاً هم همین‌طور بود، زار زار گریه می‌کرد!

یعنی اگر انسان بفهمد دارد چه می‌گوید، غوغاست. به قول همان ولیّ خدا می‌گفت: بعضی نماز حضرت حجّت را می‌خوانند، به ایّاک نعبد و ایّاک نستعین که می‌رسند، آن صد مرتبه را همین‌طور تند تند می‌گویند و تمام می‌شود. امّا بعضی اصلاً رها نمی‌کنند و می‌خواهند تمام نشود. چون بین هر کدام از آن‌ها، یک مراتب دیگری را می‌بینند و حالشان عوض می‌شود. لذا نماز آن‌ها بسیار طولانی می‌شود، «إیّاک نعبد و إیّاک نستعین»، «إیّاک نعبد و إیّاک نستعین»، ...، هر بار با یک حالی، با یک مطلبی، می‌گویند. تو گویی اصلاً این «إیّاک نعبد و إیّاک نستعین» با آن «إیّاک نعبد و إیّاک نستعین» قبل فرق می‌کند و یک معنای دیگری دارد و تفاوت معنا پیدا کرده است. حالش، حال دیگری می‌شود.

معصوم و علم لدنی بعد بیان می‌فرماید که خصوصیّت دیگر شیخنا الاعظم این بود: «و هو عالم بعلوم زمانه و غیره و بما کان لم یکن عند صحبته» کنارش که می‌نشستیم، به آنچه که غیر از زمانش هم بود، بیان می‌کرد. این، همان چیزی که در جلسه گذشته راجع به بی‌بی‌ دو عالم بیان کردیم. بیان شد: در روایتی آمده که وجود مقدّس امیرالمؤمنین، علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) با عمّار یاسر درد دل می‌کند و به او می‌فرماید: فاطمه(س)، آن أمّ‌الخلقه، وقتی غم‌ها و این حال و وضع پریشان من را دید، یک‌مرتبه‌ای من را صدا زد و فرمود: «ادْنُ لِأُحَدِّثَکَ بِمَا کَانَ وَ بِمَا هُوَ کَائِنٌ وَ بِمَا لَمْ یَکُنْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ حِینَ تَقُومُ السَّاعَةُ»، علی جان! بیا نزدیکم تا به تو از حوادث گذشته و حال و آن چیزی که هنوز به وقوع نپیوسته، تا آن موقعی که قیامت بر پا می‌شود، همه را برایت بگویم - علم لدنی این است -

خدا مرحوم آیت‌الله سعادت‌پرور، معروف به پهلوان، آن عارف‌بالله را رحمت کند. به قول ایشان، حضرت به امیرالمؤمنین می‌گویند: نگران من نباش. من الآن باید برای ولایت این‌طور دفاع کنم، ولی من همه این چیزها را می‌دانم، گذشته را می‌دانم، حال را می‌دانم، آینده را می‌دانم. همه را خودم بلدم. یک موقع نگویی: بانوی من تنها شده است و ... . من همه چیز را می‌دانم، امّا من باید صبر کنم، همان‌ طور که تو باید صبر کنی. تو صبرت این است که سکوت کنی و من هم باید در راه ولایت، جانم را فدا کنم.

ما راجع به ولایت در دهه گذشته صحبت کردیم که هر کس باشی، در هر مقامی باشی، وقتی چیزی باید به نام ولایت آمد، باید فدایی شوی. حتّی گاهی خود ولیّ برای ولایت فدا می‌شود که ولایت بماند. حالا اگر کسی متوجّه می‌شود که می‌شود. اگر هم متوجّه نمی‌شود، کاری نمی‌توانیم بکنیم، اجبار که نیست. این که امام راحل عظیم‌الشّأن می‌فرمودند: حفظ این نظام، أوجب واجبات است؛ یعنی همین.

لذا این ولایت، ولایت مولی‌الموالی(ع) و ولایت حضرات معصومین(ع) است که برای بی‌بی‌ د وعالم(س) مهم است و لذا این حال علم برای حضرات معصومین(ع) معلوم است؛ به خصوص بی‌بی‌ دو عالم(س) که نور او نور عظمت است. * نور با عظمت خداوند که در آسمانش سکونت داشت ابن‌عمّاره است، می‌گوید: من خیلی از لفظ زهرا خوشم می‌آمد. از وجود مقدّس حضرت صادق القول و الفعل، امام جعفر صادق(ع) سؤال کردم: آقاجان! فدای شما شوم! چرا به مادرتان، حضرت فاطمه(س)، زهرا هم می‌گفتند؟ حضرت به زیبایی فرمودند: «لِأَنَّهَا کَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِی مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا یَزْهَرُ نُورُ الْکَوَاکِبِ لِأَهْلِ الْأَرْض».

البته جواب این سؤال را چند نوع بیان کردند که همه این‌ها هم با هم جمع می‌شود. یکی، آن روایتی بود که در جلسه گذشته بیان کردیم که حضرت در جواب جابر فرمودند: «إِنَّمَا سُمِّیَتِ الزَّهْرَاءَ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِه فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِنُورِهَا» اصلاً به نور آن حضرت، همه آسمان‌ها و زمین روشن شد؛ لذا معلوم می‌شود از قبل تاریکی بوده و این‌ها به واسطه نور حضرت، نور گرفتند. بعد فرمودند: «وَ غَشِیَتْ أَبْصَارَ الْمَلَائِکَةِ، وَ خَرَّتِ الْمَلَائِکَةُ لِلَّهِ سَاجِدِینَ» اصلاً ناخودآگاه ملائکه با دیدن آن نور باعظمت، به سجده افتادند و سؤال کردند: «وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا، مَا هَذَا النُّورُ؟» این نور چیست؟ «فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِمْ: هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِی» خداوند فرمود: این، نوری از نورهای من است. «وَ أَسْکَنْتُهُ فِی سَمَائِی» که من آن را در آسمانم ساکن کردم. در جلسه گذشته بیان شد که این « سَمَائِی» باید با سماوات فرق کند همان‌طور که «جنّتی» با جنّات و رضوان فرق می‌کند و توضیحاتش را دادیم.

بعد فرمودند: «خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِی أُخْرِجُهُ مِنْ صُلْبِ نَبِیٍّ مِنْ أَنْبِیَائِی، أُفَضِّلُهُ عَلَى جَمِیعِ الْأَنْبِیَاءِ وَ أُخْرِجُ مِنْ ذَلِکَ النُّورِ أَئِمَّةً یَقُومُونَ بِأَمْرِی، یَهْدُونَ إِلَى حَقِّی، وَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِی فِی أَرْضِی بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْیِی» این نور، نور باعظمت است - لذا معلوم می‌شود انوار مختلف است و این نور، یک نور باعظمت است - که من این را از صلب نبی خارج می‌‌کنم که آن هم از جمیع انبیاء الهی افضل است و از این نور ائمه هدی را هم خارج می‌‌کنم. لذا برای همین است که آن‌ها هم علم مطلقند دیگر که بیان کردیم.

* نوری که از زمین، برای اهل آسمان، می‌درخشد لذا یک بار این‌طور دلیل نام‌گذاری حضرت زهرا را بیان می‌کنند، یک بار هم به این صورت که در این جلسه بیان کردیم که همه این‌ها با هم جمع می‌‌شود. بیان شد که حضرت می‌فرمایند: «لِأَنَّهَا کَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِی مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا یَزْهَرُ نُورُ الْکَوَاکِبِ لِأَهْلِ الْأَرْض». برای این نام ایشان زهرا بود ‌که وقتی در عبادتگاهش قرار می‌گرفت، نور آن حضرت، آن زهره ظاهریه، برای اهل سماوات می‌درخشید؛ همان‌طور که نور ستارگان برای اهل زمین می‌درخشد. الآن ما این نور را نمی‌‌فهمیم. در تاریکی مطلق که در بیابان و صحرا بروید، این درخشندگی کواکب،... را می‌بینید. الآن در تهران چه می‌دانیم دبّ اکبر و ... یعنی چه! در آن‌جا قشنگ معلوم است، به خصوص اگر اردیبهشت و خرداد در صحرا باشید. اصلاً این گویی می-‌توانید ستاره‌ها را در آسمان بچینید و آن‌ها فراوان نورافشانی می‌‌کنند و همه را جذب خودشان می‌‌کنند.

🍃بِسْـمِ ٱللهِ ٱلْرَّحْمٰـنِ الْرَّحیـمْ🍃 نـام بـا عظمـت تـو زبـان قلـم را می‌گشـايد تـو آغـاز هـر كلمـه‌ای و صبـح‌ كلمـه‌ای اسـت لبـريـز از نـام تـو صبـح تنهـا بـا نـام تـو آغـاز می‌گـردد 🌸 الهـی بـه امیـد تـو 🌸 @montzeran

‍ ‍ آسمان غرق خیال است،کجایی آقا؟ آخرین ماه سال است کجایی آقا؟ یک نفر عاشق اگر بود زمین می فهمید عاشقی بی تو محال است کجایی آقا؟ در هیاهوی شب عید، تو را گم کردیم غافل از اینکه شما اصل بهاری آقا #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ ❤️سلام مولایم مهدی جان صبحت بخیر💚 @montzeran

#تلنگر 🔻اگر می‌خواهی از سیم خاردار رد شوی، اول باید از سیم خاردار نفست عبور کنی #رهبر #ماه_رجب #ماه_عبور_از_سیم_خاردار_نفس @montzeran

🔸🔶 مراقب الگوگیری کودکان باشیم... امام على عليه السلام: كمتر كسى است كه خود را شبيه گروهى كند و بزودى يكى از آنها نشود. 📔ميزان الحكمه ج5 ص476 @montzeran

🌺🌿دو آیه کلیدی قران 1⃣اگر میخواهید خدا در همه حال به یاد شما باشد سوره بقره ایه ۱۵۲📖 2⃣اگر میخواهید خدا در سختی ها و مشکلاتتان ،شما را فراموش نکند. سوره توبه ایه ۶۷📖 @montzeran

💠پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله 🔹منْ سَعَى لِمَرِيضٍ فِي حَاجَةٍ قَضَاهَا أَوْ لَمْ يَقْضِهَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ 🔸كسي كه برای برآوردن حاجت شخص بيماري کوشش کند -خواه آن حاجت برآورده شود یا نه- همه گناهانش آمرزيده مي‌شود، همانند روزي كه از مادر متولد شده است 📗وسائل الشیعة ج2 ص427 @montzeran

🔴عاقبت دل بستن و تکیه کردن به غیر خدا ✅هنگامی که برادران یوسف (علیه السلام) می خواستند او را به چاه بیفکنند، وی خندید. برادرانش تعجب کردند و گفتند: برای چه می خندی؟! 🔅حضرت یوسف (علیه السلام) راز خنده خود را این گونه بیان کرد: فراموش نمی کنم روزی را که به شما برادران نیرومند نظر افکندم و خوشحال شدم و با خود گفتم: کسی که این همه یار و یاور نیرومند دارد از حوادث سخت چه غمی خواهد داشت!؟ ✳️ آن روز به بازوان شما دل بستم، اما اکنون در چنگالتان گرفتارم؛ به شما پناه می برم، ولی به من پناه نمی دهید! خدا شما را بر من مسلط ساخت تا بیاموزم که به غیر او (حتی برادرانم) تکیه نکنم... 📘به نقل از: ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج 9، ص 342 @montzeran

🌸نشانه ایمان کامل...

#روزشمار_نیمه_شعبان 7️⃣ 2️⃣ روز تا میلاد مولای مهربان، امام زمان علیه السلام باقی مانده است... 💠بشارت به امام زمان علیه السلام در روایات 🌸حضرت سجاد علیه السلام: «...ثُمَّ يَكُونُ مَا ذَا قَالَ ثُمَّ تَمْتَدُّ الْغَيْبَةُ بِوَلِيِّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الثَّانِي عَشَرَ مِنْ أَوْصِيَاءِ رَسُولِ اللَّهِ ص …إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ…» «..بعد از آن، غیبت ولیّ و جانشین خداوند بعد از 11معصوم علیهم السلام، ادامه خواهد یافت... مردم زمان غیبتش که امامت او را قبول داشته باشند و منتظر ظهور او باشند، برترین مردم تمام زمان ها هسـتند...» 📚كمال الدين و تمام النعمة ؛ ج‏1 ؛ ص320 @montzeran

🔴 هر صبح و شام ذکر خدا بگو ... 📍وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ (سوره روم آیه ۱۸) 📍ﻫﻤﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻇﻬﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ [ ﻧﻴﺰ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﻳﻴﺪ . ]✳✳✳ 📍 ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﭼﻬﺎﺭ ﮔﺎﻧﻪ ﻓﻮﻕ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻭﻗﺘﻬﺎﻯ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺭﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﺠﺎﻯ ﭘﻨﺞ ﻭﻗﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﻭﻗﺖ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ (ﻭ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﻋﺸﺎ ﺳﺨﻨﻰ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ). ﻭﻟﻰ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﻐﺮﺏ ﻭ ﻋﺸﺎء ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﺍﻟﻰ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻧﻴﻢ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻳﻚ ﺟﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻭﻗﺖ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻇﻬﺮ ﻭ ﻋﺼﺮ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺯﻳﺎﺩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻭ ﺣﻤﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻭﺳﻴﻊ ﻛﻠﻤﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻓﻮﻕ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﻯ ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﺼﺪﺍﻗﻬﺎﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.✴✴✴ #کلام_وحی

✨سهم امروزمون از یاد مولای غریب 💫💫💫💫💫 یقیناً تأخیر از ما است؛ زیرا این ما هستیم که یک دل نشده‌ایم و در راه مولای‌مان به‌طور شایسته، قدم برنداشته‌ایم! مگر امام عصر علیه‌السّلام نفرمودند: "اگر شیعیان ما، که خداوند آنان را در بندگی‌اش یاری کند، در عهد و وفای به ولایت ما یک دل و یک‌ صدا بودند، میمنت دیدار و ظهور ما این‌قدر به تأخیر نمی‌افتاد." 📚 بحارالانوار #مهدویت

#در_محضر_معصومین 🔰امام محمدباقر علیه السلام: 🔴حریص به دنیا همانند کرم ابریشم است که هر چه بیشتر دور خود می تند،خارج شدن از پیله بر او سخت تر میشود،تا انکه از غصه می میرد. 📚کافی،ج۲،ص۳۱۶ #حدیث_روز