6. ذكر از خانه و منزل كه بيرون مي آييم مشغول ذكر شويم و هميشه از شر شيطان به خداوند پناه ببريم و از تردد بي جا در محيط‌هايي كه زمينة گناه دارد خودداري كنيم.

7. حفظ نگاه در كوچه و خيابان نگاه خود را به زير انداخته و از نگاه به محيط اطراف پرهيز شود.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر: 1. چشم چراني، نوشته جمعي از دوشيزگان و بانوان قم، انتشارات الزهراء. 2. تكاليف گوش و چشم و زبان از ديدگاه اخلاق اسلامي، نوشته يوسف صديق عرياني (گيلان، دانشگاه گيلان).

🎧#کتاب_صوتی 3⃣2⃣ 📒کتاب منازل الآخره 🖋تالیف: مرحوم محدث قمی ▫️فصل دهم : عذاب جهنم ▫️قسمت سوم : حکایت جهنم 🎤با صدای : محمد حسینی اللهم عجل لولیک الفرج و النصر و العافیه...

#گوش کردن به آهنگ در ماه محرم و صفر چه حکمی دارد؟ 👇👇👇

اگر موسیقی لهوی باشد ، گوش دادن به آن حرام است ، چه در روزهای محرم باشد، چه در غیر روزهای محرم چون ماه محرم از ماه های حرام می باشد، ممکن است گناه آن در ماه محرم بیش تر باشد.

موسیقی بر دو قسم است: موسیقى که به نظر عرف مردم، مطرب، و متناسب با مجالس لهو و لعب و عیاشی و عیش و نوش باشد.نواختن و گوش دادن به این قسم موسیقی و آهنگ حرام است. موسیقى غیر مطرب و معمولى که انسان را به هیجان شهوانى وادار نمی‌کند؛ این قسم موسیقی حرام نیست.(1)

معنای لهو: از نظر اصطلاح مراجع و فتوایی که در مورد لهو داده اند: عبارت است از سرگرمى و خوشگذرانى که غالباً انسان را از یاد خدا و آخرت غافل می سازد. منظور از مجالس لهو و لعب مجالسى است که براى عیاشى و هوس رانى و بی بند و بارى تشکیل شده است.

به تعبیر دیگر: به مجالسى گفته می شود که نزد عرف مؤمنان و متدیّنان مجلس گناه محسوب شود. بنابراین هر موسیقی که انسان را از یاد خدا غافل کند و یا از حال عادی انسان را خارج کند و یا موسیقی باشد که معمولا در مجالس لهو از آن استفاده می شود، گوش دادن به این نوع موسیقی در هرجا که باشد ،حرام است. تشیخص این که کدام موسیقی لهوی است و کدام موسیقی لهوی نیست، با عرف است . اگر از نظر عرف متدینان موسیقی لهوی و مطرب حساب شود ،حرام است.

منابع: آیت الله خامنه ای، استفتاآت،سؤال 1127 و 1139

حضرت آیة الله سیستانی: «اگر موسیقی مناسب مجالس لهو و عیاشی نباشد حرام نیست.»

حضرت آیة الله تبریزی: «گوش دادن به موسیقی لهوی که مناسب مجالس خوش گذارنی می باشد، جایز نیست و همچنین ساخت و تعلیم و خرید و فروش ابزار آلات موسیقی لهوی جایز نیست.»