امام صادق ـ عليه السّلام ـ در حديثي ديگر فرمودند: «خود را از زنان و ناموس مردم حفظ كنيد، و چشم طمع به آنها ندوزيد، تا زنان و ناموس شما از چشم و طمع ديگران حفظ ومصون گردند».

پس لازم است خود را از چشم‌چراني حفظ كرد و طمع به ناموس مردم نكرد تا از ناحيه ناموس در امان بود، در روايتي آمده: در زمان حضرت داود ـ عليه السّلام ـ مردي بود كه با اكراه بر زن نامحرمي وارد مي‌شد، خداوند در قلب زن چنين القاء كرد تا به او بگويد: هروقت تو به نزد من مي‌آيي بدان كه مردي به نزد زن يا دختر تو مي‌رود، مرد به خانه‌اش برگشت و مرد غريبه‌اي را نزد زنش يافت، او را به نزد داود پيامبر ـ عليه السّلام ـ آورد و گفت يا نبي‌الله، مسئله‌اي براي من پيش آمده و به معصيتي بزرگ مبتلا گشتم، كه ديگري دچار آن نگشته است، فرمود چه كار شده؟ گفت اين مرد را نزد عيالم يافتم، خطاب شد به داود تا به او بگويد: آنچه با ديگران رفتار مي‌كنيد با شما نيز رفتار مي‌شود.

دنيا دار مكافات است، و چه خوب گفته‌اند: «هرچه كني به خود كني هر چند كه نيك و بد كني.»

چند پيشنهاد 1. ازدواج چنان‌چه شرايط فرد براي ازدواج فراهم باشد، بهترين راه نجات از نگاه حرام انتخاب همسر

2. عهد بستن با خود عهد و پيمان ببنيديم كه هرگز به زنان و دختران نامحرم نگاه نكنيم حتي عهد و پيمان ببنديم كه اگر گاهي شيطان ما را وسوسه كرد آن را به گونه‌اي جبران كنيم مثلاً‌ چند روز روزه بگيريم.

3. ترك دوستان بد سعي كنيم با دوستان ناباب و بي‌بندوبار دوستي و همنشيني نكنيم چون خيلي از مشكلات افراد از دوستان نااهل سرچشمه مي‌گيرد.

4. كتاب و فليم هرگز داستان‌هاي که بدرتون نمی‌خورد نخوانيد و از نگاه به فيلم‌هاي غيراخلاقي جداً خودداري كنيم.

5. درس اخلاق از درس‌هاي اخلاقي حضوري يا غير حضوري كمك بگيريد و آنچه را استادان اخلاق بيان مي‌كنند به جان و دل بپذيريم و بدان عمل نماييم.

6. ذكر از خانه و منزل كه بيرون مي آييم مشغول ذكر شويم و هميشه از شر شيطان به خداوند پناه ببريم و از تردد بي جا در محيط‌هايي كه زمينة گناه دارد خودداري كنيم.

7. حفظ نگاه در كوچه و خيابان نگاه خود را به زير انداخته و از نگاه به محيط اطراف پرهيز شود.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر: 1. چشم چراني، نوشته جمعي از دوشيزگان و بانوان قم، انتشارات الزهراء. 2. تكاليف گوش و چشم و زبان از ديدگاه اخلاق اسلامي، نوشته يوسف صديق عرياني (گيلان، دانشگاه گيلان).

🎧#کتاب_صوتی 3⃣2⃣ 📒کتاب منازل الآخره 🖋تالیف: مرحوم محدث قمی ▫️فصل دهم : عذاب جهنم ▫️قسمت سوم : حکایت جهنم 🎤با صدای : محمد حسینی اللهم عجل لولیک الفرج و النصر و العافیه...

#گوش کردن به آهنگ در ماه محرم و صفر چه حکمی دارد؟ 👇👇👇

اگر موسیقی لهوی باشد ، گوش دادن به آن حرام است ، چه در روزهای محرم باشد، چه در غیر روزهای محرم چون ماه محرم از ماه های حرام می باشد، ممکن است گناه آن در ماه محرم بیش تر باشد.

موسیقی بر دو قسم است: موسیقى که به نظر عرف مردم، مطرب، و متناسب با مجالس لهو و لعب و عیاشی و عیش و نوش باشد.نواختن و گوش دادن به این قسم موسیقی و آهنگ حرام است. موسیقى غیر مطرب و معمولى که انسان را به هیجان شهوانى وادار نمی‌کند؛ این قسم موسیقی حرام نیست.(1)

معنای لهو: از نظر اصطلاح مراجع و فتوایی که در مورد لهو داده اند: عبارت است از سرگرمى و خوشگذرانى که غالباً انسان را از یاد خدا و آخرت غافل می سازد. منظور از مجالس لهو و لعب مجالسى است که براى عیاشى و هوس رانى و بی بند و بارى تشکیل شده است.

به تعبیر دیگر: به مجالسى گفته می شود که نزد عرف مؤمنان و متدیّنان مجلس گناه محسوب شود. بنابراین هر موسیقی که انسان را از یاد خدا غافل کند و یا از حال عادی انسان را خارج کند و یا موسیقی باشد که معمولا در مجالس لهو از آن استفاده می شود، گوش دادن به این نوع موسیقی در هرجا که باشد ،حرام است. تشیخص این که کدام موسیقی لهوی است و کدام موسیقی لهوی نیست، با عرف است . اگر از نظر عرف متدینان موسیقی لهوی و مطرب حساب شود ،حرام است.

منابع: آیت الله خامنه ای، استفتاآت،سؤال 1127 و 1139

حضرت آیة الله سیستانی: «اگر موسیقی مناسب مجالس لهو و عیاشی نباشد حرام نیست.»

حضرت آیة الله تبریزی: «گوش دادن به موسیقی لهوی که مناسب مجالس خوش گذارنی می باشد، جایز نیست و همچنین ساخت و تعلیم و خرید و فروش ابزار آلات موسیقی لهوی جایز نیست.»

حضرت آیة الله خامنه ای: «هر گونه نوازندگی مطرب لهوی که متناسب با مجالس عیش و نوش باشد حرام است.»

حضرت آیة الله فاضل لنکرانی: «موسیقی اگر مطرب و مهیج و مناسب مجالس لهو و لعب باشد حرام است و در غیر این صورت مانعی ندارد و مرکز پخش تأثیری در حکم ندارد.»

حضرت آیة الله بهجت: «اگر موسیقی مطرب باشد، استماع و خرید و فروش آن حرام است.»

حضرت آیة الله صافی گلپایگانی: «آنچه را عرف مردم موسیقی می دانند، ستماع آن و ساخت و تعلیم و تعلم و فروش آلات آن حرام است.»

حضرت آیة الله مکارم شیرازی: «کلیه صداها و آهنگ ها که مناسب لهو و فساد است، حرام و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف عام خواهد بود.»