وای بر شما! امروز صبح در کتاب خود نگاه میکردم و آن کتابی است که مرگها و بلاها و مصیبتها و آنچه در گذشته بوده یا در آینده خواهد شد در آن هست و آن کتاب را خداوند در اختیار محمد (ص) و امامان (ع) پس از او قرار داده است.
. در آن کتاب مطالب مربوط به ولادت، غیبت و طولانی شدن عمر غایبمان (امام دوازدهم حضت مهدی (ع)) و گرفتاری مؤمنان و شک و تردیدهایی که بر اثر طولانی شدن غیبت او برای آنها پیش میآید که بیشترشان از دین روی گردان میشوند مشاهده نمودم لذا رقت قلب برایم حاصل شد و اندوهها بر من مستولی گشت و این چنین مرا گریان و محزون مشاهده نمودید"[۲۵]»[۲۶].
حجت الاسلام و المسلمین محمد صابر جعفری،
در کتاب «اندیشه مهدویت و آسیبها» در اینباره گفته است:
«یکی از آسیبها، عجله داشتن در تحقق امر ظهور است. شتابزدگی در این امر، در روایات ما بسیار نکوهش شده است: مرحوم صدوق در کمال الدین نقل کرده که امام جواد (ع) فرمود: "در دوران غیبت، شتابزدگان در امر ظهور هلاک میشوند"[۲۷].
امام صادق (ع) فرمود: "شتاب مردم برای این کار، آنها را هلاک ساخت. خداوند به جهت شتاب مردم، شتاب نمیکند. برای این امر مدتی است که باید پایان پذیرد. اگر پایانش فرا رسد، آن را ساعتی پیش و پس نیفکنند"[۲۸]؛
پیامدها :
1_ناسپاسی و اعتراض و عدم رضایت به مصلحت الهی.
2_رویکرد به منحرفان و مدعیان دروغین مهدویت.
3_یأس و ناامیدی در اثر عدم تحقق ظهور.
4_شک و تردید.
5_دست به اقدام ناشایست زدن.
2_عدم تسلیم نسبت به اراده خدا.
3_بیطاقتی و بیظرفیتی و عدم صبر در_سختیها، اذیتها و طعنههای دشمنان.
4_تنها خود را معیار دیدن. لذا پایان عمر و زندگی خود را ملاک میداند، نه سیر تاریخ را.
1_تسلیم اراده و حکمت الهی بودن
همراه با آرزوی ظهور و داشتن آمادگی. امام جواد (ع) فرمودند:
"در دوره غیبت، شتابزدگان در امر ظهور هلاک میشوند و اهل تسلیم نجات مییابند"[۲۹].
ایمان به غیب و ایمان به حکمت الهی، سبب صبر و تسلیم به جای تعجیل خواهد شد
در روایت دیگر آمده است:
"خوشا به حال صابران در دوره غیبت او، و استواران در محبت او! همانان که خدای تبارک و تعالی در کتابش چنین توصیفشان فرموده است:
این قرآن، هدایت است برای پرهیزگاران، همان کسانی که به غیب ایمان دارند"[۳۰
در روایت دیگر آمده است: "هنگامی که خدای تبارک و تعالی را حکیم بدانیم، همه افعال خدا را مطابق حکمت و مصلحت خواهیم دانست، گرچه سبب آنها برای ما روشن نباشد"[۳۱]. در روایت دیگر آمده که امام سجاد (ع) فرمودند:
برای قائم ما دو گونه غیبت است... اما زمان غیبت دوم به درازا میکشد تا جایی که بیشتر کسانی که به او ایمان داشتند، از اعتقاد خود بر میگردند. فقط کسانی در اعتقاد خود ثابت قدم میمانند که یقینی محکم و استوار و شناختی صحیح داشته و تسلیم ما اهل بیت باشند و سخنان ما بر آنها گران نباشد"[۳۲].
2_علم و بصیرت در دین: در دو مقوله عواقب تعجیل و
آثار صبر، روایات بسیاری آمده است. به مناسبت، به برخی از آنها اشاره میشود:
1_عاقبت عجله، پشیمانی است: "پیش از رسیدن این امر، شتاب مکنید که پشیمان میشوید"[۳۳].
2_فضیلت صبر و شتابزده نبودن:
3_جهاد در کنار رسول خدا (ص): "آنها که در زمان غیبت او بر آزار و طعنه که در تکذیب حضور دشمنان صبر کنند، مانند کسانی هستند رسول خدا (ص) و شمشیر زدهاند"[۳۴].
4_در زمره اهل بیت (ع) و در علیین بودن: "کسی که منتظر امر ما باشد و در این راه، بر آزار و ترس و وحشت صبر کند، روز رستاخیز در جرگه ما خواهد بود"[۳۵]. امام حسن عسکری (ع) فرمودند: "ای احمد بن اسحاق، این امر و سر و غیبی است از جانب خداوند. آنچه به تو ارزانی داشتیم فراگیر و از نااهل پوشیدهدار و سپاسگزار باش، تا فردای قیامت در مقامات علیین با ما باشی"[۳۶].
5_ تبیین و روشنگری اندیشمندان نسبت به عواقب تعجیل و آثار صبر و تسلیم و رضا و تذکر به این نکته که مهم، انجام وظیفه است و حرکت در این مسیر و معرفت به امام و راه و مرام او با چنین حالتی، ظهور مقدم شود یا به تأخیر افتد، هیچ ضرر نکرده و در رکاب و در زمره اهل بیت (ع) قرار داریم.امام باقر (ع) در تفسیر آیه شریفه: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا...[۳۷] فرمودند: "