به گفتار آن بزرگان اشاره کردید. یکی دیگر از جلوه‌های عفاف در کربلا را در نوع بیان زنان و حتی کودکان مشاهده می‌کنیم که کمتر گله از نبودن آب، یتیمی، سختی و گرسنگی می‌خوانیم. اما در چند مورد به اشاره آن‌ها به حفظ حجاب برمی‌خوریم. ارزش حجاب و عفاف تا چه اندازه است که کودکان خردسال در میدان کربلا هم حفظ حجاب را بر رفع تشنگی و گرسنگی ترجیح داده‌اند؟

کربلا به سرزمین ذوحسن به معنی خارزار مشهور بوده. حتی گفته شده که کلمه کربلا از ریشه «کربله» گرفته شده که نوعی خار بلند، تیز و جانگداز بوده. با در نظر گرفتن این نکته، مشخص می‌شود که در تمام این سفر رویدادهای سختی پیش آمده و در کنار این‌ها، ‌دشمن خیمه‌ها را به آتش کشید. به طوری که حتی موی دختران نیز در آتش سوخت.

علی رغم بحران‌هایی که روی می‌داد، مانند تازیانه زدن، دویدن در میان خارها، آتش گرفتن، حمله وحشیانه لشکر عمر سعد و سایر حوادث دیگر، ما تلاش آن بزرگواران را در حفظ حجاب به وضوح مشاهده می‌کنیم. حتی حضرت فاطمه صغری سلام‌ الله علیها در روایتی، فرموده است که در جریان حمله به خیمه‌ها، یکی از سواران عمر سعد نیزه را در شانه من نشاند. اما با تمام این رنج‌ها از حفظ حجاب خود فروگذاری نکردند.

رنج بانوان و دختران کربلا از تشنگی، گرسنگی، ‌اسیری، بی‌پدری و موارد این‌ چنینی نیست. آن‌ها مراقب حفظ حریم‌ها بودند و نگران از اینکه ارزش‌هایی مانند عفاف و حجاب در کنار حرمت امام زمان عج الله الشریف مورد تعرض قرار می‌گرفت. در واقع کربلا آموزگار عفاف و حجاب است.

بنا براین زنان ما برای آموختن درس بزرگ عفاف و حجاب، باید به آموزگاری مانند کربلا مراجعه کنند. دقیقا این گونه است. در روزهای ماه محرم هزاران دختر شمع به دست را می‌بینیم، به خصوص در شام غریبان شاهد حضور تعداد زیادی از زنان و دختران در کوچه‌ها و خیابان هستیم. اما دریغا که نشانی از زنان بزرگ عاشورا را در ظاهر گروهی از آن‌ها ببینیم! زنان ما اگر به حضرت زینب سلام‌ الله علیها و به شهدای کربلا و در رأس آن‌ها حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام ارادت دارند، باید عفاف و حجاب را از آن‌ها بیاموزند و در وهله اول با حجاب زینب‌گونه در جامعه حاضر شوند

سوال دیگر این است که در واقعه کربلا هیچ جایی درخواست آب و غذا مشاهده نشده، حتی روایت شده که اسرای کربلا نه تنها آب و غذا را به عنوان صدقه قبول نمی‌کردند حتی اگر کودکی نادانسته از خرما و غذایی که مردم می‌دانند می‌خورد، زنان کاروان آن را از دهان کودک بیرون می‌آوردند تا صدقه نخورده باشند. اما در مورد حجاب مشاهده می‌کنیم که اگر کسی قصد کمک داشت، از او چادر و پارچه‌ای برای پوشش خود می‌خواستند. چنین روایتی صحت دارد؟

بله این اتفاق در کوفه افتاده است. سهل بن سعد شهرزوری، مردی بود که نقل کرده: کاروان اسرا را دیدم که پوشش درست و کاملی نداشتند. دختری برای آنکه موهایش مشخص نشود، دست‌های خود را بر روی سرش گذاشته بود. حتی بخشی از لباس آن‌ها در آتش سوخته بود. وقتی مردم به این کاروان آب و غذا می‌دادند، زنان آن‌ها رد می‌کردند و می‌گفتند «صدقه بر آل محمد صلی‌ الله علیه و آله حرام است.» من نزدیک آن‌ها رفتم و آن‌ها از پذیرفتن آب و غذا خودداری کردند و گفتند «اگر قصد کمک به ما را دارید، چادر و پارچه‌ای بیاورید تا خود را با آن بپوشانیم.» به این ترتیب مردم کوفه برای آن‌ها لباس و پارچه می‌آوردند.

چرا. یزیدیان این اندازه با حجاب و پوشش زنان اهل بیت علیهم‌السلام مبارزه می‌کردند؟ حجاب آن بزرگان چه رمزی دارد که حتی با شهادت امام حسین علیه‌السلام از دست نرفت؟ چنانکه امروز هم در تهاجم فرهنگی شاهد مبارزه دشمن با حجاب زنان و حیای مردان هستیم.

دشمن هر رفتاری را که موجب آزردگی خاطر شود، ‌انجام می‌دهد. لشکر عمر سعد، امام حسین علیه‌السلام را به شهادت رساند. وقتی باز هم شاهد شجاعت و ایستادگی زنان اهل بیت علیهم‌السلام بود، با حجاب آنان مبارزه کرد تا آن‌ها را خارج‌ شده از دین و غیر مسلمان نشان دهد و حرمت آن‌ها را بشکند

امروز هم دشمن تهاجم فرهنگی را شروع کرده است. او می‌داند که قادر به جنگ فیزیکی نیست، از جنگ نرم و مبارزه با حجاب و عفاف استفاده می‌کند. بی‌حجابی نشان‌دهنده ستیز با نظام اسلامی است. دشمن این دوران نظام اسلامی همان شمر و یزیدیان آن دوران هستند که با خاندان رسول خدا صلی‌ الله علیه و آله و حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام کینه و دشمنی داشتند. حضرت فاطمه صغری علیهاالسلام روایت کرده که دشمن عمدا تلاش می‌کرد تا حجاب را از سر ما بردارد. امروز هم دشمنان نظام اسلامی همین عمل را مرتکب می‌شوند.

سوال به نظرتون بانوان ما کدام درس‌ها را از کربلا آموخته‌اند؟

میراث‌داری، نگهبانی از خط و خون شهدا - حتّی با حجاب خویش - تبیین اهداف و آرمان‌های شهیدان، صبر بر شهادت و بلا در راه خدا، همه و همه درس‌هایی است که بانوان ما از کربلا آموخته‌اند. پیام عاشورا به بانوان، دعوت آنان به شناخت و انجام رسالتِ سیاسی خویش است، و پشتیبانی از مبارزه‌ی شهیدان، تلاش اجتماعی همراه با عفاف و پاکدامنی، شهید پروری و تربیت نسلی شهادت‌طلب، تبلیغ و تبیین مرام و اهداف شهیدان، صبر بر شهادت عزیزان. همچنان که تاکنون چنین بوده است، تا آخر نیز همین درس‌ها و پیام‌ها جاودانه خواهد ماند. ان شاء الله