🔺 یک عکس نادر 💥آیت الله صافی گلپایگانی در کتابخانه سلطان المدارس هندوستان 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

👈 ۵۶ سال پیش | وقتی صدای شیون در حرم بلند شد! 🔺 شفا گرفتن یک دختر لال از اهالی آستارا، در حرم حضرت معصومه (س) | عکس: نشریۀ استوار؛ آبان 1344 شمسی 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

▪️امام خمینی (ره) ▫️در بارگاه حضرت معصومه «سلام الله علیها» 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

🔺عکس تاریخی از خادمین باوفای حرم حضرت معصومه «س» 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

🔺شهر قم؛ ۱۳۰ سال قبل اینگونه بود 👈 دورنمای شمال شهر، میدان آستانه و قبرستان شیخان از بالای حرم حضرت معصومه (س)؛ سال ۱۲۷۰شمسی (منبع: بنیاد قم پژوهی) 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

⚫️ قم قدیم | ۱۸۰ سال پیش 🔺 تابلوی بالا، نمایی از قم قدیم را نشان می‌دهد که حرم حضرت معصومه (س) و رودخانه مشهور قم در آن دیده می‌شود. امروز بخشی از رودخانه آن تبدیل به خیابان شده است. 📚 منبع: سفرنامه پاسکال کوست، خاورشناس فرانسوی که سال ۱۲۲۰ ه.ش به ایران و قم آمده است. 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

🔺نامه سراسر ادب حضرت آیت الله صافی به آیت الله العظمی بروجردی (ره) 🔹حضرت آیت الله صافی گلپایگانی جهت درخواست نشر تقریرات درس اصول آیت الله العظمی بروجردی این نامه سراسر ادب را برای استاد خویش می‌نگارند. در بخشی از نامه آمده است: اگر رأی مبارک اقتضا فرماید برای آن‌که قطره‌ای از قطرات دریای علم و دانش بندگان در دسترس تشنگان و طالبین قرار گیرد با خواست خداوند فعلاً  به طبع و نشر همین‌ جزء که تقدیم شده اقدام گردد. 👈 آری، «چنین کنند بزرگان چو کرد باید کار» 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

💥۱۱۶ سال قبل 👈 ضریح دلربای حضرت معصومه (سلام الله علیها) 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

🔺 آخرین وداع با پیکر علامه طباطبایی «ره» در قبر 💥حرم حضرت معصومه (س) 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

⭕️ بحث روحانیون طنزپرداز و ماجراهای شیرین آنها به روایت استاد منذر (ره) 🚩 چهره امروز: سید صمصام اصفهانی 🚩 اعجوبۀ طنز و شوخی انتقادی 🚩 عکس ایشان سوار بر دراز گوش معروفش! 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir

↙️ سید صمصمام اصفهانی (ره) اعجوبه‌ طنز و مردی شبیه بهلول 🔶صمصام، سيدى بود در اصفهان با محاسن سفيد و بلند، عمامه ‏اى سبز داشت و قباى نسبتاً كوتاه مى‏‌پوشيد و با آنكه پير بود، راست قامت و سرزنده مى ‏نمود و هر چند قيافه‏ اى جدى داشت و آهنگين و رجزگونه سخن مى ‏گفت، محتواى حركات و معنى كلماتش عمدتاً طنز بود و شوخى‏هايش ظريف و جهت‏دار! 🔶عموم مردم اصفهان او را مى‏ شناختند و از ديدن او منسبط مى‏شدند. صمصام همواره بر چهارپايان سوار مى‏ شد، گاهى با الاغ و گاهى با قاطر و اسب در خيابانها و بازار اصفهان حركت مى‏كرد. او سوار بر اسب، سينه‏ اش را جلو مى‏داد و رجزگونه سخن مى ‏گفت! 🔶مجموعۀ اين خصوصيات باعث مى ‏شد كه صمصام به هر كجا مى ‏رفت و در هر مسيرى عبور مى‏ كرد، انبوهى از مردم مخصوصاً بچه ‏ها به دنبال او راه مى ‏افتادند. با اين حال موضع‏ گيرى‏ها و سخنان طنزآلود او عليه رژيم و در دفاع از امام [ خمينى] و نهضت، تداعى كننده بهلول، صحابى معروف امام كاظم (عليه السلام)، بود و سالهاى سال داستانهاى صمصام دربارة امام (ره) و رژيم، نقل محافل و مجالس عام و خاص بود. 🔶صمصام در عموم مجالس مهمّ روضه در مساجد و منازل، بدون دعوت، سرزده وارد مى ‏شد. در اصفهان معمولاً در مجالس روضه، چند نفر واعظ منبر مى‏‌روند، او بهترين زمان مجلس را انتخاب مى ‏كرد و در حدّ فاصل برنامه دو واعظ، وارد مجلس مى‏شد و بالاى منبر مى‏ رفت و حتى اگر فرد يا افرادى در حال بيرون رفتن بودند آنها را مى‏ نشاند... با هم داستانهایی از ظریفه گویی و طنز پردازی او را می خوانیم:

⭕️ صمصام اصفهانی؛ مسئولین اصفهان و آبجو دادن به درازگوش! 👈 مردی که شبیه بهلول بود! 🔹در جريان ترور حسنعلى منصور ، نخست وزير شاه، روز اول اعلام كردند او مجروح شده است و وعاظ السلاطين در برخى مكانها، براى شفاى او دعا كردند؛ از جمله در اصفهان در مجلس روضه‏‌اى كه صمصام نيز حضور داشته، يكى از وعاظ السلاطين در پايان منبرش ضمن دعا براى شفاى حسنعلى منصور، براى شاه، وليعهد و ملكه نيز با آب و تاب دعا مى‏‌كرد. 🔹صمصام فى‏‌الحال بلند مى‏‌شود و خطاب به او فرياد مى‏‌زند: «آقاى... به خر من دعا نكردى!؟» و طبعا مى‏‌توان فضاى جلسه را بعد از اين جملۀ كوتاه و معنى‏‌دار صمصام حدس زد. 💥آبجو و مسئولین اصفهان! 🔹در شب تاسوعا يا عاشورا در يكى از مجالس مشهور و پرجمعيت اصفهان كه استاندار و مسئولين ردة اول اصفهان در آن شركت كرده بودند، صمصام به همان ترتيبى كه قبلاً اشاره شد، خود را روى منبر رساند و شروع كرد به صحبت كردن تا رسيد به اينجا كه ديشب الاغ من چيزى براى خوردن نداشت، سوار آن شدم و براى يافتن علوفه يا جو چند خيابان را رفتم. مغازه‏‌ها بسته بود. كم كم به جلفا رسيدم (جلفا محلة ارامنه است) آنجا مغازه‏‌اى باز بود. وارد مغازه شدم، علف كه نداشت، سراغ جو گرفتم. صاحب مغازه، گفت: «جو ندارم، ولى آب جو دارم». فكر كردم همان طور كه آب ميوه براى انسان مطلوبتر از ميوه است، لابد براى الاغ هم آبجو مطلوبتر از جو است. 🔹مقدارى آبجو گرفتم و در ظرف ريختم و جلوى الاغ آوردم. الاغ بو كرد و نخورد. به الاغ گفتم: «اين آب جو است بخور»، الاغ سرش را عقب كشيد و نخورد. گفتم: «اين چيزى است كه استاندار مى‏‌خورد»، ولى نخورد. گفتم: «رئيس شهربانى مى‏‌خورد». باز هم نخورد. 🔹گفتم: «شهردار مى‏‌خورد». اما الاغ نخورد... و همين طور يكى از پس ديگرى، سِمَتِ مسئولينى را كه در مجلس حضور داشتند در كنار الاغش رديف كرد و جمعيت خنديدند و آنها آن شب با سرافكندگى جلسه را ترك كردند. صمصام با همان سبك رَجَزگونه، سوار بر قاطرش اشعار موش و گربه را مى‏‌خواند و آن گاه كه به مصراعِ: «گربه گفتا كه شاه... خورده» مى‏‌رسيد، آن را محكمتر مى‏‌خواند و تكرار مى‏‌كرد. ادامه دارد... 📚 منبع کتاب لبخند علما، اثر مرحوم استاد ابوالحسنی (منذر) 🆔 کانال اسرار تاریخ http://eitaa.com/monzer_ir