🧡✨

کوه‌ کندم که ز تو دل نکنم دلبر من بهر فرهاد شدن هی خطری پشت خطر . .

هله نومید نباشی که تو را یار براند گرت امروز براند نه که فردات بخواند؟ در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آنجا ز پس صبر، تو را او به سر صدر نشاند و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند نه که قصّاب به خنجر چو سر میش ببُرّد نهلد کشتهٔ خود را، کُشد آن گاه کشاند چو دم میش نمانَد ز دم خود کُنَدش‌پُر تو ببینی دم یزدان به کجاهات رساند به مثَل گفته‌ام این را و اگر نه کرَم او نکُشد هیچ کسی را و ز کشتن برهاند همگی ملک سلیمان به یکی مور ببخشد بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش به که ماند؟ به که ماند؟ به که ماند؟ به که ماند؟ هله خاموش که بی‌گفت از این می همگان را بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند _مولانا

- گاهی سبب ذوق و گهی مایه دردی .

عشق واقعی اینطوری شروع و...

_

نمیدانم چرا اما به قدری دوستت دارم که از بیچارگی گاهی به حال خویش میگریم

یک نفر هست که در کنج دلم جا دارد که دلش مثل دلم وسعت دریا دارد..

من قصه‌‌ی فراق تو را خاک کرده‌ام ، حاصل چه شد ؟ جوانه زدی ، بیشتر شدی .