‌‌ ما زانو نزدیم اما افسوس که تنهاییم در این دیارِ برگهای عاشقِ پاییز... #ماسک_پلانک - @Moqlgh

تويی والاترين مهمان دنيايم؛ كه دنيا بی تو، چيزی چون تو را كم داشت... #سهراب_سپهری - @Moqlgh

کجا رنجیدی و تنها رها کردی نگاهم را؟ چرا از من گرفتی جان پناه و تکیه گاهم را؟ ازاین جا تا ته دنیا به دنبالت پریشانم بیا بخشندگی کن پس بده تنها پناهم را چه شوقي در دلم دارم، چه بی تابانه مجنونم خدا از من نگیرد گرمی شوق گناهم را ببین در این سر دنیا چه سیلی راه افتاده! نباید پس دهد چشمم، تقاص اشتباهم را غزل گفتم زعشقی که برایم حاصلش غم بود کجا باید بخوانم شعرهای رو سیاهم را؟ #حدیث_موذن ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ - @Moqlgh

هر چه کردم نشدم از تو جدا ، بدتر شد! گفته بودم بزنم قید تو را بدتر شد! مثلا خواستم این‌بار موقر باشم... و به جای "تو" بگویم که "شما" بدتر شد! آسمان وقت قرارِ من و تو اَبری بود... تازه با رفتن تو وضع هوا بدتر شد! چاره دارو و دوا نیست ک حالِ بدِ من ؛ بی تو با خوردن دارو و دوا بدتر شد! گفته بودی نزنم حرف دلم را به کسی... زده ام حرف دلم را به "خدا" ، بدتر شد! روی فرشِ دلِ من جوهری از عشقِ تو ریخت.‌‌.. آمدم پاک کنم عشقِ تو را ، بدتر شد!(: #عسگر‌_جاوید - @Moqlgh

هر چه کردی به دلم ؛ باز تو را بخشیدم... با زبان زخم زدی،دشنه زدی،خندیدم(: معنی تک تک رفتار تو را میفهمم! ساده لوحی‌ست بگویم که نمی‌فهمیدم... غرق تردید شدم ، باز تحمل کردم! تا زمانی که به چشمان خودم هم دیدم ؛ دیدم از خشم خداوند نمی ترسیدی تو نترسیدی و من سخت از آن ترسیدم... بسته بودم لب از آن درد و از آن بی مهری ؛ تو جفا کردی و من هیچ نمی‌پرسیدم!(: بی سبب نیست فراموش شدی در یادم... که تو مهتاب شبانگاهی و من خورشیدم! عاقبت سرد شدم ، خسته شدم ، ول کردم... مثل خورشید غروبی که نمی تابیدم ؛ شکل یک سیب که گندیده و کرم افتاده... کرم کردم و از اعماق درون گندیدم (: اشک های دل من ، از تو و عشق تو نبود ؛ بلکه از سادگی قلب خودم رنجیدم ... برو ای یار برو! از تو گذشتم ، خوش باش!(: برو ای یار! که من مهر تو را بخشیدم...(: #محسن_نظری - @Moqlgh

چگونه می‌خواهی حجم اندوهم را تخمین بزنم؟ اندوهم چون کودکی‌ست، ڪه هر روز زیباتر می‌شود و بزرگ‌تر... #نزار_قبانی - @Moqlgh

ما زاده‌ی دردیم و ره عشق بپوییم... در دیرِ خرابات به کسی حکمِ بقا نیست ؛ مجروح ز عشقیم و از آن شاد روانیم(: اندر مرضِ عشق به جز عشق دوا نیست...! #مولانا - @Moqlgh

میانِ دفتر شعرم مرا گم کردی و رفتی نوشتم بی تو میمیرم ، تبسم کردی و رفتی نوشتم بی تو میمیرم،غمگینم، بی تو افسرده ام... مرا با این صفت ها هم تجسم کردی و رفتی نوشتم بعد تو شب ها دل من ماند و غم ها تو با غم های این شب ها تفاهم کردی و رفتی شنیدی عشق در قلبم عمیق و بی نهایت بود گمانم بر دل کوچک ترحم کردی و رفتی نوشتم بین صد واژه مرا پیدا کن و برگرد میان شعر ها اما مرا گم کردی و رفتی...!(: #مریم_اکبری - @Moqlgh

غرق یک خاطره باشی و به آخر بِرِسی به غم انگیزترین صفحه ی دفتر برسی به سرت هی بزند تا بروی رو به عقب که به یک حادثه یا یک غم بهتر برسی از غزل کام بگیری و بسوزی هر شب سر این رابطه این‌بار به باور برسی عشق یعنی که بخواهی و بمیری، ای وای! آنقَدَر دیر ، دمِ رفتن او سر برسی باخدا عهد ببندی و بگوید باشد دست آخر که به یک شانه ی دیگر برسی! آرزوهای محال دل بی تو یعنی لحظه ای چشم ببندم ، تو هم از در . . . #پویا_جمشیدی - @Moqlgh

زندگی در برکه شاید سرنوشت ماهی است... عاشق قلابِ ماهی گیر بودن ساده نیست! سال ها آشفتگی زیرِ سرِ این جمله بود ؛ عشق تقصیر است و بی تقصیر بودن ساده نیست...!(: #علی_صفری - @Moqlgh

مُهرِ جنون خورده به پیشانی‌ام... - @Moqlgh