مراسم تشییع و تدفین مرحوم حاج طهماسب مهدی زاده، پدر خانم حاج مصطفی ذوقی رئیس اداره گاز مرادلو تسلیت به خانواده های محترم مهدیزاده و ذوقی از طرف تیم رسانه ای مرادلو نیوز 💫 مرادلو نیوز کانال خبری بخش مرادلو

بازدید دکتر بابک رضازاده منتخب مردم شهرستان مشگین شهر در مجلس شورای اسلامی به همراه فرج پور رئیس اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای از روند احداث پل ورودی روستا و آغاز عملیات آماده سازی احداث چمن مصنوعی روستای گوده کهریزبه همراه پیمانکاران هر دو پروژه عمرانی 💫 مرادلو نیوز کانال خبری بخش مرادلو

⭕️ قیمت طلا و سکه و ارز ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ 🔹 انس طلا: ۲۳۳۸,۱۲ دلار 🔹 مثقال طلا آبشده: ۱۴,۹۴۵,۰۰۰ تومان 🔹یک گرم طلا ۱۸عیار: ۳,۴۵۰,۱۰۰ تومان 🔹 سکه قدیم: ۳۸,۱۰۰,۰۰۰ تومان 🔹 سکه جدید: ۴۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان 🔹 نیم سکه: ۲۴,۲۰۰,۰۰۰ تومان 🔹 ربع سکه: ۱۴,۶۰۰,۰۰۰ تومان 🔹سکه گرمی:  ۶,۵۰۰,۰۰۰ تومان 🔹یورو: ۶۶,۱۱۰ تومان 🔹دلار آمریکا: ۶۱,۷۷۰ تومان 🔹لیر ترکیه: ۱,۹۱۰ تومان 🔹 مانات آذربایجان: ۳۶,۳۳۰ تومان 💫مرادلو نیوز کانال خبری بخش مرادلو

علی عبدی: به مناسبت هفته کار و کارگر متولی اصلی «ورزش کارگری» کیست ؟ ✍️ علی عبدی گوده کهریز با تاسیس فدراسیون ورزش های کارگری، امید آن می رفت که این حوزه مهم از ورزش بتواند از بن بستی که در آن گرفتار گردیده رها شده و با نزدیک شدن به بدنه ورزش کشور گام در راه توسعه و پیشرفت بگذارد. ولی متاسفانه با توجه به عدم کارشناسی درست و بررسی دقیق در نوشتن اساسنامه فدراسیون و مبهم ماندن بخش های اساسی آن، نه تنها مشکلات قبلی مرتفع نشد، بلکه دست اندرکاران این حوزه از ورزش، بین دو وزارتخانه، کار، تعاون و رفاه امور اجتماعی و ورزش و جوانان بلاتکلیف ماندند. هنوز هم معلوم نیست که متولی اصلی این فدراسیون کیست. از یک طرف مشکلات مالی و نامشخص بودن منبع درآمد و تامین بودجه و از طرف دیگر عدم توجه وزارت ورزش و جوانان به این فدراسیون باعث شده که ورزش کارگری، همان حرکت لاک پشتی سابق را نیز نداشته باشد و شاید اگر بدبینانه به موضوع نگاه کنیم بتوانیم ادعا کنیم که حرکت روبه عقب را نیز شروع کرده است. جالب اینکه حوزه تحت پوشش ورزش کارگری و کارمندی جمعیتی در حدود ۱۳ ،۱۴ میلیون نفر را در بر میگیرد و از نظر امکانات نیز وضعیت قابل قبولی دارد، ولی با توجه به همین بلاتکلیفی و عدم تمرکز مدیریت سطح اول وزارت کار و وزارت ورزش روی این حوزه، برآیند درستی از داشته های خود ندارد. هم اکنون تربیت بدنی نیروی های مسلح با انسجام و برنامه منظم، فعالیت های ورزشی پرسنل خود را به اجرا گذاشته و با توجه به اهمیت دادن مدیریت سطح اول نیروهای مسلح به ورزش، این بخش از سازمان، به نحو احسن به کار خود ادامه می دهد. حتی همین سیاست باعث شده تا در ورزش قهرمانی نیز در چند رشته حضور قدرتمندی داشته باشند. دلیل این موفقیت و حرکت در مسیر درست توسط تربیت بدنی نیروهای مسلح، اشراف مدیریت این مجموعه به اهمیت ورزش است. در ساختار سازمانی نیروهای مسلح ورزش اگر از اهمیت بیشتری از مهارتهای نظامی نداشته باشد، کمتر از آن هم نیست و فرماندهان معتقدند که در صورت نداشتن آمادگی جسمانی، اجرای مهارتهای نظامی نیز امکان پذیر نمی باشد. البته همین شرایط را مقایسه کنید با مدیران سطح اول وزارت کار! درحالی که همان تعریفی که برای ورزش در نیروهای مسلح برای یک نظامی متصور است، در کارخانه نیز برای یک کارگر باید متصور بود. چه کسی منکر این مسئله است که اجرای درست مهارتهای کاری بدون آمادگی جسمانی امکان پذیر نیست؟ ولی بزرگترین مشکل ورزش کارگری دقیقا همین عدم نگاه درست مدیران رده بالای وزارت کار به مقوله ورزش است. دلیل اینکه فدراسیون ورزش های کارگری شکل گرفت نیز دقیقا همین بود. زیرا مدیران وقت به جای اینکه جایگاه و شأن  لازم در محیط کار را به ورزش بدهند، ترجیح دادند از شر ورزش خلاص شده و اداره آن را به وزارت ورزش و جوانان بسپارند. وزارت ورزشی که خود گرفتار فدراسیونهای ورزشی و تخصصی خود است. این حرکت مانند این بود که از کسی که به خاطر بار زیاد روی دوشش به سختی حرکت می کند خواهش کنیم بار ما را نیز به مقصد برساند. اتفاقی که افتاده این است که وزارت ورزش ترجیح داده بار خود را به مقصد برساند و فدراسیون ورزش های کارگری به حال خود رها شده و تنها با عشق و علاقه ای که در برخی مسئولان این حوزه وجود دارد، فقط زنده است، ولی زندگی نمی کند! در حال حاضر در این حوزه نه می توان برنامه ریزی مشخص و مدون انجام داد و نه می توان برای آینده هدف گذاری کرد. متاسفانه آفت برگزاری پراکنده و عدم تمرکز روی کیفیت و کمیت این مسابقات، مانند ویروسی به جان ورزش کارگری افتاده و شأن و جایگاه ورزش کارگری را تنزل داده. کار به جایی رسیده که در برخی کارخانه ها و سازمانهای دولتی و غیر دولتی، بودجه تخصیصی برای ورزش را به صورت نقد و یا خرید کالاهای مصرفی مانند مرغ و گوشت و برنج و روغن نباتی به پرسنل پرداخت می کنند تا هر دو طرف از این بابت خشنود باشند. هم مدیر مربوطه درگیر مشکلات برگزاری ورزش، سالن ، تجهیزات، مرخصی پرسنل و غیره نشده و هم کارکنان بابت دریافت کمک هزینه و یا کالاهای اساسی راضی و خشنود به خانه های خود می روند. درحالی که به خاطر همین عدم تحرک، در آینده چند برابر این مبلغ صرف دارو و درمان خواهد شد. ضمن اینکه میزان بهره وری پرسنل نیز به شدت کاهش یافته و محیط کار یکنواخت و کسل کننده خواهد شد.دقیقا همین وضعیتی که در اکثر بنگاه های مالی و اقتصادی و صنعتی شاهد آن هستیم. از اصل موضوع دور نشویم.صحبت بر سر تعیین تکلیف فدراسیون ورزش کارگری است.فدراسیونی که بین وزارت کار و وزارت ورزش معلق مانده و هنوز مشخص نیست وظیفه وزارت کار و وزارت ورزش در قبال این فدراسیون دقیقا چیست!

هرچند وزارت ورزش نیز تاکنون توجه خاصی به این فدراسیون نداشته و همانطور که قبلاً اشاره کردم به عنوان یک فدراسیون تحمیلی به آن نگاه می کند. شکی نیست که در این بازار بلاتکلیفی، تنها امید به رونق و جهش ورزش کارگری که نتیجه آن رونق و جهش اقتصادی و اجتماعی خواهد بود، فعال شدن مدیران ورزشی در داخل کارخانجات و سازمانها است. هم اکنون این عزیزان که پایه و اساس هر حرکتی در ورزش کارگری می باشند هیچ دسترسی به فدراسیون ندارند و عملا از راس این مجموعه دور هستند. می توان در فدراسیون، بخشی را به هماهنگی با این عزیزان و ارتباط مستقیم با آنها اتخاذ کرد که توضیح جزئیات این طرح در این مقال نمی گنجد و در آینده بیشتر به آن می پردازیم. یکی از مشکلاتی که می توان در قدم اول حل کرد نام این حوزه از ورزش است.ورزش کارگری ناخودآگاه ذهن را به سمت کارکنان کارخانجات و بنگاه های صنعتی می کشاند.در حالی که پرسنل بانک ها و سازمانها و نهادهای دولتی و وزارتخانه ها، بیمارستانها و سایر مراکز کاری نیز شامل این حوزه می باشند. بهتر است به جای 《ورزش کارگری》، این حوزه را به نام دیگری بنامیم تا همه مجموعه های صنعتی، اقتصادی و اداری را شامل شود. تغییر نام فدراسیون در قدم اول کار دشواری به نیست.