❤️
رزق لایحتسب
حکایتی از آیت الله مبشر:
روزی یکی از شاگردان و نزدیکان آقا که ثقه می‌باشد برایم نقل کرد که خدمت آقا بودم صحبت از مسافرت و زیارت وجود
مقدس
امام رضا (علیه السلام)
شد؛ گفتم چه خوب بود می‌رفتیم مشهد! آقا فرمود برویم، گفتم کی؟ چه وقت؟ فرمود: الان، عبا و عصای آقا را آوردم، مهیّای سفر شدیم ناگاه یادم آمد که هیچ پول ندارم، با خود گفتم نکند آقا هم پول نداشته باشد.
بهتر است ماجرا را به آقا بگویم، عرض کردم: آقا من هیچ پولی ندارم، فرمود: من هم ندارم، گفتم: پس چکار کنیم؟ فرمود برویم، بدون پول حرکت کردیم از حسینیه آقا آمدم تا سر خیابان، منتظر ماندیم ناگهان دیدم از آخر خیابان چهارمردان جوانی با دوچرخه با سرعت می‌آید، وقتی نزدیک آمد، ایستاد و کیسه‌ای پول به آقا داد و گفت آقا این پول برای شماست، آقا فرمود فلانی بگیر و برویم. این نوع توکل به خدا که او در همه حال ناظر حالات و نیازهای مادی و معنوی بنده خود می‌باشد و او رازق همگان است، در همه انسان‌ها یافت نمی‌شود و کم‌تر کسی هست که تا این‌قدر متوکل علی الله باشد. ولی مردان خدا در همه امور زندگی خود، به مقام معیّت با خدا رسیده‌اند و در امور مادی و زندگی خود هیچ‌گونه دغدغه خاطر ندارند و همیشه خود را در محضر او می‌بینند و او را ناظر و رازق و … می‌بینند و به این معارف یقین دارند.
☺️________________________
#مطهره_وافی_یزدی
🌼⃢ 🍃
@motaharevafi77
