🤲🤲🤲 خداروشکر و امید به عافیت و عاقبت بخیری داریم ❤️❤️❤️🌸🌸🌸

قهرمانِ فیلم یا همان "شیرودی" فرسنگ ها با شیرودی سیمرغ فاصله دارد. اگر بگوییم آن روایت از "شیرودی" در قالب دهه 70 تعریف شده بود و ما چاره ای جز معرفی شهیدانمان در آن قالب و در آن زمان نداشتیم و اکنون که 1402 است دیگر مخاطب، "شیرودی" دهه 70 را بر نمی تابد و با آن همراه نمی شود، پس "شیرودی" 1420 چه از آب در می آید؟ کدام، "شیرودی" 1359 است؟ "شیرودی" را با نیاز مخاطب قرار است تعریف کنیم یا "شیرودی" همان گونه که بوده؟ "شیرودی" بی ادب است و عربده کش. روان پریش است. بازیگرش در صحنه هایی دِینش را به "نوید محمدزاده" ادا می کند. در نهایت اینکه "شیرودیِ" «آسمان غرب» خیلی باید بدود تا به "شیرودی" که ما میشناسیم یا باید بشناسیم نزدیک شود. فیلم احمد فیلم «احمد» به کارگردانی "امیر عباس ربیعی" داستان ساعات اولیه زلزله بم و حضور «حاج احمد کاظمی» در کسوت فرماندهی نیروی هوایی سپاه است. فیلم، از چند بعد شایسته تقدیر است. شروع فیلم با مقدمات عبادت «حاج احمد» و نوای اَسئلک الامان شروع می شود و مخاطب را به همراهِ آرامیِ "حاج احمد" به بم می برد. "حاج احمد" در فیلم، آرام است اما باطنش نه. فیلم ابایی از نشان دادن باطن، در حال غَلیان او ندارد. "حاج احمد" فیلم «احمد» عربده کش نیست. مؤدب است. هر چند خانواده اش در داستان نیستند ولی خانواده دوستی اش در فیلم اثبات می شود. اهل مشاوره گرفتن از رفیق کت و شلواری خود است. او نماد علم است. رفیق کت و شلواری آن جا می شکند که با دفترِ طرح هایش به کمک کودک بی پناه می شتابد و غرور خود را زیر پا دفن می کند. "حاج احمد" فیلم «احمد» قاطع است اما بی برنامه نیست. پایش روی زمین است و دلش رو به آسمان است. "حاج احمد" می شکند اما نه روبروی مردم. چهره مصمم خود را خرج مردم می کند و گریه هایش را در خفا ناله می کند. "حاج احمد" فیلم «احمد» منفعل نیست. او شرایط را مدیریت می کند. روان پریشِ رؤیابینِ بچگی اش نیست. نگاه او پاک است و معصوم. چشمانش مهربان است. صدایش آرامش می دهد. بدون دلیل، چهره سیاه و دوده گرفته در فیلم پیدا نمی کند. محکم است و قابل اتکا. "حاج احمد" فیلم «احمد» یک قهرمان دفاع مقدس است. فیلم، دو صحنه رؤیایی دارد. یکی آن جا که "حاج احمد" روحانی جوان را مجبور به ایراد خطابه می کند و آن منبر قراضه را وسیله هدایت مردم می کند و روحانی از دلش هر چه برآمد بیان می کند. دیگری صحنه بازی کودکانه مشاور علمی "حاج احمد" با کودک بی پناه است که نشان از بی فایده بودن طرح های روی کاغذ و یافته های علمی در برابر مردم آسیب دیده است. فیلم، دوربین خوب و چالاکی دارد. مخاطب را گیج نمی کند. بین انبوه مجروحین دنبال قهرمان نمی دود. از مجروحین، بیشتر افتخار و عزت نشان می دهد تا جماعت آسیب دیده. "حاج احمد" فیلم «احمد» دوست داشتنی است. با تمام سکوت ها، اشک ها، لبخندها و استیصالش. صحنه ابتدای روبروشدن "حاج احمد" با مردم بم هم در فیلم، تماشایی است.

صالحی عباس: بسمه تعالی فیلم « دست ناپیدا » فیلم دست ناپیدا به کارگردانی انسیه شاه حسینی داستان زن عکاسی است که با انگیزه درآمدزایی ازعکس های جبهه به روزهای آزادسازی بستان می رود و در حین فیلم با اتفاقاتی که برایش می افتد پی به ذات و باطن جنگیدن در دفاع مقدس می برد. از آن جایی که کارگردان فیلم، خودش مدتی در صحنه های نشان داده شده در فیلم حضور داشته و میان زنان پشتیبانی زندگی کرده است، فیلم دارای ارزش دو چندان است. دوربین دست ناپیدا سادگی و حقیقت دفاع مقدس را با تمام ویژگی هایش ( شهادت، انتخاب آگاهانه، اختیار، سرزندگی و امید ) به تصویر می کشد. گویی فیلم در این زمانه وانفسای دوری مردم از مفاهیم دفاع مقدس، خواسته بازگشتی افتخارگونه به رزمنده های نادیده گرفته شده داشته باشد. زنِ فعالِ کنشگر در فراز و نشیب هایی که جامعه با آن درگیر است که همانا پشتیبانی اثربخش از مردان رزمنده باشد، در فیلم به خوبی نشان داده شده است. کوچک ترین نشانه ای از زنِ فمنیست، زنِ ترسوی بیخیال، زنِ گریزان از وطن، زنِ وامانده، زنِ بد پوشش و زنِ روان پریش در فیلم دیده نمی شود. گویی همه زنان فارغ از مادیت موجود در شهر برای معنویتِ جبهه بسیج شده اند تا خودشان را به ما نشان دهند. فیلم، به رخ کشیدن فطرتِ درونیِ زنِ ایده آلِ تراز است. زنِ موجود در فیلم، آن قدر به زیبایی مرزبندی می شود که بعد از 42 سال از وقایع فیلم و دیدن زنِ بی اثر در سینمای دفاع مقدس، توانسته جایگاه این نوع از زن را به خود بازگرداند. زنی که از دنیای زشت مدرنیسم خودش را جدا می کند و ناخودآگاه با فطرت و حقیقت درونی خود مواجه می شود، چون پروانه ای خودش را به آتش می زند. جبهه جایی است که انسان ها خود را نشان می دهند. سینمای دفاع مقدس جایی است که زنِ مسلمانِ تأثیرگذار، خودش را با آگاهی و شناخت کامل و در چارچوب ویژگی های فطری خود می شناساند. دست ناپیدا، خالی از گره های داستانی دیده شده در فیلم های اخیر است. نگاه فیلم به زنِ جهادگر و در مختصات دفاع مقدس قرار گرفته، فارغ از پوشش بد و ادای مردان درآوردن و تماس های فیزیکی بدون دلیل با مردان و کنجکاوی های مثلا عاشقانه ی معمول است. زن در دست ناپیدا سرجای خودش نشسته و از آن جا برای ما روایتگری می کند. مردانِ جبهه دست ناپیدا نگاه هوس آلود یا تحقیرکننده به زن ندارند. شخصیت اول دست ناپیدا با کمک شخصیت اصلی فیلم از زمین شروع می کند و به آسمان می رسد. فیلم رو به صعود است. مدام دارد اوج می گیرد و دست مخاطب را هم در این ارتفاع گیری رها نمی کند. طبیعی است که این همه دفاع مقدس دیدن، یک جا، به مذاق ساکنین ظاهربین و مستأجران کوته فکر سینما خوش نیاید و هم در جشنواره و هم در اکران، با اقبال مناسبی مواجه نشود. فیلم آسمان غرب فیلم «آسمان غرب» داستان ابتدای تجاوز عراق به ایران در سال 1359 و روبروشدن شهید شیرودی با آن است. فیلم با زرنگی یا کاربلدی "شیرودی" شروع می شود و با عصبانیت و بداخلاقی و فریادزدن های مکرر او ادامه پیدا می کند. فیلم «آسمان غرب» اصرار دارد "شیرودی" را نه یک قهرمان متصل به جمهوری اسلامی و دفاع مقدس، بلکه یک قهرمان متکی به غیرت صرفا مادی، کسی که رگ گردن می ترکاند برای عراقی جماعت، نشان دهد. فیلم، در موارد زیادی دفاع مقدس نیست، جنگ هم نیست بلکه ضد جنگ است. جایی در فیلم، بیمارستان صحرایی می بینیم و مجروحی که قرار است پایش را قطع کنند و با اعتراض همراهش روبرو می شویم. این صحنه ها موقعیت های کتاب ضد جنگ «در جبهه غرب خبری نیست» نوشته " اریش ماریا رمارک" نویسنده آلمانی در مورد جنگ جهانی اول را بازگویی کرده است. اصلا نام فیلم هم از همان کتاب برداشته شده، با این تفاوت که نویسنده دلش نیامده بگوید «در آسمان غرب خبری نیست». "شیرودیِ" «آسمان غرب» بیشتر یک عدد "راکی" در قامت هوانیروز ارتش، در منطقه سرپل ذهاب است. بازیگرِ نقش، مدام فیگور بدن می آید جلوی دوربین. او به آسمان وصل نیست. محکم به زمین چسبیده است. "شیرودیِ" «آسمان غرب» انگیزه جنگیدنش را از حادثه ای که برای دختر بچه افتاده می گیرد. فیلم، آن قدر از دادن انگیزه به شیرودی اّلکن است که برای جوشاندنِ رگ غیرت در مخاطب خود هم بسیار وقت می گذارد. دوربین «آسمان غرب» آن قدر بی دست و پاست که مدام دارد می چرخد و بیننده از این چرخش سرگیجه می گیرد. یا در صحنه های جنگ شهری، آن قدر بسته است که جغرافیای صحنه و پی در پی بودن حوادث توسط مخاطب درک نمی شود. "شیرودی" در «آسمان غرب» اهل خانواده نیست. بچه هایش را دوست ندارد، چون معتقد است به وابستگی دچار می شود. حال آنکه کدام شهید شاخص از حب همسر و فرزندان، خالی بوده؟ دل کندن از این فتنه ها ارزش شهید را می نمایاند.

❤️❤️❤️ سلام و درود بر همراهان فرهیخته و گرامی. ✍ مطابق بند دوم ماده واحده مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی در ۱۶ آبان ۱۴۲۰، گنجینه ارزشمند دفاع مقدس و مقاومت برای جانمایی در متون آموزشی عمومی و عالی، متناسب با دستاوردها و رشته تحصیلی بایستی کارسازی شود. 🤲 خداروشکر که فصل پنجم در مورد ظرفیت های مغفول و متنوع و گسترده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در حوزه سلامت، در کانال ایتای بنده 👇👇👇بارگزاری شد. ⏪ حوزه سلامت مفتخر است که در دوران بسیار سخت دفاع مقدس از خطوط مقدم نبرد تا بیمارستان های صحرایی و تا بیمارستان های مجهز خصوصی و دولتی در شهرهای مختلف با استفاده از آمبولانس های زمينی، ریلی و هوایی، توانسته است مجروحین زیادی را به هنگام، درمان کند👌👌👌 ◀️ در این فصل و در دو قسمت به صورت کلی، آدرس هایی از این حماسه های با شکوه از سربازان گمنام حوزه سلامت را با افتخار، مرور می کنیم🌸🌸🌸 ✍ تعدادی از گروه های تخصصی مانند پزشکی عمومی، علوم اعصاب، اخلاق پزشکی، طب اورژانس، پرستاری، اتاق عمل و هوشبری، بهداشت عمومی و سلامت، ایمنی شناسی پزشکی، گفتاردرمانی، مددکاری اجتماعی، ارتوپدی، مراقبت های ویژه، شنوایی سنجی، طب فیزیکی و توانبخشی، علوم تغذیه، چشم پزشکی و بینایی سنجی، جراحی عمومی، داروسازی و دارورسانی، دندانپزشکی، علوم انتقال خون و... را به عنوان نمونه در این فصل، مرور می کنیم. 👈 ان شاالله رسانه باشیم 👇👇👇 👉 https://eitaa.com/motounfakher 👉 http://virasty.com/Ahmadyar 👉 https://splus.ir/matnfakgr 👉 https://rubika.ir/joing/FDFGEHCD0KADJMMOGKODEZBMJHYPKHMB