eitaa logo
محمد رضا نائيني
276 دنبال‌کننده
6 عکس
3 ویدیو
0 فایل
ارتباط با ادمین @mr_naeini
مشاهده در ایتا
دانلود
/۱ (برای تازه واردها به مرحله ی خارج) 1⃣ به نظر می رسد بهترین و پر ثمر ترین راه برای قرار گرفتن روی ریل اجتهاد آن باشد که دانش پژوه، سال های ابتدائی درس خارج را در درس خارج عبادات، به خصوص طهارت و صلاة شرکت کند، زیرا: 🔻درس خارج، تمرین اجتهاد است و برای این تمرین، کاری مهم تر از سر و کله زدن با نصوص نیست و ابواب عبادات پر نصوص ترین ابواب فقهی هستند. ↩️ نکته ی مهم دیگر آن است که شما در ابوابی مثل طهارت و صلاة با انبوهی از نوشته های فقهی اکابر فقیهان روبرو هستید که مطالعه ی آن ها به رشد علمیتان کمک شایانی خواهد کرد؛ هرگز به سخنانی که مبنی بر تکراری بودن این مباحث است توجه نکنید؛ شما بنا است در این مرحله به ورزیدگی فقهی برسید؛ یعنی فعلا بنا نیست فتوا بدهید؛ قرار است بیاموزید؛ ↩️ به این مطلب نیز توجه کنید: " در اجتهاد شیعی هیچ مسأله ى فقهی غیر ضروری، حل شده نیست و صرف این که پیشینیان به آن پرداخته اند دلیل بر مختومه شدن آن مسأله نمی باشد". برای روشن شدن این سخن کافی است نگاهی به کتب فقیهان نامدار امامیه در قرون متمادی و در همین ابوابی که اشاره شد بیاندازید؛ ادامه دارد... @mr_naeinii
/۲ (خانه ی عنکبوت) ⭕️ فرض کنید دو معمار می خواهند دو خانه بسازند اما کارگری در دسترس ندارند؛ ↩️ یکی بهترین مصالح ساختمانی را تهیه کرده آن گاه چند نفر را از سر راه پیدا نموده بدون آن که آنان هیچ آگاهی از ساختمان سازی داشته باشند به کار می گمارد؛ ↩️ دیگری چند نفر را استخدام نموده، جعبه ی ابزار در اختیارشان می گذارد و مدتی با آموزش آنان مرتبا وادارشان می کند که کارهای مختلف بنائی را تکرار کنند. 🔺در این میان یک آدم ناشی هر دو را تماشا می کند؛ او ممکن است از معمار اول خوشش بیاید؛ چون فورا مشغول به ساختن منزل مورد نیاز شده؛ و معمار دوم را به سخره بگیرد که کارگرانش را بیهوده به ساختن و خراب کردن دیوار و بازی با آلات کار گمارده و به امور بی فایده وادارشان کرده؛ سالی می گذرد؛ اولی چیزی ساخته مانند "خانه ی عنکبوت"؛ و دومی بنائی رفیع و مستحکم برپا کرده است. 🔻 حکایت درس خارج رفتن ما طلاب است؛ ↩️ با درس رفتنمان مرتبا در حال آموختن فن اجتهاد هستیم؛ درس مطلوب برای ما درسی است که هر روز مجبورمان کند به کتب اصحاب (خصوصا قدماء) سر بزنیم، نصوص روائی را ببینیم و با کتاب هائی نظیر ملاذ الأخيار و روضة المتقين خو بگیریم؛ ما تا چند سال مشغول آموختنیم و پس از آن به پژوهش خواهیم پرداخت؛ اگر مرحله ی اول را به خوبی نگذرانیم نتیجه ی پژوهش های بعدیمان خانه ی عنکبوت خواهد شد؛ نگران مسخره کردن های دیگران نباشید. @mr_naeinii
💠 به بهانه ی آغاز سال تحصیلی حوزه علمیه/۱ 🔻قاطبه ی طلاب علوم دینی به کمِ دنیا قانعند؛ بنده طلاب جوان را انسان هائی شریف، آبرومند و عزیز النفس یافته ام؛ ↩️ اما بالأخره برای زندگی باید یک حد اقلی باشد؛ چگونه این عزیزان با درآمدی حدود چهارصد هزار تومان در ماه، یک خانواده را اداره کنند⁉️ به گمان من بخشی از مشکلات معیشتی به مدیریت حوزه بازمی گردد. وقتی منابع ما بسیار محدودند چه اصراری بر پذیرش هزاران طلبه در هر سال داریم❓ چه اصراری بر تأسيس و ادامه ى کار این همه حوزه ی کوچک و یزرگ در شهرهای کوچک دور و نزدیک هست❓ چرا تشکیلات اداری حوزه کوچک نمی شود❓ و چندین چرای دیگر... جوانان طلبه مظلومند و بی پناه... باید به فکر آنان بود. @mr_naeinii
💠به بهانه ی آغاز سال تحصیلی/۲ 🔻وقتی هنوز نوجوان بودم تصمیم به تدریس گرفتم؛ حدودا ۱۶ ساله بودم؛ ↩️ بدون دنگ و فنگ های امروزی یک اطلاعیه تهیه کرده و اعلان درس نمودم؛ هنوز امکان تدریس آزاد کمابیش وجود داشت؛ ⏹ به قول مردم کوچه و بازار، چون "دست زیاد بود" جبرا باید خودم را می کشتم تا بتوانم یک درس ایده آل ارائه كنم؛ بهترین آزمون هم همین بود؛ اگر یک روز ناموفق درس می گفتم فردا درسم تعطیل می شد‼️ همه ی اساتید کم و بیش همین حال را داشتند؛ یادش به خیر؛ چه نشاطی بود و همین تدریس چه انگیزه ای برای ادامه ی کار می داد؛ 🔺آرام آرام بساط تدریس آزاد در پایه های مقدماتی برچیده شد و آن نشاط هم رفت؛ به گمان من یکی از بزرگ ترین اشتباهات مدیران معزز حوزه در این سال ها پافشاری بر این روش غلط(برچیدن دروس آزاد) بود؛ مدعی نیستم آن دروس بی آفت بودند؛ اما راه حل، برچیدن اصل دروس آزاد نبود؛ ⭕️بدون شک نیمی از پیشرفت طلاب مستعد جوان، مرهون باز شدن قفل تدریس است؛ مدیر محترم حوزه نیز چند بار همین نظر را تأييد فرمودند؛ اما عملا راه اسلاف خود را پیمودند... صد تأسف. @mr_naeinii
💠 دو شب پیش میزبان ابو علی و همراهانش بودم؛ شیعیانی نجیب از طویریج؛ شاید کسانی که به اندازه ی من با شیعیان عزیز عراق آمد و شد دارند تعدادشان زیاد نباشد‼️ به منازل بسیاری از آنان رفته ام و متقابلا به کرات میزبانشان بوده ام؛ ⏹ در این روزها دست هائی در دو سوی مرز ایران و عراق مشغول کاشتن بذر کینه میان دو ملتند؛ از این سو عراقی ها را متهم به مسائل اخلاقی در شهرهای زیارتی می کنند؛ و از آن سو ایرانی ها را متهم به دست داشتن در ناکارآمدی دولت عراق؛ 🔺تردیدی ندارم که این بلندگوها در هر دو سو یا جاهلند و یا برنامه ریز؛ نمی گویم هیچ مشکلی نیست؛ می گویم: "بزرگ نمائی مسائل، بو دار است"؛ همه ی ما شاخ و برگ یک درخت تنومند به نام هستیم؛ مشکلات اقتصادی گریبان همه ی ما را گرفته؛ اما؛ ⭕️ باید همت کنیم و در همایش عظیم اربعین همه ی بدخواهان دو ملت را نا امید نمائیم mr_naeinii
mr_naeinii
💠 شاید حرفه ای با ارزش تر از این حرفه نیابید؛ ↩ مدح و ثناء اهل بيت عليهم السلام و خواندن مرثيه در عزاى آنان خرج كردن صداى خدا دادى براى برترين مخلوقات خالق هستى بخش است؛ ولى مداحان عزيز بايد ميراث دار امين گذشتگان خود باشند؛ ⭕ در شرح حال مرحوم جهانبخش کردی زاده معروف به ، مداح کم نظیر و صاحب سبک سنتی بوشهر نوشته اند: "جوانان زیادی با صدای معنوی او جذب مسجد و نماز شدند؛ چنان بر نفس لجام زد که تسلیم شهرت و سازمان تلویزیون وقت نشد؛ حضور در بسیاری از مجالس و حتی نشستن در کنار برخی شخصیت ها را کسر شأن والاى يك مداح مى دانست". واقعى كسى است كه از پای منبرش جوانان خداترس برخیزند نه بی ادبانی که برای عرض و آبرو و شخصیت دیگران پشیزی ارزش قائل نیستند. @mr_naeinii
AUD-20180911-WA0011.mp3
2.43M
نمونه ای از صدای حزین در عزای خامس آل عباء عليه السلام @mr_naeinii
مرثیه سرای دلسوخته ی اهل بیت علیهم السلام مرحوم @mr_naeinii
💠 اشعاری را که به اشتراک می گذارم سروده ی دوست و برادر عزیزم مدیر شبکه ی جهانی هدهد هستند؛ 🔻داستان اشعار از این قرار است: مدیحه سرایانی که سال ها برفراز منابر حسینی مرثیه خوانده و اکنون از دنیا رفته اند هر یک مرثیه ی معروفی داشته اند؛ حالا همه در قبرند؛ دیشب جملگی از قبر بیرون آمده و موکب عزای حسینی به پا نموده اند؛ صدیقه ی طاهره سلام الله علیها مهمان مجلسشان شده و آنان هر یک برای حضرتش روضه های معروف خود را می خوانند؛ صدای زیبای خود آن مداحان نیز در کلیپ میکس شده؛ ⭕ من به طور کامل متن اشعار را نفهمیدم اما بسیار منقلب شدم؛ امشب شما گرامیان را هم مهمان اشعار این پیر غلامان درگذشته می کنم؛ ببینید، بشنوید و لذت ببرید: @mr_naeinii
💠به بهانه ی آغاز سال تحصیلی/۳ شرائط زیر بخشی از مواردی هستند که برای داوطلبان تدریس سطح عالی از سوی مدیریت حوزه در نظر گرفته شده اند👇👇👇 🔺بخوانید تا در پست های بعدی نکاتی را قلمی نمایم: 1⃣ گواهی شش سال تدریس رسمی همراه با حکم در مقطع سطح یک که سه سال ان لمعه و اصول باشد. 2⃣ نامه از مرکزی که تدریس دارد یا می خواهد شروع کند. 3⃣ در آزمون استادی مرکز مدیریت حداقل ذمره قبولی را کسب کند. برای اساتید خارج علاوه بر مدارک فوق شرائط زیر نبز افزوده شده اند: 1⃣ دوره ی کامل رسائل، مکاسب و کفایه را تدریس کرده باشد که حداقل 8 سال می باشد. 2⃣ سن او نیزکمتر از 45 سال نباشد. @mr_naeinii
💠به بهانه ی آغار سال تحصیلی/۴ ⭕️پس از نافرجام ماندن طرح ناپخته ی استاد محوری در مذاکرات گروهی از اساتید با مدیریت وقت حوزه مقرر شد برای رفع نگرانی مدیریت از تصاحب کرسی تدریس توسط افراد فاقد صلاحیت، شرائطی برای جواز تدریس در سطح عالی در نظر گرفته شوند؛ ↩️به طوری که زمینه ی تدریس آزاد نیز از مشتاقان سلب نگردد؛ بنا براین شد که چند سال تدریس مقدمات یا معرفی دو تن از اساتید پر سابقه، شرط تدریس در سطوح عالی باشد؛ گرچه به گمان من همان تدریس آزاد بهترین آزمون برای استاد است؛ در شیوه ی سابق استاد برای باقی ماندن کرسی درسیش چاره ای نداشت مگر آن که خوب مطالعه کند و درست بگوید، و الا به خودی خود درسش پس از چند روز تعطیل می شد؛ به هر حال با روی کار آمدن مدیریت جدید آرام آرام بر شرائط افزوده شد تا به صورتی که در پست قبل دیدید در آمد‼️ برای تدریس در سطح عالی گواهی شش سال تدریس رسمی در سطح یک با حکم شرط شده؛ و راه تدریس در سطح یک نیز تقریبا به روی مشتاقان بسته است؛ جالب این که اگر طلبه ای خودش برای خود شاگردانی دست و پا کرده و درس بگوید به عنوان سابقه پذیرفته نیست؛ ◀️ این یعنی اعلان عدم جواز تدریس سطح عالی برای جوانان حوزوی؛ ادامه دارد... @mr_naeinii
💠 در این چند روز از راه های مختلفی جستجو کردم تا اطمینان پیدا کنم طلبه ی جوان مشهدی با کسی نزاع نداشته و به دیگری ظلمی ننموده باشد؛ 🔻از هر که پرسیدم جز به نیکی و نجابت از او نگفت؛ ↩️ یک طلبه ی ساده، متخلق و درس خوان، بدون گناه به قتل رسیده و اکنون فرزندانش بی پدرند؛ ⭕️ بغض، گلوگیرم کرده؛ همین؛ یا علی @mr_naeinii
⭕️ از انگیزه ی قاتل بی رحم طلبه ی مظلوم مشهدی خبری ندارم؛ ↩️ نیز منکر آن نیستم که قصاص، حق اولیاء دم آن شهيد مظلوم است؛ ولى ما روحانيون قبل از آن كه در فكر تجمع و انتقام و امثال این امور باشیم باید بازگشتی به خویشتن کنیم؛ 🔺سالیانی است که در گروهی از مردم کوچه و بازار احساس یک بغض فروخورده می کنم؛ شک ندارم که دشمنان دین و روحانیت دست کم از این وضعیت شادمانند؛ ⏺ اما آیا گروهی از ما که از قضا در اقلیت هم هستند برای ایجاد این فضای مسموم بستر سازی نکرده اند⁉️ سابقا در یادداشت هائی تحت عنوان دیدگاه هایم را پیرامون بایسته های رفتاری هم صنفان خودم نگاشته ام؛ ⏺ اکنون از فرصت پیش آمده استفاده کرده و برادران عزیز طلبه را به بازخوانی آن مجموعه فرا می خوانم؛ ⏹ ما اکنون در یک پیچ تاریخی مهم قرار گرفته ایم؛ ✅ تا فرصت باقی است عیوب خود را بیابیم و در رفع آن ها بکوشیم؛ باید به جایگاه برای تمامی اقشار جامعه بازگردیم... ما هیچ گاه در تاریخمان از مردم جدا نبوده ایم. @mr_naeinii
🔻برای همه ماهیتی انسان ساز دارد؛ به خصوص که به هم افزائی دو حوزه ی و بیانجامد؛ ممکن است در هر یک از این دو حوزه بخشی از شخصیت یک طلبه شکل بگیرد؛ ↩️ به خصوص الان که زمینه ی تدریس که رکن مهم طلبگی است در قم محدود شده می تواند تکیه گاه خوبی برای مشتاقان تدریس شود؛ ⭕️ امروز به نجف اشرف مهاجرت کرد؛ شاید برای چند سال؛ امیدوارم در آن دیار شکوفاتر شود. @mr_naeinii
با سلام خدمت همراهان گرامی؛ اینجانب مدت ها است با هیچ خبرگزاری مصاحبه نداشته ام؛ خبری که مبنی بر مصاحبه ام با "قم نیوز" منتشر شده حقیقت ندارد و تنها متنی که درست است همین پست قبلی می باشد. @mr_naeinii
💠 🔻به بهانه ی مهاجرت استاد بزرگوار حوزه ی علمیه جناب آقای به نجف اشرف؛ ⭕️ تنها کتاب استدلالی فقهی که ساعت های زیادی از تمامی شب و روزهای درسی دائما با آن سر و کار دارم کتاب شریف است؛ ↩️ جواهر، محصل را به تاریخ فقه می کشاند؛ با اصول درگیرش می کند؛ و چنان از دریای پر خروش دلیل و برهان برایت رونمائی می کند که تا مدت ها مبهوت عظمت نویسنده می مانی؛ 🔺حقاً جواهر یکی از شناسنامه های فقه جعفری است؛ ⏹ اما این یکی از دو اثر مهم صاحب جواهر ره است؛ ⏺ اثر دیگر آن بزرگ مرد، نسلی نورانی و پر فروغ است که هنوز پس از سالیانی طولانی زینت حوزه های شیعی هستند؛ 🔺دو روز قبل یکی دیگر از این نسل پر افتخار به هجرت کرد؛ من از اینکه تا مدت ها از شرف دیدار استاد شیخ محمد جواهری محرومم غصه دارم؛ اما شادمانم که یکی از دو حوزه ی مهم شیعی در حال بازیابی مجد و عظمت خویش است‼️ حوزه ای که صدام به خیال خام خود نابودش کرده بود امروز دوباره جوانه زده و دارد به سرعت رشد می کند؛ به همت بزرگ مردانی که در سال های سخت سیطره ی طاغوت عراق سختی را به جان خریدند و ماندند؛ و کوشش آنان که در دوره ی جدید به هجرت نمودند. ✅ خدای متعال و ، این دو بال مذهب را زیر سایه ی نواب عام حضرت بقیة الله عج حفظ كناد. @mr_naeinii
به نام خدا 💥به پاس نقد منتشر شده در فضای مجازی بر دو پست اخیر ⭕️ برای برادر گرامیم حمید عنایت اللهی/۱ مدخل 1⃣ چرا پاسخ می دهم❓ قاعدتا کسی که وارد مباحثی جدی در فضای عمومی می شود باید خود را، هم برای شنیدن نقد دیگران و هم برای مباحثه با آنان آماده کند؛ اما نقد، چارچوبی دارد و مهم ترین رکن آن مراعات ادب و انصاف است؛ به سهم خودم اگر احساس کنم طرف من کفی از این دو عنصر مهم را دارا است حتما در حدی که وقتم اجازه دهد از گفتگو با او استقبال کرده و به قصد استفاده و یادگیری باب سخن را خواهم گشود؛ و این احساس را در مورد یادداشت این برادر محترمم نموده ام. 2⃣ ضرورت امروز همه ی اقشار جامعه درک متقابل و گفتگوی مؤدبانه و رو در رو است؛ من و برادرم عنایت اللهی عزیز که شاید هر دو طلبه ایم اگر نتوانیم در مورد یک مسأله ى ساده گفتگو کنیم چگونه خواهیم توانست هدایت گر جامعه باشیم❓ 3⃣ از سر صدق و صفا باید صمیمانه از مدیر عزیز حوزه های علمیه برادر فرهیخته و دانشمندم جناب آقای اعرافی تشکر کنم که تا کنون زمینه ی نقد در فضای عمومی را بر خود و همکارانشان باز گذاشته اند و در پی ایجاد فضائی که دیگران در آن نتوانند دیدگاه های خود را مطرح نمایند نبوده اند؛ شهادت می دهم: با این که این برادر عزیز می دانند بنده در مواردی به عملکرد زیر مجموعه ی ایشان نقد های جدی دارم اما به جز احترام و تکریم با من برخورد دیگری نداشته اند؛ این اخلاقی اسلامی است که شایسته است همگان بیاموزیم. 4⃣ نقد و اعتراض هرگز نباید ما را از دائره ی انصاف خارج سازد و خدمات شبانه روزی مدیران حوزه را فراموش نمائیم؛ قدر دان همه ی آن زحمات هستیم و غرضمان از انتقاد نیز فقط و فقط کمک به رشد و بالندگی حوزه است. @mr_naeinii
⭕️برای برادر گرامیم حمید عنایت اللهی/۲ متن پاسخ: 1⃣ دو تن از دوستان من از قم به نجف اشرف منتقل شده اند؛ یکی از ابتدای تحصیل در قم مقدسه بوده و دیگری بیش از ۲۵ سال در این حوزه ی نورانی به تدریس، تأليف و تحقيق اشتغال داشته است؛ ظاهرا هم لغتا و هم عرفا می توان گفت اینان از حوزه ای به حوزه ی دیگر مهاجرت نموده اند؛ مثلا چه اشکالی دارد اگر کسی سال ها در مکانی بوده و آنگاه سالیانی طولانی به مکان دیگری کوچ کرده و سپس دوباره به محل نخست بازگشته، گفته شود فلانی باز به مکان نخستین مهاجرت نمود❓ گرچه در بند استعمال یک لغت نیستم؛ شما اگر نمی پسندید بگوئید: "پس از بیش از ۲۵ سال سکونت در قم به نجف اشرف بازگشت"؛ به هر حال بنده به عنوان یک طلبه از این که کوچ امثال این بزرگواران بتواند به توسعه ی یک حوزه ی دینی کمک کند شادمانم؛ و در هر دو یادداشتم هر دو حوزه را تکریم نموده ام؛ چه اشکالی دارد⁉️ بله بارها صریحا به سخت گیری بیش از حد برای تدریس داوطلبان تدریس اعتراض کرده ام؛ امری که در نجف اشرف نیست؛ این هم چه اشکالی دارد❓ 2⃣ برادر بزرگوارم؛ ما وقتی از قلب واقعیت نگرانیم خود باید دقت کافی کنیم تا کلاممان مطابق واقع باشد؛ جناب آقای جواهری عزیز در این بیست و پنج سال به عدد انگشتان یک دست به نجف اشرف مشرف نشده اند؛ و اگر مایل بودید تمامی سنوات تدریسشان در قم را که به طور مرتب در جریان بوده به سمع مبارک خواهم رساند؛ از کجا فرموده اید : "ایشان پس از سقوط صدام بین دو حوزه ی قم و نجف تردد داشته اند"⁉️ احتمالا میان دو نفر اشتباهی فرموده باشید. 3⃣ جناب مستطاب عالی مرا متهم فرموده اید که: "تلاش می کنم از طریق انتشار خبرهای نادرست مهاجرت اساتید، انتقادها را وارد فاز پروپاگاندای رسانه ای کنم"؛ می دانید این جملات به نوعی نیت مرا باز گو کرده اند؛ در جایگاهی نیستم که به کسی "توصیه" کنم؛ فقط خاضعانه درخواست می نمایم مطابق نصوص دینی در مورد نیت برادرانتان گمان بد نبرید؛ فقط خدای بزرگ، عالم به نیات است؛ اگر با حسن ظن به دو یادداشت این برادرتان می نگریستید شاید می فرمودید: "فلانی از این که نجف اشرف دوباره نفس گرفته خوشحال است و معتقد است این حوزه زمینه ی مناسب تری در اختیار مشتاقان تدریس قرار می دهد، کما این که قم را نیز بال دیگری برای پرنده ی مذهب می داند"؛ این همان چیزی است که در نیت داشته ام؛ نه کم و نه زیاد. مناسب است به دو شرطی که در قم برای تدریس خارج گذاشته شده نگاهی بفرمائید: یکم: تدریس کامل سه کتاب رسائل، مکاسب و کفایه؛ دوم: دارا بودن حداقل ۴۵ سال سن؛ بنده لیست بلندی از مراجع، بزرگان و مدرسان طراز اول حوزه را در ذهن دارم که یک یا هر دو شرط مذکور را هنگام شروع به تدریس خارج نداشته اند؛ اگر امروز بود آنان هرگز به این مراتب والا نمی رسیدند؛ شرائط نباید چنان باشند که راه را بر نخبگان ببندند. 4⃣ به هر حال، طلبه ای چیزی نوشته که شما نپسندیده اید؛ اما در یادداشتتان فرموده اید: "بسیاری از موارد انتقادات مرا کاملا درست می دانید"؛ درخواست برادرانه دارم: قلم به دست بگیرید و آن موارد را که به سرنوشت طلاب مربوطند بنویسید و منتشر کنید؛ در پایان از این که کم ترین برادرتان را شایسته ی نقد دیدید سپاسگزارم . دعاگو محمد رضا @mr_naeinii
💠 آشفتگی های فضای مجازی 🔻گاه با کانال هائی مواجه می شوید که انواع و اقسام نسبت ها را به شخصیت های حقیقی و حقوقی می دهند اما ادمین خود را معرفی نمی کنند؛ مطالب این کانال ها را نمی توان جدی گرفت؛ 🔻عباراتی مانند : "گفته می شود" "شنیده شده" و امثال این ها مادام که همراه با مدرک معتبر نباشند ارزش خواندن و شنیدن را ندارند؛ 🔻برخی اوقات در فضای مجازی مطالب بی اساس، چنان محکم و مسلم اداء می شوند که شنونده ی خام فورا باورشان می کند؛ هرگز در مورد اشخاص و گروه ها هیچ سخنی را هر قدر محکم گفته شود مادام که مدرکش ارائه نگردد نمی پذیریم. ⭕️ باید مراقب باشیم افراد مجهول الهویه با نشر اخبار نادرست افکارمان را مدیریت نکنند. @mr_naeinii
💠 متن زیر را برادر عزیزم جناب حاج آقای سمیعی ارسال فرموده اند بخوانید تا به مرور پاسخ دهم: سلام علیکم سوالات زیر قبلاً به دروس آزاد وارد شده و در صورت قبول آنها مضرات دروس آزاد از مزیت های آنها بیشتر است لطفاً به آنها پاسخ گوئید: - آیا اکثریت طلاب، به طور منظم در دروس شرکت می کنند؟ - آیا ، ، و و پژوهش بعد از درس، که از سنن سابق دروس آزاد بودند، اکنون نیز رونق دارند یا اینکه اکثریت آقایان، در همین زمینه‌ها از طلاب گله دارند؟ - برای ۲ مشکل عمیق و طلاب که در دروس آزاد موج می‌زنند و عامل هدر رفتن عمر و استعداد عده زیادی از طلاب شده اند چه می‌کنید؟ - آخرین و یکی از بزرگترین مشکلات دروس آزاد (که مخصوصاً اگر بخواهیم طلاب را نیز در نظام دروس آزاد وارد کنیم، تشدید می‌شود) این است که دروس آزاد، اقیانوسی بزرگ است که در عین مزایای فراوان، خطرات بزرگ هلاکت و انحراف را در پی دارد. برای نیافتادن در دام ، یا ، آشنایی طلاب با حوزه و جریانات مختلف فرهنگی و سیاسی آن، است. حال اینکه این آشنایی در طلبه‌ی تازه‌وارد به حوزه، وجود ندارد و همین امر موجب گرفتاری او در دامان اشخاص و جریانات منحرف خواهد شد. اما در مدارس، با نظارت مدیران منصوب از جانب نهادهای رسمی آموزشی حوزه، این خطر -اگرچه هنوز باقی است اما- کمتر خواهد بود. - آیا اساتید محترم، مانند سابق نسبت به اخلاق، تربیت، زی‌طلبگی، امور خانوادگی، مسائل و مشکلات مالی و... شاگردان خود در دروس آزاد، التفات، حمایت، و نظارت دارند؟ یا اینکه اکثر (و نه همه آنان) روزانه چندین درس و مشغولیت دیگر دارند و برای امور خانوادگی خود هم فرصت کافی ندارند؟ اگر اکثریت آنان، فرصت ندارند (که ندارند) و اگر از عهده تربیت همین مقدار طلاب دروس آزاد نیز بر نمی‌آیند ( که نمی‌آیند) ، چطور می‌خواهند دروس آزاد را توسعه دهند؟ @mr_naeinii
💠 برای برادرم جناب آقای سمیعی/۱ 💥درد مشترک سلام؛ 1⃣ بسیار خوشوقتم که با برادری متین سخن می گویم که با او دردی مشترک داریم و آن درد مشکلات طلاب جوان و مستعد است؛ نیز با برادری سخن می گویم که به دور از بی نزاکتی و تهمت و افتراء، تنها دیدگاه های امثال مرا نقد می نماید. 2⃣ به ابتدای فرمایش جناب عالی ممکن است جوابی نقضی داده شود و کسی به شما بگوید: "اشکالات زیر قبلا به مدرسه ای کردن دروس شده و در صورت قبول آن ها مزیت دروس آزاد بیشتر است: ⭕️ مهم ترین راه رشد علمی طلاب جوان، تدریس است؛ با تدریس است که استعدادهای نهفته ی آنان شکوفا می شود؛ احساس شخصیت می کنند، آزموده می گردند، دروسشان برایشان ملکه می شود و... اکنون به برکت تضییقات ایجاد شده این راه بر خیل عظیمی از مشتاقان بسته شده است. ⭕️ سابقا طلاب، با میل خود و به فراخور استعداد و توانشان هر استادی را می خواستند انتخاب می کردند؛ هرگز مجبور نبودند استادی را که به هر دلیل نمی پسندند برای مدتی طولانی تحمل کنند؛ ↩️ و چون با میل خودشان انتخاب می کردند انگیزه شان نیز برای شرکت در درس افزایش می یافت؛ استاد، برایشان تنها معلم یک درس نبود؛ مربی بود؛ با تأسيس مدارس تحت برنامه این ویژگی ها از میان رفتند یا به شدت آسیب دیدند؛ و این در انگیزه ی طلاب اثر گذاشت؛ به طوری که امروز پس از ۶ سال تحصیل در مدارس تحت برنامه باز هم نتوانسته ایم از اکثر آنان محصلانی پر انگیزه بسازیم بلکه هنوز می خواهیم به زور حضور و غیاب، آن هم به شکل دبستانی در کلاس درس، حاضرشان کنیم". @mr_naeinii
💠 برای برادر عزیزم جناب آقای سمیعی /۲ 💥ذاتی و عرضی مقصود از "درس آزاد" درسی است که استاد و طلبه در برگزاری آن آزاد باشند؛ هیچ یک از اشکالاتی که برشمرده اید مربوط به ذات "درس آزاد" نیستند؛ از جناب عالی می پرسم: چگونه با اجباری کردن درس و استاد، مشکل "بی برنامگی" یا "بی انگیزگی" را حل می فرمائید❓ ، ، و چه ارتباط منطقی با اجباری شدن درس دارند❓ همین مطلب در مورد سائر مطالبتان نیز می آید؛ برادر گرامی؛ مشکل را باید از آن جا که هست حل نمود؛ به نظر بنده اگر مشکلاتی که فرموده اید در یک آمار گیری علمی ثابت گردند باید با ایجاد مراکز پشتیبان دروس آزاد، حل شوند؛ مراکزی که با برنامه ریزی های دقیق علمی، متکفل امور پیش گفته شوند بدون آن که به ماهیت آزاد حوزه لطمه ای وارد آید؛ و اگر چنین امری میسر نشد هرگز نباید دست از ماهیت اصیل آزاد حوزه برداشت؛ ◀️ پرسش دیگرم این است که تا چه زمانی برای حل مشکلاتی که برشمردید می خواهیم درس اجباری را بر دانش پژوه تحمیل نمائیم❓ آیا شش سال برای این که به او راه زیست در حوزه و مختصات آن را بیاموزیم کافی نیست❓ به زعم بنده دو سه سال اول برای آموختن همه ی آنچه دغدغه ی جناب عالی است کفایت می کند. در مورد بی انگیزگی طلاب، در پست بعدی نکاتی را خواهم نگاشت. @mr_naeinii
💠 برای برادرم.../۳ 💥بی انگیزگی بنده در طول بیش از بیست سال مباحثه با طلاب دروس سطح عالی و خارج، بی انگیزگی را به شدتی که جناب عالی فرموده اید احساس نکرده ام ولی قبول دارم که کم و بیش در سالیان گذشته شیوع بیشتری یافته است؛ ⏺ برخی از عوامل این بی انگیزگی را برایتان فهرست می کنم: 1⃣ وضعیت عمومی جامعه؛ گروه های زیادی از مردم دل چرکینی هائی از نظام عزیز ما دارند و چون گمان می کنند کلیت روحانیت در مشکلاتشان دخیل هستند این ناراحتیشان را در برخورد با طلابی که در کوچه و خیابان می بینند بروز می دهند؛ طلاب عزیزی که تحت سخت ترین شرائط، گذران زندگی می کنند در جامعه هم طعن می شنوند و این در غبار گرفتن روحیه شان نقش دارد. 2⃣ طلبه در ایام تحصیل از سوئی با حجم زیادی از کتب سنگین مواجه است که واقعا برای فهمشان باید همتی عالی داشته باشد؛ و از دیگر سو با بمباران تبلیغات منفی علیه این کتاب ها مواجه است؛ تبلیغاتی که گاه برای یک جوان، جذاب هم هستند . این تبلیغات روحیه ی لطیف او را می شکنند و چه بسا گمان کند واقعا کتب درسی حوزه بی فایده اند. 3⃣ مشکلات معیشتی نیز نقش فراوانی در این بی انگیزگی دارند؛ وقتی در ضروری ترین نیازهای زندگی مانده، دیگر دل و دماغی برای تحصیل در او نمی ماند؛ ↩️ قبول دارم که ما از روز نخست باید آگاهانه به این راه وارد شویم؛ ولی ساختمان های بلند، در کنار شهریه ی سیصد چهار صد هزار تومانی قابل هضم نیستند؛ ⏺ به نظر بنده یکی از مهم ترین عوامل جذب طلاب به مؤسسات، نيز به همین مسأله باز می گردد. 4⃣ ذات دروس ما دیر بازده هستند؛ جوانی که به دانشگاه می رود پس از چهار سال، یک شخصیت اجتماعی پیدا می کند اما اگر به حوزه بیاید ممکن است حدود ۱۵ سال طول بکشد تا چنین شخصیتی بیابد؛ مهم ترین عاملی که در او احساس شخصیت را می آورد تدریس بود؛ هر پله از تدریس را که طی می کرد خود را در افقی بالاتر می دید؛ امروز این راه بر روی بیشتر مشتاقان بسته شده است. ⭕️ برادر عزیزم؛ با تحت برنامه بردن دروس کدام یک از این مشکلات را حل فرموده اید❓ @mr_naeinii