🎼🎼🎼 «#یادداشت » موسیقی ایرانی به عنوان یکی از ارکان فرهنگ و هنر این سرزمین، نقش مهمی در شکل‌گیری و تقویت هویت ملی ایرانیان ایفا می‌کند. این هنر نه تنها نمایانگر تاریخ و سنت‌های فرهنگی است، بلکه احساس تعلق به سرزمین و قومیت را نیز در دل مردم تقویت می‌کند. آثار موسیقایی با استفاده از سازهای خاص، ملودی‌ها و لحن‌های منحصر به فرد، به انتقال داستان‌ها و تجربیات جمعی ایرانیان کمک می‌کند و احساس همبستگی و یکپارچگی را در میان آنان ایجاد می‌نماید. 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 «#دستان 🪄» ⚜ داستانِ با ما بودی بی ما رفتی(کاروان)❤️‍🩹/ غلامحسین بنان ماجرا از زمستان ۱۳۱۴ شروع میشود. گروه موسیقی دانان ایرانی به بغداد می روند و سپس سفر خود را به شامِ آن زمان و سوریه امروزی ادامه میدهند. در بین عراق و سوریه صحرای بزرگی به نام صحرایِ شام وجود دارد.(در آن روزگار هیچ شهر و آبادی در مسیر قرار نداشته است.) بنا بر برنامه ریزی شان، راننده ای محلی میخواسته با اتومبیل، آنها را از این صحرا رد کند و به حلب برساند.(گویا خیلی به راه و جهت شناسی مسلط نبوده) در نهایت مسیر را گم میکنند و گروه موسیقی‌دانان برای چهار روز در این صحرای بی آب و علف گرفتار می شوند.(جواد بدیع زاده میگوید که در آن چهار روز منتظر رسیدن مرگ بودند و هیچ جنبنده ای پیدا نمیشد جز خار مغیلان...) حدود ساعت ۱۲ شب روز چهارم، ابوالحسن صبا (از آنجایی که گوش های تیز و حساسی دارد) صدای ماشینی را می‌شنود و به دیگران اطلاع می‌دهد. بعد از مدتی، گمشدگان نوری را می‌بینند و وقتی خود را به نور می رسانند، اتوبوسی را میبنند که با مسافرهای خود در بیابان توقف کرده است. با دیدن گمشدگان، سرنشینان اتوبوس پیاده می شوند. آقای صبا، که از شوقِ نجات پیدا کردن سر ذوق آمده است، ویالون خود را برمیدارد و در دستگاه سه گاه قطعه ای می نوازد. آقای بدیع زاده، در همان مایه غزلی از حافظ (به صورت فی البداهه)میخواند؛ "باز آی ساقیا که هواخواه خدمتم مشتاق بندگی و دعاگوی دولتم من کز وطن سفر نَگُزیدَم به عمرِ خویش در عشقِ دیدن تو هواخواهِ غربتم🪴✨️" بعدها آقای بدیع زاده از آقای صبا می‌پرسد که آیا واقعا آن چهارمضرابی که از شادی نواخته، کاملا بداهه بوده یا نه؟! و آقای صبا میگوید که قبلا نت های آن را در ذهنش داشته است. آقای بدیع زاده از او می‌خواهد که این شاهکار را در جایی ثبت کند. آقای صبا در مسیر برگشت در اتوبوس، نت هایی که با الهام از حرکت کاروان شتر در صحرا پدید آورده را روی جعبه سیگار خود می‌نویسد. اسم آن قطعه را "زنگ شتر" می‌گذارد. فردا شب، با رسیدن مسافران به حلب رئیس دسته موسیقی حلب به افتخارِ حضور موسیقی دانان برجسته ایرانی، مهمانی برگزار می‌کند و ابوالحسن صبا، برای اولین بار، چهار مضرابِ زنگ شتر را در آنجا اجرا میکند.( و با استقبال کثیر حضار روبه رو میشود.🌹) آقای صبا و همراهانش در این سفر، نزدیک به هفتاد قطعه گرامافون ضبط میکنند.(حتی دسته موسیقی حلب هم در اجرای بعضی قطعه‌ها همکاری داشتند.) از مشهور‌ترین صفحات ضبط شده در این سفر،همین قطعه "زنگ شتر" از ابوالحسن صبا است. ( چهارمضرابی در دستگاه سه‌گاه) چهارمضرابِ دیگر صبا که از لحاظ ریتم و ملودی شباهت زیادی به "زنگ شتر" دارد، "کاروان" است. با نهایتِ تاسف، استاد صبایِ عزیز، در شب یلدای سال ۱۳۳۶ در سن ۵۵ سالگی با تمامِ نبوغ فکری و روح هنری که داشت، درگذشت. در سال ۱۳۳۸، در گلهای رنگارنگ ۲۱۷، از چهار‌مضراب کاروان استفاده شده و مرتضی محجوبی آهنگسازی آن را برعهده گرفته است‌.( در مصاحبه ای، آقای محجوبی و معیری به این اشاره کرده اند که این شاهکار به یاد برادر آقای محجوبی تنظیم شده است.) اما آهنگِ متن، صراحتا ما را به یاد ابوالحسن صبا می اندازد. (همسرِ استاد صبا هم این را تایید کرده‌اند.) همسرِ استاد بنان هم ذکر کرده‌اند که استاد، این آهنگ را برای بعد‌از مرگ خود خوانده است. " همه شب نالم چون نی که غمی دارد دل و جان بردی اما نشدی یارم" 🥀✨ جایِ صبا خالی ماند تا اوجِ هنرش را با نوایِ بنان بشنود. "با ما بودی، بی ما رفتی چو بوی گل به کجا رفتی؟ تنها ماندم، تنها رفتی ..." ❤️‍🩹🌱 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

متنِ آهنگِ کاروان ؛ ⚜ شروع ترانه با سه بیت از غزل شمارهٔ ۳۷۵ سعدی: ☁️چنان در قید مهرت پای بندم که گویی آهوی سر در کمندم ☁️گهی بر درد بی درمان بگریم گهی بر حال بی سامان بخندم ☁️نه مجنونم که دل بردارم از دوست مده گر عاقلی بیهوده پندم ⚜بخش اصلی که سروده رهی معیری است؛ همه شب نالم چون نی که غمی دارم دل و جان بردی اما نشدی یارم با ما بودی، بی ما رفتی چو بوی گل به کجا رفتی؟ تنها ماندم، تنها رفتی چو کاروان رود، فغانم از زمین بر آسمان رود دور از یارم خون می‌بارم فتادم از پا به ناتوانی اسیر عشقم، چنان‌که دانی رهایی از غم نمی‌توانم تو چاره‌ای کن، که می‌توانی🫂 گر ز دل برآرم آهی، آتش از دلم خیزد چون ستاره از مژگانم، اشک آتشین ریزد چو کاروان رود، فغانم از زمین بر آسمان رود دور از یارم خون می‌بارم نه حریفی تا با او غم دل گویم نه امیدی در خاطر، که تو را جویم ای شادی جان، سرو روان، کز بر ما رفتی از محفل ما، چون دل ما، سوی کجا رفتی؟ تنها ماندم، تنها رفتی💔 به کجایی غمگسار من، فغان زار من بشنو بازآ از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو بازآ بازآ سوی رهی چون روشنی از دیدهٔ ما رفتی با قافلهٔ باد صبا رفتی تنها ماندم، تنها رفتی l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 «#دستان 🪄» کاروان 🏕 • شاعر :بیوک معیری(رهی معیری) • خواننده :غلامحسین بنان • آهنگساز :مرتضی محجوبی 《 تصنیفی در گوشه دیلمان از آواز دشتی 》 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 «#موسیقی_زنده🎻» ما را شکار کرد و بیفکند و برنداشت... •خاقانی نوازنده سنتور: سارا صدیقیان 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 «#فیلم_موسیقی 🎬» تار ایرانی ۱۴۳_کرمانشاه کاری از علی قمصری "دام و دانه" را به عشق خنياگران صحنه و استان كرمانشاه روى شعر زيبايى از مولانا ساختم. "صحنه"... . شهرى كه در آن باورهاى انسانى را روى پرده هاى تنبور معنا مى كنند. سرزمينى را فرض كنيد كه در آن مردم پس از جمع شدن دور هم با سازهايشان به هم سلام مى كنند، معاشرت مى كنند، مى رقصند، بر دردها مرهم مى گذارند ، گلايه ها را مى نوازند، بر بخشندگى زخمه می زنند، و نداى رزم و صلح سر مى دهند. همه ى اينها در صحنه، گهواره، دالاهو و بسيارى از مناطق استان كرمانشاه با تنبور و دف انجام مى شود. تنبور، ساز آئينى يارسانان كرمانشاه است. سلوك ، زيستى پالوده و روح پاك زندگى در اين خطه با فراز و فرودهاي نغمگى و طپش هاى وزنى روى ساز تنبور و دف منعكس مى شود. در خانه‌ی استاد مظفر منصوريان قبل از ضبط ساعاتى ميهمان بوديم. سكوت و آرامش ، عزت نفس و بى نيازى غوغا مى كرد و رفتار زيبا با دو فرزندشان بسيار برايم جالب بود. اولين بارى نبود كه در بين اقوام با استاندارد رفتارى و تربيتى ممتاز اما نه تقليدى از غرب ، برخورد مى كردم. همزيستى با اقوام براى من دانشگاهى سرشار از مسائل تربيتی و آداب اجتماعی است. •علی قمصری 🦋 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 «#خبار_موسیقی🗞 » 🔹 آلبوم «شک» با صدای «حامی» منتشر شد 🔻توماج صالحی(خواننده رپ) پس از گذراندن ایام محکومیت از زندان آزاد شد. 🔻کلایدرمن(پیانیست مطرح جهانی) : اوایل سال ۲۰۲۵ به ایران می آیم 🔹 آزادی ۴ مادر زندانی به همت محسن چاوشی 🔹 واکنش تند وزیر ارشاد به لغو برخی کنسرت‌ها علی‌رغم مجوز ها: هیچ مجموعه‌ای حق لغو ندارد 🌸حضور سهراب پاکزاد در کهریزک کرج در روز معلولین 🔹 آلبوم «آتش نهان» با صدای «پرواز همای» منتشر شد 🔹امیر مقاره(خواننده گروه ماکان) مسابقه «پول یا پوچ» را در یوتوب می‌سازد 🔹 همکاری یک نوازنده ایرانی(پوریا سرایی مهندس) با سامی یوسف 🔹 «مهارت ساختن و نواختن ساز رباب» ثبت جهانی شد. از هم‌اکنون این هنر به عنوان بیست‌وششمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران در یونسکو ثبت شد. 💢در هفته ای که گذشت، سالروز تولد اسطوره‌ی موسیقی راک ایران، که در جهان زبان‌زد خاص و عام بوده و هست، کوروش یقمایی بود🌹 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 «#یادداشت » موسیقی و همبستگی اجتماعی موسیقی به عنوان یک ابزار برای ایجاد همبستگی اجتماعی در جامعه ایرانی عمل می‌کند. در مراسم‌ها، جشن‌ها و مناسبت‌های مختلف، موسیقی نقش کلیدی در گردهم‌آوری مردم و تقویت پیوندهای اجتماعی ایفا می‌کند. این تعاملات اجتماعی نه تنها احساس تعلق به فرهنگ و سرزمین را افزایش می‌دهد بلکه موجب تقویت هویت ملی نیز می‌شود. در نتیجه، موسیقی به عنوان یک زبان جهانی، توانسته است مرزهای فرهنگی را جابه‌جا کند و ایرانیان را در یک فضای مشترک از احساسات و تجربیات متصل نماید. 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 «#نقد_موسیقی » عدم پرداختن به موسیقی راک در ایران و نادیده گرفتن اساطیر آن موسیقی راک به عنوان یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین ژانرهای موسیقی معاصر، همواره توانسته است پیام‌های عمیق اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را منتقل کند. اما در ایران، این ژانر با چالش‌های متعددی مواجه است که منجر به عدم توجه کافی به آن و نادیده گرفتن چهره‌های برجسته‌اش، مانند کوروش یغمایی، شده است. ۱. موانع فرهنگی و اجتماعی موسیقی راک در ایران به دلیل محدودیت‌های فرهنگی و اجتماعی با موانع جدی مواجه است. این ژانر که ریشه در اعتراض و آزادی بیان دارد، با فضای محافظه‌کارانه حاکم بر جامعه ایرانی تناقض دارد. این مسأله باعث شده است که هنرمندان راک نتوانند به راحتی آثار خود را منتشر کنند و از حمایت‌های لازم برخوردار شوند. در نتیجه، نسل جوان که به دنبال ابراز وجود و هویت خود است، به جای جستجوی الهام از این ژانر، به سمت دیگر سبک‌ها می‌رود. ۲. نادیده گرفتن اساطیر موسیقی راک کوروش یغمایی به عنوان یکی از پیشگامان موسیقی راک در ایران، نماد مقاومت و خلاقیت در برابر محدودیت‌هاست. او نه تنها در عرصه موسیقی راک، بلکه در فرهنگ عمومی ایران نیز تأثیرگذار بوده است. اما متأسفانه، نام او و دیگر هنرمندان مشابه در بحث‌های فرهنگی و هنری کمتر شنیده می‌شود. این نادیده گرفتن نه تنها به معنای بی‌توجهی به تاریخ موسیقی ایران است، بلکه به معنای عدم شناخت و ارزیابی درست از فرهنگ معاصر ما نیز می‌باشد. ۳. ضرورت توجه به موسیقی راک توجه به موسیقی راک و هنرمندان آن می‌تواند فرصتی برای ایجاد گفت‌وگوهای اجتماعی و فرهنگی باشد. موسیقی راک می‌تواند به عنوان یک بستر برای بیان انتقادات اجتماعی، دغدغه‌های جوانان و مسائل روز جامعه مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه ممکن است این ژانر با چالش‌هایی مواجه باشد، اما توانایی آن در ایجاد تغییرات مثبت نباید نادیده گرفته شود. نتیجه‌گیری در نهایت، توجه به موسیقی راک و هنرمندان آن، نظیر کوروش یغمایی، نه تنها یک ضرورت فرهنگی است، بلکه می‌تواند به تقویت هویت ملی و فرهنگی ما کمک کند. زمان آن رسیده است که جامعه ایرانی با نگاهی نوین به این ژانر بنگرد و از ظرفیت‌های آن بهره‌برداری کند. تنها از این طریق می‌توانیم صدای واقعی نسل جوان را بشنویم و به آن بها دهیم. 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 #مهمان_موسیقی 🎵 «#موسیقی_نو🎹» شیرینی آشور لبت قند فریمان خلخال و خط و خال لبت خطه گیلان... "باب دلمی" خواننده و آهنگساز :محسن چاوشی ترانه: پدرام پاریزی 🦋 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat

🎼🎼🎼 #مهمان_موسیقی 🎵 «#شباهنگ🌌» آنکه می‌گوید دوستت می‌دارم خنیاگر غمگینی‌ست که آوازش را از دست داده است ای کاش عشق را زبان سخن بود... احمد شاملو موزیک سریال "در انتهای شب" کاری از رامین کوشا 🦋 🎼🎼🎼 l🍭موسیقی شاخ نبات🍭l @music_shakhee_nabat