گفتم از خودم متنفرم. پاسخ داد: پس بیا پیشِ من تا به اندازه‌ی جفت‌مون بهت عشق بورزم.

دیوارک‌ها خاطرات را آجر به آجر و خشت به خشت حفظ می‌کنند، تا مبادا یادشان برود چگونه روزی ساخته شدند و فرو ریختند.

-بر گیسویت ای‌جان کمتر زَن شانه چون در چین‌ و شکنش دارد دلِ من کاشانه- -0:09-

مقدار غمم رو براتون شرح بدم؟ پیچـك‌ِ اتاقم زرد شده.

[تا حالا شده دلت بخواد ناپدید بشی؟]

چرا وقتی ناگوارترین اتفاقات دنیا برای یک نفر میافته، تشویقش می‌کنید که قوی باشه و باهاش کنار بیاد؟ اون واقعا نیازی به قوی بودن نداره، اتفاقا نیاز داره از هم بپاشه و مطمئن باشه که شما اونجا هستید تا مراقبش باشید و از خودش و روحش محفاظت می‌کنید، و خیالش راحت باشه که حتی اگه تحت‌تاثیر همۀ اتفاقاتی که براش افتاده رفتار خوبی ازش سر نزد شما درکش می‌کنید، رهاش نمی‌کنید و در کنارش می‌مونید تا وقتی که دوباره خودش رو پیدا کنه.

-آمده از خیالی دور رو به رویم نشسته- -0:07-

با تو خوشبختم مثل پيچكى كه به ديوار رسيده باشد. مثل پرنده‌اى كه از شوق پرواز بال درآورده باشد. مثل جوانه‌اى كه از دل برف به هواى بهار بيرون زده باشد. با تو آنقدر خوشبختم كه دارد باران مى‌بارد. 🤍|کامران رسول‌زاده

خدایا تو که غریبه نیستی، جدی جدی این‌ روزها رو حواست بهمون باشه، من دیگه نمی‌دونم باید چیکار کنم.

[رفتم که برگردم به آغوشت، رفتم که برگردم به رویا]